Dom Liama

Leana

/lotnisko

- Powiem jedno łał...nieźle to wszystko urządziłeś

Liam

/Lotniskko

- Trochę włoskich i angielskich wpływów - odpowiedział. - Dom jest wielki, aż za wielki jak dla jednej osoby, ale w razie wizyt, jest możliwość przyjęcia gosci.

Leana

- Ja wychowywałam sie na dworze więc troche o wielkośći wiem. Ale jest tu przytulnie - powiedziała siadając na kanapie

Liam

- Chciałem, by czuć było połączenie dawnego angielskiego dworu, włoskiej sztuki i przede wszystkim wygody - usiadł na przeciwko niej. Jeden z obrazów udało mi się wykraść z Anglii, z londyńskiego dworu szlacheckiego.

Leana

- No nieźle czego ja sie tutaj dowiaduje - powiedziała zdjęła balerinki by dać odpocząć stopom i zaśmiała się dźwięcznym śmiechem

Liam

- Namalował go mój przyjaciel, mam chociaz pamiątkę - wzruszył ramionami i uśmiechnął się szeroko. - Stare czasy. i tamta moda... Ponad trzysta lat temu nikt by nie pomyślał, że kobieta będzie chodzić w spodniach.

Leana

- Ja pamiętam jak ja chodziłąm w sukni z krynoliną. Takiej wielkiej z taftą i wszystkim

Liam

- Dobrze, ze mnie nie widałaś za ludzkich czasów - zaśmiał się. - Tragedia. Teraz do dostrzegam.

Leana

- No skoro tak mówisz - powiedziała

Liam

- Może chcesz zobaczyć swój pokój? - spytał. - Nawet wiem, który mógłby Ci się spodobać.

Leana

- Bardzo chętnie go zobacze. - powiedziała z uśmiechem

Liam

- Więc zapraszam na górę - wskazał na schody. - Na piętrze są najlepsze sypialnie - uśmichnał się. Kiedy jużweszli na górę, wskazał na pierwsze drzwi - To moja sypialnia i gabinet w jednym - otworzył drzwi do [link widoczny dla zalogowanych]. Trochę staroświecki wygląd, ale lubię takie wnętrza. Mozesz przychodzić, gdybyś czego potrzebowała. [/url]

Leana

- Okej zapamietaj tutaj droge jakbym potrzebowała czegoś

Liam

- A teraz chodźmy do twojego pokoju - poszedł dalej, ku sypialni na końcu korytarz. - Mam nadzieję, że Ci się spodoba - otworzył drzwi i przepuścił Lenę. - Oto najlepsza [link widoczny dla zalogowanych] w tym domu. Z okna rozpościera się widok na całą Volterrę.

Leana

- Łał Liam tu jest przepiękny dziękuje - powiedziała i dała mu buziaka w policzek

Leana

- Zaraz wróce - powiedziała i wyszła

/dwór

Leana

/dwór

Wbiegła
- Liam gdzie jestes ?!

Liam

Liam skinał głową i odprowadził ją wzrokiem. Po chwili poszedł do swojej sypialni i tam, zasiadł za starym biurkiem i zaczął coś pisać. Jednak po chwili przymknął oczy, jakby starajac się przywołać jakiś obraz z przeszłości. Oparł łokcie na blacie i oparł czoło na splecionych ze sobą dłoniach.
- Et est signum dies datum et tenebris
mea culpa acta est fabula pereo... - wyszeptał i otworzył oczy. Zmienił pozycję i zaczął ponownie pisac.

Leana

Weszła powoli do jego gabinetu i zakryła mu z tyłu oczy

Liam

- Szybko wróciłaś - powiedział cicho, uśmiechajac się lekko. - Jak było? Rozmawiałaś z kimś?

Leana

- Spotkałam Alberta i Ara lecz z nimi nie rozmawiałam. Rozmawiałam za to z moją znajomą Mercedez - powiedziała siadając mu na kolanach

Liam

- Aaaaaa - pokiwał głową. - Znam ją. Niezbyt dobrze, ale była jedną z tych osób, które nie starały mi się uprzykrzać życia - schował swoje zapiski do szuflady i ponownie zwrócił się do Leany. - O czym rozmawiałyście? Jeśli można spytać - dodał szybko, niechcąc zostać uznany za wścibskiego.

Leana

- Moźe ci sie to niespodobać. I jeżeli mam sie wynosić z tego domu to zrozumiem...No więc rozmawialiśmy o dzieciach o tym, że ja je moge miec a Mercedez nie. - powiedziała i bała sie jego reakcji

Liam

- Lubię dzieci - odparł. - W Anglii lubiły słuchać o tym, co odkryłem ciekawago. Miałem też młodszego brata, często byłem mu ojcem - powiedział.

Leana

- Liam a czy ty chciałbyś mieć własne dzieci ?. - zapytała niepewnie. Przystanęła pod ścianą

Liam

- Nigdy sięnad tym nie zastanawiałem - przyznał. - Od zawsze zajęty byłem pracą, nie myślałem o rodzinie. Ale myślę, ze tak. Nie ma nic ważniejszego, od rodziny.

