Ulica

Cyrus · Gość

Ruszył powoli przed siebie. Miał jednak inne zdanie co do tych niby błachych spraw. Dla niego były ważne, no ale cóż, nie każdy był w końcu dobrze wychowany. Widząc jak dziewczyna szarpie sie z walizka wywrucił do siebie oczami.
- Pomóc panience? - spytał grzecznie, cóż, dla niego nie był to problem

Angela

-Panienka jest dostatecznie duża by ciągnąć swoją walizkę, ale dziękuję-odparła przesłodzonym tonem. Nie jego wina, że ją irytował. Ona po prostu taka była. Uniosła lekko podbródek do góry i ciągnęła swoją walizkę starając nie potknąć się w swoich obcasach.

Cyrus · Gość

Cóż, ta dizewczyna była lekko irytująca. Chciał być miły, jednak jak widać nei dało się. Wzruszył ramionami. Szedł spokojnie, trochę szybciej niż ona. Stanął po jakimś czasie.
- Tam jest motel. Powinien być jeszcze otwarty - oznajmił,nawet chłodno. Ta dizeczyna była nie wychwana i bez odrobiny kultury... To go zczynało irytować.

Angela

-Och, dziękuję wielce. Mam nadzieję, że się jeszcze spotkamy-Taa, chciałbyś-Jestem Angela, gdzie moje maniery -powiedziała ukrywając uśmieszek.
Była irytująca i zdawała sobie z tego sprawę - problem był taki, że nie przejmowała się tym.

Cyrus · Gość

Usmiechnął sie szarmancko.
- Cyrus - skłonił się lekko, jak wypadało. Cóż, spotkały się dwa przeciwieństwa.
- miło było panienke poznać - powiedział niezgodnie z prawdą po cym ruszyłw swoją stronę

/???

Diego Torres

/Księgarnia

Wyszedł spokojnie z księgarni. Wywrucił do siebie oczami.
- Niestety.. - powiedział do dziewczyny uprzednio przepuszczając ją w drzwiach. Stanął na ulicy, myśląc gdzie by tu pójść.

Angela

No cóż, przynajmniej nie był jakimś zboczeńcem-wzruszyła ramionami za oddalającym się Cyrusem. Zmarszczyła lekko brwi zastanawiając się. Ten mężczyzna był dość...nietypowy. Nie to, że nie było szarmanckich mężczyzn na świecie, ale ten... jakoś jej nie pasował. Potrząsnęła głową odpędzając natrętne myśli i otworzyła drzwi motelu.

/Motel u 'Selene'

Donna Beth · Gość

/księgarnia

- "Sorry mała"? Co to w ogóle było? - roześmiała się bardzo głośno. Tak bardzo kontrastował ten tekst, z jego poprzednimi wypowiedziami iż pewna była, że to jakaś poza. Cieszyła się, że przy niej tak się nie zachowuje. - Nie była nawet brzydka, mogłeś spróbować szczęścia.

Diego Torres

Też się zaśmiał.
- Myślisz że zrozumiałaby gdybym zwrócił się do niej po "mojemu" ? - psytał zartem, cóż, dziewczyna wyglądała na płytką. Słysząc o próbowaniu szczęścia pokręcił głową.
- Nie, nie jest w moim typie...Z reszta posiadam zbyt dużo sekretów które ktoś mógłby rozgadać, i sprowadzić na mnie problemy - odpowiedział wzruszajac ramionami.

Donna Beth · Gość

Był tak tajemniczy na jakiego wyglądał. Poczuła się jakoś wewnętrznie wyróżniona, że przy niej facet czuje się swobodnie. Uśmiechnęła się mimowolnie. - Jest jakieś inne miejsce tutaj, gdzie mogłabym się przespać? Byłam w motelu, ale nie było nikogo z kim mogłabym porozmawiać niestety - westchnęła. Wizja spania w samochodzie kompletnie nie przypadła jej do gustu.

