Ulica

Nina

- Dzięki, będzie mi bardzo miło. Jakoś... nie mam szczęścia do znajomych tutaj. A szkoda. Strasznie lubię poznawać nowe osoby. Nawet nie jestem ze Stanów - przyznała.

Vida · Gość

- A skąd? - Zainteresowała się Vida. - No to masz już jedną znajomą. Jeszcze trochę i na pewno kogoś poznasz. A sprawie tego ogłoszenia. To może w internecie je zamieść?

Nina

Dałam na razie do gazety. Internet... w sumie... masz rację. Dzięki - skinęła głową. - Urodziłam się w Meksyku i mieszkałam tam 18 lat. Dopiero potem zaczęłam się tłuc po Stanach. W połowie jestem Amerykanką, jakby nie było.

Vida · Gość

- Ja też nie jestem właściwie z Forks. Moi rodzice tu mieszkają od urodzenia, choć ja jestem z Bostonu. - Vida mocniej trzymała reklamówkę.

Nina

- Nigdy tam nie byłam.... Znasz tu jakieś fajne osoby, z którymi mogłabym się zapoznać? - zapytała. - Im więcej znajomych tym lepiej. Poza tym.... lubisz święta? - spytała. W końcu widziała tutaj głównie zadowolonych z tego czasu ludzi.

Vida · Gość

- Cóż nie bardzo. - Przyznała Vida. - Ale jestem na dobrej drodze, żeby to zmienić. A może chcesz wpaść do mnie na święta jeśli nie masz z kim ich spędzić. Mama nic nie będzie miała przeciw. Tata zresztą też.

Nina

- Niespodziewany gość na święta? - uśmiechnęła się. - Myślisz, ze nie mieliby nic przeciwko? - spojrzała na nią na w pół z nadzieją, na w pół z niedowierzaniem. - Szczerze mówią bardzo bym chciałabym uniknąć samotności. Święta i samotność... Nic przyjemnego.

Vida · Gość

- Jasne, że nie będą się złościć. Zawsze jest nas tylko troje. - Vida uśmiechnęła się. - Mama lubi mieć gości. Może się przy tym pochwalić jak gotuje. Jak się zdecydujesz daj znać.

Nina

- Bardzo bym chciała. Jeśli mówisz, że naprawdę nie sprawię wam kłopotu, to przyjdę. Możesz powiedzieć rodzicom. I naprawdę bardzo ci dziękuję. Chyba nawet nie wiesz jak to dla mnie ważne - uśmiechnęła się do niej ciepło.

Vida · Gość

- No to będziemy na ciebie czekać. - Vida wyszczerzyła się. - I możesz pewnie u nas zanocować. Rodzice jak nic się ucieszą. Uważają, że trzeba pomagać. Robią to dosłownie.

Nina

- Cieszę się z tego - powiedziała szczerze. - z resztą ja wam chętnie pomogę w przygotowaniach. Kucharka też ze mnie ponoć nie najgorsza. A my miałybyśmy co robić we dwie, kiedy twoi rodzice pójdą spać - zaśmiała się. - Dawno nie rozmawiałam ze swoją rówieśniczka.

Vida · Gość

- Kuchnia jest królestwem mamy i nie ma mowy, żeby tam ktoś buszował. Jedyne, co mogę tam robić to sobie coś jak ona jest w pracy, czyli wtedy, kiedy ja jestem w szkole. Nie mam pojęcia czemu tak jest, ale jakoś ją stamtąd wygonimy.

Nina

- Niech trochę odpocznie, poza tym... chyba mała pomoc jej się przyda - powiedziała z entuzjazmem.
- Zawsze znajdzie się jakieś zajęcie. Raz niech sobie odpocznie.

Vida · Gość

- To nie dla niej. Ona po prostu kocha siedzieć w kuchni. Jak ma wolne to nie opuszcza tego pomieszczenia. Otwiera książki i gotuje. A my z tatą sprzątamy.

Nina

- Moja mama miała to samo. Babcia nie potrafiła jej wygonić z kuchni. Zajmowała się dostawą jedzenia do knajpki obok naszego domu. Taty i tak nigdy nie było w domu - nieco posmutniała wspominając rodziców.

Gość

Przechadzał się uliczkami Forks, chcąc znaleźć coś interesującego w pobliżu. Oczywiście do tej pory poszukiwania były całkowicie bezowocne, a sam Jake znudzony tym całym miastem.

Gość

Po jakimś czasie autobus zatrzymał się i wysiadała z niego Camille.
Rozejrzała się w prawo i lewo i ruszyła w końu w prawą stronę.
miała ochotę na zakupy, jednak nie wiedziała, gdzie może tuz naleźć.
Poprawiła torbę na ramieniu.

Gość

Co jakiś czas, bawiąc się swoimi zdolnościami, pozbawiał starannie wyselekcjonowane sklepy prądu, albo dla odmiany ładował akumulatory w samochodach, zabieganym biznesmenom. Jednak jego uwagę przykuła drobna dziewczyna o zdezorientowanym wyrazie twarzy. Po krótkim namyśle po prostu do niej poszedł.
-Szukasz kogoś? - Spytał wprost i dodał jeszcze: - Albo czegoś?

