Ulica

Gość

- Mhm... chyba nie jesteś w humorze. Nie będę Ci dłużej zajmowała czasu. - powiedziała i podniosła walizki. Przeszła z nimi na bok i usiadła na jednej. Patrzyła raz na motel, raz na ulicę. Zaczęła się zastanawiać czy w tym mieście wszyscy są niemili?

Benjamin

Pomyslał że i tak nic mu nie zrobiła. Podszedł do niej, schylił sie i powiedział jej cicho na ucho - Ja tylko dobrze radzę. - uśmiechnął się nagle - Poza tym za motel zapłacisz. A za kąt u Takeo nie. Jestem tego pewien.

Gość

Bee szkicowała szybko i dyskretnie scenę odgrywającą się na ulicy. Zgrabnym ruchem ręki udało jej się naszkicować całą scenę. Z lekkim uśmiechem spojrzała na swój rysunek. Zresztą rzeczywiście nieprzyjemny ten facet... Myślę, że maluch do którego się oboje zgłosiliśmy wybierze mnie... Ale zresztą, co za różnica. Mogę pracować gdzie indziej-Bee pomyślała przewracając stronę szkicownika i zaczęła znowu coś tam szkicować. Po chwili podniosła się, wzięła walizkę, podeszła do swojego skutera i nacisnęła gaz.

/??

Gość

Spojrzała mu w oczy, nie wróciła wczesniej uwagi, że ma ładne oczy.
- No w sumie dobrze, jeśli to na prawdę nie problem... - powiedziała powoli, przeanalizowała sytuację i w sumie to rozwiązanie było najlepsze. Zawsze mogła zamrosić tego Takeo gdyby się skaleczył lub cokolwiek innego.
- A gdzie znajdę Twojego kolegę?

Benjamin

Benjamin uśmiechnął się szeroko. Ludzkim gestem wyciągnał ręke by pomóc jej sie podnieść. - Zaraz się dowiemy. Napiszę mu sms'a i będziemy wiedzieć. - Wyciągnął telefon i zaczął klepać klawiaturę. W międzyczasie zapytał - Skad się tu wzięłaś?

Gość

- Bywałam tu i tam... - uśmiechnęła się do niego, teraz był miły.
- Powiedzmy, że nigdzie nie mieszkam zbyt długo. Tutaj pewnie też nie zabawię długo... - westchnęła, nie lubiła podróży ale nic ją nigdzie nie trzymało na tyle długo aby mogła zamieszkać na stałe.
- A Ty? Mieszkasz tu... długo?

Benjamin

- Ach.... - wymazał połowe sms'a bo coś źle ujął. Spojrzał na nią sponad komórki - Niespełna rok, ale wspominałem już że to mało istotne - dodał uśmiechając się do odpowiedzi Takeo. Wiewiórka...

Gość

- Mhm... - stała spokojnie i patrzyła na niego. Nie wiedziała co może powiedzieć, więc postanowiła milczeć. Czuła się jakby była młodsza od niego, jakby właśnie dostała naganę od nauczyciela. Patrzyła to na niego, to w chodnik.
- Pracujesz tutaj gdzieś? - zapytała w końcu, niepewnym głosem.

Benjamin

- Dobrze! - zawołał radośnie i pokazał jej odpowiedź Takeo :
Ok. Może przyjść.
Tylko 3 warunki:
1. Niech nie dotyka
herbaty bez mojej
wiedzy
2. Niech nie dotyka
moich farb do włosów
i innych akcesoriów
do utrzymania fryzury
3. Niech przestrzega
dwóch powyższych
warunków.
- Tak więc chodźmy. - zgiął się i złapał jedną z jej walizek. Mimo złego nastroju zawsze lubił pomagać. - Szukam pracy. Coś trzeba w końcu robić w nieśmiertelnym życiu. - zaśmiał się radośnie.

Gość

- Niestety nieśmiertelnym. - uśmiechnęła się.
- Mam nie dotykać herbaty i akcesorów do włosów - powtórzyła poważnym tonem. Szła obok niego niosąc drugą walizkę. Było jej bardzo przyjemnie w jego obecności.
- Ty też lubisz farbować włosy? - spytała i spojrzała na jego fryzurę, wyglądała całkiem normalnie.

Benjamin

Pokrecił przecząco głową - To mój naturalny kolor. - zdziwiło go to pytanie - Kiedy zobaczysz Takeo przekonasz się na jakie kolory włosy można farbować. Kiedy go ostatnio widziałem - zaśmiał się dzwięcznie przypominając sobie ferię barw na jego głowie - miał z włosów tęczę.

