Ulice

Austin · Gość

no przecież nawet we Voltarze muszą być.

Austin przechadzał się ulicą.
Właśnie wróciła z wizyty u Arminda w Egipcie.
westchnął. Miał ochotę na kolejną podróż. nie lubił tu przebywać, zbyt dużo osób tu ginęło.
Zamknął oczy i przechadzał się nie otwierając ich.

Chiara

/ centrum handlowe

Z uśmiechem szła przez wąskie uliczki rozglądając się. Poczuła wampira i uniosła wzrok. Uśmiechnęła się do niego szeroko.

Austin · Gość

Odwzajemnił uśmiech.
niby dlaczego by nie?
Przeczesał dłonią włosy, tworząc jeszcze większy nieład niż wcześniej.

Chiara

Podeszła do niego radosnym krokiem i wyciągnęła do niego rękę.
- Jestem Chiara - uśmiechnęła się. Pierwszy raz od dawna miała dobry humor.

Austin · Gość

-Austin
odwzajemnił uśmiech całując dziewczynę w dłoń.
Zawsze zapominał się w tych wszystkich tradycjach, w ciągu tych lat poznał ich tysiące.
Spojrzał na nią schylając lekko głowę w dół.

Chiara

Zaśmiała się i uniosła głowę aby na niego spojrzeć.
- No tak ten mój wzrost - zażartowała.
- Idziesz w jakieś konkretne miejsce? - spytała z uśmiechem.

Austin · Gość

-Właściwie to rozmyślałem nad celem mojej kolejnej wyprawy.
odpowiedział jej uśmiechając się przy tym.
-Nie potrafię wysiedzieć w miejscu-wyznał rozbrajająco.

Chiara

- Mi się tu okropnie nudzi. - zaśmiała się patrząc w górę na niego.
- Może wpadniesz do Forks? - spytała ni z gruszki ni z pietruszki.

Austin · Gość

Spojrzał na nią i uśmiechnął się.
-gdziekolwiek to jest-z miłą chęcią.
odpowiedział uprzejmie.
-powiedz, co cię sprowadza do Voltary?

Chiara

- To świetnie - klasnęła w dłonie - wracam za parę dni to możesz się zabrać ze mną. - dodała. Co ją tu sprowadza? Przecież mu nie powie, że ona i jej narzeczony musieli od siebie odpocząć.
- Powiedzmy, że cele rekreacyjne - zaśmiała się a wiatr rozwiał jej włosy i sukienkę,

Austin · Gość

Uśmiechnął się do niej.
-Znam lepsze miejsca na odpoczynek niż Voltara.
Powiedział. kto normalny chętnie odpoczywał by w tym miejscu? Na pewno nie on nigdy nie lubił tego miasta i atmosfery jemu panującej.

Chiara

- To było pierwsze miasto, które mi przyszło do głowy - uśmiechnęła się stając obok niego.
- A Ciebie co tu sprowadza? - posłała mu piękny uśmiech.

Austin · Gość

Spojrzał na nią.
-Mnie? przelotnie jestem-powiedział z uśmiechem-przerwa między jednym miejscem a drugim.
uśmiechnął się do niej.

Chiara

- A gdzie byłeś ostatnio ? - spytała z uśmiechem.
- Wiesz, dawno nie miała tak dobrego humoru - uśmiechnęła się szeroko . Czuła się bardzo dobrze po tak wielu tygodniach smutku.

Austin · Gość

-Właśnie wracam z Norwegii-wyjaśnił z uśmiechem-wiesz naładowanie akumulatorów i te sprawy.
spojrzał na nią.
-kilka dni to strasznie długo.

Chiara

- Tak, racja - zaśmiała się.
- Przejdziemy się? - spytała radośnie i zmaterializowała się tuż przed nim.

Austin · Gość

-Jeśli chcesz-uśmiechnął się do niej.
ruszył ulicą zakładając sobie ręce za plecy.
-opowiedz mi coś co sobie-poprosił.

Chiara

- Więc mieszkam w Forks wraz z moimi przyjaciółmi i... - zawiesiła się - mniejsza o
to - machnęła ręką idąc równo z nim - mam , powiedzmy, 17 lat i psa i kota - dodała z uśmiechem - z reguły jestem radosna i często histeryzuję bez powodu no ale - rozłożyła ręce - teraz Twoja kolej.

Austin · Gość

-Ja mogę ci powiedzieć, gdzie się urodziłem, bo gdzie mieszkam, to za dużo by wymieniać. hipotetycznie moje ciało zatrzymało się w wieku dwudziestu jeden lat. i zazwyczaj zdaje si na moj nieodparty urok osobisty-dla żartów błysnął zębami jak koleś z reklamy pasty do zębów.

Chiara

- Tak ten urok - zaśmiała się przyglądając mu się.
- Na mój urok nikt nie patrzy, z resztą nie dziwie się - zażartowała poprawiając sukienkę,.

Austin · Gość

Zaśmiał się.
-Na urok się nie patrz tylko mu się ulega, tak jak ty mi teraz-dodał śmiejąc się cicho.-jakaś zdolność specjal?
Spytał z zaciekawieniem.

Chiara

- Wcale Ci nie ulegam - powiedziała śmiejąc się.
- Tak - w jednej chwili Chiara przyciągnęła do nich doniczkę z drugiego końca ulicy.
- A u Ciebie?

