Teren przed domem

Chiara · Wysłany: Wto 23:26, 10 Mar 2009 Temat postu:

Chiara wjechała za bramę i zaparkowała auto. Pobiegła otworzyć drzwi do domu i wróciła do June.
- Jesteśmy na miejscu. - szepnęła i wzięła ją na ręce. Wniosła do domu i poszła do pokoju June.
/ pokój June

Junette Kowalska · Wysłany: Nie 16:40, 22 Mar 2009 Temat postu:

June stanęła przed domem.
- I Jak? Zapytała z uśmiechem na ząbkach

Gość · Wysłany: Nie 22:00, 22 Mar 2009 Temat postu:

/park.

Zatrzymali się przed domem.
-No, no. Robi wrażenie.

Junette Kowalska · Wysłany: Nie 22:05, 22 Mar 2009 Temat postu:

Zaśmiała się i pociągnęła go za przegub idąc w stronę drzwi.
- Cieszę że ci się podoba, ale wewnątrz jest jeszcze piękniejszy.
Rozluźniła trochę uścisk
/ salon

Gość · Wysłany: Pią 19:21, 27 Mar 2009 Temat postu:

Tanita zatrzymała się przed wejściem do domu i nacisnęła dzwonek. W tym czasie podbiegł do niej sporych rozmiarów czarny kot, o krwisto-czerwonych ślepiach. Otarł się o dziewczynę parokrotnie, ale tamta tylko odsunęła go glanem na odpowiednią odległość.
- Nie pozwalaj sobie Shadow, okej?

Gość · Wysłany: Pią 19:29, 27 Mar 2009 Temat postu:

/Ulica

Zobaczył przed domem nie znaną mu postać Długie blond włosy opadały kobiecie niemalże na pośladki, a blada skóra emanowała zimnem. Wciągnął powietrze. Wampirzyca. Tylko, co ona tu robi?... Po chwili ujrzał w drzwiach Chiarę. Podbiegł do nich i wszedł do salonu.
?salon

Liam

/Las

Liam stanął przed domem, splatając dłonie i przykładając sobie palce wskazujące do ust. W takiej pozie, niby to zamyślony, czekał, aż ktoś wyjdzie na zewnątrz. Nie chciał się wpraszać, a przynajmniej jeszcze nie teraz. Zaczął obserwować dom i tych, którzy w nim mieszkali.

Chiara

Chiara wyczuła, że kręci się tu obcy wampir. Wstała z leżaka ze skwaszoną miną i pobiegła do drzwi. Otworzyła.
- Yyy.... dzień dobry - powiedziała i przyjżała się mężczyźnie.

Liam

- Dobry, albo i nie - zaczął cicho. - Witam panią - skłonił się lekko. - Zapewne interesuje panią moja obecność. Cóż, mnie interesuje obecność pani i innych, których wyczuwam w tej okolicy - spojrzał na nią poważnie. - Moja godność Liam Janevski. Być może słyszała pani o mnie, być może nie. Ale nie zjawiłbym się tu, gdyby sytuacja tego nie wymagała. Na początek trafiłem tutaj - dodał.

Chiara

Spojrzała na niego trochę przerażona i zaskoczona.
- Chiara Moon - przedstawiła się.
- Niestety nie słyszałam. Co Pan chce wiedzieć? Ja chyba nie wiem zbyt dużo ale mogę z Panem porozmawiać. - mówiła trochę nieśmiało.
- Vea pośpiesz się.... - pomyślała. Nie była pewna zamiarów przybyłego mężczyzny.

Liam

- Volturi nie podoba się liczebność wampirów na tym terenie. Jestem pośrednikiem między nimi, a całą resztą wampirów. Mogę wejść? - spytał nagle. - Myślę, że nie tylko z tobą, Chiaro powinienem porozmawiać. Nie, nie jestem jednym z nich - uśmiechnął się. - Jestem tu w waszym interesie.

