Ulica

Kejsi

- rozumiem. Na mnie juz zapachy prawie nie działają- powiedziała rozmyślając,
-nie wiem nawet dlaczego, rzadko jestem pośród ludzi- powiedziała smutno. nigdy tego nie rozumiała, dlaczego jej tak łatwo ponować nad sobą? to pytanie bez odpowiedzi.

Gość

- Niektórym jest łatwiej, niektórym trudniej. Nie jestem jeszcze na tyle doświadczony, żeby panować nad sobą całkowicie - powiedział patrząc na nię z lekkim uśmiechem na twarzy.

Kejsi

odpowiedziała uśmiechem. Nagle wpadł jej do głowy pomysł:
-chyba wiem jak troszkę ułatwić wam ponowalnie nad sobą- odpowiedziała po chwili zmyślenia. Znowu uśmiechneła się.

Gość

- Jak? - spytał unosząc jedną brew.

Kejsi

-niewiem czy zadziała, ale ja tak robiłam, więcej polujcie i częściej przebywajcie z ludzmi a przynajmniej tak żeby czuć ich zapach- powiedziała nieśmiało patrząc na ziemię była troszkę zakłopotana

Gość

- Taak, staramy się. Ostatnio długo błąkaliśmy się po lasach, nie mieliśmy za bardzo kontaktu z ludźmi. Teraz znowu się przyzwyczajamy.
Odruchowo przeczesał włosy palcami, po czym znów wbił dłonie do kieszeni i uśmiechnął się do Kejsi.

Kejsi

Też się uśmiechneła, lubiła Boyda tak samo jak Cath i Uriela, byli pierwszymi o sobami które wogóle lubiła, zaczeła o tym rozmyślać.

Gość

- Muszę już lecieć - powiedział patrząc na zegarek. Cmoknął Kejsi na pożegnanie w policzek i poszedł w swoją stronę.

Kejsi

-cześć- powiedziała za nim wiedząc że usłyszy iposzła dalej.

Julia

/ulica

Julia szła przed siebie, kiedy zauważyła Kejsi, która żegnała się z chłopakiem którego prędzej już widziała. Skąd ja go znam? -pomyślała-Stołówka.
Pomachała do Kejsi.

Gość

Al zauważyła z oddali Julkę - Hej, dziewczyno, gdzie Cie pognało? - krzyknęła do Niej i pomachała ręką na znak, żeby do nich podeszła - znikasz i pojawiasz się zupełnie niespodziewanie - spojrzała na Nią niby podejrzliwie i zaśmiała się

Kejsi

Po chwili zauważyła Julię, odmachała jej i poszła dalej w jej stronę.

Julia

Julka zaśmiała się.
Jestem niczym duch - zaśmiała się - nie załatwiłam jeszcze wszystkich swoich spraw i teraz będe was gnębić.
Bu! - miało wyjść strasznie, ale chyba nikt sie nie wystraszył.
-Musiałam iść do sklepu. - powiedziała - mama. -dodała, jakby to wszystko wyjaśniało.
Kejsi, skąd znasz tego chłopaka?-zapytała.

Kejsi

-spotkałam go wczoraj, i jesteśmy tak jakby spokrewnieni- odpowiedziła szybko. Niechciała żeby Julka dowiedziała się o co chodzi, i że nie są ludźmi.

Gość

Ja mam na szczęście spokój na co najmniej dwa tygodnie - moja mama wyjechała a ja staram się powoli wszystko ogarniać - uśmiechnęła się delikatnie

Julia

Spokrewnieni? - zapytała.
Taa to ma dobrze - spojrzała na Al.

(kolejność: Kejsi, Al, Julia^^)

Kejsi

-tak jakby, trudno mi to wytłumaczyć - powiedziała mając nadzieję że Julka nic nie wie.

Gość

Czy ja wiem czy dobrze.. ma swoje plusy i minusy - uśmiechnęła się i spojrzała na Jared'a majstrującego już przy samochodzie. Ech.... westchnęła cicho

Julia

Julia zauważyła, ż Kejsi nie za bardzo chce mówić, na stołówce ci chłopacy tak się na nią patrzeli, że chciała coś o nich wiedzieć. Nie chciała wtrącać się w czyjeś sprawy, więc na tym zakończyła temat.
Julka podążyła za wzrokiem Al. Pan mechanik ...-pomyślała z uśmiechem.
Dziwnie się czyła rozmawiając to z jedną, to z drugą.
-Czy ja was już sobie nie przedstawiałam?- zapytała, próbując sobie przypomnieć. A może próbując im przypomnieć? Nieważnie. Ważniejsze, żeby sobie przypomniały.

Kejsi

-tak przedstawiałaś-powiedziała z uśmiechem
-niestety musze juz iść, cześć- rzuciła i odeszła

Gość

/Dom Caleum

Szedł sobie ulicą, nie chciało mu się całymi dniami siedzieć w domu nawet jeśli miał co robić. Chociaż może było to bezpieczniejsze dla otoczenia? Miał iść dziś z bratem zapolować, ale Boyd'owi coś się odwidziało i mają pójść jutro.

