Ulica

Gość

A niby w czym, głupia! - uśmiechnęła się do Niej i spojrzała pytająco na Jared'a

Gość

- Nie, nie jestem mechanikiem. - odpowiedział z uśmiechem, puszczając pytanie Al mimo uszu. - Po prostu musiałem się nieco dowiedzieć na ten temat, żeby móc przywracać mój wóz do życia. - uśmiechnął się szerzej ukazując rząd białych, prostych zębów.

Gość

Kompletnie już wściekła na siebie i swoje zachowanie, złapała kurczowo za pas torby, którą miała przewieszoną przez ramię i wbiła wzrok w ziemię

Ilucorana

- Volturi i ich te głupie zwyczaje....Oj Kajusz chyba nigdy się nie zmieni
Westchnęła ciężko.
- Cullenów?
Nie przepadała za nimi z prostej przyczyny. To przez nich nie mogła tknąć tych zawszonych kundli jak też nie mogła pić ludzkiej krwi. Która wzywała.

Julia

Acha - odpowiedziała Julia - Szkoda. Mechanicy przy pracy są tacy pociągający. -uśmiechnęła się figlarnie.

Gość

Spojrzała na Julkę zaskoczona. Trochę subtelności mała.. Pokręciła głową i zaśmiała się z własnych myśli

Gość

- Będę o tym pamiętał. - uśmiechnął się do Julii. Spojrzał na Al. - Coś się stało? - zapytał. - Idziemy?

[to może ustalmy kolejkę: Al - Julia - Jared]

Gość

Nic... - popatrzyła na Niego sama nie wiedząc co ma myśleć - prowadź, bo ja jestem w tym mieście od wczoraj i kompletnie gdzie co jest - uśmiechnęła się, żeby pokazać, że jest już ok

Matt

Julia

Ja też nie do końca się jeszcze orientuje -powiedziała- A więc nasz los spoczywa w twoich rękach.

Ilucorana

- Zwierzęta nie są złe....
Odparła cicho.
- Pod warunkiem, że urozmaicasz sobie nimi dietę co najmniej o wieku
Roześmiała się cicho, dźwięcznie. Miała ładny, miły dla ucha śmiech.
- A tak to? To ciężko....musisz mi uwierzyć na słowo....?
Zawiesiła w powietrzu pytanie o jego imię.

Gość

- Właściwie sam jestem tutaj od niedawna... Ale wiem gdzie jest sklep. - uśmiechnął się. - Za mną. - ruszył chodnikiem. Z nudów okręcał na palcu pęk kluczy.

Gość

Jakoś tak dziwnie się czuła. Zatrzasnęła drzwi od swojego samochodu i poszła za Nimi. Pogrążyła się w myślach, raczej idąc z tyłu. Nie chciała się od Nich izolować. Naszedł ja smutny nastrój i nie umiała go na razie przepędzić.

Julia

Julia spojrzała na towarzyszy. Mieli niemrawe miny.
-Sami nowi w tym mieście - powiedziała, po czym zapytał -Skąd jesteście?

Matt

Gość

- Kanada. - odpowiedział tylko. Nie chciał zdradzić nazwy miasta. Spojrzał na Al. - Hej, co jest? - zapytał, świdrując ją spojrzeniem.

Ilucorana

Przez chwilę ważyła imię w ustach. Matt....
- Alex...
Wyciągnęła w jego stronę dłoń.To imię na obecne czasy było lepsze niż Ilucorana. Dziwne, niespotykane imię.
- Chętnie się wybiorę...moja dieta....mnie trochę irytuje
Mruknęła cicho, zbliżyła się o krok do niego.

Gość

Nic, naprawdę.. - popatrzyła na Niego. Wydawało się, że miała zaszklone oczy, jednak nic więcej.. - Jestem z Frisco - rzuciła do Julki - naprawdę jest tam pięknie - cały czas patrzyła się na Jared'a - umiesz powiedzieć coś po francusku?

Julia

Atmosfera była dziwna.
-Ja z Pensacola. - Julia wspomniała rodzinne miasto. Tak bardzo brakowało jej tego słońca. Tak bardzo chciałaby teraz tam być. Zagryzła wargę, żeby nie pokazać po sobie smutku.

