Dom Alberta

Albert

- Ponoć kara śmierci jest już dawno zniesiona w Europie, jednak niektóre kraje po cichu nadal stosują tę formę kary. I my im w tym pomagamy. Oczywiście nie wiedzą kim tak naprawdę jesteśmy. - uśmiechnął się. - Czuć krwią, bo niektórzy z nich to szaleńcy i próbując się uwolnić, kaleczą się.

Lizzy Brown

-Taak.. chyba nie wiedzą co robią - uśmiechnęła się niewinnie - czy mogę ?- uroczo zapytała ciągle trzymając drzwi.

Albert

- Smacznego. - rzekł tylko. Gardło paliło niemiłosiernie i z trudem jeszcze stał spokojnie.

Lizzy Brown

Otworzyła ciężkie drzwi i weszła do środka.
- Witaj... - zamrugała oczami. - zobaczymy się potem - rzuciła do Alberta , zamykając za sobą drzwi. Przykucnęła do ataku i skoczyła. Wszystko trwało kilka sekund i już wbijała zęby w barek umięśnionego blondyna.

Albert

Albert otworzył drzwi po jego prawej stronie i wszedł do celi. Zamknął za sobą drzwi i spojrzał na więźnia. - Facet? - zapytał siebie obserwując grubasa o tępym spojrzeniu. - Ech... niech będzie. - po chwili rozległ się trzask łamanego karku i wbijanie kłów w skórę.

Lizzy Brown

Ułożyła ciało mężczyzny na pryczy. Miał pusty wzrok , zimne ciało i połamane kości. Lizzy dotknęła ręka jego policzka - przykro mi , że nie czekała Cię lepsza śmierć ... - wyszeptała. Wychodząc rzuciła mu jeszcze jedno spojrzenie.
Stała teraz w długim korytarzu, wciąż czując zapach krwi. Postanowiła grzecznie zaczekać , aż Albert skończy.

Albert

Albert rzucił na podłogę martwe ciało grubasa. Wyszedł z celi klepiąc się po brzuchu. - Jestem pełny. - jego zakrwawione kąciki ust uniosły się ku górze w uśmiechu.

Lizzy Brown

- Ciesze się - podniosła wysoko głowę - a teraz.. chodźmy stąd - ruszyła w kierunku wyjścia.

Albert

Wytarł usta rękawem i ruszył za dziewczyną. - Znowu wyrzuty sumienia, czy tylko mi się zdaje? - zapytał z lekką ironią w głosie.

Lizzy Brown

- Nie kompletny brak wyrzutów sumienia - skłamała otwierając drzwi do salonu. Nie miała zamiaru wychodzić na zachwianą emocjonalnie wampirzycę - choć pewnie takową była.

Albert

Wyczuł kłamstwo w jej głosie, jednak nic nie powiedział. Uśmiechnął się tylko pod nosem i wszedł za Lizzy do salonu.

Lizzy Brown

Odkręciła się na pięcie i złapała go za dłoń - dziś jesteś na moje zawołanie pamiętasz? - zapytała melodyjnym głosem.

Albert

- Ależ oczywiście. - uśmiechnął się przymilnie. - Jakie są twoje rozkazy, madame? - ukłonił się lekko.

Lizzy Brown

Uśmiechnęła się chytrze i pociągnęła Alberta w kierunku sypialni.

Albert

Z rozanielonym uśmiechem na twarzy podążył za Lizzy.

Lizzy Brown

Zamknęła za nimi drzwi.
- Teraz... -pocałowała go w usta - bądź grzeczny ..

Albert

- Jak zawsze... - szepnął odwzajemniając pocałunek.

Lizzy Brown

-Dziękuję.. - mruknęła delikatnie całując go szyję.

Albert

Zamruczał cicho, a jego ręce same powędrowały na pośladki wampirzycy.

