Ulica

Aya

Przeniosła się prosto przed jego twarz. Tak była strasznie wścibska i ciekawska. a on ją po prostu zaintrygował. Po co palić gdy jest co to całkiem zbędne?
Zapytała więc jeszcze raz.
-Po co palisz?
Z zaciekawieniem na niego patrzała. Nie przestraszyła się jego wcześniejszego spojrzenia.

Victor

Westchnął. - Zejdź mi z oczu, ok? - zaciągnął się. - Wkurwiasz mnie. - dmuchnął jej dymem prosto w twarz. Walnięta blondynka. One chyba wszystkie mają coś nie tak z głową. Zmierzył ją szybko wzrokiem. Chociaż ciało ma ładne... W jego głowie pojawiła się seria obrazów ukazujących ich dwoje zabawiających się w najlepsze.

Aya

Uśmiechnęła się na "wkurwiasz mnie" po czym przesunęła się. Stanęła tak, że teraz on jej nie widział, jednak nadal była dość blisko. chuchnęła sobie w nos, by odgonić papierosowy dym, nigdy go nie lubiła.
-To jak odpowiesz mi?-spytała śpiewnym sopranem.

Victor

Poirytowany spojrzał na nią. - Czego chcesz? Jeśli masz ochotę na sex, to mogę ci pomóc. Jeśli nie, to spierdalaj. - uciął. Znów się zaciągnął, wypuścił dym tworząc z niego małe obręcze.

Aya

Zaśmiała się widząc jego poirytowaną minę.
Był interesujący, bo inny.
-chcę się dowiedzieć, po co palisz.
Powiedziała stając znów w zasięgu jego wzroku.

Victor

A że papieros wkrótce się skończył, Victor wyrzucił peta i zdeptał go butem. Wskoczył na motor i odpalił silnik. Maszyna zawyła przyjemnie. Wampir spojrzał na blondynę. - Jeśli dojdzie do tego, że znowu będę musiał wysłuchiwać twoich głupich pytań, obiecuję ci, że cię zgwałcę. - zagroził, zupełnie poważnym tonem po czym odjechał z piskiem opon.

Aya

-Nawzajem-krzyknęła za nim śmiejąc się i machając mu na pożegnanie.
Co za gość pomyślała z uśmiechem patrząc na na odjeżdżająca maszynę.
Zamknęła oczy i przeniosła się na kilka sekund prosto pod jego koła, jednak zanim maszyna dojechała bliżej niż metr od niej zniknęła i przeniosła się z powrotem na ulicę, ale w inne miejsce niż wcześniej, tak jednak, by widzieć wampira.

Victor

Pruł przez ulicę rozpędzonym motorem, kiedy nagle prosto na linii kół pojawiła się owa blondynka. Nie zwolnił, nawet nie skręcił. A więc potrafi się teleportować. - stwierdził w myślach. Kiedy już miał w nią wjechać, dziewczyna zniknęła. Jaka szkoda. Nie zastanawiając się więcej, jechał dalej.

/??

Aya

Pokręciła jeszcze głową z uśmiechem patrząc jak znika i ruszyła w swoją stronę.

Benjamin

Trochę zdenerwowany obserwował sytuajcę, która miała miejsce na ulicy. Kiedy tajemniczy mężczyna odjechał Benjamin uspokoił się. Wrócił do zabawy złotym krążkiem. Ciekawe jak długo, to wszystko będzie się jeszcze ciągło? Był już zmęczony użeraniem się z żoną. Na początku był za tym, aby wszystko załatwić polubownie, ale ona się uparła.

Takeo

/ Park

Szedł zamyślony z rękami włożonymi w tylne kieszenie spodni. Mijał obojętnie wystawy z sklepami, zupełnie pochłonięty myślami.

Benjamin

Dłonie nagle mu się zatrzęsły. Co się ze mną dzieje? Obrączka upadła i potoczyła się w dół ulicy. Pobiegł pochylony w pół, próbując ją złapać. Wiedział, że wygląda jak idiota.

Takeo

Ocknął się, zauważając biegnącą postać. Przyjrzał się i stwierdził, iż to Benjamin. Ruszył za nim spokojnym krokiem, z zamiarem spytania się, co mu jest, bo wyglądał jakby złapał grypy żołądkowej, więc musiałby szukać toalety bądź krzaczka, by zwrócić swój dzisiejszy jadłospis.

Benjamin

Złapał obrączkę przed kratką studzienki kanalizacyjnej. Powinienem pozwolić ci tam wpaść- pomyślał patrząc złowrogo na obrączkę. I tak już nie jesteś mi potrzebna do niczego.

Takeo

Kiedy doszedł do Bena postukał go delikatnie w plecy.
- Dobrze się czujesz? - zapytał go, niezbyt pewien, czy na pewno nie załapał jakiejś grypy.

