Ulica

Gość

- Przecież nie jestem głupi. Widzę, że kłamiesz. Musisz mieć jakiś powód. Nic mi do tego. - ponownie spojrzał przed siebie. - Nie wiem jak długo. Nie liczyłem dni. - rzekł w odpowiedzi na pytanie.

Anna Marie

- Tak, nic ci do tego. - powiedziała oschle, bojąc się, że chłopak jest coraz bliżej prawdy. Powróciła do tematu jego podróży - Masz jakiś plan ? To bezsensu, przecież jeździć po świecie bez celu. W końcu ci się to znudzi ..

Gość

- Jest tyle miejsc do zwiedzenia. Jestem pewien, że mi się nie znudzi. Szybciej umrę niż odwiedzę te wszystkie miejsca. - uśmiechnął się. - Nie mam celu. Po prostu. Jadę przed siebie. - zerknął na dziewczynę.

Anna Marie

- Zabrzmiało to jakbyś był prawdziwym nomadem .. - uśmiechnęła się - Ale skąd bierzesz na to wszystko pieniądze ? Potrzebny ci przecież nocleg, jedzenie, paliwo. Samochód nie pojedzie ci przecież na wodę..

Gość

- Co jakiś czas, brat przelewa mi na konto trochę kasy. - odpowiedział. - A jak o mnie zapomina to dorabiam sobie dając koncerty w klubach.
Swoją drogą, ciekawe jak mu się wiedzie... - pomyślał o Nicku.

Anna Marie

- Chciałabym mieć takiego brata - zaśmiała się. Zbytnio nie interesowały jej pieniądze, jednak wiedziała jak dużo dobra materialne znaczą dla ludzi, więc żeby wczuć się w rolę ponownie lekko naciągnęła prawdę. Naprowadziła jednak rozmowę na inny temat - Grasz w klubach ? Na gitarze ? - spytała. - Chciałabym cię kiedyś usłyszeć.

Gość

- Dam ci znać o najbliższym koncercie. - uśmiechnął się. Zza drzewa wynurzył się mały budynek z witryną. - To chyba tutaj.

Anna Marie

- Wchodź do środka. Ja poczekam tutaj . - powiedziała podchodząc bliżej w kierunku sklepu. Na prawdę nie miała zamiaru tam wchodzić. Uśmiechnęła się i czekając podpardła plecami mur budynku.

Gość

- Jak chcesz. - powiedział wchodząc do środka.

/Sklep

Gość

/Sklep

Wyszedł ze sklepu i spojrzał na Annę. - Idziemy? - zapytał.

Anna Marie

- Tak szybko ? - spojrzała na chłopaka i siatki w jego dłoniach, ruszyła z miejsca i stanęła obok niego - Więc co masz zamiar zrobić z tym fantem ? - uśmiechnęła się wskazując na zakupy Jareda.

Gość

- Naprawić samochód. - odpowiedział. Zawiał wiatr i zdmuchnął włosy na twarz Jareda. Odgarnął je ręką. - Chodźmy. - powiedział ruszając w drogę powrotną.

Anna Marie

Powiew wiatru sprawił, że zapach chłopaka intensywniej napłynął Annie Marie do nozdrz. Spokojnie. Już się przyzwyczaiłaś. Spokojnie .. wmawiała sobie zaciskając szczękę. Po chwili ruszyła za Jaredem. - Co będzie twoim następnym przystankiem ? - zapytała ciekawie by podtrzymać rozmowę.

Gość

- Nie mam pojęcia. Nawet nie wiem gdzie leży Forks. - zaśmiał się cicho. - Mówiłaś, że niedawno się przeprowadziłaś. Gdzie wcześniej mieszkałaś? - zapytał wpatrując się w oczy Anny.

Anna Marie

A on znowu drąży w ten temat .. - Mieszkałam w Seattle, a wcześniej we Włoszech - odpowiedziała spoglądając mu w oczy i dając do zrozumienia, że raczej nie powinien dalej kontynować tej dyskusji. Powinien wierzyć jej w to co mówiła i nie mieć żadnych wątpliwości.

Gość

Zignorował przestrogę bijącą z jej oczu i pytał dalej. - We Włoszech? Jak tam jest? - zapytał. - Nigdy nie byłem w Europie.