Gość

- Może ja powinnam zmienić kolor... - złapała kosmyk włosów i spojrzała na niego.
- Podobno wyglądam jak głupio blondynka... - skrzywiła się lekko.
- Myślisz, ze w czarnych włosach byłoby mi lepiej?

Benjamin

Chrząknał i przełyknął ślinę. Spojrzał na Billie i przekręcił głowę - Nie mam pojęcia... - wzruszył ramionami. Był przerażony że stawia go przed takim wyborem, że pyta go o takie coś. - Nie umiem tego okreslić. - przyznał z przepraszajacym uśmiechem.

Gość

- Nic się nie stało. - wzruszyła ramionami i uśmiechnęła się do niego, był badzo przystojny ale rozumiała, że nie jest zbyt zainteresowany.
- Takeo zna... ten sekret że jesteśmy potworami?

Benjamin

- Może i w czarnych... - mruknął cicho - Co? Czy zna? - pomyślał chwilę - Nie... Nie wie kim do końca jestem. - popatrzył na nia poważnie - Skąd..? Dlaczego potwory? - zapytał zdziwiony. Różnie o sobie myślał ale nigdy jako o "potworze".

Gość

- A jak mam nazwać nieśmiertelne istoty polujące na bezbronnych ludzi? - spojrzała na niego.
- Jestem potworem, niezależnie od tego czyją krwią się żywię. - powiedziała nieco załamana, miała dość samotności, często chciała się przytulić i iść do ludzi. Niestety izolowała się od nich wszystkimi siłami.

Benjamin

Benjamin uśmiechnął się sprawiajac wrażenie dumnego ze swojej odrębnosci - W takim razie ja nie kwalifikuję się do tej grupy - spojrzał na nią i mrugnął do niej. Westchnął jak zawsze szczęśliwy z faktu że urodził się taki a nie inny.

Gość

- No tak... nie lubię być sama. A jako wampir tak chyba powinno być. - spojrzała na niego.
- Dla ludzi jestem ryzykiem, a podobno wampiry nie potrafią kochać. Więc zostaje mi podróżowanie samemu. A niebawem chyba skończą mi się miejsca do podróżowania. - wyznała patrząc pod nogi.

Benjamin

- W takim razie ja już się nigdzie nie kwalifikule! - zaśmiał się cicho. - Wiesz ze nie wszyscy rzucają się zaraz na ludzi i nie gryza w szyje? Takie jenostki się również zdarzają - westchnłą cicho i dodał spokojnym i miłym tonem - I to częściej niż te, które zywią się ludzką krwią. A na dodatek - wskazał w stronę obrzeży - niedaleko mnie w jednym z domów mieszka grupa wampirów. I wcale nie żyją samotnie.

Gość

- Może i kiedyś ja się przekonam i przestanę się izolować - uśmiechnęła się do niego.
- A Takeo mieszka na obrzeżach czy gdzieś w centrum? - rozejrzała się, to ich centrum było małe, bardzo małe, wręcz filigranowe.

Benjamin

- Takeo mieszka dokładnie tu - wskazał na niebieski dom przy, którym się znaleźli. - Witaj w tymczasowym lokum - powiedział otwierajac poprostu drzwi, których Takeo nie miał zwyczaju zamykać.

/ Dom Takeo ( zaczynasz)

Mercedez Volturi

Leana

- Wiesz teraz narazie spacerujemy sobie uliczkami.
- Coś czuje że wampiry pewnie płaczą za tobą

Mercedez Volturi

Popatrzyła na przyjaciółkę.
-Tak romantycznie. Ale chyba nie przeszkadzam
Spojrzała na nią uważnie
-Płaczą? Ale dlaczego? Gdyby chociaż umiały hehe

Gość

/Motel "u Selene"
Lex wyszedł i zobaczył, ze jest już noc, a na niebie świecą gwiazdy. Takiego nieba nie ma w nawet w Meksyku. Może mimo wszystko warto było tu przyjechać. Hmmm nie mam gdzie nocować, więc może przemienię się gdzieś w lesie, pod tą postacią będzie mi lepiej.
/Las

Leana

- Mercedez troche sie słuchało że zawróciłaś w głowie wielu wampirom z dworu

Benjamin

/ Dom Takeo

Ja kiedyś z jego domu zrobię hotel... Napweno nie będzie mi za to wdzięczny... Z pochylona głową szedł znów przed siebie. Omijał wszystkie kamyki by znów kogoś nimi nie zdzielić. Spojrzał w stronę parku szukając jakiegoś miejsca do wyciszenia. No nie wiem...I tak nie mam nic lepszego do wyboru...