Leana

- Ja bym chciała mieć syna i córke by mogli ze mną odwiedzać ogrody dworu..zaraz wróce - powiedziała i wybiegła

/dwór

Leana

Wróciła z bukietem kwiatów
- Jestem juz

Liam

- A ja właśnie miałem wychodzić - powiedział. - I to nie gdzie indziej, jak na dwór Volturi -

Leana

- No to może poczekajmy do wieczoru. Przynajmniej spotkasz sie z moim ojcem - powiedziała wkładajac kwiaty do wazonu

Liam

- Skoro tak, mogę poczekać - uśmiechnął się. - Ładne kwiaty.

Leana

- Pochodzą z ogrodu mojej matki. Pamiętam nawet,że to jej ręka je zasadziła - powiedziała ściągając żakiet. Po chwili przebrała się w błękitną sukienke
- Pójde wszystko przygotowac spotkamy sie na miejscu - powiedziała wychodząc

dwór

Liam

- Dobrze - odpowiedział.
Przez jakiś czas zajął się swoimi sprawami, a potem przebrał się w czyste rzeczy: czarne spodnie, białą koszulę z postawionym kołnierzem i czarną marynarkę. Wyszedł z domu szepcząc łacińskie sentencje, pochodzące z jakiejś starej pieśni.

/Dwór Trzech Braci

Jasper Hale

/z dworu Trzech Braci
Zatrzymali sie przed wejsciem na posesje. Wszedzie w ogrodzie widac było piekne palmy i inne okazałe drzewa i krzewy. Jednym ruchem przytulił Marie do siebie i ruszyli w strone drzwi wejsciowych. Idac podziwiali przyrody.
Jasper zastukał kołatka dwa razy. Kiedy nikt nie otworzył drzwi scgylił sie i zajrzał pod jeden z krzaków rosnacych u wejscia. Znalazł klucz i wprawnymi ruchami otworzył drzwi
-Pani pierwsza-wskazał dłonia wnetrze i zaprosił do srodka

Maria

/Ogrody Volturich

Kiedy doszli, ze zdziwienia dziewczyna otworzyła lekko usta. To wcale nie był dom, a jakiś... pałac?
- Ale rezydencja! - szepnęła, jakby bojąc się, ze ktoś ją usłyszy. - Musi dostanie żyć ten twój znajomy - dodała, kiedy podchodzili własnie do drzwi. Nikt im jednak nie otworzył. Bywa... Jednak Jasper znalazł klucz. W sumie to nie było wcale trudne.
Kiedy przepuścił ją do środka, weszła wolnym, spokojnym krokiem, od razu się rozglądając.
- Ładny wystrój, bardzo bogaty i wyszukany - skwitowała, idąc w kierunku salonu.

Jasper Hale

Jasper usmiechnał sie do niej zamykajac drzwi
-No to jestesmy w krolestwie znajomego mojej rodziny. Rozgosc sie, wybierz sobie pokoj ja widac jest ich tutaj sporo-pokazał dłonia na przestrzen. Masz wolny wybór. Jego oczy sie usmiechały.
Rozsiadł sie wygodnie w jednym z foteli i wskazał fotel obok siebie-I co Ty na to?

Maria

- Jestem oszołomiona, zaskoczona i sama nie wiem co jeszcze - opadła na fotel obok. - Mam nadzieję, że znajdzie się tu jakiś ciuszek, z którego można by skorzystać. Skoro to wasz znajomy, nie będzie się chyba złościć - ponownie się rozejrzała.
- Tamten obraz to na pewno jakieś ważne dzieło sztuki - wskazała na stare malowidło po drugiej stronie.
- Chciałabym mieć własny dom. Może i nie tak wielki i bogaty, ale własny - wyznała spokojnie. - Ciekawe czy jest tu komputer z internetem. Można sprawdzić potem loty, by nie iść na lotnisko na daremno.

Jasper Hale

-Doskonale Cie rozumiem-mruknał do Marii-Kto wie moze w koncu bedziesz miała taki dom w sensie swoj, wiesz przeciez ze wszystko jest mozliwe-delikatny usmiech pojawił sie na jego ustach
-Z ego co pamietam a;bo słyszałem jest internet na gorze pierwsze drzwi po praweh strony od schodow, wiec nie bedzie problemu.
Wstał z fotela, rozprostował sylwetke i powoli zaczał zblizac sie do schodow prowadzacych nizej-Dysponuj soebie czasem ja Ci sie podoba, ja na troszke schodze potrenowac, potem szybka kapiel przebiore sie i mozemy wyskoczyc na miasto.
Schodzac krzyknał jeszcze-czuj sie jak u siebie-i tyle go Maria widziała