Lizzy Brown

Jednym ruchem strząchnęła jego dłonie - ja wygrałam... - wysyczała i zerwała z niego bluzkę. Przejechała dłonią po jego plecach.

Albert

- Ja mam rączki tutaj. - uniósł ręce na znak niewinności.

Lizzy Brown

Nic nie odpowiedziała, mocniej złapała go obiema rękami i opadła z nim na łóżko. Subtelnie pocałowała go w umięśniony brzuch.

Albert

Zamruczał z rozkoszy i odchylił głowę do tyłu zamykając oczy.

Lizzy Brown

Podniosłą się lekko i zerwała sukienkę (a raczej to co z niej zostało po wspinaczce) . Opadła na Alberta i z dziwną rządzą w oczach zbliżyła swe usta do jego twarzy.

Albert

Albert starał się leżeć spokojnie i opanować się. Zmierzył wzrokiem ciało Lizzy i mruknął przeciągle.

Lizzy Brown

Chwyciła go za rękę i położyła jego dłoń nad piersią.
-Jest twoje... kiedykolwiek i gdziekolwiek będziesz .. moje serce pójdzie za tobą ...

Albert

Położył dłoń na jej dłoni i szepnął jej do ucha. - Twoje serce wybrało istotę najmniej godną twojej miłości. - przymknął oczy. - Jednak... dziękuję. - cofnął odrobinę głowę, a jego usta spoczęły na wargach Lizzy.

Lizzy Brown

- jesteś pewien ? - przyssała się do jego ust i delikatnie przekręciła się tak , aby to Albert wylądował na niej.

Albert

Mruknął twierdząco nie odrywając się od jej ust. Rękoma pieścił delikatnie jej ciało.

Lizzy Brown

-Może jednak nie masz racji.. - wyszeptała... kierując swe usta od jego podbródka w dół.

Albert

Wplótł palce w jej włosy. Zamknął oczy. Zdjął jakoś buty stopami (;p).

Lizzy Brown

Zamruczała cicho i docisnęła Alberta do siebie... Obiema rękami przejechała ma w dół brzucha...

CENZURA

Albert

Cenzura ;p

Przejął inicjatywę i...

Cenzura once again ;D

Lizzy Brown

Cenzura
....

Nagle Lizzy zamarła. Spojrzała z niepokojem najpierw w stronę drzwi , potem na Alberta. Usiadła obok niego i przykryła się grubą kołdrą.

Albert

Albert zerknął na Lizzy, a potem na drzwi. - Kogo tu znowu niesie... - mruknął pod nosem, wstał, ubrał spodnie i uchylił drzwi.
- ...jest teraz trochę zajęty... - usłyszał głos Eryka.
- W takim razie idź po niego! - dziewczęcy głosik rozniósł się echem po hallu.
- Jane? - mruknął Albert.

Lizzy Brown

-Jane...- powtórzyła niepewnie wstając. Pochyliła się nad walizką i wyciągnęła jasny szlafrok.

Albert

Przed drzwiami pojawił się Eryk. - Panie, masz gości. - oznajmił z kamienną twarzą.
- Tak, słyszałem. - Albert wyszedł z pokoju i skierował się do salonu gdzie czekali na niego Jane i Alec. - Witajcie. - rzekł i skinął lekko głową.

Lizzy Brown

Lizzy zaczęła doprowadzać się do porządku. Ręce lekko trzęsły się jej ze złości. Z trudem znalazła coś do ubrania.

Albert

- Czego chcecie dzieciaki? - zapytał i oparł się o oparcie kanapy.
- Aro zaprasza was na obiad. Twierdzi, że już dawno razem nie jedliście. - powiedziała Jane patrząc dziwnym wzrokiem na niekompletny ubiór Alberta.

Lizzy Brown

Wyszła z sypialni zważając na każdy krok. Spojrzała na dwójkę nieśmiertelnych dzieci.
- właściwie to już jedliśmy... - odpowiedziała ze spokojem.