Diego Torres

Zastanowił się.
- Najbliższy hotel jest wSeattle - powiedział spokojnie.
- To jest mała mieścina, więc i miejsc noclegowych jest mało, Seattle jest duże, tam na pewno coś znajdziesz - dodał spokojnie znów zamyślając się. Cóż, sam pewnei teraz jechałby w tamtą stronę, do apartamentu.
- Jeśli chciałabyś jadę właśnie w tamta stronę, mógłbym Cie podwieść - powiedzał po dłuższej chwili. Nadal był zamyślony.

Donna Beth · Gość

W sumie to nie głupi pomysł.. żeby gdziekolwiek pojechać musiałabym wypożyczyć jakiś samochód..
- Jeśli jest Ci po drodze, będzie mi bardzo miło, jeśli mnie podwieziesz - uśmiechnęła się delikatnie - mieszkasz w Seattle? - wiatr mocniej powiał i znów poczuła jego zapach. Była prawie przekonana, że to jego skóra tak pachnie, ale nie mogła uwierzyć, że zapach może być tak intensywny. Odruchowo zmrużyła lekko oczy.

Diego Torres

Wiatr...Naszczęście nie wiał w inną stronę bo mógłby nie wytrzymać.
- Tak, mam tam apartament. To niedaleko hotelu więc nie ma problemu. - oznajmił spokojnie.
- POczekaj chwilę. - poprosił po czym poszedł do skrzyżowania i skręcił. Znalazł swe autko. Piękne, żółte [w podpisie Razz

] Wsiadł i podjechał po dziewczynę. Wysiadł z niego i obszedł je. Otworzył przed dziewczyną drzwi.
- Zapraszam - powiedział spokojnie czekajac aż wsiądzie.

Donna Beth · Gość

- Imponujący... - w głębi ducha samochód nie przypadł jej do gustu. Wolała stare, klasyczne samochody, jak camaro czy niskie kanciaste fordy.. Ale trzeba było przyznać, że to drogie cudo zasługiwało na pochwałę. Nawet nie chciała się zastanawiać, ile Diego musiał mieć pieniędzy. Lekko to ją przytłoczyła. Wsiadła do samochodu i zapięła pas. Samochód był przesiąknięty jego zapachem. - Musisz mi powiedzieć, jakich perfum używasz. Są nieziemskie. - Wtuliła się w oparcie.

Diego Torres

Wsiadł spokojnie do samochodu zamykajac za nią wcześniej drzwi. Odpalił silnik i ruszyli, jechał szybko, bardzo szybko. Słysząc pytanie o perfumach zaśmiał się cicho. Niezbyt wiedział co powiedziec.
- Cóż, myślę że nie znajdziesz nigdzie takich...To tez mój sekret - odpowiedział z cwanym uśmeichem. Nawet zbytnio na drogę nei patrzył. To zerkał na dziewczynę, to patrzył przez okno.

Donna Beth · Gość

- Same tajemnice, czy w ogóle można o Tobie się czegoś dowiedzieć? - Nagle zauważyła, że jej towarzysz w ogóle nie patrzy na drogę. Od razu się przeraziła, zdając sobie sprawę jak szybko jadą - Diego, litość boską, pozabijasz nas! Patrz jak jedziesz i zwolnij trochę! - teraz dopiero doceniała, w jakim aucie się znajduje. W normalnym samochodzie co chwila uderzałaby o dach, a w nim ledwo czuła prędkość.

Diego Torres

Uśmiechnął się lekko znów przybierajac tajemniczą maskę.
- Wątpie - odpowiedział spokojnie. Słysząc panike w jej głosie wywrucił oczami.
- Spokojnie, nic się nie stanie... - powiedział uspokajając ją. ...przynajmniej mi.. pomyślał spokojnie. Brawurowo wymijał samochody, jednak by nie słyszeć jęków i lamętów znów spojrzał na drogę, jednak przyśpieszajać.

Donna Beth · Gość

- Boże... - zamknęła oczy, starając się nie patrzeć na drogę. Musiała wyglądać śmiesznie, co spowodowało rumieńce na jej twarzy. Jednak wolała to, niż zwymiotowanie ze strachu. - Mam nadzieję, że chociaż szybko dojedziemy.. - powiedziała z nadzieją w głosie - wisisz mi herbatę. Albo wino. Właśnie ocieram się o śmierć - zaśmiała się cicho i otworzyła lekko oczy. Starała się patrzeć tylko na Diego i nie zwracać uwagę na drogę i prędkość.

