Ogrody

Aya

Zaśmiała się lekko.
-na pewno masz coś do opowiedzenia
powiedziała przekrzywiając głowę w lewo.
-chyba że nie chcesz
dodała lekko wzruszając ramionami.

Luc

- To nie tak...
Westchnął cicho.
- Po prostu nie patrzyłem nigdy na moje życie przez pryzmat tego, że kogoś kiedyś ono zainteresuje.
Wzruszył ramionami z lekkim uśmiechem. Podrapał się po głowie.
- Pochodzę z Francji, dokładniej z Paryża. Urodziłem sie w połowie XIV wieku, w rodzinie szlacheckiej. Nawet nie wiesz, jaki Paryż wtedy był cudowny. Stolica dopiero rozkwitała i była dużo łagodniejsza niż obecna. Wszędzie pełno było pięknych, wystrojonych panien, jarmarków. W końcu to Francja...aktorstwo, piękne kurtyzany, tawerny z karczemnymi burdami.
Zaśmiał się wesoło.

Adolphine

//sala balowa

Widziała wielu młodych chudzących po ogrodzie. Była chyba z lekka zmęczona. Tak wampiry czasem tez się męczą, głównie psychicznie.
W powietrzu jeszcze czuła żywe ciało 23 letniego wampira. Była ciekawa od kiedy tak młode wampiry żyją tutaj. Ale to nie jej organizacja. Kij z nią...
Nadal byłą w długiej sukni, która delikatnie zamiatała podłoże.

Lizzy Brown

Im bardziej była otępiała tym mniej kontaktowała. Nawet jej wieczna złość ulatywała nie wiadomo gdzie. Elizabeth rzadko bywała taka rozluźniona. Niedługo było dane jej cieszyć się tym stanem. Uderzyła coś, a raczej w kogoś jak się potem okazała. Zawarczała głośno, gotowa rzucić się na wampira który na nią wlazł. Ujrzawszy twarz kobiety spokorniała jednak. - Wybacz - wysyczała wpatrując się w jej twarz. Musiała nad sobą panować napotykając członków tutejszej rodziny i tak była wystarczająco mało chcianym gościem. - Nie chciałam stawać Ci na drodze - te słowa były dla niej poniżeniem. Zacisnęła piątki.

Adolphine

-Nic się nie stało.- nawet do końca nie poczuła dziewczyny na sobie. Starzeje się bidula.
-Coś się stało?- dawno nie widziała złego wampira poza Claudia, ale kiedy ta nie była zła? Nie wiadomo.
Kobieta nie wyglądała na tutejsza, brakowało jej ogłady tak z lekka.

Lizzy Brown

Odetchnęła z ulgą. Spojrzała w kierunku w którym szła.
-Nic. - mruknęła. Opuściła wzrok i rozluźniła palce. Chciała zrobić krok do przodu i iść dalej. Nie miała konkretnego celu, a gdy szła to przynajmniej upływał czas. Wlepiała pusty wzrok gdzieś przed siebie -Jeszcze raz wybacz, nie chciałam.

Adolphine

-Bal nie służy nikomu, poza ogromną ambicją Trzech Braci, nieprawdaż?- chyba sie stęskniła za używaniem aparatu mowy, za powietrzem wprawianym w ruch w krtani, za tym przyjemnym drganiem narządu, który był martwy.

Lizzy Brown

-Nie byłam na balu, nie mam ochoty tam iść - blady uśmiech przemknął jej przez twarz - Ale słyszałam, że działo się tam wiele ciekawych rzeczy. Prawda to? - zapytała zaciągając się chłodnym zimowym powietrzem - Zabawa się udała? - wciąż wpatrywała się wgłąb ogrodu.

Adolphine

-To trywialna forma obiadu. Wolę jeść w spokoju.- wzruszyła ramionami nieznacznie, nie lubiła ludzkich gestów.
-Rzadko bywasz w Volterze z tego co widzę. Potowarzyszy mi?

Lizzy Brown

-Mogę Ci potowarzyszyć, jednak..- uśmiechnęła się. Nic dziwnego, że jej nie widywała...
-Mogę powiedzieć, że ostatnio jestem tu non stop. Siedzę w jednej z komnat i czekam...- wyjaśniła jej tak dość ogólnie - Musiałam więc wyjść na spacer, by nie zadusić się własnym towarzystwem.

Aya

Adolphine

Zmierzyła ją ciekawskim wzrokiem.
-Czyją utrzymanką jestes?- ruszyła powoli, dystyngowanie alejką w ciemność. Spojrzała na zabytkowe latarnie, w ciągu sekundy w każdej kolejnej. Nie po to miała swój dar, by nim się nie posługiwać.