Alice Cullen

// kawiarenka

- Nie mógłbyś choć na chwilę przestac się martwic na zapas - zapytała Alice z uśmiechem

Isten

/kawiarenka

- To silniejsze ode mnie. Jak się już komuś lub czemuś poświęcę, to po prostu przepadam - odpowiedział. - Z resztą chyba ja się lubię martwić - stwierdził. - Jestem stuknięty.

Alice Cullen

- Nie jesteś - zachichotała - Jesteś uroczy.

Isten

- I równocześnie stuknięty - objął ją na chwilę ramieniem. - Dobrze, że mogę się na coś przydać - uśmiechnał się.

Alice Cullen

Przytuliła się po przyjacielsku - Możesz, zawsze mozesz. Ale zdania nie zmienię. Stuknięty nie jesteś. Po prostu się angażujesz mocno...

Isten

- Taka natura wariata - odparł. - Gorzej jeśli Carrie w końcu to zobaczy. Ale co ma być, to będzie - uśmiechnął się, patrząc na motel, do którego właśnie doszli.

/Motel "U Selene"/Pokój Carrie

Alice Cullen

// motel u Selene / pokój Carrie

Anna Marie

Uff, dobrze że tam nigdy nie był. Bynajmniej nie muszę się bać, że mógłby się domyśleć. Chociaż szanse są na to zerowe nie zaszkodzi mieć pewności.. odetchnęła z ulgą. - Jest ... - zatrzymymała się by dobrać odpowiednie słowo - fajnie. Chociaż na ulicach chodzi mnóstwo turystów.. Jest ich pewnie nawet więcej od samych mieszkańców,ale ... nie dziwie się im. - uśmiechnęła się. Dostrzegła samochód Jareda, jednak nic na ten temat nie wspomniała. Może on jeszcze go nie widzi .. pomyślała. Wiedziała, że wampiry mają wyostrzone wszystkie zmysły - wzrok, słuch i .. węch, dlatego wolała być ostrożna i nie wychylać się ponad przeciętność.

Gość

- Fajnie? Włochy na zdjęciach nie wyglądają fajnie. Powiedziałbym raczej, że pięknie. - uśmiechnął się. - Muszę się tam kiedyś wybrać. - powiedział bardziej do siebie. Po chwili w oddali zauważył swój wóz. - Chcesz mi towarzyszyć czy wolisz wrócić do motelu? - zapytał. Nie chciał trzymać jej tu na siłę.

Anna Marie

- Kiedy przebywa się tam bardzo długo wszystko jest do przyzwyczajenia i przez to traci nawet swoją wyjątkowość - odpowiedziała na komentarz Jareda. - Właściwie to czemu nie ? Nie mam żadnych planów, więc .. mogłabym zostać i popatrzeć jak męczysz się nad naprawą tego wozu. - uśmiechnęła się zawadiacko.

Gość

- Masz rację. - przyznał. Przypomniał sobie swój dom z czasów dzieciństwa. Turyści nie mogli się na niego napatrzeć, robili zdjęcia, niektórzy nawet chcieli go odkupić. Jareda, jednak, nudziło to miejsce. Wielka starodawna willa. Co w tym takiego wspaniałego?
Doszli do samochodu. Jared podniósł maskę, podwinął rękawy i zabrał się do roboty. - Wybacz, że pytam... ile masz lat? - zapytał po dłuższej chwili milczenia.

Anna Marie

Usiadła na trawę. To pewnie mu długo zajmie .. pomyślała. - A na ile wyglądam ? - spytała i nie oczekując odpowiedzi rzekła wyraźnie - Siedemnaście. - przyjrzała się chłopakowi - A ty ile masz lat?

Gość

- Siedemnaście? - powtórzył. W zasadzie wyglądała na tyle. Jednak z jej oczu biła dojrzałość, która całkowicie nie pasowała do jej młodego wyglądu.
Jared spojrzał na zegarek. - Nie powinnaś być teraz w szkole? - zapytał z uśmiechem. - A ja na ile wyglądam? - odpowiedział jej pytaniem.

Anna Marie

- Wyglądasz na około 20 lat - zmierzyła go wzrokiem. W mgnieniu oka znalazła się tuż za nim - A ty nie powinneś być teraz w szkole ? - powiedziała wyglądając mu zza ramienia.

