Ulica

Kejsi

- To dobrze. - powiedziała wesoło, zawsze lubiła pomagać innym.
- wiesz, jak na wampira jestem bardzo pomocna. Nie lubię gdy komuś kogo znam dzieje się krzywda - dodała z uśmiechem, nadal uważała żeby nie pokazać swoich ząbków bo myślała że to wystraszy dziewczynę.

Caroline · Gość

Kiwnęła tylko głową. Może i wampirzyca była pomocna, ale to nie zmieniało faktu, że jest wampirzycą.
-Wilkołaki... też są miłe. - Mruknęła nieśmiało.

Kejsi

- czy ja wiem. Spotkałam kiedyś jednego ale nie był dla mnie zbyt miły, wiesz jesteśmy naturalnymi wrogami- powiedziała spokojnie, zawsze temet wilkołaków ją ciekawił choć ich nie lubiła.
- To normalne ze się nie lubimy, wiesz ludzi bardziej ciągnie do wilków, my też ich przyciągamy ale są ostrożni - dodała nadal spokojnym i opanowanym tonem.

Caroline · Gość

-Taa... - Mruknęła. Właśnie wchodziły do parku.

//Park

Kejsi

/ park (ja zaczynam Razz

)

Gość

/Old Pub

Wyszli z Pubu. Przed budynkiem czekała już na nich taksówka. Oliver wpakował April do środka, na tylne siedzenie. Zostawił otwarte drzwi by Carol mogła usiąść obok blondynki. Sam zajął miejsce obok kierowcy. - Do szpitala. - poinformował.

Caroline · Gość

//Old Pub

Wyszli na dwór i prosto do taksówki. Usiadła z tyłu zatrzaskując za sobą drzwi. Delikatie ułożyła April tak, żeby tamta opierała się o drzwi. Mamrotała coś o bolu ręki. Zapięła pas i wyruszyli do szpitala.

//Szpital

Gość

/Szpital

Gość

Uśmiechnął się, unosząc jedną brew. Lubił robić zdjęcia, ale nie lubił kiedy ktoś robił jemu. No ale Emmie mógł to wybaczyć.
- Głównie rocka i alternatywy. Może trochę poważnej. A ty? - zapytał.

Emma

- Bardzo lubię Vivaldiego, Mendelsona, Bacha, Celine Dion, Cher i w ogóle bardzo dużo - wzruszyła ramionami
- Ech... nie chce mi się już iść do tego La Push. Wrócę jednak do domu. - spojrzała na niego i uśmiechnęła się.
- Odprowadzisz mnie? I tak w ogóle to będziesz jutro w szkole?

Gość

- Jasne, ze cię odprowadzę - zaśmiał się lekko. Na pytanie o szkołę, nie odpowiedział od razu. Chyba powinien jechać gdzieś na polowanie.
- Raczej nie - odpowiedział w końcu.

Emma

- Dlaczego? - spojrzała na niego - Nie możesz tak wagarować. - skrzywiła się lekko - Coś się stało, że Cię nie będzie czy lenistwo?

Gość

- Nie, po prostu jestem już trochę głodny - powiedział patrząc gdzieś w chodnik. Zdawał sobie sprawę z tego, że wszystko wie o wampirach, ale i tak dziwnie było mówić o tym człowiekowi.

Emma

Odchyliła lekko głowę.
- Mogę Cię poczęstować z moich prywatnych zapasów, ale wątpie żeby Edward był zadowolony. - podrapała się po głowie odgarniając kosmyk włosów. - Ech, czy wy na prawdę tak się wstydzicie o tym mówić? Mam wrażenie, że boicie mi się mówić o swoich wampirzych codziennych czynnościach.

Gość

Zaśmiał się lekko, odchylając głowę do tyłu.
- Choćby nie wiem co, i tak nie skorzystałbym z twoich zapasów - powiedział patrząc na nią z uśmiechem - Dziwnie jest mówić o tym człowiekowi. Nigdy nie potrafiłem się do tego przyzwyczaić.

Emma

- Często mówicie ludziom, ze jesteście wampirami? - spojrzała na niego - Hrabia Draculla to mit czy jest w tym jakieś ziarno prawdy?

Gość

- Raczej rzadko - powiedział wzruszając ramionami - Mi zdarzyło się to tylko raz i szczerze mówiąc później tego żałowałem. A jeśli chodzi o Draculle, to w każdej opowieści jest ziarnko prawdy - uśmiechnął się.

Emma

- Hmm... to ile prawdy jest w Draculli? Bo Wy nie nosicie czarnych peleryn, ani nie macie tytułów szlacheckich. - spojrzała na niego i znów się potknęła, byli już dość blisko jej domu.

Gość

Odruchowo chwycił ją za łokieć i uśmiechnął się lekko, kiedy już złapała równowagę.
- Prawdą jest głównie to, że pijemy krew. I właściwie o chyba tylko tyle - powiedział marszcząc brwi.

Emma

- Wśród Was istnieje jakaś hierarchia czy jesteście jednostkami wolno żyjącymi? - zamyśliła się na chwilę - Cullenowie stworzyli rodzinę, a Ty podróżujesz sam?

Gość

- Tak, podróżuję sam. Może dlatego, że nigdy nie znalazłem kogoś z kim mógłbym utworzyć rodzinę - powiedział, po czym spojrzał na nią z uśmiechem - Myślałem, że Edward już ci wszystko opowiedział.

Emma

- Wszystko nie. - z daleka było już widać jej dom - No dobra, dalej już chyba trafię sama - uśmiechnęła się. - Bardzo miło się rozmawiało no i miłej zabawy jutro. - pomachała mu i poszła szybkim krokiem do domu.

