Pokój nr 6

Anna Marie

| Motel 'U Selene'

Wstrzymała oddech. Bez słowa podeszła do chłopaka i pocałowała go w policzek. - Zawsze wykonuję swoje zadania - powiedziała z powagą - Teraz jesteśmy kwita. Remis. - powiedziała stojąc już w drzwiach i uśmiechając się. Wróciła do Victorii.

| Motel 'U Selene'

Gość

Wszystko działo się trochę za szybko. Dziewczyny poszły sobie, Ann chociaż się pożegnała. Jared dotknął palcem swój policzek, który nie zdążył jeszcze odzyskać normalnej temperatury. W jednym miejscu był chłodniejszy od reszty skóry. Uśmiechnął się, trochę zdziwiony czynem Anny. W końcu padł zmęczony na łóżko i nim się obejrzał, smacznie chrapał.

Anna Marie

| Forks i okolice | Ulica

Zapukała delikatnie w drewniane drzwi. Nikt nic nie odpowiedział. Położyła dłoń na srebrnej klamce i niepewnie ją nacisnęła. Wejście się uchyliło, co znaczyło, że Jared najwyraźniej ich nie zakluczył. Jacy ci ludzie są bezmyślni.. mruknęła zła pod nosem. Wchodząc w głąb pokoju zauważyła leżącego Jareda na łóżku. Miał zamknięte oczy, a jego klatka piersiowa podnosiła się i opadała równomiernie. Podeszła bliżej i ostrożnie przy nim przykucnęła. Rzeczywiście śpi.. pomyślała przyglądając się. Ann, co ty w ogóle robisz ? Jak ty chcesz mu pomóc?! upomniała się w myślach. Teorię 'nie angażuj się' szlag by trafił, bo jak można kogoś chronić trzymając przy tym ogromny dystans ? - zastanawiała się wampirzyca. Przykryła chłopaka kocem i udała się w stronę okna. Usiadła na podokienniku i co chwilę wyglądała przez szybę.

Gość

Jared był czujny nawet podczas snu. Obudził się w momencie gdy Ann zapukała do drzwi. Nie pokazywał jednak tego. Wiedział doskonale, że to właśnie Anne przyszła. Nie wiedział skąd, ale był tego pewien. Poczuł jak dziewczyna przykrywa go kocem. Uchylił delikatnie jedną powiekę i ujrzał Annę siedzącą przy oknie. Uśmiechnął się. Cały czas nie mógł przyzwyczaić się do jej wspaniałej urody.

Anna Marie

W co ty się pakowałaś ?! Trzeba ci było siedzieć spokojnie w Volterze, a nie pakować innych i siebie w kłopoty. Zachciało ci się 'wegetarianizmu' i rozmów z ludźmi.. Ugh! Następnym razem lepiej pomyśl zanim coś zrobisz. - cały czas karciła się w myślach. I jak mu się z tego wszystkiego wytłumaczysz ?! - spojrzała w stronę chłopaka.

Gość

Ann spojrzała w jego stronę. Jared już całkowicie otworzył oczy i uśmiechnął się. - Hej. - przywitał się. - Co tu robisz? - zapytał przecierając oczy dłońmi.

Anna Marie

- Śpij dalej, to tylko sen.. a raczej koszmar.. - mruknęła spokojnym i obojętnym tonem nie patrząc już w jego stronę, ale wyglądając przez okno. Zabrzmiało to komicznie.

Gość

Gdybym widział cię teraz po raz pierwszy, pomyślałbym sobie, że to sen... - pomyślał podnosząc się do siadu. Przetarł twarz dłonią i już całkowicie rozbudzony spojrzał na Ann. - Coś nie tak? - zapytał widząc jej niezbyt radosny humor.

Anna Marie

Ocknęła się, jakby właśnie obudziła się z głębokiego snu. Zdjęła nogi z parapetu i ustawiła je na podłodze odwracając się w stronę chłopaka. - Nie zamknąłeś drzwi - wypomniała mu - Ktoś tu mógł wejść i cie obrabować - Przystosuj swoją mowę Ann! - i ci coś ukraść - poprawiła się w bardzo szybkim tempie.

Gość

- Widzę, że dorobiłem się osobistego ochroniarza. - uśmiechnął się drwiąco. - Jakoś nie widziałem podejrzanych ludzi w tym motelu... - powiedział wstając. Trochę bawiła go przesadna troska Ann. Podszedł do dziewczyny i uśmiechnął się. - A ty... nie sypiasz? Za nami długi dzień, a nawet nie wyglądasz na zmęczoną. - zapytał chcąc podtrzymać rozmowę.

Victoria · Gość

//Z korytarza

Victoria zapukała do drzwi pokoju nr 6. Jeszcze raz głęboko wciągnęła powietrze sprawdzając czy Ann znajduje się w środku. Anno, potrzebuje cię... - Powtarzała zniecierpliwiona w myślach.

Gość

Usłyszał pukanie. - Wejdź. - zawołał.

