Park

Gość

Przerzucił wzrok wpierw na ciemniejące niebo, potem rozejrzał się w koło by jego wzrok znów mógł spocząć na niej. Nie wykonuje dosłownie żadnych gwałtownych ruchów. Przestał oddychać jakiś czas temu i tak siedzi. O niczym nie myśląc w tej chwili.

Gość

NAgle gdy tak siedziała zaczęło znów ją zaczepiać kilkoro starszych już mężczyzn. Alex wstała z miłym uśmiechem. Jej oczy były całe czarne gdyż od dłuższego czasu nic nie jadła. Zaczęła podchodzić do nich wolnym krokiem jakoś nie zdając sobie sprawy że wszyscy mogli by to zobaczyć gdyby zaatakowała.

Gość

Teraz dostrzegł jeszcze jednoznaczny kolor jej oczu. Takie oczy raczej nie mogły być naturalne.. Wstał z wolna i równie wolno zaczął iść w jej stronę... Patrząc tak na nią na jego twarzy zagościł lekki uśmiech.
- Hej !
Zawołał z uśmiechem do tych mężczyzn, którzy ją zaczepiali.
Idzie wciąż wolnoo bardzo. Nie mruga i nawet nie oddycha.

Gość

Alex jakoś nie zareagowała na czyjś głos. Nadal podchodziła wolno do nich z promiennym uśmiechem by ich nie spłoszyć. Długo nie polowała na ludzi, zawsze była wegetarianką, ale teraz jakoś nie mogła się opanować. Mężczyźni cały czas coś do niej mówili.

Gość

W parku było wystarczająco dużo ludzi by chłopak miał pretekst do zatrzymania jej.
Nie mógł pozwolić jej tutaj zabić tych gości bo mogło by to narobić kłopotów rasie.
Nie przyśpieszył kroku bo było by to dla niego "nienaturalne". Uśmiech cały czas widnieje na jego twarzy.
Był już dość blisko. Uśmiechnął się teraz do niej..
- Chodźmy stąd..
Powiedział jakby znał ją od dawna.
- Oboje nie chcemy by doszło do Tego.
Wiedział, że zrozumie o co mu chodzi.

Gość

Popatrzyła na niego - Skąd wiesz że ja nie chce? - zapytała. Spojrzała na niego, a potem przeniosła wzrok na wciąż uśmiechających się mężczyzn - Mogę robić co mi się żywnie podoba, po za tym nie znam Cie - dodała robiąc jeszcze jeden krok w ich stronę.

Gość

Patrzy jej w oczy stojąc na przeciwko.
- Przestań
Rzucił głupkowato, a potem groźnie warknął do tych gości.
- Wypad stąd.
I odwrócił się z powrotem do niej.
- Nie chcesz i coś mi mówi, że pójdziesz ze mną na spacerek
Uśmiech i oczekuje reakcji i jej i ich.

Gość

Popatrzyła na niego - Ooo nie ma mowy - powiedziała po czym odwróciła się do tych gości co już chcieli się bić z jej nowym towarzyszem - Dzięki za spłoszenie mi kolacji - powiedziała i zaczęła iść przed siebie delikatnie stukając obcasami o asfaltową ścieżkę.

Gość

Idzie zaraz obok niej.
- Hmm..
Zaczął uśmiechając się idzie przy jej boku.
- Tak łatwo się mnie nie pozbędziesz..
Dotrzymuje jej kroku..

// Ja muszę lecieć.. Będę jutro ^_^'

Gość

-Jesteś tego pewny? - zapytała zatrzymując się.
-Po za tym nie znam Cie ani ty mnie - stwierdziła
- Po za tym muszę znaleźć nową kolację, a ty idź ratuj kogoś innego, ja dam sobie radę. - dodała spoglądając na niego

/oki

Gość

- To prawda
Głupi uśmieszek
- Nie znamy się.
Zatrzymał się potem zerk gdzieś w bok.
- Rób co chcesz, mam nadzieje tylko, że nie będzie to coś głupiego.
Cofnął się kilka kroków i patrzył jeszcze na nią

Gość

Np co? Przecież i tak sobie nic nie mogę zrobić - powiedziała i siadła na ławce - Nawet gdybym chciała - dodała i też spojrzała na niego

Gość

Usiadł po chwili obok.
- Nie to miałem na myśli.
Uśmiech
- Myślałem raczej o zabijaniu pojedynczych ofiar na oczach innych.
Oczekuje jak ona na to zareaguje wpatrując się w nią kątem oka. Jednak długo nie zostaje w tej pozycji i zaczyna się rozglądać w koło jakby czegoś szukał

Gość

Szybka śmierć - powiedziała - nikt by nie zauważył - dodała. Po tym jak dowiedziała się tyle nie przyjemnych rzeczy o swojej przeszłości z miłej i sympatycznej dziewczyny stała się opryskliwa i obojętna na wszystko

Gość

- Wierze, że zrobiłabyś to szybko, ale uwierz mi że rasa ludzka nie jest głupia.
Chwila przerwy i w końcu wybucha śmiechem..
- No dobra jest głupia.
Jak się opanował zerknął na nią i uśmiech
- Ale mimo wszystko nie powinnaś zabijać ich bez jakichś skrupułów.
Zamysł krótkotrwały.
- Myślałaś kiedyś o przerzuceniu się na krew zwierzęcą ?

Gość

Zawsze piję krew zwierzęca - powiedziała - ale teraz jakoś chyba postanowiłam zmienić to i przerzucić się na ludzką, ale cały czas mi to utrudniasz - stwierdziła

Gość

- Taka rola
Uśmiechnął się szeroko.
- Nie zmieniaj nawyków.
Krótko i chyba zrozumiale. Patrzy jej w oczy i zastanawia się o czym ona tam myśli tak na prawdę..

