Kawiarenka.

Grayam Wolf

Na jego twarzy pojawił się znów wesoły uśmeich. Cóż, w jakimś sensie dziewczyna była urocza, a on nie stronił od kobiet.
- Ale joga to nie to sam - powiedział wesoło i napił się czekolady.

Lillianne

- No ale to też sport. Pozatym uprawiam jeszcze biegi po lesie w obydwu formach - powiedziała ze śmiechem

Grayam Wolf

Wzruszył ramionami. Sam tego za sport nei uważał. Znów zajął się swym ciastem.
- Nadal chcesz wyjechać ? - psytał spokojnie patrząc jej w oczy. Obwiniał się za to... Choć był głównym powodem chęci wyjazdu Lill.

Lillianne

- Odwiedze moją rodzine w Denali na Alasce zobacze co tam u nich

Hikari

/ Dom Takeo
Otworzył drzwi do środka, i razem z Taki'm, który obejmował go w pasie wszedł do środka. Całą drogę głowę miał oparte o niego, bo z jakieś powodu było mu tak... fajnie. Rozejrzał się i poszli w stronę stolika.

Takeo

/ Dom Takeo

Takeo go puścił dopiero przy stoliku, odsunął mu krzesło i poczekał aż usiądzie. Przysunął z łatwością jego krzesło do stolika. Usiadł na przeciw niego. Podeszła do nich kelnerka.
- Zamawiasz coś? Kawę?
Posłał Hikari'emu delikatny, ciepły uśmiech.

Hikari

Poczuł się jak dziewczyna, gdy ten odsunął mu krzesło i do tego przysunął. Wzrokiem zawsze podążał za Taki'm, przyglądając mu się dośc uważnie.
- Ja... - zaczął, a pochwiki zorientował się, ze vampir nic nie weźmie raczej, a on nie miął ochoty tak sam jeść. Jednak nie był dość głodny.
- Wystarczy woda - uśmiechnął się do Taki'ego, i już z bez uśmiechu spojrzał na kelnerkę, która zapisała to w notatniku, i spojrzała na vampira, po czym spytała czy ten coś chce.

Takeo

- Poproszę herbatę malinową.
Powiedział, uśmiechając się do kelnerki. Gdy tylko odeszła, widocznie zadowolona, spojrzał na Hikari'ego. Dotknął jego policzka.
- Coś ci się humor zepsuł?
Pogłaskał go delikatnie.

Hikari

- Iie - uśmiechnął się delikatnie. Jakoś nie czuje się głodny, naprawdę - nie kłamał, woda mu wystarczyła, nawet mu się pić nie chciało.
- Nawiasem, masz pieniądze? - spytał, a ciągle się uśmiechał. lubił jego dotyk, i to bardzo. Był wyjątkowy.

Takeo

- Oczywiście... Słonko.
Powiedział, odsuwając dłoń od niego. Nie spuszczał z piętnastolatka wzroku. Znał go prawie na pamięć. Twarz, dłonie, sylwetkę... Przeczesał swoimi długimi palcami włosy. Gdyby był człowiekiem, na pewno, no jego blade policzki, wstąpiłby rumieniec.

Hikari

- Słonko...? - powtórzył niepewnie. Czasami przebywając z nim, nie wiedział czy przypadkiem nie zmieni płci.
Cały czas się uśmiechał, lubił jego twarz chociaż była blada, nie przeszkadzało mu to. W pewnym sensie, to był teraz jego urok.

Takeo

- Wolisz inaczej? Kotku, Misiu, Cukiereczku...
Takeo zaczął wymieniać przesycone słodkością określenia bliskiej komuś osoby. Nie zauważył nawet, kiedy kelnerka podała im napoje. Cały czas wyliczał, nie przejmując się ciekawskim wzrokom.
- ...Kwiatuszku?
Zakończył swoje wyliczanie. Celowo omijał słowo "Kochanie".

Hikari

Wytrzeszczył oczy i patrzył na niego, także nie zwracając uwagi na kelnerkę. Nawet nie mógł zliczyć tego, iż mówił szybko i dużymi dawkami. jedno wiedział - że się nie powtarzają.
-Ym...
Zatkało go, bo nie wiedział co powiedzieć. Takie słowa nie mówi się do pierwszej lepszej osoby.

Takeo

- Może po prostu... Kochanie?
Powiedział, dotykając kciukiem jego dolnej wargi. Tych słodkich określeń mógłby wymienić jeszcze kilkadziesiąt, nie licząc tych w innych językach. Po chwili wziął kubek herbaty w dłonie i napił się. Doskonale ukrył to, że mu nie smakuje.