Gość

/dom Caelum

Szedł po zupełnie innej stronie niż Uriel, z resztą gdyby go zobaczył, to jak nic kazałby mu iść do domu. Nie potrafił przecież aż tak nad sobą panować. Zauważył za to śliczną blondynkę, która na prawdę przyciągała wzrok swoją urodą. Kiedy złapał jej wzrok uśmiechnął się do niej uroczo.

Julia

Pa- powiedziała do Kejsi.
-Al, ja już będę szła. Nie chce wam przeszkadzać - powiedziała spoglądając na Jareda.
Kiedy szła ulicą przyuważyła chłopaka ze stołówki. Uśmiechną sie do niej, a ona odwzajemniła uśmiech. Szła bardzo ostrożnie, gdyż ostatnie zdarzenia nauczyły ją, że kiedy w pobliżu jest jakiś chłopak z tego miasta robi coś głupiego.

Gość

Przysiadł na jakimś schodku, tym samym co wczoraj i wbił wzrok w ziemię. Całą swoją uwagę skupił na jakimś różowym kamyczku. Uroczo.

Gość

Kiedy w końcu ich drogi się skrzyżowały, przyjrzał jej się uważniej. Wyglądała uroczo z takim lekkim uśmiechem na twarzy. Przystanął i uśmiechnął się do niej szarmancko.
- Jestem Boyd - przedstawił się.
Wiedział, że nie powinien teraz przebywać tak blisko ludzi. Ale co na to poradzić, taki już był, cholerny kobieciarz. Kątem oka zauważył Uriel'a. Zacisnął zęby, co on tu do cholery robił? Wiedział, że nie lubił kiedy mu to robił, ale znowu zablokował mu węch. Powinien być mu wdzięczny i tyle ;p

Julia

Julia spojrzała na chłopaka. Było w nim coś co ją zawstydzało. Nie wiedziała co, ale z pewnością było to coś pięknego.
-Julia- powiedziała, czując jak czerwieni się na twarzy.

Gość

Nie znosił. Podniósł wzrok na Boyd'a, podszedł do niego i tej dziewczyny.
- Uriel- rzucił szybko, po czym rzucił bratu wściekłe spojrzenie. Umiał nad sobą panować i nie znosił, gdy ten tak w to powątpiewał.

Gość

Nawet nie spojrzał na brata i tak wiedział że jest zły. Uśmiechnął się za to znowu do dziewczyny, a właściwie to uśmiechnął się na widok jej rumieńców. Dopiero później spojrzał na Uriel'a, wymownym wzrokiem. Teraz na pewno tego nie cofnie. Podszedł przecież do człowieka.

Julia

Julia zdezorientowana spojrzała na Drugiego chłopaka.
-Julia - powtórzyła nieśmiało uśmiechając się do niego. Był zły. Może nawet wściekły. Ale z jakigoś, nieznanego jej powodu Julia się nie bała.
-Coś nie tak?- zapytała chłopaków.

Gość

Super, przynajmniej nie poczuje zapachu żadnego końskiego łajna, którego i tak, by nie poczuł z powodu tego, że tu wcale nie ma żadnego końskiego łajna. Jednak warto się pocieszać, nie?
- Nie, wszystko w porządku- powiedział uśmiechając się do niej lekko.

Gość

- Mój brat po prostu przechodzi okres buntu - powiedział szczerząc białe ząbki w uśmiechu. Cały czas uporczywie wpatrywał się w dziewczynę. Normalnie mogło to zostać uznane za coś dziwnego, ale jego wzrok był inny. Taki jakiś.. ciepły? Nie dało się go określić jednym słowem.

Julia

Spojrzała na chłopaków, po czym się roześmiała. Bracia- to tłumaczy to "zgrzytanie" między nimi.
Spojrzała na Boyda, który się jej przyglądał. Jego wzrok ją onieśmielał. Spuściła wzrok i znów poczuła, że jej twarz płonie.

Gość

- Może chodźmy do jakiejś kawiarni, co? - zaproponował. Jakoś tak nie chciało mu się tak stać na ulicy - Julia, na pewno znasz jakąś fajną - zwrócił się do dziewczyny.

Gość

- Ehe, ehe, uważaj, bo zaraz się dowiesz, że przechodzę jakiemuś ruchowi anarchistycznemu- zażartował z małym entuzjazmem i spojrzał, jak Boyd przygląda się Juli. Przewrócił oczyma.

Julia

-Szczerze mówiąc, nie.-powiedziała -dopiero co sie tutaj wprowadziłam.
Znowu się zaśmiała, słysząc żart Uriela.
A może wy znacie?-zapytała.

Gość

- Wczoraj byliśmy w jednej, to tuż obok- powiedział niechętnie przypominając sobie wczorajsze zajścia. No, ale kawę to tam mieli pierwsza klasa, więc czemu, by nie?

Gość

- No więc chodźmy tam - powiedział wzruszając ramionami.

/kawiarnia/

Julia

Julia ruszyła za chlopakami.
/kawiarnia

Gość

/ kawiarnia/

Gość

W pewnym momencie do miasta wjechał czerwony, sportowy jaguar. Zatrzymał się w końcu na poboczu, a z niego wysiadła piękna, blada kobieta. Miała na sobie zwykłe dżinsy, żakiet i okulary przeciwsłonecze. Rozejrzała się, musiała szybko kogoś znaleźć. Odgarnęła ciemnobrązowe oczy i weszła do kawiarni.

//Kawiarnia