Anna Marie

- Jakoś nie mogłam zasnąć .. Chyba cierpię na insomnię. - mruknęła. Ona również usłyszała pukanie. Trochę się zaniepokoiła. Spokojnie Ann, to pewnie tylko obsługa.. uspakajała się. Na szczęscie Jared stał cały czas obok niej.

Victoria · Gość

Victoria usłyszała zdawkowane 'Wejdź'. To był głos Jareda. Tak też zrobiła. Nie potrafiła jednak wyrazu niepokoju na twarzy i Ann od razu to zauważyła.
-Przepraszam, że tak późno, ale nie miałam jak się z tobą skontaktować, w twoim pokoju cię nie było. - Kłamała jak z nut i chyba dobrze jej szło. - Tylko ciebie znam, a chciałam wiedzieć, gdzie tu jest komisariat policji, bo... zginął mój piesek. Biedaczek pewnie błąka się gdzieś, a ja chodzę i chodzę i nie mogę go znaleźć. - Przybrała zrozpaczony ton głosu i zerknęła na Jareda. Obserwował je nieufnie. On coś podejrzewa. Jestem tego pewna...

Gość

Myślałem, że w tym motelu nie można trzymać zwierząt... - pomyślał świdrując Victorię spojrzeniem. Ponadto wyczuwał fałsz w jej głosie. - Możemy pomóc ci znaleźć komisariat. - zaproponował udając, że wierzy w jej kłamstwa.

Victoria · Gość

Victoria uprzytomniła sobie swoją pomyłkę. Trzeba było palnąć coś, co ruszyłoby tylko Annę. Teraz była w kropce. Stała czekając na pomoc ze strony wampirzycy.

Anna Marie

Wyczuła, że Victoria ma do niej jakąś sprawę, a zaginiony piesek to tylko część jej mistyfikacji. - Taki ładny mały chihuahua z niebieską obrożą ? - spytała - Chyba gdzieś go widziałam .. Usłyszałam jakieś wycie pod moimi drzwiami, więc je otworzyłam, a tam co ? Taki śliczny szczeniaczek! Serce mi wymiękło na jego widok - powiedziała marzycielskim tonem i uśmiechnęła się - Chodź, jest w moim pokoju - podeszła do Victorii i złapała ją za rękę - A przy okazji powiesz mi, gdzie kupiłaś te czadowe ciuchy .. - powiedziała z podziwem przyglądając się wampirzycy. Wiedziała jak bardzo temat zakupów odstrasza chłopaków, więc nie bała się wykorzystać tego niedozwolonego chwytu.. Mam nadzieję, że się na to nabierze.. pomyślała.

Gość

Znowu będą rozmawiać za moimi plecami... Przecież nie jestem głupi... Zrobił znudzoną minę. Zachowanie Ann było aż nadto nienaturalne. Ich rozmowa aż cuchnęła kłamstwami. Muszą mieć jakiś ważny powód. Nie będę się wtrącał. Usiadł na parapecie i spojrzał na wychodzące dziewczyny. Posłał Annie znudzone spojrzenie. Wkurzało go powoli ciągłe robienie z niego głupka.

Victoria · Gość

Victoria była wdzięczna Ann za uratowanie sytuacji.
-Naprawdę go widziałaś? - Przybrała cukierkowy ton - To wspaniale! Oczywiście, że ci powiem gdzie kupiłam ubrania. Mam ich całą szafę! Mogłabyś do mnie przyjść na Pidżama Party? Wiem, że to trochę za późno na zaproszenie, ale zauważyłam, że jesteś ślicznie umalowana, mogłabyś mi zdradzić jak to robisz. - Victoria szczebiotała jak prawdziwa nastolatka. Puściła oko do Ann i spojrzała na Jareda. Mina mu zrzedła. Chyba mi uwierzył - Modliła się w duchu.
-A więc jak? Przyjdziesz?

Anna Marie

- Jasne! - uśmiechnęła się szeroko - Nawet nie wiesz jak bardzo się cieszę .. - wciąż udawała ogromny entuzjazm. Wychodziło jej to całkiem nieźle. Gdyby chciała mogłaby nawet skakać z radości, ale opanowała się. Nie może być przesłodzone.. pomyślała. Spojrzała na Jareda. Był wkurzony - Do zobaczenia! - mimochodem rzuciła w jego stronę i wyszła za Victorią.

| Motel 'U Selene'

Gość

- Do zobaczenia. - burknął pod nosem. Zszedł z parapetu i zakluczył drzwi gdy tylko dziewczyny wyszły. Udał się do łazienki by wziąć gorący prysznic.

Victoria · Gość

-Do zobaczenia. - Krzyknęła do Jareda na odchodnym i wyszła przed Ann

/Motel 'U Selene'

Gość

Po kilkunastu minutach wyszedł spod prysznica i zaczął osuszać się ręcznikiem.

Anna Marie

| Motel 'U Selene'

Mocno zapukała w brązowe drzwi.

Gość

Usłyszał pukanie. Szybko wciągnął na siebie spodnie i podbiegł do drzwi. Odkluczył je i otworzył. Ujrzał Ann. - Hej. - przywitał się zdawkowym tonem. Włosy miał mokre, woda ściekała po jego półnagim ciele. Oddychał szybciej. Odsunął się by Ann mogła wejść do środka.