Diego Torres

Co od śmierci - miała rację.
- nie martw się. Zaraz będziemy na miejscu, i jedziemy krócej o jakieś półtorej godziny - powiedział cicho. Nie znosił gdy ktos tak panikował. Wjechali do Seattle.

/Seattle/ulice miasta

Gość

/dworzec

Nieco zwolniła, choć i tak szła szybko. Na ulicy nikogo prócz jej nie było, słychać było szum wiatru, szmer jej oddechu i kółka walizki toczące się po chodniku. Nadal nic nie czuła.

Percy

// Dworzec

Szedł cicho by dziewczyna go nie usłyszała. Machnął ręką bo nie mógł się powstrzymać by nie poczuć tego intensywnego zapachu. Dalej się uśmiechał.

Gość

Było już ciemno, a P. bała się chodzić samotnie ulicą. Rozejrzała się uważnie wkoło, popatrzyła się za siebie i zobaczyła go. Tego mężczyznę, z jego złowieszczymi oczami. Serce podskoczyło jej do gardła i ruszyła jeszcze szybciej przed siebie.

Percy

Nie spieszył się. Dalej się uśmiechnął i nagle pojawił się tuż przed dziewczyną (podbiegł tak że tego nie widziała)
- Dzień dobry - uśmiechnął się - Właściwie dobry wieczór.

Gość

Zatrzymała się.
Jak on tak szybko się tu znalazł?
Panika. To właśnie czuła w tej chwili.
- Dobry wieczór - przywitała się cicho patrząc prosto w krwiste oczy.

Percy

Był teraz tak blisko, więc znów poruszył ręką, tak żeby dziewczyna tego nie widziała.
- Jestem Percy - przywitał się, ale celowo nie miał zamiaru jej dotknąć choć raczej wiedziała "czym" jest.

Gość

- Pixie - odrzekła lakonicznie. Z jednej strony bała się Percy'ego, a z drugiej strony intrygował ją.

Percy

Zaczął powoli iśc. Nie mógł przestać myśleć o tym zapachu, choć i tak gop nie czuł.
- Wiesz czym jestem, prawda?

Gość

O co mu chodzi?
- C-czym? - spytała drżącym głosem oczy zwężając w szparki.

Percy

Więc jednak się chyba pomylił [xd]
- To znaczy chciałem powiedzieć kim. - powiedział przekonywująco

Gość

- Aha... - powiedziała wolno, po czym spytała prosto z mostu:
- Czego chcesz?

Percy

- Ja chcę tylko kogoś poznać - powiedział spokojnie

Gość

- I dlatego śledzisz mnie? - spytała oskarżycielskim tonem.

Percy

- Ale ja cię nie śledzę... - powiedział - poprostu idę w tym samym kierunku co ty - uśmiechnął się

Gość

Nie wiedziała już,co jej się wydaje, a co jest prawdą.
- Wszyscy tutaj są jacyś dziwni - stwierdziła jadowitym tonem patrząc na chodnik i zbierając myśli.

Percy

- To znaczy? - zapytał tajemniczo - Może... porostu Ci się tak wydaje...

Gość

- Nie wydaje mi się! - niemalże krzyknęła. - To miejsce jest nienormalne! Czerwone oczy, nagłe skurcze ręki, najpierw jednej, potem drugiej, brak węchu! Faceci, którzy dziwnie się na wszystkich gapią! To nie jest normalne!

Percy

- Może nie jesteśmy ludźmi... Może czymś innym? - zdradził jej trochę tajemnicy.

Gość

Zamrugała.
- Nie ludźmi? - spytała zdziwiona. - To czym?
Myśli, że jestem idiotką.

[Będę z jakieś 10 min.]

Percy

- Czymś...lepszym - dodał po chwili - Jesteśmy... wampirami... - uśmiechnął się tajemniczo - Więc, teraz Cię muszę zabić - znalazł się za nią i wyszeptał jej wprost do ucha:
- Boisz się mnie?

Gość

- Wampiry nie istnieją - powiedziała drżącym głosem. Nie była do końca pewna swej odpowiedzi.