Benjamin

Wstał i wyprostował się. Uśmiechnał się na widok Takeo i jego włosów. - Dziękuję, dobrze. - schował przedmiot do kieszeni - A dlaczego pytasz?

Takeo

- Bo wyglądałeś jakbyś miał za chwilę wymiotować - odchylił się lekko na piętach z uśmiechem.

Benjamin

Wyobraził sobie siebie biegnącego przez ulicę. Zaśmiał się ze szczerą radością i podrapał w głowę - Faktycznie, musiałam dziwnie wyglądać. - popatrzył na Takeo - Dzięki za troskę.

Takeo

Machnął lekko ręką, dając znak ze nie ma problemu. - A tqak ogólnie, to co się stało.

*Umieeram *_**

Benjamin

- To się stało - powiedział wyciągajac z kieszeni obrączkę, wsunął ją machinalnie na palec. - Upadła mi i próbowałem ją złapać. - wzruszył ramionami.

*Nie rób mi tego xD *

Takeo

**Zobaczyłam aparat Pentax K-M Swaworskim ozdabiany *_**
Uśmiechnął się lekko w odpowiedzi w wskazał na ławkę
- Może usiądziemy, bo jakbyś nie zauważył stoimy na środku jezdni - rozejrzał się ale nawet bardzo daleko nie było żadnego samochodu.

Benjamin

- Ooo... - spojrzał pod nogi gdzie zobaczył pas dzielący jezdnię na pół - Tak, lepiej usiądźmy. Jeszcze trochę i dam się zabić przez przypadek.

*Oglądałam*

Takeo

Podszedł do wskazanej przez siebie ławce i usiadł na niej. Zerknął na zachodzące słońce.

Benjamin

Przysiadł na ławce w pewnej odległosci od Takeo. Postanowił mu nie przeszkadzać widząc jego wzrok utkwiony w słońcu. Zaczął się bawić sznurkiem od kaptura bluzy.

Takeo

Po chwili odwrócił wzrok od słońca.
- Nie lubię słońca. - mruknął cicho.

Benjamin

- Dlaczego? - zapytał. Poniekąd podzielał jego opinię.

Takeo

- Nie wiem. Świeci, to po pierwsze. Nie pada wtedy deszcz. No i jest upalnie - dokończył, pomijając fakt, iż w zimie mógł nosić tylko lekki sweterek, bo inaczej było mu zbyt gorąco.

Benjamin

- Tak - rzucił okiem na słońce - To że świeci to zdecydowanie najgorsza z wielu wad jakie posiada.

Takeo

- Ale deszcz i śnieg są wspaniałe. - uśmiechnął się lekko. - Chłodne i zimne.

Benjamin

- Yhm... - rozmarzył się na chwilę myśląc o chłodnych płatkach śniegu na skórze. Z utęsknieniem wyczekiwał zimy. - Skąd pochodzisz? - zapytał nagle, zaintrygowany fascynacją chłodem.

Takeo

- Trudno mi nawet powiedzieć. Zawsze podróżowałem. W każdym razie jestem pół japończykiem, pół koreańczykiem -wymamrotał. - Lecz większość czasu mieszkałem w krajach niezwykle gorących. Może stąd to obrzydzenie do słońca?

Benjamin

- Prowadzisz ciekawe życie - spojrzał na jego profil - Skoro nie lubisz ciepła to się nigdy do końca nie przyzwyczaisz. Tu ciągle mgła wisi w powietrzu, a słońce... Czasami się przebija tak jak teraz.

Takeo

- Czy ciekawe? Jedyne co pamiętam ciekawego w moim życiu to muzyka. - usmiechnął się i oparł się. - Ciągle mówię o sbie... A ty?

Benjamin

- Miło się słucha o czyimś życiu i problemach. - sam wielokrotnie siedział niewidzialny i słuchał innych. Dla zabicia czasu. Wsród ostatnich był również i Takeo. - Moje życie jest szare i nudne. - zaśmiał się cicho, patrząc przed siebie.

Takeo

Rozpiął trochę koszulę, bo mimo wszystko, jego zdaniem, słońce świeciło niemiłosiernie.
- Każde życie ma w sobie coś ciekawego.

Benjamin

- Chyba nie. Bynajmniej nie moje, możesz być tego pewien. - podciągnął pod siebie nogę i oparł na niej brodę. Co może być ciekawego w moim życiu? Ni człowiek, ni wampir....

Takeo

Wzruszył ramionami. No cóż, zmuszać go nie będzie do opowiadania. Roztrzepał włosy, zastanawiając się, co z nimi zrobić.

Benjamin

- Może na czarno? - zapytał uśmiechajac się i zerkajac ku górze na swoją grzywkę.

Takeo

- Raczej myślałem o ścięciu. - uśmiechnął się. - Mmm.... głodny jestem - stwierdził - A ty?

Benjamin

- Mogę coś przekąsić. - drapnął się w brodę - Coś bardziej pożywnego niż ciastko z kremem?