Kawiarenka.

Gość

Kolejna rzecz o której Lucy nie pomyślała. Mieszkanie.
-Josh, będziesz sobie coś kupował, czy zatrzymasz się w jakimś motelu?-zapytala zaciekawiona.

Gość

- Wolałbym kupić - odpowiedział. - W motelach to różnie bywa,a tak... - A ty? Byłabyś zainteresowana wspólnym kupnem? - spytał. - Byłoby taniej.

Gość

Spojrzała mu w oczy. Nie wyglądał na człowieka o złych zamiarach. Jednak kupno mieszkania z obcym mężczynż było dość niemądre, jednak Lucy bała się samotności. Okropnie się bałą, że będzie musiała być sama. Uśmiechnęła się do Josha.
-Myślę, że to dobry pomysł-powiedziała.

Gość

- Ciesze się - uśmiehnął się. - Raczej siedzę cicho, zamknięty na cztery spusty w pokoju, wiec przeszkadzać ci nie będę raczej. Wieczorem lubię grac na pianinie, lub fortepianie, więc moze czasem będziesz mieć koncert, a tak jestem spokojny i raczej zajmuję się swoimi sprawami. I jak już wiesz, lubię gotować.

Gość

Uśmiechnęła się promiennie.
-Za takiego współlokataora to ja moge nawet zapłacić - zaśmiała się. -Ja też starałabym Ci sie nie zawadzać -uśmiechnęła się do niego znacząco.

Gość

- Damy radę. Oboje lubimy spokój, wiec jest dobrze. Jeśli cię nie przeraża mój śpiew to czasem też się zapominam i w tym, a głos trzeba ćwiczyć. Oczywiście Agathe będziesz mile widziana w naszym domu - uśmiechnał się. - Podaj nam też swój adres - dodał. - Wolisz coś na obrzeżach, czy w centrum, by wszędzie było blisko? - zwrócił sięponownie do Lucy.

Gość

Też uwielbiała śpiewać, ale postanowiła zostawić to dla siebie.
-Bardzo chetnie będe Cie sluchać - powiedziała do Josha.
-Wolałabym na obrzezach -powiedziała. Potrzebowała spokoju. -Jak coś, to mam samochód. No chyba, że Ty wolisz w centrum? -zapytała.

Gość

- A skąd - mruknął. - Wolę obrzeża, las... Będzie gdzie się skupiać nad książką - rzekł zadowoloony. - Gdzieś tu było w Forks biuro nieruchomości. Może uda mi się je znaleźć. I dobrze, że masz samochód, ja jestem z tych pieszych - po tych słowach zabrał się za pałaszowanie kanapek.

Gość

Cieszyło ją, że Josh miał bardzo podbne upodobania do niej. Zabrała się za swoją sharmę. Kiedy przełkneła kęs, który miła w buzi zapytała:
-Jak skończymy, moglibyśmy go poszukać. -powiedziała. -W sensie, że tego biura -uśmiechnęła się.

Gość

- Żaden problem - uśmiechnał się. - Mam tylko nadzieję, że jeszcze dobrze wszystko pamiętam - napił się herbaty. - Przez szesnaście lat trochę się tu pozmiweniało.

Gość

-Damy radę -powiedziała, po czym wzięła ostatni kęs swojej sharmy i dopiła sok.
Popatrzała na Josha i Agathe.
-Nie wiem jak Wy, ale ja już skończyłam -usmichneła się do nich.

Takeo

/ Las|w lesie

Przed drzwiami puścił dziewczynę i wszedł do kawiarenki. Przytrzymał drzwi, schylając się w pół i wyciągając rękę, jakby Aya była jakąś królową. Powstrzymał się jednak od oznajmienia wszystkim w kawiarence, że oto nadchodzi księżna Aya, więc wszyscy powinni wstać by oddać jej cześć.

Luc

Agathe · Gość

Gość

Lucy wzięła serwetkę od Agathy.
-Dzięki-powiedziała i schowała ją do kieszeni.
-Myślę, że to dobry pomysł. -stwierdziła, mając na myśli wizytę w szkole. Zresztą odwiedziny u Aghaty też.
Ruszyła do wyjścia.

Agathe · Gość

-No to super. -uśmiechnęła się. -To jak się jutro umawiamy ? Może po prostu ustalcie to z Joshem po drodze i mi napisz sms , okej ?

Luc

Spojrzał za okno. Cholera, umówił sie kretyn i zapomniał. Rzucił na blat wizytówkę.
- Wybacz....ja muszę już lecieć. Tu masz mój numer telefonu, jeśli byś potrzebowała. Żegnam.
Ukłonił się, ucałował jej dłoń i wyleciał z kawiarenki jak z procy. Był ciekaw, czy może kogoś dziś spotka. A może nie? Któż to wie.

//??

Gość

- Ustalimy - uśmiechnał się Josh i wyciągnał swoją wizytówkę. - Proszę, to mój numer - podał wizytówkę Agathe. - Dorabiam jako korepetytor -wyjaśnił.

/ulica

Gość

Wyszła razem z nimi na ulicę.

/ulica

Aya

/Las

zaśmiała się na jego przedstawienie, czy raczej to jak ją traktowało. Al chętnie brała udział w tej zabawie. Weszła do kawiarenki i usiadła przy jednym z stolików.

Takeo

Zamknął za sobą kulturalnie drzwi i jęknął teatralnie, widząc, że nie zdążył odsunąć Ayi krzesła. Usiadł przy tym samym stoliku co Aya.
- Zamawiasz coś? - zapytał miłym głosem.