//Dom Emmy

Maria

/Pub

Maria wybiegła z pubu niezauważona. W porę uniknęła kłopotów. jednak ponownie była zdenerwowana i potrzebowała chwili oddechu. Odgarnęła z twarzy ciemne, lekko falujące włosy i zaczęła się rozglądać za jakimś ciekawym miejscem.
- Kawiarnia - spojrzała na szyld. O tej porze chyba nie ma zbyt wielu osób. - pomyślała i weszła do środka.

/Kawiarenka

Melanie

?La push| ulica

weszła na ulice. Zauważyła świetna budowle.
usiadała na trawie koło jakiegoś chodnika wyciągnęła blok i zaczęła rysować pogwizdując sobie przy tym,

Gość

/Motel "U Selene"

Will wyszedł z motelu i podązył w nieznanym jeszcze sobie kierunku. Pogrązył się w ponurych myślach, zastanawiając się, czy ktoś go zaakceptuje w Forks.
- Dzień dobry - odezwał się do rysującej coś z zapałem dziewczyny. - Mogę o coś zapytać?

Melanie

Podniosła na chwilę głowę.
Spojrzała na chłopaka i uśmiechnęła się do niego.
-Jasne.
zgodziła się, poklepując przy okazji miejsce koło siebie.

Gość

- Dziękuję - odezwał się, widząc jej gest.
William uśmiechnął się niepewnie i usidł obok dziewczyny.
- To ja może sięprzedstawię?! - popatrzył na nią z nieodgadnionym wyrazem twarzy. - William, ale wolę formę Will - podał jej ręke.

Melanie

-Will brzmi lepiej.
Przytaknęła uśmiechając się do niego.
Włożyła sobie ołówek za ucho i podała mu dłoń.
-Melanie.
poczuła jego zapach. Był słodki, ale nie tak mdlący jak wampira.
jego skóra również nie była zbyt zimna, a jednak Mel wiedziała, że nie jest on człowiekiem.

Gość

- Chciałem zapytac, czy wiesz może o jakiejś ofercie pracy - odezwał się, patrząc na ziemię. - Nie znam nikogo, nie wiem, gdzie zacząć szukać czegoś dla mnie - po chwili spojrzał na nią. - Patrzysz na mnie tak... badawczo. Jakbyścoś osądzała. Mam rację? - spytał. - Nie ma w tym nic złego, wszyscy to robią.

Melanie

zaśmiała sie.
-chodzi mi raczej o coś innego niż wszystkim ludziom.
Powiedziała spokojnie, uśmiechając się i powracając do rysunku.
-Co do pracy, niestety sie nie orientuje. ale może w jakimś sklepie w centrum handlowym?-podsunęła mu myśl

Gość

- Może... - pokiwał głową.
- O co ci chodziło, skoro nie o to samo, co innym ludziom? - zapytał. Zawsze był czuły na punkcie tego, kim jest i co o nim myślą inni.

Melanie

uśmiechnęła się do niego przekrzywiając lekko głowę w prawo.
-Wampirem nie jesteś, ale człowiekiem też nie.
Powiedziała przyglądając mu sie uważnie.
-Zastanawia mnie tylko kim jesteś.

Gość

- Wiesz o wampirach? - zdziwił się. - Skąd? - zapytał.
- Owszem - nie jestem ani wampirem, ani człowiekiem. jestem pół-wampirem. Mój ojciec uwiódł matkę i ją zostawił. Zmarła, gdy się rodziłem. I jestem teraz nikim konkretnym. Po prostu - jestem dziwolągiem.

Melanie

Uśmiechnęła się do niego.
-Też się tak kiedyś czułam.
Przyznała zaznaczając mocniej ołówkiem ciemniejsze fragmenty budowli.

Gość

- Tak? A dlaczego - zainteresował się.
Popatrzył na rysunek, a następnie na wzorzec rysunku.
- Też masz jakąś tajemnicę? - zapytał. - Wampirem nie jesteś.

Melanie

-Bo myślałam że jestem jedyna, że gdy ludzie znają prawdę się odwracają.
wzruszyła ramionami.
-tak naprawdę nie wiem-przyznała z uśmiechem.]
Spojrzała na niego.
-ale poznałam wampirzycę, która pokochała mnie, mimo że jestem jej naturalnym wrogiem. przekonała że mam po co i dla kogo żyć.
zaśmiała się.
-nie wiem, czy gdyby nie ona, ot byłabym tutaj teraz,
przyznała otwarcie.
-A jestem wilkołakiem.

Gość

- Wilkołakiem? - powtórzył zaintrygowany. - To one istnieją?! - zdziwił się.
- Nigdy żadnego nie spotkałem. Z resztą wampirów też nie spotykałem. Co siędziwić, mam zaledwie pięć lat, a większośc z nich spędziłem w Irlandii, ukryty przed światem.

Melanie

Uśmiechnęła się.
-jak widać. I to nawet sporo nas jest.
wróciła do rysunku.
-nie ma się co ukrywać Will, przed sobą się nie ucieknie.
powiedziała.

Baal · Gość

Baal pojawił się wzywajać resztę trójcy. - Witajcie moi mili, jestem Baal i przyszedłem po dusze tej niewiasty, dostane ją siła czy po dobrodzi - powiedział zwaracajac się do Mel. - grasz albo nie grasz bejbe - mruknal

Diablo · Gość

- A myślisz, że się nada? - Diablo pojawił się znikąd. obejrzał dziewczynę krzywiąc szczęki.