Chiara

Spojrzała na niego podejrzliwie.
- Dobrze, niech Pan wejdzie. Tylko może z moimi przyjaciółmi porozmawia Pan później. Mają pare ważnych spraw do załatwienia. - powiedziała błagalnym tonem. Weszli do domu.
/ salon

[ Liam zaczynasz w salonie Smile

)

Leana

/park

Szukała innych wampirów więc zawędrowała tutaj grzecznie zapukała do drzwi

Leana

/ulice

Podjechali pod dom
- Dobra idź po swoje rzeczy

Liam

/Ulice Forks

- Nie muszę nawet iść daleko. Mój plecak ciągle jest przed drzwiami. Dziwne, że nikt go nie wział do środka - powiedział, widząc swój plecak już daleka. Poszedł po niego i po chwili wrócił. - Jeśli nie masz już po co iść do domu, lub z kim porozmawiac, to mozemy jechać.

Leana

- Nie dziewczynom wyśle emeile że pojechałam do Włoch jedziemy - powiedziała i pojechali

/lotnisko seattle

Aaron

/ Ulica

Schował gazetę do nesesera. Marika gdzieś uleciała z jego umysłu. Jedyną oznaką ich znajomości była malinka, którą mu tak bezczelnie pozostawila na szyi. Przybrał na twarzy uśmiech. Starał się by był jak najbardziej naturalny. Zapukał donośnie w drzwi z nadzieją że kogoś zastanie. Trzeba jechać do tego Seattle - myślał podrygując nerwowo.

Chiara

/ sypialnia

Zostawiła pranie i zawartość szafy tak jak je wyciągnęła. Wyłączyła tylko żelazko. Przeczesała włosy i pobiegła na dół otworzyć . Otworzyła i spojrzała na mężczyznę.
- Dzień dobry. W czym mogę pomóc? - jak zwykle posłała ciepły uśmiech

Aaron

- Witam - powiedział nabierając lekko powietrza. Kobieta pachniała przesłodko. Poczuł się lekko zdezorientowany ale chrzaknął i zebrał się w sobie - Jestem Aaron Howard i chciałbym pani przedstawić ofertę dotyczącą jakże wygodnych i miękkich pościeli. - zakończył posyłając jej uroczy uśmiech, który niestety nie miał odbicia w jego oczach.

Chiara

Uśmiechnęła się.
- Niech Pan wejdzie - wpuściła go do środka i zamknęła drzwi.
- Napije się Pan czegoś? - spytała prowadząc go do salonu

/ salon, obje {Ty zaczynasz]

Gość

[jako jedenastoletni chłopiec, któremu Vea na lotnisku wręczył przesyłkę dla Chiary Very Happy

]

Blondwłosy chłopaczek zastukał nieśmiało do drzwi. Upewnił się, że sto dolarów, które dostał od tamtego pana tkwi nadal w jego kieszeni, małe czerwone pudełeczko w prawej dłoni, a bukiet czerwonych róż w lewej. Zerknął jeszcze raz na adres - zgadzał się.

Chiara

Otworzyła drzwi i spojrzała w dół. Uśmiechnęła się do chłopca i przykucnęła do niego, cóż chociaż od niego była trochę wyższa.
- Dzień dobry - uśmiechnęła się ciepło

Gość

Chlopiec odwzajemnił nieśmiało uśmiech patrząc na piękną panią. Za chwilę przypomniał sobie, co właściwie tu robi. Podał pani piękny bukiet składający się z pięćdziesięciu krwistoczerwonych róż. Dołączono do niego karteczkę:

Chiaro,

Nie powinienem wyjeżdżać do Volterry, wiem.
Nie powinienem zostawiać ciebie samej, ale wierz mi, musiałem.
Wrócę niedługo, może nawet za kilka dni, tygodni, obiecuję.
Razem z kwiatami dołączam coś jeszcze,
bo nie zdążyłem przekazać ci tego osobiście. Kocham cię.