Luc

Lizzy Brown

-Utrzymanką? - spojrzała na nią i prychnęła. Wyprostowała się dumnie, a gniew znów zawitał na jej twarzy.
-Ja? Kpisz sobie prawda? - spytała. Nazwanie utrzymanką było dla niej co najmniej obelgą - Jestem narzeczoną Alberta de Voltera - nagle spuściła wzrok - Tylko , że On wyjechał, a ja nawet nie mam pojęcia czy żyje.. - westchnęła z rezygnacją - czekam..

Adolphine

-Albert.- westchnęła niedbale.
-Z tego co mi wiadomo to żyje. Trafisz za kimś takim? Ja nie wierze w miłość w tym świecie, tutaj jest tylko głód, Volturi i paru histeryków.- spojrzała na nia uważnie.
-Rzadko miewamy tu narzeczone, które nie są aktualną zachcianką seksualną jednego ze starszych.

Lizzy Brown

Znów podniosła jej ciśnienie. Wolała w to nie brnąć - Mogłybyśmy zmienić temat? Ta rozmowa.. - zastanowiła się chwilę - jest bez sensu. - stwierdziła splatając ręce na piersi. - Skoro jednak jego nie ma, ja czekam. A im dłużej jego nie ma, tym bardziej moje siedzenie tu jest bez celowe. - opisała jej pokrótce swoją sytuację - wychodzę tylko wtedy, gdy nie może wytrzymać w zamkniętym pokoju. Nie chce nikomu ciążyć więc się nie udzielam. Nie ma Alberta... nie ma mnie. - przymknęła powieki. Zawsze tak skrywając słabość pod powiekami.

Aya

Adolphine

-Nie nadawałabyś się na utrzymankę. Jesteś za delikatna w tym wszystkim. Ja tam wykorzystywałam co się dało z każdej sytuacji.- zaśmiała się.
-Czemu nie lubisz wychodzić?

Lizzy Brown

Wybuchła głośnym śmiechem - Ja ? Delikatna? - znów się zaśmiała. Nie ma co.. Dowiadywała się o sobie zaskakujących rzeczy - Wydaje Ci się. Tylko nie chcę by mnie stąd wywalili , nie bardzo miałabym gdzie wrócić - uśmiechnęła się kpiąco.
-Nie wychodzę, bo nie chcę ryzykować, że poniosą mnie emocje i wywalą mnie stąd za jakąś bzdurę. Jedno tyczy się drugiego.

Luc

- To się cieszę.
Odparł z uśmiechem, przekrzywiając zabawnie głowę.
- Naprawdę umiem.
Mruknął z lekkim uśmiechem.
- No tak...dalej. Co jeszcze chciałabyś wiedzieć?

Aya

Zamyśliła się, przykładając do usta palec.
-jakieś ulubione zajęcie? zwierze, kolor?
spytała o rzeczy, które przychodziły jej na myśl.
chciała po prostu kontynuować rozmowę z miłą osobą.

Adolphine

-Nie sądzę. My tu bronimy swoich. wbrew pozorom.- pokiwała głową dleikatnie. Latarnie za nimi gasły powoli.
-Nie lubisz Voltery?

Luc

- Zajęcie? Lubię słuchać muzyki klasycznej...lub też grać na jakiś instrumentach.
Uśmiechnął się lekko.
- A najlepsze rozwiązanie? Siedzieć w zaciszu i móc słyszeć muzykę. Nie jest to zbyt ambitne, ale książką nie pogardzę.
Wzruszył lekko ramionami.
- Kolor? Zieleń zdecydowanie...no i czerń.
Spojrzał na swój garnitur, poprawił krawat.
- Nie mam ulubionych zwierząt od dziecka, maleńka.
Zaśmiał się cicho.
- Teraz twoja kolej...opowiedz mi coś o sobie

Lizzy Brown

-Nie wiem czy możecie mnie do tych swoich zaliczyć. - mruknęła ledwie dosłyszalnie.
-Mam do niej jak i do tutejszych mieszkańców uprzedzenia. Nawet dosyć duże. Jednak jako, że jesteś jedną z "nich" pozwól, że nie wyjaśnię jakiego one są rodzaju.

Aya

Adolphine

-Zabiliśmy kogoś? Zjedliśmy kogoś? Nic nowego... ilu takich tu było.- zaśmiała się lekko zgryźliwie.
-Wielu zostało pomiędzy nami.

