Korytarz

Adam Knight

/ Teren przed domem + garaż

Przekroczył po raz pierwszy próg swojego nowego domu. Stanął w korytarzu trzymając w jednej dłoni torbę z rzeczami a w drugiej pokrowiec z gitarą. Zgiął się i odstawił je. Zaświecił światło i rozejrzał się. Kilka drzwi, na końcu schody na poddasze. Zrobił kilka kroków do przodu i otwarł pierwsze drzwi po lewej.

/ Salon

Adam Knight

/ Sypialnia, gdzieś po drodze garaż.

Pchnął nogą torbę tak silnie że przejechała cały korytarz, zostawiajac na podłodze jasną smugę. Zatrzymała się tam, gdzie miała czyli przed drzwiami łazienki. Popychał ją dalej. W łazience zażył kąpieli, zastanawiajac się nad snem w wannie. Porzucił jednak ten pomysł i już z torbą i kocem w jednej ręce, a gitara w drugiej poczłapał się zrezygnowany na górę. Nie wyobrażał sobie, że tak przyjdzie mu spędzić pierwsza noc w nowym domu.

/ Sypialnia

Adam Knight

/ Kuchnia

Dwóch rosłych facetów wnosiło wszystko po kolei tam gdzie Adam kazał. Łóżko i dwie szafki do sypialni, mniejsze łóżko, stolik, krzesło i kolejna szafkę do drugiego pokoju na górze, szafa i wypoczynek do salonu. Na pożegnanie uścisneli sobie dłonie z Adamem i wyszli. Wrócił na chwilę na górę po odtwarzacz i wsadził słuchawki w uszy. Z muzyka praca zawsze lepiej idzie...

/ Salon

Jenny

// Teren przed domem

Zanim zdążył cokolwiek powiedzieć wpakowała mu się do domu .
- Pamiętasz mnie? - spytała i natychmiast odpowiedziała - Jestem Jenny Rewolver ... a Ty uratowałeś mi życie za co przyszłam Ci osobiście podziękować ..- powiedziała , wepchnęła mu w rękę kwiaty i rzuciła mu się na szyję , całując w oba policzki.

Adam Knight

/ Kuchnia

Złapał ją za ramiona i możliwie jak najszybciej odsunął ją od siebie. - Tak, pamiętam. - spodziewał się kogoś innego. Był kompletnie wytrącony z równowagi. Ta wiadomośc od rana, a teraz jeszcze ona?

Jenny

Uśmiechnęła się szeroko .
- No więc.. pomyślałam sobie, że będzie miło będzie dziękować Ci osobiście w końcu Ty i Twoja znajoma... - uśmiechnęła się jeszcze szerzej - a właśnie jak Ona się ma? Bo chciałabym się jej odwdzięczyć...

Adam Knight

Poczuł się jeszcze bardziej podirytowany, kiedy zapytała o Sel. Gdzie ona jest....? - Selene ma się dobrze. Jest już zdrowa - powiedział tonem wypranym z emocji.

Jenny

-To wspaniale - rzekła , szczerze się rozpromieniając i jednocześnie zaglądając mu przez ramię - Chciałaby byś przekazał jej , by wpadła do mojego sklepu w Seattle...

Adam Knight

Zmierzył ją wzrokiem. Dbał o swoją prywatność. - Przekażę jej.

Jenny

-Mam dla niej prezent.. - zaczęła- i chciałabym dać coś Tobie.. ale nie mam pojęcia co ..- ani trochę nie speszył jej wzrok Adama, nie interesowały jej takie rzeczy.

Adam Knight

- Nie chcę niczego od pani. - powiedział unosząc dumnie głowę. To był dla niego koniec tematu.

Jenny

-Zawsze było warto spróbować.. ale to dobrze o Tobie świadczy .. - uniosła brwi , wpatrzona w drzwi.

Adam Knight

Zacisnął szczęki słysząc jej komentarz. Za kogo ona mnie ma? - Coś jeszcze?

