Salon

Gość

Przeszył go zimny dreszcz. Do Włoch nie. Nie do Włoch. Dobrze wiedział po co by tam jechała. Więc co miał zrobić? Ugiąć się? Nie.
-Nie. - Odpowiedział krótko i stanowczo

Aya

Spojrzała na niego zdezorientowana.
-Nie, co?-spytała.
Nie wiedziała do którego zdania to powiedział.

Chiara

Patrzyła na Versace to na Veę.
- Z wami to gorzej niż z dziećmi. - burknęła.
- Dobrze wiem, że chcesz żeby została ale chyba jesteś zbyt dumny żeby to przyznać. - stwierdziła patrząc błagalnie na Veę, widząc jego spojrzenie zaraz do niego podeszła .
- Przepraszam, może to trochę źle zabrzmiało ale wiesz co miałam na myśli. Wiem, że Ty też cierpisz przez tą całą sytuację - szepnęła mu do ucha, delikatnie pocałowała go w policzek.

Gość

-Tylko ty to wiesz. - Mruknął jej do ucha. Spojrzał na Versace.
-Powiedziałem, że ci wybaczam, jednak co do twojego pobytu nie zmieniam zdania. - Powiedział nadal tym samym tonem: chłodnym i pustym. - Wynoś się.

Chiara

- Co mam zrobić żebyś zmienił zdanie? Sama się mam wyprowadzić? - spytała patrząc mu w oczy.
- Popatrz na nią, jak cierpi.... - powiedziała smutnym tonem.

Gość

-Nigdzie sę nie wyprowadzisz. - Rozkazał ostrym tonem. Po czym dodał ciszej:
-Chiara, zrozum, nie mogę jej wybaczyć. Nie po tym co zrobiła.

Chiara

- Zrobię co będzie konieczne. - stwierdziła.
- Kochasz mnie i ją? - spytała niepewnie.

Gość

-Ciebie tak. -Odpowiedział, a raczej jęknął. Zaczął się łamać.
-Ją kochaŁEM.

Chiara

Pogłaskała go policzku.
- Przecież nie można tak od tak przestać kochać drugiego człowieka. Proszę zgódź się , błagam. - powiedziała błagalnie.
- Spójrz na nią, prawie płacze. Ona strasznie żałuje tego co zrobiła. Ja na jej miejscu postąpiłabym tak samo. - stwierdziła smutno.

Gość

-Ona chce mieszkać tam, więc nie będę stawał jej na drodze. - Mruknął, ale czuł, że nie pociągnie tak za długo. Musi jak najszybciej zakończyć tą rozmowę.
-Mam w planach wybrać się na polowanie. Idziesz ze mną? - Spytał Chiary prostując się.

Chiara

Jęknęła cicho.
- Ona chce teraz mieszkać tutaj. - burknęła.
- Jak do lasu to tak. - odparła i złapała go za rękę.

Gość

-W takim razie idziemy. - Postanowił, tym samym kończąc rozmowę. Pociągnął Chiarę za rękę w stronę drzwi

Chiara

- Dobrze. - powiedziała i poszła za nim.
- Versace, zostań w domu na razie, błagam. - powiedziała błagalnym tonem i wyszła z Veą.

/ las

Gość

Aya

Postanowiła iść powiedzieć, powiedzieć im, że wraca do Włoch.
Pożegnać się z nimi.
Zostawiła na stole kartkę
choć sama nie wiedziała po co.
"poszłam pożegnać się z nimi. Wrócę potem po rzeczy, dziękuję za wszytko"
Zamknęła oczy.
Seattle-Lizzy, Louis.. i zniknęła.

Gość

/Las

Wszedł do mieszkania pełny niepokoju. Popędził od razu do salonu, gdzie zostawili Versace. Nie było jej. Wciągnął powietrze. Ani śladu jej zapachu. Obrócił się bezradnie do Chiary.
-Nie ma jej. - Jęknął. Wtem zobaczył wymiętą karteczkę leżącą na stole.
Poszłam się z nimi pożegnać. Wrócę potem po rzeczy, dziękuje za wszystko.
-Ona chce wrócić do Włoch. Pojechała do Seattle. - Oznajmił Chiarze rozpaczliwym tonem

Chiara

Patrzyła na Veę. Mimo jego słów podczas rozmowy z Versace widziała, że cierpi a
teraz gdy Versace chciała wyjechać do Włoch jeszcze bardziej.
- Po co ona chce jechać do Włoch? - spytała spokojnie i podeszła do niego. Delikatnie głaskała go po plechach żeby go pocieszyć.
- Jeśli będzie potrzeba i nie wróci po rzeczy pojadę po nią do Włoch. - oznajmiła.
- A poza tym to czemu tak się do niej zachowałeś? Mogłeś mnie posłuchać. -
dodała spokojnie.

Gość

-Na pewno nie po to, by tam zamieszkać. - Mruknął zirytowany. Potarł czoło i spojrzał na Chiarę.
-Nie mogłem, mimo, ze bardzo chciałem. Chciałem również, by ona poczuła się tak jak ja się czułem. - Powiedział stanowczo. - Ale teraz to już nie istotne

Chiara

Spojrzała na niego smutno.
- Uwierz, że czuła się może nawet gorzej. Cały czas Ci to powtarzałam ale byłeś
zbyt uparty. - popatrzyła na niego spode łba.
- Co teraz? Czekamy aż wróci po rzeczy? - spytała.

