Dom Alberta

Lizzy Brown

- Nie wiem... a co chcesz żebym zrobiła? Tylko tak szczerze... czego ode mnie oczekujesz? - zadała to pytania , w sposób mówiący ,że żąda o odpowiedzi.

Albert

- Szczerze mówiąc, jestem rozdarty. - mruknął. - Z jednej strony chce twojego szczęścia, ale z drugiej, wolałbym żebyś została... - mówił bardzo cicho.

Lizzy Brown

Lizz zamyśliła się.
- Wiesz co? Mam wrażenie , że jesteś dla mnie stworzony... tylko jeszcze o tym nie wiesz - zaśmiała się .

Albert

- Jeśli to prawda... To długo kazałaś mi na siebie czekać. - uśmiechnął się.

Lizzy Brown

- Było warto. -odsunęła się od ściany i spojrzała na siebie. jej biała sukienka była czerwona od plam krwi, miała ją nawet na włosach. - kurde... wywaliłam walizkę przez okno... nie mogę tak chodzić po twoim domu - uśmiechnęła się wesoło.

Albert

Uśmiechnął się szelmowsko. - Zawsze możesz chodzić... bez ubrań. - odwrócił się spoglądając na dziewczynę. W takim stanie wyglądała bardzo... uch seksownie. - Chodź do mnie. - mruknął przyciągając do siebie wampirzycę. Pocałował ją w usta, tym razem namiętnie, ale bardziej delikatnie.

Lizzy Brown

Dała się ponieść chwili, dociskając do siebie Alberta . Kiedy się odsunęła powiedziała - co Ty nie powiesz.. obawiam się , że ten "człowiek" doznałby lekkiego szoku... - mówiąc ten "człowiek" miała na myśli oczywiście Avie , postanowiła jednak unikać wymawiania jej imienia.

Albert

- No tak... "ona". - mruknął. - Trzeba coś z nią zrobić. Ale to później. - uśmiechnął się. - Poślę Eryka po jakieś ubrania dla ciebie, a w tym czasie... - nie dokończył bo jego usta przylgnęły do ust Lizzy.

Lizzy Brown

Lizz ponownie odsunęła od siebie Alberta.
- Ty tylko o jednym... ale wiesz mamy tu towarzystwo - spojrzała na zamknięte cele - i serio muszę się umyć

Albert

- No dobra... - niechętnie odsunął się od dziewczyny. - Łazienka jest na pierwszym piętrze.

Lizzy Brown

-Wiem... już tam byłam - zaśmiała się i spokojnym krokiem ruszyła na górę.

Albert

Ruszył za dziewczyną. - Byłaś w tej na parterze. Ale sądziłem, że pójdziemy do tej większej na górze. Razem... - z jego twarzy nie schodził uśmiech.

Lizzy Brown

- Razem? hmmm może być wesoło - przyspieszyła kroku - cwany jesteś...

Gość

/ Voltera

Trochę wspinaczki , trochę szukania i Natalie znalazła co chciała. Stała przed drzwiami domu. Poprawiła swoje włosy , strój i głośno zapukała do drzwi.

Albert

- Zapewniam cię, że będzie... - mruknął jakby bardziej do siebie, podążając za Lizzy. Po chwili wyszli z lochów.

Eryk pojawił się przy frontowych drzwiach i otworzył je. Spojrzał na Natalie. - Dzień dobry. W czym mogę pomóc? Pan Albert jest obecnie trochę... zajęty. - poinformował z dostojną miną.

Lizzy Brown

Odwróciła się na pięcie , słysząc pukanie .
- mam nadzieje , że tym razem nikt nam nie przerwie - chwyciła go za rękę i pociągnęła na górę przyspieszając tempo.

Albert

Wbiegli razem na piętro, a potem do łazienki. Albert podszedł do wielkiej wanny, odkręcił kurki, nasypał pachnącej soli do kąpieli... i takie tam bzdety xD

Lizzy Brown

Podeszła powoli do dużego lustra i przyjrzała się swojemu odbiciu. Włosy miała pozlepiane krwią, która była dosłownie na całym jej ciele. Przysunęła głowę do lustra i dotknęła palcami powieki. Spojrzała prosto w swoje oczy które jarzyły się przerażającą czerwienią . Było w nich jednak coś ciekawego . Lizzy przysnęła się jeszcze bliżej i uśmiechnęła się szeroko. Odeszła od lustra spoglądając na Alberta.
- hmmm ..

