Dom Alberta

Albert

Jane zmierzyła Lizzy nienawistnym spojrzeniem. - Ciebie nie pytałam o zdanie, ty...
- Spokojnie, siostrzyczko. - Alec położył rękę na ramieniu dziewczynki. Zwrócił się do Alberta. - Za godzinę zaczynamy. Miło by było gdybyście się zjawili. - uśmiechnął się. - A teraz chodźmy, Jane. - wraz z siostrą ruszyli ku wyjściu.
Albert spojrzał na Lizzy. - Przepraszam za Jane. Ona zawsze tak... - uśmiechnął się krzywo.

Lizzy Brown

W odpowiedzi tylko prychnęła .
- nic się nie stało.. wiedziałam , że nie mówiła do mnie... ale... - zawahała się - słodkie dziecko - dodała z nutką pogardy w głosie.

Albert

- Mnie też denerwuje. - mruknął. - To jak? Masz ochotę na ten obiad? - podszedł do Lizzy i uśmiechnął się szeroko.

Lizzy Brown

Patrzyła gdzieś w przestrzeń.
-nie wydaje mi się żebym była zaproszona..

Albert

- Alec wyraźnie powiedział, że byłoby miło gdybyśmy się zjawili. - zacytował chłopca. - Razem. - złapał dziewczynę za rękę. - Idź się przebrać, za chwilę wyruszymy. - uśmiechnął się i pocałował Lizzy w usta. Ruszył w kierunku łazienki.

Lizzy Brown

- Nie ee.. - pokręciła głową i pojawiła się przed Albertem - ja pierwsza ... - chwyciła za klamkę.

Albert

- Jest jeszcze druga. - uśmiechnął się i pognał schodami na piętro gdzie znajdowała się druga łazienka i kilka innych pomieszczeń. Albert wszedł do łazienki i zajął się sobą ;p

Lizzy Brown

Uśmiechnęła się naciskając na klamkę. Weszła do środka ,przygotowała sobie kąpiel i kilka innych rzeczy które wampiry robią w łazience Razz

Albert

Po półgodzinnej toalecie, Albert wyszedł z łazienki ubrany w prostą czarną koszulę i czarne spodnie. Zmierzwił mokre włosy dłonią po czym udał się na parter.

Lizzy Brown

Po wyjściu z łazienki czuła się taka... świeża. Ruszyła do sypialni. Wyszukała w walizce białej letniej sukienki na ramiączka i staranie rozpuściła włosy. Opuściła sypialnię i wyszukała Alberta.
- do twarzy Ci w czerni.. - powiedziała mu słodko do ucha.

Albert

- Dzięki. - uśmiechnął się. Spojrzał na Lizzy, a jego czerwone tęczówki zaiskrzyły. - Wyglądasz pięknie. - powiedział z podziwem w głosie.

Lizzy Brown

- Wiem ...- uśmiechnęła się z błyskiem w oku - ale dziękuje ... - wciągnęła powietrze i nagle spoważniała. - jak to wygląda.. ten obiad ?

Albert

- Przekonasz się. - rzekł gdy u jego boku pojawił się Eryk.
- Panie, wezwałem po Marcella. Powinien zjawić się tu lada moment. - poinformował staruszek po czym chciał odejść, lecz Albert złapał go za ramię. - Tak?
- Eryku, zajmij się nią, proszę. - powiedział nagle poważniejąc.
- Już się robi, panie. - Eryk zniknął w korytarzu.
Albert zwrócił się do Lizzy. - To jak? Idziemy? - złapał ją za rękę.

Lizzy Brown

Zignorowała tą krótką wymianę zdań. Przymknęła oczy i mocno ścisnęła dłoń Alberta
- wiesz moglibyśmy zostać... dokończyć to co zaczęliśmy zanim przerwała nam Jane...-wyszeptała niepewnie - Ale skoro... No dobra to chodźmy ... - otworzyła szeroko oczy - mam tylko prośbę... bądź cały czas przy mnie...

Albert

- Nawet nie miałem zamiaru się oddalać. - ścisnął mocno jej dłoń i ruszyli razem w kierunku hallu. Tam czekał na nich Marcello.

Lizzy Brown

- Dziękuję ...
Spojrzała na Marcello i zawahała się.
-To konieczne prawda? Ten obiad...

Albert

Marcello skinął głową podszedł do nich. Albert wyłączył swój dar na chwilę, a Marcello przeniósł ich do siedziby Volturi.

/Voltera

Lizzy Brown

Lizzy spuściła głowę i przysunęła się do niego.

/Voltera

Lizzy Brown

/ Voltera

Roztrzęsiona ruszyła kierunku sypialni. Spojrzała w kierunku okna i ze złością chwyciła swoją walizkę , która chwile potem wypadła przez okno, rozbijając szybę.