Hikari

Patrzył w niego jak w obrazek nie wykonując żadnego ruchu. Za bardzo nie wiedział co myśleć. Na jego policzkach pojawiły się niekrektanie rumieńce. Czując je i chcąc zakryć, podparł głowę na łokciach sprawie ukrywając swoją reakcje na słowa Takeo. Spojrzał na szklankę z wodą. Zaraz ją wypije, zaraz...

Takeo

- Dlaczego milczysz?
Zapytał, a jego glos był trochę zawiedziony. Oczywiście, nie umknęły jego uwadze rumieńce.
- Gorąco tu? Może.. Może cię przytulić? Moje ciało i tak zawsze będzie lodowate.
Zaćwierkał słodko, starając się, żeby jego głos brzmiał jak najbardziej niewinnie.

Hikari

- Nie.. nic... - zaczął niepewnie - po prostu... się zastanawiam.
Nie wiedział co o tym myśleć, co ma zrobić, co miał niby powiedzieć. Westchnął jakby nabierając odwagi w sobie i wziął szklankę z wodą robiąc jeden łyk. Jego rumieńce znikły z lekka, jednak dalej widniały. Miał nadzieję, że zostały niezauważone.

Takeo

- Nad czym?
Zapytał, odgarniając grzywkę z oczu. Jego oczy z czasem przybierały bursztynowy kolor. Może miesiąc, może dwa... Dopił herbatę, ignorując smak.
- Pójdziemy do parku?
Zaproponował.

Hikari

Dokończył wodę.
- Nad niczym - szepnął, a po chwili dodał - z przyjemniejszą... - wstał i wziął oddech.
- To idziesz? - spojrzał na niego.

Takeo

- Tak, oczywiście, cukiereczku.
Powiedział, kładąc na stole pieniądze. Wstał i wziął kurtkę Hikari'ego. Ubrał go w nią, zapiął i cmoknął go w czoło. Po chwili sam ubrał kurtkę. Splótł swoją dłoń z jego i pociągnął w stronę drzwi.

/park

Hikari

Także złapał jego rękę. cały czas myślał, czy też używać zdrobnień i sam nie wiedział. Uśmiechał się delikatnie wyszedł razem z Taki'm.

/park

Jacques

/La Push

W drodze do pracy postanowił wstąpić na jakieś ciacho do kawiarni. Zatrzymał samochód przed budynkiem i wszedł do środka. Zapach wypieków i kawy spowodował u niego nagły ślinotok. Słodyyyycze... Usiadł przy stoliku i kiedy podeszła kelnerka zamówił kilka ociekających lukrem, kremem i czekoladą ciastek. A do tego oczywiście filiżankę kawy.

Alison

Przyszła do kawiarni bo miałą ostatnio dużą ochotę na jakieś wielkie ciacho. Podeszła do lady.
- Poproszę latte i kawałek tego tortu - wskazała kelnerce palcem ciastko za szybą. Szukała wolnego stolika ale wiekszość była zajęta. Ostatnio czuła się jakaś samotna. Z Mel nie miała kontaktu, jej brat też gdzieś wyjechał.

Jacques

Kelnerka przyniosła mu zamówione słodkości więc na nic nie patrząc zaczął pochłaniać pierwsze ciacho. Nagle wyczuł dziwny zapach. Ni to człowiek, ni to wilk. Zerknął w kierunku źródła. Młoda dziewczyna. Ładna dziewczyna. Oczywiście, zainteresował się. Zauważył, że nie ma gdzie usiąść. Skinął do niej by pokazać, że może się do niego dosiąść.

Alison

Zerknęła na mężczyznę i uśmiechnęła się do niego delikatnie. Wzięła swoje zamówienie i przyniosła je do stolika.
- Ja tylko na chwilkę - zerknęła na niego i pomieszala kawę. Przypominał jej kogoś z La Push. Przyjrzala mu się dokładnie. Podobny do Gasparda... pomyślała i wsypała dwie łyżeczki cukru do kawy

Jacques

- Ja też, zaraz muszę lecieć do pracy. - powiedział i przysunął do siebie talerzyki by zrobić więcej miejsca dziewczynie. - Jestem Jacques. - przedstawił się z uśmiechem, który zwykle zwalał z nóg każdą jego pacjentkę czy znajomą.