Gość

- Po francusku? Nie bardzo. - uśmiechnął się przepraszająco wciąż świdrując wzrokiem Al. - Czemu pytasz? - zapytał by po chwili spojrzeć na Julię. - Wszystko ok? - zapytał. Powoli zaczynały go irytować zmienne nastroje dziewcząt.

Gość

Zawsze się po prostu zastanawiałam, czy wszyscy ludzie w Kanadzie są dwujęzyczni.. Nigdy tam nie byłam, a chciałam zawsze zobaczyć - uśmiechnęła się i popatrzyła na Julkę. Jakby czytając w myślach - a raczej z wyrazu twarzy Jared'a - powiedziała - Słuchajcie, porozmawiajmy o czymś hmm przyjemnym, wesołym.. Wszyscy czujemy się w tym deszczowym, zamglonym mieście nie swojo. Ale trzeba sobie jakoś radzić - uśmiechnęła się do Nich

Julia

-Taaak, to zdecydowanie dobry pomysł. -powiedziała Julka uśmiechając się.

Matt

Gość

Nigdy nie był typem towarzyskiego faceta. Nie odpowiedział; po prostu się uśmiechnął. Nie miał ochoty na rozmowę. Gdy pokonali kolejny zakręt, zza budynku wyłonił się sklep.
Jared puścił przodem dziewczyny i wszedł za nimi do środka.

/Sklep

Gość

Wchodzi do sklepu

/sklep/

Gość

/sklep/

... nieprawdaż, Jay? - Uśmiechnęła się do Niego

Gość

/Sklep

- No nie wiem. Zastanowię się. - wyszczerzył zęby w uśmiechu. - To jak? Wracamy do samochodu? - zapytał.

Gość

Idziemy, idziemy - rozejrzała się dookoła, ale nigdzie nie było widać Julki - ta dziewczyna jest.. - zaśmiała się - no nic, może później gdzieś się znajdzie - powiedziała bardziej do siebie, niż do Jared'a - a poza tym rozrusznikiem w jakim stanie jest mój staruszek? - zapytała, kręcąc kluczykami w okół palca

Gość

Rozejrzał się za Julią, ale nigdzie jej nie widział. Wzruszył ramionami. Spojrzał na Al. - Twój samochód... no cóż. Na moje oko to się trzyma. Tylko ten rozrusznik trochę szwankuje. No i... - dodał po chwili. - Przydałaby się wizyta w myjni. - roześmiał się cicho.

Gość

Szedł powoli z rękami wbitymi głęboko w kieszenie. Mieli dzisiaj jechać z bratem na polowanie, ale coś im nie wyszło. Z tego powodu był rozdrażniony i cholernie głodny.

Kejsi

/Dom Kejsi Von D

Kejsi będąc na ulicy zaczeła sie rozglądać za Boydem idęc dalej, po jakimś czasie go zobaczyła, podeszła i powiedziała
- cześć co o was?

Gość

- Hej - uśmiechnął się - Właściwie nic ciekawego. Uriel gdzieś wybył a Cath urządza pokój. A co u ciebie?

Kejsi

- nic nowego-odpowiedziała z uśmiechem
- czyli nie masz co robic- odpowiedziała z miną niewiniątka

Gość

- Trochę - powiedział patrząc na nią z rozbawieniem. Nie miał pojęcia co kombinuje.

Kejsi

- to tak jak ja- odpowiedziała rozbawiona
nagle trochę spoważniała
-jesteś głodny?- zpytała

Gość

- Trochę. Nie martw się, panuje nad sobą - powiedział z uśmiechem.

Kejsi

- ale musi być ci ciężej...- stwierdziła zamyślona, po czym odpowiedziała uśmiech

Gość

Zaśmiała się - miałam dzisiaj zamiar umyć go na podwórku, przyjechałam tutaj dopiero wczoraj i jeszcze nie zdążyłam. Na pewno to nadrobię - uśmiechnęła się i podeszła do samochodu. Otworzyła klapę z przodu - Proszę, Maestro, do dzieła! Tylko naprawdę delikatnie z Nim, uwierz mi, że rzadko ktoś prócz mnie go dotyka - roześmiała się

Gość

- Jest ciężej - wzruszył ramionami - Ale staram się jak mogę.