Ulica

Brendon

Warknął złowrogo i miał się zamienić w wilka, ale się powstrzymał.
- Nie mam żadnego zakazu.

Kejsi

Prychnęła. Nie miął z nią przecież żadnych szans..
- Masz! Uważaj bo pożałujesz - syknęła świdrując go pomarańczowymi oczyma.

Brendon

- Tak...Jestem przerażoiny - zaczął machać rękami

Kejsi

wnerwił ją. Na szczęście nie było żadnej żywej duszy na ulicy. W mgnieniu oka złapałą go za szyję i przycisnęła do muru, dusząc go przy tym.
- Uważaj na słowa psie! - warknęła nadal go dusząc.

Brendon

Puścił psa i odepchnął ją nogą. Zmienił się w wilka i skoczył na nią warcząc.

Kejsi

Syknęła wściekłą. Zwinni eumykała atakom ze strony wilka. Wbiła kły w jego łapę. Wzięła krótki łyk... Bleee.... Opluła go jego własną krwią.

Brendon

Zaskomlał cicho, po czym skoczył i wbił wszystkie swoje zęby w bok dziewczyny.

Kejsi

Sprzedała mu ostre uderzenie pięścią w szyję. Cóż, mogła mu coś tam uszkodzić...lecz co ją to obchodziło? Szybko zrzuciła z siebie ciało tego psa i wstała. Miała tylko średni ślad.

Brendon

Przez chwil;ę leżał nieruchomo, a zaraz później zamienił się w człowieka.

Kejsi

Rzuciła mu pełne obrzydzenia spojrzenie. Cóż, wygrała.
- ostrzegałam - rzuciłą tylo i odeszłą kawałek. oparła się o ścianę zastanawiając się co by tu dalej porobić.

Brendon

Warknął i poszedł do domu. Pies będzie czekać pod drzwiami.

//La Push //Dom Brendona

Kejsi

zaśmiałą się i znikła
/???????????????

Angela

/Old Pub
Roztrzęsiona wyszła z pubu. O mało co nie potknęła się o jakiś kamyk, była tak zdezorientowana. Wiedziałam, że z tym miasteczkiem jest coś nie tak! Pier*lę to co rodzicie mówią, spadam stąd teraz. Niestety Angela dobrze wiedziała, że musi tu jeszcze jakoś wytrzymać, bo jak tutaj nei zostanie zamordowana, to jej rodzice sami to zrobią, jak do nich wróci. Zatrzęsła się z zimna.Padał śnieg z deszczem, który od razu roztapiał się gdy uderzał w ziemie.
-Ale mi święta-burknęła i włożyła ręce do kieszeni.

Percy

//Stary Magazyn

Szedł szybko ulicą i przeklinał. Na miejscu palca miał teraz bandaż.

Angela

Odwróciła się gdy usłyszała jakieś przekleństwa. Z przerażeniem zauważyła, że to Percy.
Ścisnęło ją gdzieś tam w płucach i zaczęła ciężej oddychać, przez swój własny strach. Bała się ruszyć, miała nadzieję, że ją nie zauważy. Jej oddech był płytki i dość głośny, więc starała się go uciszyć.

Percy

Wyczuł kogoś znajomego. Angela...Chwilę później wylączył zapachy i smaki. Podszedł do niej z uśmiechem od ucha do ucha i zapytał pewny siebie:
- Odebrałaś wiadomość - odsłonił swoje kły. Uwielibiał gdy ktoś się go bał.

Angela

-Dotkniesz mnie a pożałujesz, psycholu-prychnęła na niego po kociemu. Jeśli tylko spróbuje podejść bliżej, rozwalę mu tą piękną twarzyczkę. Była przerażona ale i wściekła. Wiedziała, że w razie czego zdoła uciec, przecież jako zmiennokształtna była bardzo szybka. Jej oddech przyśpieszył jeszcze bardziej i cofnęła się dwa kroki do tyłu.

Percy

Zrobił kilka kroków w jej stronę.
- Ale nie chcę Ci nić zrobić... Fakt teraz chętnie bym kogoś zabił - wysyczał.

Angela

-Kim ty do cholery jesteś?!-I już jej nie było przed nim.
-A kuku-powiedziała stukając go w ramie od tyłu. Od razu jednak odskoczył parę kroków w tył. Nie wiedziała, kim Albo czym jest, i wolała aż tak mu się nie narażać.
On nie może być wampirem, takie coś po prostu nie istnieje.

Percy

- Myślisz, że jesteś szybka? - zaśmiał się - Patrz na to.
W jednej chwili znalazł się tuż za nią, a chwilę potem kilkanaście metrów dalej. Znowu odsłonił białe kły.
- Zabijanie to moje hobby...

Angela

Angela znowu odskoczyła szybko kilka metrów dalej. Te całe ich przemieszczanie przypominało jakiś dziwny taniec, z postaciami jak z bajki. Słyszałam, że podobno naprawdę istnieją wampiry, ale nie spodziewałam się, że takiego właśnie spotkam!
-Jesteś chory-Angela spojrzała na niego z obrzydzeniem-Innego zajęcia nie mogłeś sobie wybrać?