/ Park

Julia

/skarpa

Wyszły na najbliższą ulice i ruszyły w kierunku centrum.
-Zapewne gdzieś tutaj będzie jakiś sklep-powiedziała zadowolona Julia.

Gość

/ Las
Lex wjechał z dużą szybkością , nie wiedział co dalej i czemu tu jest. Nie ma tu żadnej przyjaznej duszy. Nie mam już zbytnio kasy, skończy się jak zatankuje motor. Nie mam mieszkania. Nie mam pracy. Życie jest do niczego. Lex zaczął iść prze siebie kopiąc mały kamyczek, założył kaptur na głowę i wszedł do parku.
/Park

Mercedez Volturi

Gość

/ Park
Lex wyszedł z parku, rozejrzał się i podszedł do swojego motoru. Cholera znów jest jakieś zadrapanie na lakierze Lex zaczął sie przyglądać okolicy i zaczął myśleć o przyszłości.

Machete

/kryjówka Machete

Machete jechał bardzo szybko ulicami miasta szukając zadymy. Jakiś koleś wyszedł mu na drogę. nareszcie jakaś akcja pomyślał i wychamował przed nim gubiąc swój nóż i pistolet. Zsiadł z motoru i obrzucił chłopaka lodowatym spojrzeniem.
- Patrz jak leziesz baranie! - warknął niemiłym tonem i zabrał się do podnoszenia rzeczy
- Mamusia mu potrzebna.. - mruknął pod mosem

Gość

Lex zerknął na niego Ale koleś jest narwany, przynajmniej ma fajny motor
-Niezły motor, pistolet też niczego sobie.

Machete

Spojrzał na niego lodowatym spojrzeniem.
- może i niezły ale to nie twoja sprawa. ciesz się że nic się z nimi nie stało! - syknął przez zęby i podniósł swój nóż, oglądając czy nic się nie stało.

Gość

Lex słyszał motor z daleka i wiedział że coś z nim nie tak, teraz mógł się przyjrzeć. Hmm jak mu teraz delikatnie dać znać że ma coś nie tak z motorem.
-Wie pan co, słyszałem jak pracuje pana motor i wydaje mi się że nagromadziło się trochę brudu w rurze wydechowej. Jeśli pan chce zajmę się tym. Motory i muzyka to moja pasja.

Gość

/ skarpa

- Mam nadzieję - mruknęła z lekkim uśmiechem do Julii, idąc obok niej - zdążyłam juz nawet zgłodnieć - dodała, marszcząc przy tym dość zabawnie nos. Rozglądnęła się, obracając wokół własnej osi i w końu wskazała w jakimś kierunku ręką - tam nie ma czasem? - spytała, patrząc w stronę, którą pokazywała.

Machete

Spojrzał na niego jak na wariata.
- nieważ się go tknąć...- wycedził przez zęby trzymając nóż w ręce. Nikt nigdy nie tykał jego motoru. Machete uwielbiał go, i nie lubił gdy ktoś oprócz niego grzebał w tym motorze

Cuthie

Cuthie wyjechała z wielką prędkością z jakiejś bocznej uliczki na swoim motorze. Przystanęła na chwilkę rozglądając się dookoła. Musiała się dowiedzieć, gdzie jest najbliższy motel. Zauważyła dwóch facetów stojących niedaleko. Już chciała do jednego podejść, ale przyjrzała mu się dokładniej.
-Uuh, ale macho-zaśmiała się cicho do siebie-Lepiej takiego nie denerwować-dodała i nacisnęła gaz.

/??

Gość

Lex spojrzał na niego Jedyne na czym się znam i co umiem robić a koleś nie chce, jego strata.
-Dobra trudno jak się rozwali panu to będzie miał pan problem. Ja tylko uprzedzam, ze coś w nim rzęzi niezbyt ładnie. Po prostu szukam tego typu roboty więc proponuje pomoc.

Machete

Zmierzył go wzrokiem. Facet cuchnął, ale nie jak kundle. Machete postanowił go olać.
- kim niby jesteś, że by mówić mi co powinienem robić?! - spytał oziemble. Nigdy nie był dla nikogo miły, wręcz przeciwnie ranienie innych sprawiało mu przyjemność.