Gość

Zatrzymała się i przyjrzała chłopakowi.
-Mama nie kazałam rozmawiać z obcymi
powiedziała lekko się uśmiechając
-tak naprawdę sklepów
powiedziała

Gość

-No tak. - Wywrócił rozbawiony oczętami. - Teoretycznie jestem tu dopiero od kilku dni, ale... Uwierz mi, w Forks nic nie znajdziesz. Ewentualnie niedaleko jest Port Angeles, tam może będą jakieś sklepy. A może by nawet z jedno centrum handlowe się znalazło. Kto wie...

Gość

Zastanowiła się chwilę.
-a jak moę się dostać do Port Angeles?
Spytała go, mało się tutaj orientowała.

Gość

-Mozesz pojechać zatłoczonym, śmierdzącym autobusem... - Przedstawił jedną możliwość od jak najgorszej strony. - Albo mogę cię podwieźć. Mam auto zaparkowane tu niedaleko. - Wskazał ręką w jakimś nieokreślonym kierunku.

Gość

Spojrzała na niego.
-a nie jesteś jednym z jakiś psycholi?
Spytała lekko się uśmiechając
W La Push trochę się otworzyła i nie była już tak nieśmiała

Gość

-Zależy pod jakim względem. - Uśmiechnął się czarująco. - Bo nikt normalny nie wyprowadza się z Nowego Jorku, żeby przenieść się do takiej dziury. Ale to chyba nie jedna z moich psychopatycznych wad. Albo zalet, nie wiem.

Gość

Zaśmiała się lekko/
-więc który to twój wóz?
Spytała rozglądając się.
Musiała sobie kupić parę nowych ciuchów.

Gość

-Tamten, audi A.... Czarny znaczy się. - Bez obrazy, ale dziewczyna nie wyglądała na taką, co znałaby się na samochodach. Wskazał więc swoje kochane, najukochańsze [link widoczny dla zalogowanych], pierwsze i jedeyne auto, które kupił sobie sam, za własne fundusze. W Niemczech zresztą.
-Co masz zamiar kupować, że tak bezczelnie spytam?

Gość

-fuuu fiu
zagwizdała i zaśmiała się lekko.
-Audi A4
powiedziała z uśmiechem. był to jedno z kilku aut, które akurat znała.
-muszę kupić sobie jakieś rzeczy
powiedziała spokojnie.

Bastian Martínez

//motel//

Wyszedł z motelu kierując się w jakimś bliżej nie określonym kierunku.

//gdzieś w La Push[chyba]//

Gość

/ulica obrzeża

Aliastir szedł spokojnie ulicą. Widział co jakiś czas jakiegoś tam człowieczka lecz żaden nie był zbyt smaczny.
Padał śnieg czemu towarzyszył wiatr tóry bawił się ciągle jego peleryną.

Nina

Szły sobie z Vidą dalej, gdy nagle Nina dostrzegła kogoś, kto nie był zwykłym śmiertelnym. Zbytnio wyróżniał się od innych. Na chwilę przystanęła.
Kolejny wampir... - przeszło jej przez myśl.

Gość

Spokojnie szedł przed siebie gdy nagle ujrzał jakieś dwie kobiety.
Pachniały ładnie.... Jedna z dziewczyn przystanęła a druga zagapiła się na coś i wpadła na jego marmurowe ciało. Czując że coś sie od niego odbija zerknął uważnie na dziewczynę.
- jesteś cała ? - spytał podając jej odruchowo rękę by wstała.

Nina

- Zachowajmy spokój, nic się nie stało - powiedziała na głos do wampira.
- Accidents happen' jak to było w jednej z piosenek - dodała, narzucając na głowę kaptur.

Gość

POkiwał głową a gdy wstała od razu zabrał dłoń.
- Na pewno? - coż wolał się upewnić. iedy kobieta potwierdziła uśmiechnął się lekko i przyjaźnie.
- Nazywam się Aliastir - skłonił się przed nią lekko.

Nina

- Nina - odparła spokojnie. - A to jest Vida - wskazała na nową koleżankę.
- Ostatnio wpadam na wielu, przyzwyczaiłam się - uśmiechnęła się lekko.

Gość

Skinął głową do dziewczyny.
- Miło was poznać - uśmiechnął się do nich. Przyjżał się trochę uważniej Ninie

[sorki, miałam coś do załatwienia ]

Nina

- Wzajemnie - odpowiedziała z uśmiechem. Była jednak ostrożna. Cóż, wiedziała czego może się spodziewać.
- Jakoś cię tu jeszcze nie widziałam - przyznała.

Gość

Uśmeichnął się lekko.
- Nie dawno tu przybyłem - przyjrzał sie jej uważnie czerwonymi oczyma.

Vida · Gość

- A więc witaj w Forks. - Odzyskała głos Vida. Chłopak wydawał jej się jakiś dziwny. Mało przypominał człowieka. Popatrzyła na niego nie pewnie. Z ciekawością.

Nina

- Tak, to wiele tłumaczy. Ja jestem tu jakieś trzy, cztery tygodnie. Wielu znam z okolicy z widzenia - rzekła z namysłem. Zauważyła, że Vida dostrzegła jego inność. I dobrze. Była ciekawa jednak, co by powiedziała na rewelacje, które znała Nina. Mało który śmiertelny wiedział o wampirach.

Vida · Gość

- Będziemy tak stać czy może pójdziemy do kawiarni? - Zasugerowała Vida. Była ciekawa czemu Aliastir tak się wyróżnia. - Co wy na to?