Gość

- Trochę mnie postarzałaś. - uśmiechnął się. Nagle dziewczyna znalazła się tuż za nim. Szybka jest. - Skończyłem już szkołę. - wydyszał próbując odkręcić jakiś oporny zawór.

Anna Marie

- Postarzałam cię ? - zdziwiła się - Powinneś się cieszyć, że według mnie wyglądasz dojrzalej - dopowiedziała. Skoro ma mniej niż dwadzieścia lat to dlaczego jest już po szkole ? pomyślała i by się tego dowiedzieć zadała konkrente pytanie - Wyrzucili cię ze szkoły, czy sam zrezygnowałeś ? A może jesteś na tyle mądry że przesunęli cię o pare klas do przodu, huh ?

Gość

- Można powiedzieć, że... miałem przyspieszony kurs nauczania. - wykręcił się. Prawda była taka, że wraz z bratem uczyli się w domu przez wynajętych nauczycieli. Spojrzał na dziewczynę przez ramię. Jej twarz znajdowała się blisko jego. Czuł w nozdrzach jej słodki oddech. Słodki i... zimny. Dziwne. - No to powiesz mi czemu nie jesteś w szkole? - nie dawał za wygraną.

Anna Marie

- Przyspieszony kurs nauczania - zacytowała słowa chłopaka by zrobić mu na złość i uśmiechnęła się. Na prawdę po przemianie w wampira zakończyła swoją edukację i nigdy nie powróciła do szkoły w takim stanie.. Był to jeden z wielu aspektów życia jaki straciła.

Gość

- Ach tak... - spojrzał na nią z ukosa po czym uśmiechnął się. W końcu udało mu się odkręcić zawór i uśmiechnął się zadowolony. Nie przeszkadzało mu, że jest cały umazany od smary. - Trochę dziś zimno, nie uważasz? - zapytał nie patrząc na nią. Miał na myśli głównie zimny oddech Anny.

Anna Marie

- Ach, tak .. - przytaknęła udając, że również poczuła zimno. Spostrzegła, że stoi bardzo blisko chłopaka i dzielą ich tylko centymetry. Domysliła się, że chodzi mu o chłód bijący z jej lodowatego ciała. Wszyscy turyści, z którymi miała styczność w Volterze skarżyli się na ziąb, gdy tylko pojawiła się obok nich. ,,Dziecko, ale ty jesteś zimna i blada.." mówili. Myśleli, że była dotknięta jakąś chorobą. Naiwni. Odeszła dalej i wróciła na swoje poprzednie miejsce,na którym siedziała. Zaśmiała się cicho, gdy zobaczyła, że chłopak jest cały usmarowany smarem .. - Więc ile ci to jeszcze zajmie ?

Gość

- A co, spieszy ci się gdzieś? - zapytał spoglądając na dziewczynę. - Zaraz skończę. Muszę dokupić kilka części, ale tym zajmę się jutro. - po chwili zatrzasnął klapę samochodu i sięgnął po szmatę. Wytarł w nią ręce i wrzucił do siaty z narzędziami. Spojrzał na Annę. - Możemy iść.

Anna Marie

- Nie. - zaprzeczyła - Nie śpieszy mi się. Więc ta naprawa dłużej potrwa .. pomyślała z zadowoleniem i zaczęła powoli wstawać z ziemi. Otrzepała spodnie i stanęła obok Jareda, zachowując jednak ostrożną odległość. - Więc chodźmy .. - głośno odetchnęła.

Gość

Znowu poczuł jej słodki oddech. Ruszył chodnikiem w stronę motelu. - Może... gdy już odniosę narzędzia, pokażesz mi okolicę? - zapytał gdy dziewczyna go dogoniła. Tak naprawdę, zapowiadało się na dłuższy pobyt w Forks. Samochód potrzebował długiej kuracji.

Anna Marie

- Jeśli prosisz ... - odpowiedziała obojętnym tonem. - Sama chciałam dzisiaj zwiedzić okolicę, więc .. - uśmiechnęła się. Musiała się przyznać. Prędzej czy później sam by spostrzegł, że dziewczyna wie tyle o Forks co on sam. Kompletnie nic , no może trochę więcej.