Albert

Albert był odwrócony do dziewczyny plecami, jednak wiedział, że do niego podchodzi. Nie okazał tego jednak. Nadal coś tam majstrował przy przygotowaniu kąpieli.

Lizzy Brown

Objęła Alberta delikatnie obiema rękami.
- Dzięki.. - wyszeptała mu do ucha.

Albert

- Hm? - oparł się rękoma o brzeg wanny i wpatrzył się w wodę. - Za co? - zapytał, a gdy zauważył w wodzie swoje odbicie, skrzywił się mimowolnie.

Lizzy Brown

- Za wszystko ... - przesunęła ustami po jego szyi.

Albert

Odwrócił się, przysiadł na brzegu wanny. Objął Lizzy w pasie i oparł głowę na jej piersi. - Przepraszam. - szepnął.

Lizzy Brown

- Tyyy? za co ? - wykrzywiła twarz i usiadła obok niego.

Gość

Natalie uśmiechnęła się zalotnie, bawiąc wisiorkiem na szyi.
- Nie szukam Pana Alberta - wyszczerzyła jeszcze bardziej swoje śnieżne ząbki - podobno przebywa tu Elizabeth.. ? Czy tak? Chce z nią porozmawiać... zależy mi na tym - spoważniała.

Albert

- Za wszystko. - powtórzył słowa dziewczyny. Westchnął ciężko, wstał i zaczął odpinać guziki od koszuli.

Eryk przyjrzał się Natalie. - Jest tak, jak pani mówi. Pani Elizabeth przebywa obecnie w naszym domu... Jednak teraz... to trochę nieodpowiednia pora na rozmowę. Jeśli pani chce, może pani poczekać. - otworzył szerzej drzwi.

Lizzy Brown

-Acha..- Lizz uśmiechnęła się i przechyliła powoli do tyłu. Opadła spokojnie do ciepłej wody w ubraniu.

Albert

Rozpiął koszulę i spojrzał na dziewczynę. - Czemu nie... - mruknął i poszedł za jej przykładem. Ciepło pieściło jego skórę. Dawno już się tak nie czuł.

Lizzy Brown

Wynurzyła głowę.
- nie przepraszaj jeśli nie masz za co... - oparła głowę o brzeg wanny i objęła wzrokiem Alberta.

Albert

Również wynurzył się i przeczesał włosy ręką. - Gdyby nie ja, nie wygnaliby cię z Forks... Nie pożywiałabyś się ludźmi, nie miałabyś wyrzutów sumienia... - wyliczał ze zbolałą miną.

Lizzy Brown

Pokręciła głową - i tak popełniłabym błąd , musiałbym wyjechać ... na jedno by wyszło - zaśmiała się - dzięki Tobie się śmieje , a to chyba nie znaczy , że musisz mnie przepraszać..

Albert

- Lubię jak się śmiejesz. - powiedział patrząc jej ciepło w oczy. Po chwili jednak zmienił temat. - Nie wiem jak ty, ale czuję obcego wampira na parterze...

Gość

Natalie westchnęła - widzi pan ta rozmowa nie może czekać - i przekroczyła próg domu - niech pan ja zawiadomi że Natalie Morgan czeka

Lizzy Brown

Wyprostowała się delikatnie, jej nozdrza zaczęły pulsować - znam ten zapach..

Albert

- Znajoma? - zapytał wdychając głęboko powietrze. - Zejdziesz do niej, czy nie masz ochoty?

Eryk uśmiechnął się pod nosem. - Jestem pewien, że pani Elizabeth wie o pani obecności.

Gość

- więc jestem pewna , że zaraz do mnie przyjdzie - oparła się o ścianę.

Lizzy Brown

Twarz Lizzy przez chwile pokazywała jedynie wściekłość - Chyba nie mam wyjścia - podniosła się powoli. Wyszła z wanny i rozejrzała się po łazience . Wzięła jakiś szlafrok i owinęła się nim - Trzeba kogoś rozerwać...

Albert

- Uważaj na siebie. - mruknął i zanurzył się pod wodę. Pozornie był wyluzowany. Czuwał jednak i nasłuchiwał.

Lizzy Brown

- Będę - jej twarz przybrała nieprzenikniony wyraz. Lizz wybiegła z łazienki i chwile potem stała przed Natalie.
- Czego chcesz?

Gość

Uśmiech nie schodził jej z ust .
- Jejku Lizz nie denerwuj się.. po prostu się stęskniłam.. nie zaprosisz mnie?