Ulica

Selene

- Ale to zabrzmiało - uśmiechnęła się. - Jak będę zajęta pracą, to i tak nie będę mieć tyle czasu. Choć taka powtórka z plaży by się przydała.

Adam Knight

Zamilkł, nie wiedział co powiedzieć. Jakoś słowa mu się nie kleiły. Liczył na coś innego? Nie. Wiedział że tak będzie, ale było mu z tym źle. Skręcił na parking.

/ Motel "U Selene"

Gość

//Kawiarnia

Wyszła powoli na zewnątrz. Poprawiła nico żakiet i odpieła go. Wsiadła do samochodu, ale nie ruszyła z miejsca. Oparła łokieć o drzwi kabrioletu, a o dłoń oparła głowę. Zaczęła patrzeć w lusterko.
- Hm... co teraz zrobić. - rozejrzała się dookoła. - Muszę się gdzieś zatrzymać... chyba czas użyć projekcji. - uśmiechnęła się do swojego odbicia w lusterku bocznym.
W pewnym momencie wpadła na genialny pomysł. Wysiadła z samochodu i powoli poszła w stronę parku. Szła jak modelka, jej zgrabne łydki idealnie wpasowane w szpilki wabiły spojrzenia wszystkich mężczyzn

//Park

Adam Knight

/ Motel "U Selene"

Zostawił jej otwarte drzwi. Wsiadł do samochodu i stukał palcem w kierownicę.

Selene

/Motel

- Już jestem. Ktoś już jest zainteresowany pracą - powiedziała z radością.

Adam Knight

- Tak szybko? - zapytał szczerze zainteresowany ruszając w kierunku kawiarni.

Selene

- Też się zdziwiłam. Pewnie znalazła wiadomość w internecie. No to jedziemy - mam ochotę na ciastko, albo dwa - uśmiechnęła się.

/kawiarnia

Adam Knight

Ucieszył się widząc jej uśmiech. - Na co tylko masz ochotę...

/ Kawiarenka

Gość

/dom Al/

Na ulicę wjechało powoli lekko rozklekotane camaro. Kręciło się przez chwilę po ulicy,gdy nagle zatrzymało się przy kawiarni. Kobieta wysiadła i niepewnie weszła do budynku

/kawiarnia/

Gość

/dom Shopie Szybko doszedł do domu. Z zamieram przebrania się i odwiedzenia June. /Dom Dan'a

Gość

/kawiarnia/

W jej głowie huczało tylko jedno zdanie. MAM PRACĘ! Nie mogła uwierzyć, że poszło jej tak dobrze. Miała tylko nadzieję, że nie schrzani wszystkiego na samym początku. Spojrzała na zegarek i gdy zorientowała się, która to już godzina, weszła szybko do samochodu. Odpalił dopiero za trzecim razem. Niepewnie pojechała w stronę domu.

/Dom Al/

Liam

/Ulice Seattle

Liam biegiem pokonał drogę, między Seatlle, a Forks. Chciał porozmawia z kimś z Volturi o tym, co tu zastali i co planują. Miał nadzieję, że kogoś spotka na ulicy, bądź w motelu. Miał jeszcze na myśli dom Cullenów, ale nie chciał ich nachodzić tak o razu, choć darzył ich szacunkiem i sympatią.

Liam

Dlaczego tak źle się tu dzieje? - pomyslał. - Masakra w metrze, interwencja Volturi, nowonarodzony zamieszany w tę całą sytuację.Teraz już wiem, co oni tu robią i pewnie zostaną tu jeszcze trochę Liam skręcił w następną uliczkę, ciągle rozmyślając.

Liam

Muszę z nimi porozmawiać - westchnął. - Później wyjadę do Włoch, porozmawiać z Aro.

Liam

Liam skierował się w stronę motelu.
- Mam nadzieję, że tam kogoś zastanę - mruknął.

/Motel " U Selene"

Adam Knight

/ Kawiarenka

Wsiedli do samochodu. Szybko znaleźli się pod motelem. - Sel... - zaczął. Nadal był pod jej wpływem. Przyciągnął ją do siebie delikatnie i pocałował, trochę zachłanniej niż zwykle. Jakby się bał że już jej nie zobaczy.

Selene

/Kawiarenka

- Będę tęsknić - powiedziała, ciągle jednak odwzajemniając pocałunki. - Zajmijmy się swoimi sprawami, a później to sobie odbijemy, co?

Adam Knight

- Postaramy się o to... - powiedział i ucałował ją ostatni raz w czoło. Patrzył w lekkim smutkiem w sercu jak Sel wysiada i udaje się w stronę motelu. Westchnął i pojechał do domu.

/ Obrzeża miasta / Dom Adama Knight'a.

Gość

/dom Al/

Samochód podjechał pod motel. - Słuchaj, to wejdź tam weź swoje rzeczy, a ja tu poczekam na Ciebie, ok? - popatrzyła mu się głęboko w oczy i uśmiechnęła się ciepło. Jeszcze nie docierało do Niej to wszystko, co się działo, ale była szczęśliwa. A na pewno radosna. Poprawiła mu kosmyk włosów opadający na twarz.