Gość

-Czekamy. - Przytaknął. Jego głos był wyprany z emocji.
-ona też nie była zbyt uległa. - Zauważył

Chiara

- W końcu to Twoja siostra. Kolejna wasza wspólna cecha. - zaśmiała się.
- A teraz rozchmurz się troszkę bo mi smutno jak na Ciebie patrzę. - powiedziała
do niego wyginając usta w podkówkę. Nie odpowiadał więc wzruszyła ramionami.
- Idę się przebrać, będę w pokoju. Przyjdź jak zechcesz. - mruknęła mu do ucha i pocałowała w policzek.

/ pokój C. i V.

Chiara

/ pokój C&J

Zeszli na dół Chiara wzięła szalik i wróciła do Vei.
/las, wodospad księżycowy

Junette Kowalska

Usiadła na łóżku i związała zgrabnym ruchem włosy w kucyk.

Wyjęła telefon i wybrała numer do Dana.

Junette Kowalska

-Słucham?-odebrał, zastanawiał się, czego może chcieć June.

- Mam nadzieję że nie przeszkadzam, jedna z twoich wielbicielek pewnie gdzieś z tyłu mdleje, więc się spieszę. Zaśmiała się nie wiedząc z wagi swych słów.
- Nie zdążyłam się pożegnać, może to przez to całe zamieszanie... przepraszam. Może rzeczywiście nie powinniśmy mieszkać tam wszyscy razem, jednego wampira trudniej wyniuchać niż cztery...
Wplotła dłoń w swoją kitkę.
- Nie chcę cię zamęczyć, ale czy miałbyś ochotę się spotkać? Gdziekolwiek. Wiesz przecież jak lubię bawić się jedzeniem, rogaliku. Zaśmiała siędo słuchawki.
- Bo wiesz co boje się że pewien przystojny włoch jest na mnie zły... I nie mam pojęcia co z tym zrobić.

Gość

/Las

Wbiegł do salonu nadal trzymając Chiarę za rękę.
-To co? Pakujemy się, nie?

Chiara

- Weźmy te walizki co do Włoch, przecież ich nie wypakowaliśmy - zaśmiała się i przytargała z rogu 2 wielkie walizki.
- Chyba wszystko. Napisze tylko June kartkę - wzięła długopis i napisała. Wiadomość zostawiła na stole.
- Co jeszcze chcesz wziąć? - spytała.

Gość

-Wydaje mi się, że to wystarczy.- Uśmiechnął się radośnie. Martwiło go tylko to, że Versace jednak nie wróciła po te cholerne ubrania.

Chiara

- To idziemy. - wzięła jedną walizkę i wszyli z domu.

/ Wyspa Vivien

[zaczynasz na wyspie ^^ ]

Gość

/Wyspa V.

Junette Kowalska

Poszła do Lasu zapolować. Nie chciało jej się jechać do miasta zapolować na ludzi
/las

Junette Kowalska

/ Wpadła do domu i odrazu wleciała do pokoju Chi i Vei. Drzwi były otwarte

/Pokój Ci & Vei

Gość

/Pokój C&V

Wszedł do salonu i usiadł na krześle przy drzwiach czekjaąc na C.

Gość

/ Lotnisko

Dotarła po zapachu aż do tego wielkiego domu. Zadzwoniła do drzwi.

Chiara

/ pokój C&V

Zeszła na dół i już miała podejść do Vei kiedy zadzwonił dzwonek.
- Poczekaj, otworze - powiedziała smętnie i otworzyła drzwi.
- W czym mogę Pani pomóc? - spytała patrząc na piękną wampirzyce.

Gość

No i wzięło go zatkało. Za drzwiami stał nie kto inny, jak Rachel Pallido. Jego druga prawdziwa miłość. Zakończona we Włoszech, przez Logana Hardwicka. Jego serce rwało się do niej, urażona duma przytwierdzała go do ziemi.
-Witaj. - Mruknął. - Co cię tu sprowadza?

Gość

Uśmiechnęła się do niego kompletnie ignorując kobiętę, która stała obok i wbiegła do domu.
- Amore! [ kochanie] - podbiegła do niego i zaczęła go namiętnie całować.

Chiara

Stanęła jak wryta patrząc na tą scenkę. Jakaś obca dla niej kobieta wpycha się im do domu i całuje jej ukochanego. Nie wiedziała co zrobić.
Najgorsze było to, że domyślała się kto to jest. Odwróciła głowę czekając aż skończą, nie miała już siły na cokolwiek. Ani żeby płakać, wybiec ani żeby ich powstrzymać. Po prostu stała przy drzwiach z odwróconą głową czując się niezręcznie.

Gość

Na początku chciał ją odepchnąć, pokazać, że ma do niej żal. Ale po pierwszym pocałunku przywarł do niej mocno i wpił się w jej usta. Jego serce znów biło, chociaż może w niedosłownym tego slowa znaczeniu. Odkleił się w końcu od niej przypominając sobie o Chiarze.
-Chi, to jest... Rachel. - Wydukał, choć mu było cholernie wstyd.

Chiara

- Nie jestem taka głupia i się domyśliłam - warknęła wciąż z odwróconą głową.
- Skończyliście bo niewygodnie mi tak stać? - spytała z ironią w głosie.
- Może skorzystacie z sypialnie na górze? Przynieść wam coś? - mówiła wciąż z ironią.

Gość

Znów do niego przywarła całując go w szyję i wodząc dłońmi po jego ciele.
- To gdzie ta sypialnia? - zamruczała mu do ucha delikatnie je przygryzając. Całkowicie zignorowała Chiarę rzucając tylko ciche ' hej' .