Percy

Znowu znalazł się za nią:
- Inne były zby nudne - powiedział wprost do jej ucha.
Znowu znalazł się tuż obok niej.
- A to...Nigdy mnie nie nudzi...

Angela

Mi jakoś taniec wystarcza
-A co w zabijaniu jest takiego ciekawego?-prychnęła i stanęła w miejscu. Miała już dość tej całej zabawy w kotka i myszkę.
-To co, chcesz mnie teraz zabić?-złożyła ręce na klatce i wpatrywała się uparcie w wampira. Wiedziałam, wiedziałam od samego początku, że ten wyjazd to był zły pomysł!. Chociaż wyglądała na odważną i pewną siebie, w środku nie mogła opanować uczucia przerażenia.

Percy

- Wszystko - powiedział i także stanął.
Bała się go...Uwielbiał to. Spojrzał na nią:
- Póki co nie... Ale...jak mi się będzie nudzić... - zaśmiał się i znowu pojawił się za nią:
- Nie jeśli nikomu nie powiesz...

Angela

-Myślisz, że ktoś by mi uwierzył? -prychnęła- Prędzej wysłaliby mnie do wariatkowa. Zresztą, co ten facet w restauracji ci zrobił, że go zabiłeś?
Angela, chociaż na pewno nie była osobą wyjątkowo moralną, nigdy by nikogo nie zabiła. Przynajmniej nie od tak, bez żadnego powodu
-Nie masz żadnych skrupułów?-drgnęła gdy pojawił się nagle za nią i odskoczyła znowu kilka metrów dalej.

Percy

- Poprostu...był... - uśmiechnął się - To mi wystarczy. - Zrobił krok w jej stronę - Nie mam żadnych skrupułów... - ciągnął dalej

Angela

Angela stała zamurowana w miejscu. Już nie miała sił na to całe skakanie i uciekanie.
Nie mogła uwierzyć, że znalazła się w takiej sytuacji.
-Czemu się ze mną tak bawisz?-spytała cicho

Percy

- Bo to....jest fajne - zaśmiał się cicho
- Powiedz tylko jedno...Boisz się?...

Angela

Angela odetchnęła głęboko, zamknęła oczy i uspokoiła się.
-Nie-powiedziała już pewnym, tylko odrobinę trzęsącym się głosem-Nic mi nie zrobisz.
Tylko spróbuj!

Percy

- Jesteś pewna? - kolejny krok w jej stronę.
Spojrzał na nią i dalej się uśmiechał.

Elisabeth

//??

Pojawiła się nie wiadomo skąd. Rude, długie, falowane włosy opadały na ramiona. Na głowie miała cylinder, ubrana była w długą suknię, fioletową, o dość dziwnym kroju. Mocno umalowana. Rozejrzała niebieskimi oczami po ulicy. Jej mina nie wyrażała zupełnie nic. Zero uśmiechu. Jak zwykła lalka. Dostrzegła wampira i coś, czego zapachu wcześniej nie dane jej było poznać. Nie zwykła podróżować sama, zwykle miała opiekunów. Ruszyła powolnym spokojnym, pełnym gracji krokiem przed siebie. Obcasy stukały o ziemię w równym rytmie.

Gość

//??

Wyszedł spokojnie z jakiejś uliczki. Cóż, miał się przez jakiś czas opiekować tą Elisabeth. Zajęcie niezbyt mu przypadło do gustu no ale co zrobić ? Ujrzał ją zmierzającą w stronę jakiegoś wampira i zmiennokształtnej. Podszedł do niej.
- Witaj Elisabeth! - powiedział spokojnie stając przed nią.

Elisabeth

Odwróciła do niego głowę.
- Witaj, Colin.
Skinęła mu lekko i wróciła do obserwacji tej dwójki. Przekrzywiła głowę trochę jak mechaniczna lalka.

Gość

Podążył za jej wzrokiem.
- dzieje się coś ciekawego? - spytał nadal obserwując to ją to dwójkę.

Elisabeth

Patrzyła przez kilka chwil na parę, po czym powoli pokręciła głową. Nie usłyszała wystarczająco dużo. Wbił zimny, świdrujący wzrok w Percy'ego.

Gość

Nie obserwował już pary tylko Elisabeth.
- Wiesz, ze jesteś teraz pod MOIM nadzorem? - spytał niby ot tak. Jemu jednak to zajęcie zbyt się nie podobało.

Elisabeth

Niemalże grymas przebiegł przez twarz bez wyrazu.
-Wiem...
Stwierdziła chłodno. A liczyła na chwilę spokoju. Widać sie przeliczyła. Patrzyła na parę w milczeniu.

Gość

Cóż, zawsze denerwowała go ta jej lalkowatość.
- gdzie szłaś? - spytał od niechcenie. Oparł sie o jakąś ścianę.

Elisabeth

Pokazała dłonią gdzieś przed siebie. Nadal świdrowała wzrokiem parę. Nie uznała Colina za jakiś wybitnie ważny element krajobrazu, na który powinna zwrócić większą uwagę.

Gość

coraz bardziej działała mu na nerwy. Na szczęście musiała się go słuchać.
- co w ogóle robisz w Forks? powinnaś siedzieć w Volterze - spytał trochę nań zły.