Ulica

Gość

Lepiej z tad pojsc zanim strace nad soba panowanie
Pomyslala. Wziela wdech nosem, natychmiast zeczely drzec jej dlonie. Pospiesznie udala sie do domu.

// Dom rachel Black

Constantine

-Kundel.- mruknął.
-Nie brudzę rąk byle czym, szczególnie dziećmi. Dajmy spokój.- zgarnął włosy do tyłu.

Veronica

-Znalazł się odpowiedzialny dorosły.. -zmierzyła go spojrzeniem i wyciągnęła rękę w jego kierunku.
-Zabieraj swoje błyskotki. -warknęła.

Gość

Slyszac ten komentarz zatrzymala sie. Jej cialem wstrzasaly dreszcze. Rachel odwrocila sie w strone krwiozercow.
-Dziecko nie dziecko... Tak samo silna jak wy. Wstretne, odrazajace pijawki...- Walczyla by nie zamienic sie w wilka.

Constantine

-Mogę złamać Ci rękę, możemy rozwalić przy tym parę ścian nośnych...- zaciągnął sie i rzucił peta w bok.
-Albo możesz być zadowolona z tego co masz. Innej opcji zdjęcia nie ma.

Gość

Dziewczyna juz lepiej sie kontrolowala. Podniosla brew.
-Tak? A myslalam ze jestes taki leniwy, ze sie nie nawet na mnie nie zamachniesz.

Veronica

-Ściągaj. To. Cholerstwo! -wrzasnęła- Z psychiatryka się urwałeś czy jak? Rozdajesz diamenty na ulicy? NUDZI CI SIĘ? Nie znasz mnie. Ja nie mam pojęcia coś za jeden. Zabieraj to. Marny podryw.

Constantine

Scisnął jej nadgarstek i kryształy upadły na chodnik połamane.
-Milcz, psie.- spojrzał na dziewczynę i unieruchomił jej nogi do kolan w krysztale. Naprawdę był leniwy jak cholera.

Veronica

-Mała.... -mruknęła Veronica- Wracaj do domu, póki ten Pan jest jeszcze łaskawy. Ja już dawno przerwałabym Ci aortę. Nie masz instynktu samozachowawczego? Jest nas 2! a Ty jedna! I to jeszcze na etapie przepoczwarzania sie... -prychnęła.

Gość

Najpierw zamarla w bezruchu. Teraz juz sie nie katrolowala. Pozwolila by jej cialem kierowaly dreszcze.
Zasmiala sie spogladajac na jej nogi.
-Naprawde zabawne. To cos, nie jest chyba takie mocne...- Powiedziala rozbawiona
Mam gdzie sie schowac?? Pomyslala ogladajac sie za siebie. Za nia, na prawo bylo zadko uzywane przejscie.
Okej... Pomyslala usmiechajac sie zlowrogo do krwiopijcy z ta chora zdolnoscia. Ostatnie dreszcze. Wreszcie, to cos, co blokowalo jej nogi rozsypalo sie, a sama Rachel opadla na cztery lapy. Zawarczala cicho odslaniajac zeby. Schowala sie w opuszczone przejscie, by nikt "niewtajemniczony" jej nie zobaczyl. Tam jeszcze zawarczala, tylko glosniej.

Constantine

-Zjesz ją Ty czy ja?- wywrócił oczyma znudzony łapiąc pion bez ściany za plecami.
-Pies, który się chowa, jest czymś poniżej krytyki. Zacznę lubić szczury.- rzucił chcąc trochę podrażnić jej dumę.

Veronica

-Nie potrzebuję takiej rozrywki...-westchnęła Veronica mierząc chłopaka wzrokiem.
-Sam powiedziałeś, że nie jadasz dzieci... -mruknęła.

Constantine

-No dobra.- wziął i zrobił w tył zwrot.
-Zjem co porządnego.- spojrzał na Victorię.
-Idziesz ze mną?- spytał całkiem serio, on akurat chodził jak kot, gdzie się da, a z kim to już obojętne.

Gość

Przekrecila leb w strone Kosza na ubrania dla bezdomnych. Pomyslala ze lepsze to niz nic. Wyciagnela z pudla zgrabny T-shirt i jeansy. Przemienila sie spowrotem w czlowieka. Wyszla z przejscia. Nic sie nie dzialo. Spojrzala tesknie na swoj ulubiony komplet markowych ciuchow, i puscila sie biegiem do domu.

//Dom Rachel Black

Veronica

-A co będę miała w zamian? -zmierzyła go spojrzeniem i dołączyła do niego.

Constantine

-A co chcesz?- Leo uśmiechnął się szeroko. Oj zboczeniec jeden xD

Veronica

-Jesteś ładny... -wzruszyła ramionami- Prześpij się ze mną. -skoro Victor mógł to traktować tak instrumentalnie to dlaczego ona nie?

Constantine

Stanął, spojrzał na nią krzywo i zbliżył się do niej.
-Szukasz męskiej dziwki? Wybacz, ta rola mi nie odpowiada tak do końca.- spoglądał jej w oczy.