Anna Marie

Woda kapała z jego półnagiego ciała. Dziewczyna lekko się zawstydziła i weszła do środka. - Wybacz, że musiałam cię zostawić, ale rozumiesz .. kobiece sprawy. - uśmiechnęła się. - Więc o czym rozmawialiśmy kiedy tak okrutnie przerwałam ? - podeszła do okna, odsłoniła zasłonę i wyjrzała przez szybę. Nie miała odwagi patrzeć w stronę Jareda.

Gość

Jared bez słowa zamknął drzwi i udał się do łazienki. Narzucił na siebie czarną koszulkę i wrócił do pokoju. Oparł się o ścianę i spojrzał na Ann. - Dobra, dosyć ściemniania. Mów o co chodzi. - rzekł tonem nieznoszącym sprzeciwu. Jak zwykle zaczął świdrować Annę wzrokiem.

Anna Marie

Odwróciła się w jego stronę. Miał już na sobie czarną koszulkę. Uśmiechnęła się. - O czym ty mówisz ? - spytała udawając, że nie wie o co chodzi.

Gość

- Ukrywasz coś. Razem z Victorią. - stwierdził. Odepchnął się od ściany i stanął blisko Ann. - Widocznie bardzo chcecie żebym o tym nie wiedział. - powiedział patrząc jej w oczy. - Próbowałem to zignorować, ale nie potrafię. - skrzyżował ręce na piersi i wbił wzrok w Ann.

Anna Marie

- To nic takiego .. - zaprzeczyła uśmiechając się. - Po prostu nie chcemy cię w to mieszać i tyle w temacie. A pozatym powiedziałam ci już wszystko o czym powinnieś wiedzieć - uśmiechnęła się. To dla twojego dobra.. pomyślała.

Gość

Jak by ją tu zaszantażować... Usiadł na łóżku i wbił wzrok w ziemię. Postanowił nie odezwać się słowem. Chyba, że Ann zacznie mówić. Szczerze nienawidził gdy ktoś coś przed nim ukrywał.

Anna Marie

Zgrabnie usiadła obok niego i położyła dłoń na jego kolanie - Zrozum, taka wiedza jest ci bezużyteczna. Nie chcę sprawadzać na ciebie kolejnych zmartwień. - tłumaczyła się.

Gość

Przechylił głowę w bok by spojrzeć na Ann. Świdrował ją wzrokiem; nawet nie mrugał. Chciał by w końcu zaczęła mówić. Poczuł chłód na kolanie, ale nie przejął się tym.

Anna Marie

- To dla twojego dobra - powiedziała spokojnie, acz stanowczo. Chłopak nadal się nieodzywał. Nie będzie ze mną pogrywał w taki sposób .. pomyślała. - Nie chcesz ze mną rozmawiać, to nie. Pomilczymy razem - mruknęła, cofnęła dłoń z jego kolana, głowę podparła na łokciu i obserwowała jego twarz.

Gość

- Chcę wiedzieć. - mruknął wpatrując się w jej twarz. - Odkąd się poznaliśmy, cały ten czas coś ukrywasz. Widzę to. - jego głos przeszedł w szept. - Chcę wiedzieć. - powtórzył. Utkwił wzrok w jej oczach. Nagle stwierdził, że złoto jej tęczówek zrobiło się ciemniejsze.

Anna Marie

- Po prostu mi zaufaj - powiedziała z naciskiem spuszczając wzrok. Czuję się podle .. myślała. On zaufał jej i zdradził swój największy sekret, a ona musiała zachowywać swoją tajemnicę tylko dla siebie.

Gość

- Nie dam ci spokoju. - ostrzegł. Mówił całkowicie poważnie. Wiedział, że zachowuje się teraz jak uparte, ciekawskie dziecko, ale miał to gdzieś. Czuł, że za wszystkimi kłamstwami kryje się naprawdę 'coś'. Musiał się dowiedzieć co.

Anna Marie

- Gdybyś wiedział coś o czym ja nie powinnam wiedzieć, bo ta wiedza byłaby dla mnie niebezpieczna .. - zaczęła - Weźmy na przykład, że wiesz gdzie ukrywa sie jakiś gangster, którego ścigają i pytają o niego wszystkie osoby .. Powiedziałbyś mi wiedząc, że to może się dla mnie źle skończyć ? - spytała podchwytliwie - Oczywiście czysto teoretycznie - uśmiechnęła się.

Gość

- Powiedziałbym ci, bo bym ci ufał. - rzekł. - I nie chciałbym żebyś pozostała w niewiedzy. - położył dłoń na jej dłoni. - Oczywiście nie pozwoliłbym żeby coś ci się stało. - szepnął. - Co mam zrobić żeby przekonać cię do mówienia? - zapytał.

Anna Marie

- Dzięki wielkie - odpowiedziała sarkastycznie - Ale gdyby to właśnie mnie spytali przystawiając nóż do gardła i wiedząc, że kłamie gdzie podział się ten bandyta..? Nadal byś mi powiedział ? - spytała dobitnie.