Alison

- Jestem Alison - uśmiechnęła się i zjadła kawałek ciastka. Jej ulubione, orzechowo-czekoladowe .
- Ja muszę zobaczyć kiedy mam autobus do domu - wzruszyła ramionami i upiła łyka kawy. Nie chciało się jej wracać piechotą do LP

Jacques

- Miło mi. - znowu się uśmiechnął. - Niech zgadnę. - powiedział unosząc lekko łyżeczkę. - La Push? - zapytał. Jej ubranie pachniało tamtejszymi wilkami, no i sama nie była zwykłym człowiekiem. Musiała mieć coś z wilka, tego był pewien.

Alison

- Tak - zaśmiała się - Ty też jesteś stamtąd ? Przypominasz mi kogoś - zerknęła na niego spod zasłony rzęs i oparła brodę na dłoni a rękę łokciem na stoliku. Musiał coś mieć wspólnego z Gasem bo mieli podobne dołki w policzkach,oczy i nosy.

Jacques

- Nie, oryginalnie to mieszkam we Francji. W La Push mam rodzinę. - powiedział i dokończył wcinanie wielkiego ptysia. Upił łyk kawy i skrzywił się bo była bez cukru. Szybko dosypał kilka łyżeczek. O tak, on wręcz kochał słodycze i wszystko co trąciło cukrem.

Alison

- Gasparda? - spytała od razu. Nie mogła się mylić. Założyła nogę na nogę i przypadkowo lekko go kopnęła.
- Przepraszam - speszyła się trochę i upiła kilka łyków kawy. To był jej ulubiony rodzaj kawy.

Jacques

- Tia. No i bratanicę. - powiedział. Kiedy go kopnęła nawet się nie poruszył. - Nic mi nie jest. - uśmiechnął się pobłażliwie. - A ty... Pewnie wiesz o wilkach, hm? - zapytał prosto z mostu.

Alison

- Jose - zaśmiała się i dokończyła ciastko.Czasami opiekowała się Jose kiedy Lee albo Gas nie mieli co z nia zrobić. Czuła od początku kim jest ale nic nie mówiła.
- Wiem - powiedziała oczywistym tonem - mój brat jest wilkiem

Jacques

- A ty nie jesteś. - skwitował. - Za dużo w tobie człowieka. - przekrzywił lekko głowę. Nigdy nie miał do czynienia z pół-wilkołakiem. W ogóle przez całe życie spotkał na swej drodze paru wilkołaków i tyle samo wampirów. O mieszkankach nigdy nie słyszał. Tymczasem w Forks aż roi się od różnych, nieznanych mu zapachów. Jakby wielka siedziba istot nadprzyrodzonych.

Alison

- Ja jestem pół wilkołakiem - wyjaśniła - to znaczy mam wyższą temperaturę - dotknęła jego dłoni żeby mu pokazać - pachnę trochę podobnie - zaśmiałą sie i odsunęła dłoń. Mimo,że miała wyższą temperaturę było jej trochę chłodno. Wzięła szklankę w dłonie żeby trochę je ogrzać

Jacques

- Pół wilkołak... Ciekawe. - stwierdził z uśmiechem. - Coś widzę, że mam dużo do nadrobienia. - pokiwał głową z lekko zmartwioną miną. Zaczął pochłaniać drugie ciacho, całe czekoladowe i obficie polane lukrem.

Alison

Przyglądała sie ciastku J. i uśmiechnęła sie. Sama by chętnie zjadła ale dbała o linię więc tylko patrzyła.
- A gdzie pracujesz? - spytała jak zwykle ciekawa wszystkiego.

Jacques

- W szpitalu, ale tylko chwilowo, na czas mojego pobytu tutaj. - oznajmił. Nie był pewien czy chce wiedzieć czym konkretnie się zajmował. Chociaż... Jakby taką przebadać... - zastanowił się w myślach. Trzymał łyżeczkę w połowie drogi do ust. Dopiero po chwili ocknął się i zwinął kawałek ciastka z łyżeczki.

Alison

- Jesteś lekarzem - powiedziała jakoś tak radośnie . Kiedyś chciała iść na medycynę.
- A jaką specjalizację masz? - przekrzywiła zabawnie główkę i przyglądała mu się. Chyba będzie wcześniej odwiedzała szpital skoro mają tam tak przystojnych pracowników.

Jacques

- Lekarz ginekolog. - odpowiedział bez cienia zażenowania. - Co ciekawe, mam też dyplom na lekarza pediatrę. - zaśmiał się cicho spoglądając na dziewczynę tymi swoimi soczysto-zielonymi tęczówkami.