Veronica

Wyciągnęła rękę w jego kierunku.
-Veronica Sucre. -mruknęła- Powiedzmy, że mnie już znasz. Nadal źle?

Constantine

-Constantine...- pokiwał głowa i podał jej rękę.
-Jesteś dziwką na odwyku?

Veronica

-Zapomnij, że zapytałam... -mruknęła i odwróciła się na pięcie idąc w swoich właściwym kierunku. Odpaliła jedną fajkę i zaciągneła się.

Constantine

Spojrzał za nią rozbawiony. Pokiwał głową. Znajdzie ją innym razem... Nie no dobra odpuścił. On nie udawał człowieka, w sekundę znalazł się za nią.
-Powiedz w którym kierunku.- złapał ją w pasie.

Veronica

-Puszczaj... -mruknęła odwracając się. Ostentacyjnie wypuściła dym prosto na jego twarz.
-Nie to nie... -oznajmiła rzeczowo.

Constantine

-Urażona duma damy...- mruknął jej do ucha.
-Śmierdzisz z lekka, kupię Ci lepsze papierosy.

Veronica

-Ale ja lubię właśnie TE papierosy... -rzuciła w niego paczką i odsunęła się. Straciła ochotę na jakąkolwiek zabawę. Zła dziś była. Jak osa.

Constantine

Usunął się paczce z toru lotu. Pokiwał głową rozbawiony. Kobiety...

Veronica

-Bardzo śmieszne... -przewróciła oczami spoglądając na niego- Ale trzeba Ci przyznać. jesteś gorący... -zaśmiała się i ruszyła przed siebie.

Victor

/Seattle

Wjechał do Forks pędząc jak zwykle jak wariat. Miał ochotę zapalić. Zatrzymał się przy pierwszym lepszym sklepie, oparł się o ścianę i zakurzył papierosa. Leniwie wypuścił dym z ust rozmyślając o dzisiejszych wydarzeniach w Seattle. Miał nadzieję, że Martin niedługo się odezwie. Victor miał ochotę kogoś zabić. Od tak, dla zabawy.

Constantine

Stał tak z przekrzywioną głową.
-Jak chcesz...- i dał dyla w jakiś cień w ciągu sekundy i zniknął na dobre.
//--

Veronica

-Mam nadzieję, że się jeszcze spotkamy! -wrzuciła gdzieś w przestrzeń przed sobą. Podniosła jeden z pękniętych diamentów i uśmiechnęła się ładnie. Mocą telekinezy pozbierała bransoletkę do kupy i zapięła ją na nadgarstku.

Victor

Usłyszał znajomy głos. Spojrzał w tamtą stronę. Veronica. Znieruchomiał. Po chwili dalej palił papierosa udając, że jej nie widział.

Veronica

Przeszła przez ulicę idąc w kierunku swojego mieszkania. Oczywiście, że go zauważyła. Ale skoro on może ją lekceważyć... To ona jego też.

Victor

Nie mógł się powstrzymać i zawiesił na niej swoje wkurwione spojrzenie. Nawet w takim stroju go kręciła. Wiercił ją spojrzeniem, wypuszczając powolnie dym z ust.

Veronica

-Zabieraj swoje spojrzenie ze mnie. Przytłaczasz Victor... -warknęła nawet nie odwracając się w jego kierunku. Była zła i nawet sama nie mogła sobie tego wytłumaczyć.

Victor

Nadal wiercił ją spojrzeniem. Nie wiedział co ma myśleć o całej tej sytuacji. Nie wiedział nawet o co Var jest taka wkurzona. Dla niego była to normalna kolej rzeczy... I tak nie postąpił według swoich zasad. Nie potraktował jej jak dziwki, wręcz przeciwnie... I chyba to go tak wkurwiało.

Veronica

-No już... Victor... -odwróciła się w jego kierunku- Czego chcesz? Mogę sobie iść? -zapytała spokojnie. Spojrzała na niego i odgarnęła blond włosy.

Victor

- Czemu się wkurwiasz? - zapytał prosto z mostu. Może i miał pojebane myślenie, jednak nie lubił owijania w bawełnę. Jeśli coś go trapiło, musiał się dowiedzieć dlaczego. Wyrzucił peta i zdeptał go butem. Wyciągnął kolejną fajkę i zapalił ją.

Veronica

-Bo jestem kobietą. Mam do tego prawo. Tak? No to świetnie... -mruknęła znów nerwowo odgarniając włosy na plecy. Na jej przegubie błysnęła diamentowa bransoletka.

Victor

Wzruszył ramionami, spalił papierosa w ekspresowym tempie i wszedł na motor. Posłał Ver ostatnie wkurwione spojrzenie po czym odjechał.

/?

Veronica

-Idiota... -mruknęła kręcąc głową. Dziwnie pachniał. Była kiedyś w takim miejscu... Przez przypadek ale była... Nie mogła sobie przypomnieć. Warknęła po czym ruszyła w kierunku domu.