Gość

Nikt nie będzie mi mówił co mam robić - powiedziała wstając z ławki - umiem sama podejmować decyzję i o siebie zadbać - stwierdziła

Gość

- Nie wątpie.
Głupi uśmiech i siedzi dalej.
- Nie będę Cię zatrzymywał nie zmienię Cię na siłe..
Uśmiech nie znika.
- Twoje życie ,więc zrobisz to co będziesz uważała za stosowne..
Rozłożył się na ławce i patrzy na nią

Gość

I co nie zatrzymasz mnie żebym znowu czegoś nie zrobiła? - zapytała zdziwiona jego zachowaniem - Tego nie mona nazwać życiem - stwierdziła

Gość

- To Twoje życie, czy jakkolwiek to nazwiesz.
Patrzy na nią sam troche zdziwiony,
- Ty decyduj co chcesz robić. Nie powinno mnie to interesować..
Uśmiech
- Zawsze możesz zostać tu ,o, ze mną

Gość

W sumie nie mam nic innego do roboty - powiedziała i siadła sobie na samym końcu ławki zakładając nogę na nogę i odrzucając blond włosy do tyłu.

Gość

- No proszę..
Uśmiechnął się szerzej.
- Łatwo Cię zatrzymać..
Zachichotał, a po chwili jakby skamieniał.
Nie odezwał się na razie już ani słowem.

Gość

Popatrzyła na niego z wysoko podniesionymi brwiami - Nie zostaję tu dla Ciebie - powiedziała - Tylko nie mam nic innego do roboty - stwierdziła

Gość

- Taak ?
Śmiech
- No ja mam na ten temat inne zdanie. Ponoć wybierałaś się na polowanie..
Uśmieszek
- Szybko Ci przeszła ta chęć jak tylko wspomniałem o możliwości pogadania tutaj.
Uniósł jedną brew.
- Co Ty na taki tok myślenia ?

Gość

Popatrzyła na niego - jesteś......okropny - powiedziała - a c do polowania to mogę na nie iść kiedy mi się tylko podoba - stwierdziła podniosła się i siadła na innej ławce oddalonej od niego.

Gość

Wstał wolno i takim samym tempem ruszył w jej stronę.
Kiedy był już wystarczająco blisko nachylił się nad jej szyją i szepnął.
- Ponoć jestem.
Oddalił kawałek głowę i uśmiech.

Gość

Nie ponoć tylko na pewno jesteś - powiedziała - Tam była twoja ławka ta jest moja - stwierdziła. Czasem zachowywała się jak dziecko, ale cóż taka już była.

Gość

Patrzy jej w oczy.
- Dzięki.
Odezwał się tylko na to co powiedziała.
Usiadł obok niej.
- Ale mimo wszystko Twoja ławka bardziej mi się podoba.
Zachichotał i nachalnie patrzy na nią

Gość

Idz sobie - powiedziała - muszę pomyśleć - dodała i zamilkła oparła się plecami o oparcie starej spróchniałej ławki. Po czym spojrzała na niego by potem odwrócić wzrok w bok

Gość

- Twoje słowo jest dla mnie rozkazem.
Udaje 100% powagi.
- Ale z zasady nie daje sobą pomiatać.
Uśmieszek i nie ruszył się nawet o krok. Wstrzymał oddech i wpatruje się w nią jak wcześniej

Gość

Alex nic już nie odpowiedziała. Wróciły do jej umysłu złe wspomnienia i migające obrazy przed jej oczami dlatego szybko je zamknęła zakrywając twarz dłońmi.

Gość

Spoważniał.. Przyjrzał jej się badawczo i trochę przesunął w jej kierunku. Szturnął ją lekko..
- Co jest ?
Powiedział wyjątkowo cicho. Oczekiwał jakiejś reakcji..

Gość

Co? - zapytała i podniosła głowę nawet nie spodziewała się że jest tak blisko - A nie nic wszystko dobrze - stwierdziła. Teraz dopiero zdała sobie sprawę że lepiej by było gdyby tego wszystkiego nie poznała.

Gość

- No cóż nie wnikam. Nie chcesz nie mów. Twoja sprawa
Jak zwykle na jedno miał tysiące głupkowatych odpowiedzi, a każda znaczyła dokładnie to samo.
- Jakbyś zmieniła zdanie to jestem obok..
Nawet mówiąc coś tak wyjątkowo głupiego zachowywał powagę

Gość

Nie, jakoś nie mam ochoty na zwierzenia - powiedziała do niego po czym znów popatrzyła przed siebie. Musiała coś robić by znowu nie przywróciły się jej wspomnienia

Gość

- Okej rozumiem.
Uśmiech i podąża za jej wzrokiem by zobaczyć na czym tak się skupiła.
- Może zamiast tego powiesz mi coś o sobie , hmmm ?
Zapytał i kątem oka na sekundę spojrzał na nią.

Gość

Popatrzyła na niego - A co byś chciał wiedzieć? - zapytała odwracając się w jego stronę i patrzyła na niego.

Gość

- Cokolwiek...
Uśmiech nie znika...
- Mów coś i zajmij mi myśli.
Patrzy jej w oczy i oczekuje jak ona na to zareaguje

Gość

POpatrzyła na niego - CO by Ci tu powiedzieć - zamyśliła się - Jak wiesz jestem wampirem i mam juz z ponad 200 lat. - stwierdziła - PO za tym jestem Alex - dodała z lekkim uśmiechem