Aya

Uśmiechnęła się.
-podziękuję-powiedziała posyłając mu spojrzenie-czuję się zarazem najedzona i napita. Ale nie krępuj się.
Dodała, dając tym samym do zrozumienia żeby chłopak coś sobie zamówił.

Takeo

Uśmiechnął się do kelnerki i zamówił herbatę, kiedy odeszła, klasnął wesoło w dłonie, szeroko się uśmiechając.
- Opowiesz coś o sobie, czy pozostaniesz tajemniczą księżniczką? - spytał ją

Aya

-Wolę słuchać niż opowiadać-powiedziała z tajemniczym uśmiechem.
Zastanowiła się chwil.
-Mogę zrobić dla Ciebie wyjątek, co chciałabyś wiedzieć?-spytała patrząc na niego

Takeo

Musiał się chwilę namyśleć, nim zadał pytanie. Kiedy już miał je zadać, przed jego nosem pojawiła się herbatka. Spojrzał na dwie małe torebeczki cukru.
- Wybacz na chwilę. - powiedział do Ayi wstając. Ruszył do lady i wziął jeszcze cztery torebeczki. Zadowolony wrócił do stolika i wsypał wszystkie sześć torebeczek do herbaty. Następnie wziął łyżeczkę i zaczął mieszać herbatę.
- Hm, Może co taka piękność robi w takiej szarej dziurze?

Aya

Zaśmiała się.
-Bo się zawstydzę-powiedziała mając na myśli jego komplement.
Zastanowiła się chwilę nad odpowiedzą.
-Mój brat tu mieszka i poznałam tu -nie wiedziała jak powinna go nazwać, więc uzyła po prost imienia-Louisa, która już nie żyje.
Postanowiła zafundować sobie własną terapie. Wiedziała jak ją to boli, sama pamięć o nim. dlatego postanowiła mówić o nim jak najczęściej. By zapamiętać go jak najlepiej i oswoić się z jego śmiercią.

Takeo

Podniósł herbatę i upił łyk. Przez moment go zasłodziło. No w sumie co dziwnego? Zamrugał parę razy i odstawił herbatę. Oparł łokcie o stół, splótł dłonie a na nich oparł na nich głowię.
- Mów dalej - nie chciał mówić że mu przykro. Wielu ludzi tego nie lubiło. Nie był pewny czy Aya też oczekuje współczucia.

Aya

wzruszyła ramionami.
-Tylko o czym-spytała, dalsza rozmowa o Louisie to było jak na ten czas za dużo.
Uśmiechnęła się na jego reakcje na mocno posłodzoną herbatę.

Takeo

Spojrzał na herbatkę a potem na Ayę.
- No co c.c Innej nie piję. - wziął kolejny łyk, ale reakcja była już łagodniejsza niż pierwsza.

Aya

-Nic nic.-powiedziała i zaśmiała się.
Pamiętała, że będąc człowiek zawsze lubiła słodką i zimną herbatę. Ale nigdy az tak słodką.
a może ty opowiesz coś o sobie?

Takeo

Uśmiechnął się kątem warg i wpatrzył w herbatkę. Po kilku chwilach odpowiedział trochę rozbawionym tonem.
- A co tu mówić? Większość życia spędziłem u fryzjera i w studiu tatuażu - uśmiechnął się wesoło, popijając od czasu do czasu herbatę..

Aya

-To słabo-powiedziała udając powagę-zwiedzić tylko dwa miejsca w życiu.
Zaśmiała się.
Spojrzała na trzymany przez niego napój.
-To się da pić. Pamiętam że słodką lubiłam, ale nie aż tak.

Takeo

Uniósł brwi pytająco.
- Dlaczego pamiętasz że lubiłaś? Nie pijesz już herbaty? -zapytał ją.
- Oczywiście że się da - uśmiechnął się wesoło - jest... troszkę... słodka, ale za to jaka pyszna.

Aya

-Juz nie-przyznała posyłając uśmiech do chłopaka.
Rozchyliła palce na kilka centymetrów.
-Odrobinkę za słodka.
Dodała śmiejąc się perliście

Takeo

Spojrzał na dziewczynę z wyrzutem.
- Pfff... - mruknął udając obrażonego. Wydął artystycznie wargi i zadarł głowę nieco do góry.

Aya

-Sam tak powiedziałeś-wytknęła mu śmiejąc się tak, że jej śmiech roznosił się po kawiarni.
Dodatkowo mina chłopaka wywołała u niej kolejną salwę śmiechu.

Takeo

Zastanowił się chwilę i podrapał się po głowie.
- Wiesz co... ty chyba masz rację - pomyślał jeszcze chwilę, po czym zerknął na śmiejącą się blondynkę. Wyglądała ładnie się śmiejąc. Znowu się zamyślił, wpatrując się w dziewczynę.

Aya

-Nad czym tak myślisz?-spytała łapiąc z jeden kosmyk swoich włosów i nawijając sobie go na palec. To była jedna z jej ulubionych zabaw

Takeo

Ocknął się i spojrzał na nią jeszcze troszkę nieprzytomnie.
- O niczym ważnym... Miejmy nadzieję. - podniósł kącik warg do góry.

Aya

-Nie chcesz mi powiedzieć niedobry człowieku-powiedziała celując w niego palcem
Podrapała się ręką po głowie i uśmiechnęła do niego.