Jenny

-Tak.. poczekaj - zaczęła grzebać w wielkiej torbie, oparła kulę o ścianę - czekaj... - wyciągnęła wizytówkę - proszę... to jakby "coś" - uśmiech ani razu nie spełzł jej z twarzy.

Adam Knight

Patrząc jak się męczy powiedział niechętnie, odbierając wizytówke - Może pani, usiądzie?

Jenny

-Nie dzięki.. leżałam w tym szpitalu wystarczająco długo.. - stwierdziła - będę się zbierać..

Adam Knight

Nie miał nic przeciwko. By zrobiła to szybciej podał jej kulę. - Jak tu pani dotarła?

Jenny

-Taksówką - była to krótka odpowiedź lecz prawdziwa.

Adam Knight

Wyjrzał przez drzwi. - Zamówiła pani powrót? - Przymknął je jednak aby nie odebrala tego tak jakby ją wyrzucał.

Jenny

Popatrzyła na niego dziwnie - wiedziałam że o czymś zapomniałam - wyciągnęła telefon i szybko zamówiła taksówkę .
- Będzie za 15 minut.. - oparła się o ścianę.

Adam Knight

Wywrócił oczami. Patrząc na nią wykrzesał z siebie odrobinę gościnności. Otwarł drzwi do kuchni i powiedział - Proszę, niech pani na chwilę spocznie. Nie będziemy tak czekać - wywarczał cicho.

/ Kuchnia

Jenny

Weszła kuśtykając do kuchni.
//Kuchnia

Selene

/Teren przed domem

- No zgadnij - powiedziała, całując go na przywitanie. - Zastanów się, co może mi chodzić po głowie.

Adam Knight

/ Kuchnia

-Nie. - Złapał ją bezceremonialnie za rękę i pociągnął w stronę kuchni. Sapnął zdenerwowany - Masz - wyciągnał z kieszeni bilety i wizytówkę - Słuchaj! - powiedział ze złością, kiedy spróbowała mu się sprzeciwić. Wiedział że mu się za to oberwie ale teraz, mimo tego że była obok niego nie mógł się powstrzymać. - Te - podał jej bilety - są na sobotę. Weź ze sobą kogoś i idż. - Podał wizytówkę - A to... masz jechać do jej sklepu w Seattle, chciała abym ci to przekazał. To wszystko. Wyjeżdzam. Ty zostajesz tu. - wziął głęboki oddech i ucałował ja w policzek. Im szybciej tym lepiej - Nie jestem w stanie określić kiedy wrócę i... - zaciał się nagle widząc jej minę.

/ Kuchnia

Adam Knight

/ Długa droga z lotniska w Seattle

Wszedł na ciemny korytarz. Puścił rączkę torby i pozostawił ją na podłodze. Rozejrzał się uważnie. Nic się nie zmieniło.. Odwiesił kurtkę na wieszak i zdjął buty. Poczuł się nagle zmęczony życiem.

/ Kuchnia

Adam Knight

/ Teren przed domem

Wywrócił oczami słysząc jego zapewnienia. Miał ogronmą nadzieję że są one szczere. - Tam... - wymruczał bez przekonania wskazując konkretne drzwi. Sam skręcił do kuchni by dokończyć jeszcze ciepłą jajecznicę.

/ Kuchnia

Gość

/ kuchnia

Szedł w stronę wyjścia kiedy Adam go zatrzymał. Wyszarpał ramię z jego ręki.
- Już idę, nie musisz mnie siłą wyrzucać. Za kilka godzin przyjadę po auto - powiedział otwierając drzwi.

Adam Knight

/ Kuchnia

- Wcale nie chciałem cię wyrzucać. - przyjrzał mu się uważnie - Ale zatrzymywać cię też nie będę. Chciałem ci podziekować za to że mi pomogłeś. - urwał nie mogąc uwierzyć że to powiedział. Muszę się leczyć... Cholera, muszę się leczyć z tego co zaszczepiła mi Selene... Pokręcił głową - Nieważne.... - wymruczał.