/sala treningowa

Maria

- Ja i dom.... - westchnęła, myśląc nad tym widokiem. Cóż, był ciekawy, ale chyba też niezbyt realny. Przynajmniej jak dla niej.
Wysłuchała go spokojnie i kiwnęła głową. A kiedy chłopak wyszedł, ona nadal siedziała w fotelu, patrząc przed siebie z namysłem.
Nie siedziała tam jednak długo. Nuda zrobiła swoje i dziewczyna poszła zobaczyć na górę, co też tam znajdzie. Otwierała po kolei drzwi, ciekawa czy znajdzie się w odpowiednim miejscu. Jednak pokoju Liama nie trudno było znaleźć. Na biurku leżał laptop, przykryty małą warstwą kurzu. Chyba naprawdę nikt tam dawno nie zaglądał.
Otworzyła laptopa i włączyła go, ciekawa czy da radę przejść przez systemy zabezpieczeń i czy faktycznie, nadal jest tam Internet.
Ku jej miłemu zaskoczeniu, nie było ani zabezpieczeń, ani problemów z łączem. Kiedy już zabrała się za sprawdzanie lotów do Rzymu, Najbliższy był jednak dopiero nad ranem.
Po kilku chwilach wyłączyła komputer, lecz nie poszła do Jaspera, by mu powiedzieć o tym, co odkryła. Wyszła z pokoju, ale po to, by zobaczyć co znajduje się w pomieszczeniu obok. A był to ładny, jasny pokój urządzony w bardzo delikatnym i eleganckim stylu, lecz bardziej było tu widać kobiecą rękę. Zaskoczona tym dziewczyna weszła dalej. Może ciekawa tego, czy chociaż znajdzie tu coś należącego do jakiejś przedstawicielki jej płci. I nie zawiodła się. W szafie znalazła [link widoczny dla zalogowanych] Maria obejrzała ją dokładnie. Była w sam raz na nią. Ucieszyła się, ze będzie miała się w co przebrać, zanim zrobi zakupy i kupi coś lepszego.
Wzięła ją, po czym zaczęła szukać łazienki. Chciała jak najszybciej wziąć kąpiel, poczuć na ciele strumień gorącej wody.
Kiedy dotarła na miejsce, wyjęła z włosów spinki, ozdoby i inne drobiazgi podtrzymujące jej fryzurę i uwolniła długie, lekko kręcone pukle.
Zręcznie odpięła zapięcie sukienki balowej, po czym pozbywszy się całkowicie odzienia, weszła pod prysznic.
Gorąca woda z wolna zaczęła spływać w dół, a dziewczyna uśmiechnęła się błogo.Tego jej teraz było właśnie trzeba. znalazła na plastikowej półeczce mydło, po czym zaczęła wcierać je w skórę, rozkoszując się jego pięknym zapachem pomarańczy. Gdy obmyła ciało, zaczęła szukać dłonią szamponu do włosów. I znalazła go. Jakieś resztki, które zostawił właściciel, wycisnęła na dłoń, po czym naniosła na włosy, wmasowując go delikatnie. Gdy skończyła, spłukała je obficie wodą.
Jeszcze chwilę została pod prysznicem, jednak po kilku minutach wyszła z kabiny, owinięta ręcznikiem.
Stanęła przed lustrem i spojrzała na swoje odbicie. Jej zadumane oczy były ciemnozłotego koloru. Ta zmiana...
Sięgnęła po drugi ręcznik i wytarła nim włosy starannie, czekając aż uda jej się w miarę dokładnie pochłonąć nim nadmiar wody tak, by nie skapywała z nich obficie. Powtórzywszy dwa razy tę czynność, wreszcie odwiesiła ręcznik na miejsce, rozkładając go jednak nieco by wyschnął, a sama odwinęła drugi, którym była otulona, by włożyć na siebie znalezioną sukienkę.
Gdy nałożyła ją na mokre gdzieniegdzie jeszcze ciało, zebrała swoje rzeczy i wrzuciła je do miski. nalała wody, dodała trochę proszku i wyprała je starannie. Do czasu, gdy będziemy mieli wyjść powinno wszystko wyschnąć - powiedział do siebie w myślach, po czym wyszła, szukając miejsca, gdzie można powiesić pranie.
Gdy i to zrobiła, udała się do tamtego urokliwego pokoiku, w którym znalazła sukienkę i zwinnie wskoczyła na parapet.
Drzwi zostawiła otwarte, wiec gdyby Jasper tamtędy przechodził, z pewnością zauważyłby ją w środku.
Patrzyła na drzewa przed domem, zachwycała się ich pięknem. Niebo, jasne i czyste przywodziło na myśl jej ukochane widoki z Meksyku. Tęskniła teraz tylko za jednym. Za szumem morza. Poza tym była szczęśliwa. Naprawdę szczęśliwa.

Po jakimśczasie i przede wszystkim po rozmowie z przyjaciółką, dziewczyna zostawiła Jasperowi wiadomość, by się nie martwił i że niedługo wróci. Po czym zwyczjajnie wyszła z domu, kierując się na lotnisko.

/Lotnisko