Gość

//dom caeulm/
Usiadł na tym schodku co zwykle, przy sklepie. Lubił tu siedzieć, a chyba nikomu nie zawadzał. Mimo, że teraz robił dobrą minę do tej całej sytuacji to wolał nie siedzieć w domu. To wszystko nadal było za trudne.

Gość

//dom Caelum//

Szedł pogwizdując cicho i melodyjnie. Dłonie standardowo wcisnął głęboko no kieszeni, a na jego twarzy gościł uśmiech. W pewnym momencie zauważył brata, który nie miał zbyt szczęśliwej miny. Westchnął cicho i usiadł obok, patrząc na niego intensywnie.

Gość

Od razu, gdy zauważył Boyda założył szczęśliwą maskę. To przenośnia... żeby nie było.
- Hej, jak tam?- powiedział radośnie. Zbyt radośnie. Tak naprawdę to wolał nie wiedzieć.

Gość

Pokręcił głową i założył dłonie za kark. Nadal nie spuszczał z niego wzroku - Mogę ci jakoś pomóc? - spytał cicho.

Gość

Zignorował pytanie i spojrzał złotymi oczyma na przejeżdżające samochody.
- Jak tam?- powtórzył to co powiedział wcześniej. Nie chciał żadnej pomocy, po za tym skoro udawał, że wszystko jest dobrze to jak mógł jakiejkolwiek chcieć?

Gość

- Źle - powiedział zaciskając zęby - Uriel, dobrze wiesz że cię znam i nic przede mną nie ukryjesz. Więc po co udawać?

Gość

Westchnął ciężko.
- Wiem jak możesz mi pomóc.- spojrzał na niego.
- Po prostu udawaj, że te całe udawanie dobrze mi idzie, dobra?- powiedział i uśmiechnął się spektakularnie wskazując ręką na swoją twarz.
- Widzisz? Uśmiecham się. Jestem szczęśliwy, niech tak pozostanie.- stwierdził i spojrzał na wystawę sklepową po drugiej stronie ulicy.

Gość

Przetarł twarz dłonią i wpatrzył się w jakąś dziurę w chodniku. Jemu też było ciężko. Cholernie się cieszył z tego, że w końcu znalazł kogoś takiego jak Cath, był szczęśliwy. A z drugiej strony nie potrafił pogodzić się z tym, że rani własnego brata.

Gość

Przełożył rękę przez chodnik nieświadomie. Nawet nie zauważył. Znów zaczął wpatrywać się w przejeżdżające samochody mając nadzieje, że Boyd odpuści.

Gość

Po chwili ocknął się i spojrzał na przechodniów którzy dziwnie im się przypatrywali.
- Wyjmij tą rękę z chodnika debilu - zaśmiał się lekko, widząc o co chodzi.

Gość

- O...- spojrzał na rękę, która znajdowała się w chodniku. Wyciągnął ją i pomachał do jakieś staruszki nerwowo się przy tym uśmiechając. Struszka przyśpieszyła kroku.

Gość

Zaśmiał się znowu i szturchnął go w ramie.
- Biedna staruszka - powiedział z rozbawieniem.

Gość

- Mam nadzieje, że nie trafi prze ze mnie do psychiatryka.- powiedział rozbawiony. Kiedyś była taka sytuacja.

Gość

Parsknął znowu śmiechem, nie potrafił się opanować.
- Tsaa. Jeśli komuś o tym powie to na pewno - powiedział szczerząc ząbki w uśmiechu.

Gość

- Myślę, że nie będzie tak ryzykować- wyszczerzył się. Babcia zapierniczała równo. Nie wiedział, że babcie tak szybko biegają.

Gość

Spojrzał na babcie, która starała się jak najszybciej od nich oddalić i znowu parsknął śmiechem.
- Jak tak dalej pójdzie to będziemy musieli się stąd wynieść. Babcie nas wygonią.

Gość

- Tak, tamta wróci z pochodniami i 50-cioma innymi babciami- powiedział rozbawiony na chwile całkowicie zapominając o tej całej sytuacji z Cath i w ogóle.

Gość

Rozejrzał się po ulicy i zauważył kolejną babcię, która wpatrywała się w nich z szeroko otwartymi oczyma.
- Tamta jej pomoże - zaśmiał się - Założą oddział super babć. I po nas.

Gość

- Czadowa!- powiedział widząc taką z laską, która zmierzała w ich stronę.
- Ojej, idzie tu, schowaj mnie...- powiedział wybałuszając oczy.

Gość

Gość

Zaśmiała się i machnęła ręką. Odprowadziła go wzrokiem. Usadowiła się wygodnie w samochodzie i zamknęła oczy. Chciała się chwilę zdrzemnąć, jednak śmiech jakichś mężczyzn nie dawał jej odpocząć. Z ciekawości zaczęła się im przyglądać.