Vea

Kiedy Chiara wzięła do ręki bukiet, chłopiec wcisnął jej jeszcze rówież czerwone, zamszowe pudełeczko z [link widoczny dla zalogowanych]

Chiara

Uśmiechnęła się do chłopca kiedy dał jej bukiet.
- Do widzenia - powiedział i pobiegł w stronę miasta.
Chiara nim przeczytała karteczkę weszła do domu.

/ salon

Claudia

/Motel 'u Selene'

Claudie wysiadła ze swojego auta. Tu przywiódł ją zapach Johnny'ego. Co jak co, ale rozpoznałaby go wszędzie. W drodze pozbierała się. nie mogła pozwolić, by on zobaczył ją w złym stanie, bądź cokolwiek wyczuł. Byłby jak dzikie zwierze pastwiące się nad tym słabym. Nie mogła być słaba. Wciągnęła jeszcze raz powietrze. Głęboko. Wraz z nim czuła zapach kogoś innego. Był nieco subtelniejszy.
-Kobieta... -szepnęła pod nosem. Przez chwilę chciała się zawrócić, jednak w rezultacie jak najszybciej zadzwoniła do drzwi. W dłoni ściskała mały przedmiot.
-Jeszcze tylko Ty Johnny... -westchnęła pokrzepiająco.

Johnny Walker

//salon

Puścił ją gdy tylko wyszli.
- Czego jeszcze ode mnie chcesz? - powiedział chłodno - Mało było ci tego co już mi zrobiłaś? I gdzie twój pies? - rozejrzał się - Znudził ci się już? Przyszłaś się ponaigrywać ze mnie? Zapytać jak sobie radzę? Jak widać nie zacząłem szydełkować. Dlaczego dopiero teraz? Przez 1,5 roku jakoś się nie kwapiłaś - stwierdził ironicznie.

Claudia

-MATT... -podkreśliła to słowo, zdecydowanie nie był psem- ... był mi potrzebny przez ten czas, kiedy się Ciebie bałam... -mruknęła posyłając mu sztuczny uśmiech. Była pewniejsza siebie. Po tym jak przedstawił ją Chiarze przestała się nad sobą użalać.
-Dlaczego dopiero teraz? Z bardzo prostego powodu... Dopiero teraz nie musiałam jechać za Tobą gdzieś przez pół świata. Byłeś tuż obok. I nie zamierzam Ci uprzykrzać więcej życia... -otworzyła pięść, w której ściskała [link widoczny dla zalogowanych] i wyciągnęła ją w jego kierunku.
-Jest stary. I wiem, że był dla Ciebie ważny... Więc nie może być mój.

Johnny Walker

- Był ci POTRZEBNY - Johnny wybuchł gorzkim śmiechem - gdyby cię teraz słyszał. Był ci potrzebny. Jak przedmiot? Jak rzecz? Bo się mnie bałaś? Nic bym ci nie zrobił. Myślałem że mnie znasz na tyle, zeby.. - zabolało go to. Nigdy by jej nie skrzywdził i myślał że ona to wie. Nigdy jej nie uderzył, nie podniósł na nią ręki. - Wyjechałem bo tak było ci wygodniej. Mogłaś się z nim gzić. I nie nie męcz. Byłem w Volterrze ale mnie unikałaś. Myślisz, ze nie wiem, ze wychodziłaś tylko wtedy gdy wiedziałaś że mnie nie spotkasz? Wyjechałem. Było ci łatwiej? - warknął. - A on - wskazał na pierścionek- Należał do mojej matki. Ale teraz należy do ciebie. Stał się twój w momencie gdy ci go dałem. Zrób z nim co chcesz - powiedział pozornie obojętnym tonem.

