Gabinet Chiary

Chiara

/ salon

Weszła do pokoju na końcu korytarza mając nadzieje, że usłyszy jak najmniej.
Zamknęła drzwi i stanęła rozglądając się po pokoju. Był dość duży z beżowymi ścianami, wyjściem na balkon. Było tu pełno pudeł z jakimiś rzeczami. Stanęła przy jednym z pudełek i zaczęła wyciągać różne, stare przedmioty. Wciąż po jej policzkach spływały łzy. Myśl, że więcej już nie przytuli, nie usłyszy Vei doprowadzała ją do płaczu i szału. Musiała się czymś zająć. W pudełkach były różne stare pamiątki, pamiętniki, zdjęcia itp. po starych właścicielach domu. Kiedy uporządkowała wszystko na różne grupy : to co chce zatrzymać, to co do wyrzucenia; zabrała się za przestawianie mebli. Starła dokładnie kurze ze wszystkich mebli i przedmiotów. Kiedy skończyła rozejrzała się i postanowiła, że będzie to jej gabinet. Usiadła pod ścianą patrząc w przestrzeń za oknem. Łzy znów same napłynęły jej do oczu. Miała chociaż nadzieję,że Vea przyjdzie się porzegnać bo nie liczyła na nic więcej.

Chiara

Siedziała pod tą ścianą i mimo zamkniętych na klucz drzwi większość słyszała.
Ręką delikatnie zaczęła stukać o ścianę i nagle ściana się 'otworzyła'. Spojrzała w bok i wstała powoli z podłogi. Weszła do pomieszczenia za ścianą.
- Ukryty pokój - mruknęła do siebie i rozejrzała się. Była to piękna, typowo dziewczęca sypialania z dużym łóżkiem. Obok łóżka stała toaletka, duża szafa. W rogu było duże biurko z pięknym krzesłem .
- Chyba się tu przeniose. Idealne dla mnie ,tym bardziej, że będę tu sama - zaczęła mówić do siebie. Znów zbierało jej się na płacz. W jednej chwili wszystkie rzeczy zaczęły unosić się w powietrzu i latać po pokoju. Chiara zaczęła płakać bardziej niż przedtem.

Chiara

/ salon

Weszli do środka.
- Popatrz, posprzątałam tu i znalazłam dużo ciekawych rzeczy - wskazała na pudełko w rogu. Pociągnęła go w stronę ściany i pchnęła ścianę ręką.
- A tutaj jest sypialnia. Tylko te łóżko trochę mniejsze niż w naszej - zaśmiała się sadzając go na łóżku i siadając mu na kolanach. Popchnęła do delikatnie i opadli na łóżko. Wtuliła się w jego tors.
- Szkoda, że June wyjeżdża - powiedziała smutno wtulając twarz w jego tors i jeżdżąc po nim noskiem. Chwilę później podniosła głowę i spojrzała na niego z łobuzerskim uśmiechem. Delikatnie zaczęła podwijać jego koszulkę całując każdy odsłonięty kawałeczek skóry. Była ciekawa jak zareaguje.
- Nie masz nic przeciwko? - spytała między pocałunkami.

[ wybacz za długość ale mi się nudziło xD ]

Gość

-Nieee... - Westchnął upojony jej pocałunkami.

Chiara

Westchnęła i jednym szybkim ruchem pozbyła się jego koszulki-teraz strzępki koszulki leżały gdzieś w kącie.Przesunęła się wyżej całując jego policzki, szyję, kawałek obojczyka.
- Kocham Cię -zamruczała mu do ucha delikatnie je całując i zaraz później pocałowała go namiętnie w usta wodząc delikatnie opuszkami palców po jego nagim torsie.

Gość

-Ja ciebie też. - Westchnął, ale mimo wszystko nie mógł się w TO zaangażować całkowicie. W głowie kołatała mu się myśl, ze Rachel jest gdzieś blisko. Że jest...

Chiara

- A jednak masz -Wyczuła, że coś jest nie tak i szybko się od niego odsunęła na drugi koniec łóżka.
- Dalej o niej myślisz, prawda? - spytała obojętnym tonem i bawiła się narzutą na łóżku.
- Powiem Ci coś - powiedziała poważnym tonem patrząc na jego pytający wzrok - myślę, że Ty ją nadal kochasz i ona jest Twoją jedyną miłością i to się nie zmieni. Mimo, że ona znów się Tobą zabawi i po jednej nocy z zostawi Cię i wyjedzie i już jej nie zobaczysz. A wtedy znów Twoje serce będzie zimne i obojętne na mnie i na innych- dokończyła smutno i zwinęła w kłębek.
- Idź do innego pokoju - powiedziała łamiącym się głosem patrząc gdzieś w boczną ścianę. Myślała nad tym czy ten związek ma sens czy całe jej życie go ma.

Gość

-Nie wiem, co będzie. Wiem co było i jest. - Westchnął i wstał z łóżka.
-Jak sobie życzysz...