Lizzy Brown

Pokręciła przecząco głowo - Odkąd pamiętam byłam uczono mnie by was nienawidzić. Jak na ironię, pokochałam jednego z was. A co jeszcze bardziej dziwne... - zaśmiała się znów - ... miłość do niego powiększyła moją nienawiść do was.
Westchnęła, wciągając nosem powietrze.

Adolphine

-Przeraża Cię wychowanie tutejsze? Wiesz.... Tutaj jest prawo silniejszego, nawet wśród swoich. Kto Cię odchowywał, dziecko drogie?- spojkrzała na nią uwaznie.

Luc

- Gentelman kobiety o wiek nie pyta.
Podkreślił z wesołym uśmiechem.
- Ja dlatego osiedliłem się tutaj. Powiedzmy, że trudno mnie odkryć...ja mógłbym praktycznie latami żyć w tym samym miejscu.
Zaśmiał się.
- Pewnie jeden wiek...może nawet dwa. Teraz na tym świecie dzieją się dziwne rzeczy.

Lizzy Brown

Wzruszyła ramionami - Wasze metody czasem są... - zabrakło jej odpowiedniego słowa. Nie rozwinęła więc do końca swej wypowiedzi. - Nie ważne kto. Ważne jak. On mnie nie stworzył, ale pomógł mi żyć. Miał do Was olbrzymi uraz...- nagle jak na zawołanie zobaczyła twarz osoby którą uważała za swojego ojca. Uśmiechnęła się mimowolnie.

Aya

Zastanowiła się chwilę.
-wiesz co, dla mnie zależy z kim.
powiedziała z uśmiechem
spojrzała na niego.
-nie chcę być wścibska, ale dlaczego Volturii?

Adolphine

-Często ma się do nas zraze, bo sobie radzimy, bo mamy co jeśc i pilnujemy tego grajdołka.- rzuciła sucho.
-Musisz miec naprawdę mocne argumenty, byśmy uznali Twoją odrębność. Cullenowie nauczyli się żyć z nami w zgodzie, chociaz... Słyszałam o złamaniu rodzinnej zasady.

Luc

- Dlaczego?
Zaśmiał się gorzko.
- Bo jeden z nich mnie stworzył...co miałem robić. Niedoświadczony chłystek byłem.
Mruknął, zerkając na nią.
- Ani ta historia romantyczna, ani przepiękna.
Westchnął ciężko .

Aya

Spojrzała na niego.
-a nie możesz,... zrezygnować?
Spytała patrząc na niego.
Sama nie wiedziała, co na ten temat sądzić

Lizzy Brown

-Każdy sobie jakoś radzi.. - na ten temat nie powiedziała nic więcej. Czuła, że stąpa po kruchym lodzie. Uniosła brodę dumnie w górę - Cullenowie... Spotkałam ich tutaj w Volterze. Ich rodzinka przeżywa kryzys zdaje się. Śmieszy mnie to. - uniosła wzrok do nieba.

Adolphine

-Każdy ma jakiś problem. Mnie się znudził poker, a oni mają dosyć krwi jeleni.- zaśmiała się dźwięcznie.

Lizzy Brown

Zawtórowała jej śmiechem - Tak. Kiedyś nawet chciałam żyć jak oni. - pokręciła głową - głupi to był pomysł. Można było przeczuwać, że nic im z tego nie wyjdzie.

Luc

- Raczej nie...z resztą, dobrze mi tu. Bezpiecznie. Nie muszę się męczyć jeżeli chodzi o pożywienie, ani bawić się w wegetarianizm.
Mruknął cicho.
- Pewnie gdybym urodził się powiedzmy stulecie temu, moralnie to co robię byłoby zupełnie nie na miejscu. W XIV wieku nie było takich problemów etycznych. Śmierć była na porządku dziennym
Wzruszył ramionami.

Adolphine

-Niby ta krew jest inny, miła odmiana, ale to takie upodlające. Wiesz to zmiana natury jest. Widzisz,w czymś się zgadzamy.- uśmiechnęła się szeroko.

Lizzy Brown

-Taa... - mruknęła bez przekonania. Przypomniała sobie, smak kociej krwi, której musiała kiedyś, chcąc nie chcąc spróbować. Skrzywiła sie i strząchnęła z odrazy. - Nigdy więcej nikt nie przekona mnie by skosztować krwi zwierzęcej. A Ty żywiłaś się nią kiedyś ? Bo mówisz tak jakby smak ten był Ci znany ale nie wyglądasz...