Albert

/Voltera

Stanął w drzwiach sypialni i oparł się o futrynę. Skrzyżował ręce na piersi patrząc na wyczyny Lizzy.

Lizzy Brown

Cofnęła się i ruszyła w kierunku hallu . Spojrzała na Alberta.
-Przynajmniej teraz bagaż nie będzie mi utrudniał podróży..

Albert

Zagrodził dziewczynie przejście i spojrzał na nią z góry. Jego twarz była nieprzenikniona; tylko tęczówki paliły się żywym ogniem.

Lizzy Brown

- Przepuść mnie – wycedziła przez zaciśnięte zęby , zwijając pięści.

Albert

Zawahał się przez chwilę. Z jednej strony chciał by Lizzy odeszła i wiodła 'życie' bez wyrzutów sumienia. Z drugiej jednak strony, tej bardziej samolubnej, pragnął by została. Nie chciał pozostać znów sam po tym kiedy w końcu...
Nie ruszył się z miejsca.

Lizzy Brown

Cofnęła się o krok i uniosła głowę.
- Nie chcesz żebym poszła... albo chcesz żebym wyszła oknem - ironicznie uśmiechając się patrzyła mu w oczy - innej opcji nie ma.

Albert

Zacisnął pięści. Nie miał najmniejszego zamiaru polec. Odwrócił się na pięcie i ruszył w kierunku lochów. Starał się iść spokojnie.

Lizzy Brown

Lizzy zamurowało.Miała ochotę rzucić się mu na plecy i rozszarpać. Była wściekła. Usiadła na łóżku i ukryła twarz w dłoniach.

Albert

Mocnym szarpnięciem wyrwał drzwi prowadzące do lochów i zbiegł schodami na dół. Wszedł do pierwszej lepszej celi i rzucił się na więźnia, brutalnie go raniąc.

Lizzy Brown

Uspokoiła się i wstała. Ruszyła w kierunku drzwi . Poczuła krew... Całą swoja uwagęskupiła na wyjściu,byle tylko nie iść do lochów.

Albert

Gdy dopił krew do końca, rzucił ciało i przeszedł do kolejnej celi. Robił tak zawsze kiedy się wściekał albo próbował ukryć słabość. Opróżniał całą swoją "spiżarnię". Pił więcej niż był w stanie przełknąć.

Lizzy Brown

Próbowała , ale jej nie wyszło. Świerza krew... krew skazańców wołała ją. Ruszyła do lochów. Przypomniała jej się scena z Forks.. powtórka . Kiedy dotarła do cel poczuła woń , która nią zawładnęła. poszła śladem Alberta i zaczęła po kolei zabijać.

Albert

- Nie! - ryknął odpychając wampirzycę od więźnia. - Wegetarianie nie żywią się ludźmi. - warknął z pogardą i sam zajął się niedoszłą ofiarą Lizzy.

Lizzy Brown

Z piersi Lizz zaczął wydobywać się ostry charkot. przybrała pozycję do ataku.
- teraz będziesz mnie pouczał???!! - warknęła i skoczyła na Alberta.

Albert

Zrobił szybki unik. Jego zakrwawioną twarz wykrzywił grymas wściekłości. - Nie pouczam. Przypominam. - warknął i ostentacyjnie wgryzł się w szyję nieżywego już więźnia.

Lizzy Brown

Uderzyła z hukiem o ścianę.
- Było zamknąć drzwi... może bym nie poczuła!!! - krzyknęła i znów skoczyła tym razem wyrywając Albertowi z rąk ciało . Odskoczyła z nim na bok i wgryzła się w żebro.

Albert

- Potraktuj to jako trening. - warknął i wyrwał ciało z rąk Lizzy. Przyparł dziewczynę do ściany. - Irytujesz mnie... - mruknął spoglądając ze złością w oczy wampirzycy.

Lizzy Brown

-Taaak? trening? - uśmiechnęła się nerwowo - irytuje? co Ty nie powiesz.. - jej ton głosu się zmienił, całą siłą przywarła ustami to ust Alberta.

Albert

Odwzajemnił pocałunek z brutalną namiętnością. Przywarł do dziewczyny i całując, gryzł jej wargi i język. Po chwili jednak opanował się. Jego głowa opadła na ramię Lizzy. - Pierwszy raz od kilkuset lat ktoś wyprowadził mnie z równowagi. - szepnął.

Lizzy Brown

Lizzy pogłaskała Alberta pogłowie.
- i właśnie dla tego chciałeś mi odgryźć język? - dotknęła wolną ręką ust -cholera...

Albert

Albert trwał w bezruchu z głową opartą na ramieniu Lizzy. - I co teraz zrobisz? - szepnął, ignorując jej pytanie.