Chiara

- Nie, zostań - rzuciła szybko. Nie chciała żeby znów poszedł mimo swoich poprzednich słów.
- Co według Ciebie jest i było, miłość do Rachel? - spytała smutno patrząc w ścianę.

Gość

-Była miłość, teraz są komplikacje. - Westchnął kładąc się z powrotem

Chiara

Mimo wszystko przysunęła się do niego i wtuliła w jego plecy.
- Nie wszystko w życiu jest takie łatwe. Mam nadzieję, że wszystko się wyjaśni i podejmiesz słuszną decyzję - powiedziała.

Gość

-Ja też. A tymczasem mam jednak ochotę na to polowanie. - Mruknął.

Chiara

- Wyjeżdżam - powiedziała szybko nim zdążył od niej odejść i przytuliła go mocniej.

Gość

-Dokąd? - Zdziwił się nieco. Chiara nie mówiła mu nic o żadnych wyjazdach.

Chiara

- Do Włoch, do Voltery - powiedziała niepewnie jeszcze mocniej się do niego tuląc żeby jej nie uciekł.

Gość

Drgnął, ale na tym się skończyło. W ogóle przestał oddychać.
-Do Volterry? - Wydusił gniewnym tonem

Chiara

Wtuliła twarz w jego plecy z lekką satysfakcją bo to znaczyło, że jednak się przejął.
- Masz coś przeciwko? - spytała.

Gość

Nadal siedział jak marmurowa rzeźba.
-Nic, po za tym, że mieszka tam ta Święta Trójca.

Chiara

Pocałowała go w ramie wtulając się do niego jeszcze mocniej.
- Przepraszam za tą koszulkę nie powinnam...w ogóle nie powinnam jej ściągać ani nic jej . Kupię Ci nową - powiedziała niepewnie odbiegając od tematu. Nie wiedziała czy mówić mu, że jedzie prosto na dwór.

Gość

-Koszulkę mam w dupie. - Oświadczył jej. - Po co tam jedziesz?

Chiara

- Yyy jadę na dwór - powiedziała zamykając oczy i bojąc się jego reakcji. Wciąż bardzo mocno go trzymała.

Gość

Wyszarpnął rękę niemalże wściekły.
-NA DWÓR?! Czy ty nie zdajesz sobie sprawy, że to nie jest wycieczka krajoznawcza?! Z Volturi to nie przelewki!

Chiara

Zmieniła pozycję do siedzącej i spojrzała na niego.
- Wiem. Ale po co mam tu zostać?! Ty już nawet nie.... - nie dokończyła tego co chciała powiedzieć. Tym razem to ona była spokojniejsza.

Gość

-Więc jedź. Tylko na siebie uważaj, - Powiedział z troską. Czuł, że potrzebują odpoczynku od siebie

Chiara

- Jadę tylko na kilka dni - powiedziała i wstała z łóżka i obeszła go stając nad Veą.
- Będę uważała, obiecuję - pocałowała go w policzek. Teraz miała odrobinę nadziei, że mu na niej zależy i , że się o nią martwi.
- Tylko nie rób żadnych głupot i nie podejmuj pochopnych decyzji - powiedziała troskliwie głaszcząc go po policzku.

Gość

-Jasne. - Mruknął uśmiechając się słabo. Pcałował ją lekko w policzek.
-Myślę, że sama potrafisz się spakować. - Pierwszy raz od dłuższego czasu zaśmiał się szczerze.

Chiara

- O to się nie musisz martwić, potrafię - zaśmiała się.
- Wiesz, ja to jednak mam pecha - dodała z uśmiechem - jak już mam nadzieję i wszystko się dobrze układa to a chwilę wszystko się wali - powiedziała ze słabym uśmiechem.

Gość

-Nie wracajmy do tego, okej? - Poparosił błagalnie.
-Jak się spakujesz, odwiozę cię na lotnisko

Chiara

- Nie będę już o tym mówić - powiedziała siadając na brzegu łóżka.
- Okej, w takim razie będziesz mnie musiał odebrać jak wróce -zaśmiała się.

Gość

-No to teraz będę robic za szofera. - Westchnął udawanie przybity.

Chiara

- Ale za to jakim autem. - powiedziała mając na myśli swoje porshe.
- Pewnie wrócę z 2 walizkami więcej - zaśmiała się.

Gość

-Tylko nie ograb nas z całej kasy, proszę! - Pisnął jak baba, udając przerażenie.

Chiara

- Zobaczę co się da zrobić - zaśmiała się - wiesz, że jak wejdę do sklepu to nie umiem wyjść. A poza tym, włoska biżuteria jest śliczna - dodała z uśmiechem.

Gość

-Dobra, dobra. - Pokiwał głową z powątpiewaniem.
-Czekam na ciebie w salonie. - Oznajmnił i wyszedł.

Chiara

- Okej - uśmiechnęła się i wyszła do swojej sypialni. Wzięła z niej walizkę i zeszła
na dół .

/ salon