Gość

- Przecież widzę, że wolisz być sam więc nie chciałbym Ci przeszkadzać. Pójdę na piwno albo posiedzę w domu przed telewizorem - powiedziała patrząc na niego zwykłym wzorkiem

Adam Knight

Adam spojrzał na niego przeciągle. Oprł się o ścianę ciagle sie w niego wpatrując. - Twój wybór. - powiedział wreszcie po kilku chwilach. Starannie ukrył radość z tego powodu. Nie było to szczęście zwiazane z tym ze Jack wychodzi. Jego słowa utwierdziły go w przekonaniu że jest z nim wszystko w jak najlepszym porządku. - Możesz wpaść... Kiedyś. - dorzucił znikając w kuchni.

Zajrzał tam do lodówki i obrócił sie z zamaiarem uduszenie mężczyzny. Nic nie zostało... Ani jajek... Nic. Jedna wielka biała pustka... Zatrzasnął drzwi i wbiegł na górę szybko się ubrać.

/ Korytarz / Centrum Forks / Ulice

Gość

- Idę - krzyknął i wyszedł z domu. Poszedł na postój taksówek i pojechał w stronę domu.

/ Lp

Alan

/ Seattle , mieszkanie Amandy

Weszła na korytarz jego domu. Miała wysokie szpilki, które podkreślały jej zgrabne nogi i do tego w sukience dość duże wycięcie przy nodze. Oparła się o ścianę trzymając w rękach butelkę. Czekała na Adama, była pewna, że ją usłyszał.

Adam Knight

/ Gdzieś z sypialni.

Wstał choć wcale nie miał na to ochoty. Wychylił jedynie głowę zza drzwi sypialni - Ach... To ty... - Ty... A nie ona... Oparł się o poręcz schodów i spogladał na Amandę zaspanym wzrokiem. Po cholerę tu przyszłaś? Mało mam kłopotów na głowie? Przeczesał włosy dłonią i ziewnął.

Alan

- Przyniosłam Ci coś na poprawę humoru - podeszła do niego zgrabnym ruchem, przy okazji idąc odsłaniała swoją nóżkę dzięki rozcięciu.
- Proszę, najmocniejsza jaka była - podała mu butelkę ocierając się o niego.

Adam Knight

Spojrzał na nią krzywo i odsunął się zniesmaczony. - To - wskazał na butelkę - Raczej mi nie pomoże. Może jedynie pogorszyć... - powiedział gderliwie. Patrzył z góry na korytarz. Pamiętam jeszcze jak ostatnio mnie głowa bolała... Zastanowił się czy gdyby spadł śmierć byłaby pewna. Chyba nie...

Alan

- To pomaga, uwierz - odkręciła butelkę i dała mu powąchać. - ślicznie pachnie - stwierdziła i wzięła łyka - a smakuje jeszcze lepiej - uśmiechnęła się opierając się o rame drzwi.

Adam Knight

Zmarszczył się widząc jak Amanda pociąga z butelki. Nigdy jej nie podejrzewał o takie umiejętności. - Daj spokój... Jak już masz zamiar mnie upić... - wzruszył ramionami, przypomniał sobie że nie ma nic do stracenia. - To wypijmy choć jak normalni ludzie. - Odepchnął się od balustrady i zszedł na dół do kuchni.

/ Kuchnia

Benjamin

/ Ulica

Sobh ścisnęła mu dłoń mocniej co uznał za potwierdzenie że to ten. Był z nim równy wzrostem, spojrzał mu w oczy. Trochę zmętniałe... Pił? Cóż słaby człowiek - Przepraszam ale szukamy pana Adama... - powąchał go z rezerwą i stwierdził że to ten. Alkohol, zapewne whisky i... kobieta? Czyżby pani Carter miała rację?

Adam Knight

/ Kuchnia

Stanął twarzą w twarz w wysokim mężczyzną. Poczuł się z kimś wreszcie na równi. Póki co każdy napotkany tu facet był od niego nizszy co go niezmiernie śmieszyło - W jakiej sprawie? - zapytał zerkając na ich blade oblicza. Przypomniała mu się kobieta spotkana kiedyś w motelu. Mimowonie przeszły go dreszcze. Oparł się o futrynę i poczekał na ich wyjaśnienia. Kawa mi stygnie...