Austin · Gość

-nie kłóć się-powiedział grożąc jej palcem.
Zaśmiał się.
-Właściwie to cały jestem jednym wielkim darem.
Roześmiał się.
-A tak na prawdziwo, no to moj urok osobisty i możliwość jedzenia ludzkiego pokarmu

Chiara

- Ciekawe - uśmiechnęła się - to Ci coś ugotuję - powiedziała radośnie.
- Nie kłócę się tylko wyrażam swoje zdanie - powiedziała udając powage.

Austin · Gość

-Każdy kot wyraża inne zadnie niż ja, kłóci się ze mną.
Rozesmiał się.
-oczywiście żartuję.
Spojrzał na nią.
-gotujesz?

Chiara

Pokiwała głową z uśmiechem.
- Tak, uwielbiam. Tylko.... - zaśmiała się - nie ma tego kto jeść - dodała po chwili.
- A Ty co lubisz robić?

Austin · Gość

Zastanowił się.
-Uwielbiam komputery.. ogólnie elektronikę.
Roześmiał się. spojrzał na nią.
-Tak naprawdę Windows jest mój.
Stwierdził z uśmiechem.

Chiara

- Ciekawe. Ja też trochę się tym interesuje ale nie aż tak - zaśmiała się.
Przechodzili obok jednego z butików ' Moon designe'. Chiara stanęła uważnie przyglądając się wystawie.
- Nie sądzisz, że tą bluzkę mogłam zaprojektować inaczej? - mówiła zamyślona przyglądając się bluzce.

Austin · Gość

Uśmiechnął się-więc projektowała.
-Mogłaś, ale wtedy byłaby to inna bluzka, czyż nie?-spytał ruszając dalej ulicą.-długo żyjesz?

Chiara

- Racja - zaśmiała się.
- Wiesz, że kobiet się o wiek nie pyta? - pogroziła mu palcem .
- Ale niech Ci będzie. Żyję 107 lat ale jak już mówiłam wolę jednak wersję, że mam 17 - uśmiechnęła się zrywając jakiegoś kwiatka. Słońce powoli zachodziło.

Austin · Gość

Spojrzał na nią.
-Jesteś kobietą?-spojrzał na nią udając zdziwienie.-no no, wieczek już za tobą.
Dodał z uśmiechem.

Chiara

Klepnęła go w ramię z uśmiechem.
- Chyba na faceta nie wyglądam - zaśmiała się.
- Za mną wieczek a za Tobą? - spytała bawiąc się kwiatkiem.

Austin · Gość

-no dobra, dobra. sory-powiedział podnosząc w obronnym geście ręce.
Podrapał się po głowie.
-po piątym przestałem liczyć-wyznał, potem dodał-urodziłem się za panowania Justyniana I.
zamyślił się na chwilę, wykonując obliczenia.
-To pędzie coś koło 15?-odpowiedział.

Chiara

- A to staruszek z Ciebie - pokazała mu język.
- Chodź usiądziemy na ławeczce - pociągnęła go w stronę ławeczki i usiadła.
Z tego miejsca rozprzestrzeniał się widok na całe miasteczko a w tle zachodzące słońce.
- Lubię oglądać zachód słońca - westchnęła.
Nagle zadzwonił jej alarm w telefonie.
- Austin, przepraszam za pół godziny mam samolot. Przyjedź pod ten adres - napisała na karteczce adres domu w Forks. Dała mu buziaka w policzek.
- Wpadaj jak najprędzej - rzuciła ale zatrzymała się.
- chyba że chcesz jechać ze mną? - spytała z uśmiechem.

Austin · Gość

-Jasne.
Powiedział na odchodne.
Potem udał się na przechadzkę.
Znudziło mu się to szybko.
Forks, Forks, Forks... czemu by nie?
Z taką myślą kierował się w stronę lotniska.

/Lotnisko

Chiara

/ lotnisko

Isten

/???

Przechadzał się po mieście, ciągle zastanawiając się co ze sobą zrobić. Po kilku lepszych dniach znowu nastąpił kryzys. Błąkał się po Europie, jakby celowo omijając Włochy, aż w końcu i tu dotarł.
Często zastanawiał się, czy jednak nie pójść do Volturi i nie poprosić o przyjęcie w ich szeregi. W końcu był kaskiem, na którego Aro ciągle miał smaka. Unikalny dar, który trudno pokonać zawsze go kusił.
Znowu stał w okolicach siedziby Braci, patrząc na mieszkańców głodnym, poważnym wzrokiem. Nie polował już trzeci tydzień. Sam jakby chciał się zmusić do zmiany stylu życia, jednak... czy naprawdę tego chciał?

Chiara

[że tak powiem z okna xD ]

Zerknęła w dół i zobaczyła mężczyznę. Pierwszy człowiek a raczej wampir przechodzący przez tą uliczkę. A siedziała tu już jakieś dwie godziny.Swoim darem przesunęła cicho i ostrożnie doniczkę z kwiatkiem żeby go lepiej widzieć

Isten

Jego słuch zlokalizował jakich nagły ruch przedmiotu. Spojrzał w górę. Nie zauważył niczego.
Wrócił wzrokiem na dół. Usiadł na ławeczce opierając się wygodnie. Ciągle bił się z myślami. Co chwila zmieniał pozycję zdenerwowany. W końcu pochylił się nisko, zakrywając twarz dłońmi.

Chiara

Schowała się trochę za oknem ale potem schyliła się w dół patrząc na chłopaka . Zaciekawiła się co się stało. Jednak nadal siedziała na oknie tylko spuściła nóżki w dół i przekrzywiła główkę zabawnie przyglądając mu się