Claudia

-Lubiłeś wyjeżdżać, prawda? -uśmiechnęła się ironicznie- I to już dużo wcześniej. Bez słowa. Jakby porzucanie swojej narzeczonej było czymś normalnym... W porównaniu z tym co mi dawałeś... Oczekiwałeś zbyt wiele... -mruknęła na moment spuszczając wzrok. Nie mówiła mu tego wcześniej. Nie miałaby odwagi.
-Tęskniłam. Ciągle. Bo zawsze było coś ważniejszego. Coś, co dostarczało adrenaliny, zabawy. Twoje życie było przygodą... A mnie znudziło bycie wierną Penelopą, dla Odysa... który po prostu zapominał wracać.
-Nie chcę go. Nie chcę żeby był mój. Nie chcę żeby mi o Tobie przypominał... -podeszła bliżej i wcisnęła mu do dłoni pierścionek.

Johnny Walker

Oddał jej go.
- Jest twój. Niezależnie od tego z czym ci się kojarzy. Jest TWÓJ - zaakcentował - Wyjeżdżałem bo to moja praca. Nie o wszystkim mogłem mówić. Czy ty mówiłaś mi o wszystkich zadaniach, które zlecał ci Aro? - w ramach dopieczenia mu Aro często mówił mu o zadaniach jakie szykował dla Claudii. Tych wymagających wyjątkowego zaangażowania. Zacisnął szczęki. - O tygodniowym pobycie na Peloponezie? - o tym mu nie wspomniała. Nigdy - Odchodziłem od zmysłów. A potem Aro raczył mnie wtajemniczyć w szczegóły pewnego delikatnego zadania. mam nadzieję że było warto. Wtedy raczej nie czułaś się samotna - warknął wyrzucając coś co go gryzło od lat - Albo Elba... Kreta... Jukatan... mam wymieniać dalej? Nigdy cię nie zdradziłem Clio. Nigdy. A ty? Mozesz to samo powiedzieć o sobie? Wracaj do niego. A nie. On ci już nie jest potrzebny. Nie mamy chyba o czym rozmawiać Claudio. - odwrócił się na pięcie. - Dla odmiany ja nie chcę o tobie zapomnieć. pielęgnuję każde wspomnienie o tobie. jak zadrę, która tkwi mi w sercu. pielęgnuję je żeby nie zapomnieć o tym jaka jesteś i z jakim słodkim uśmiechem potrafisz zabić. - ruszył do domu.

Claudia

Delikatnie palcem wytarła spływającą po jej policzku łzę. Dopiero teraz zrozumiała jak bardzo za nim tęskni. Co miała mu powiedzieć? Nie powinna się nawet bronić.
-Mogłeś cofnąć bieg wydarzeń... -mruknęła cicho- Ale tego nie zrobiłeś.

Johnny Walker

Odwrócił się przez ramię.
- On by się cofnął dla ciebie. Dla ciebie nie miałoby to miejsca, ale ja bym pamiętał. Nie zrozumiałaś tego? Dla mnie to by nic nie zmieniło. Dlaczego więc tylko ja mam się męczyć tymi chwilami? Cierp i ty. To jedno niesie mi pocieszenie. Że cierpisz. - szybkim krokiem wszedł do domu i zamknął za sobą drzwi.

//salon

Claudia

Uśmiechnęła się delikatnie i położyła pierścionek na płycie chodnika.
-Już nie... -szepnęła. Nie zamierzała więcej się dręczyć. Robić z siebie ofiary... Już nie. Odwróciła się po czym weszła do samochodu. Odjechała spokojnie, bez większych nerwów... Za to zdecydowanie z drżącym sercem.

/?

Siobhan Valedhed

/ Ulica

Trzymając mocno Benjamina za rękę zadzwoniła do drzwi swej przyjaciółki. Dawno się nie widziały, trzeba było nadrobić stracony czas. Posłała mu szeroki uśmiech i czekała aż Chi ich przyjmie. - Chi, to bardzo dobra dziewczyna, mam nadzieję, że się polubicie. - zachichotała cicho.

Benjamin

Pokiwał głową. Nadal uśmiechał się choć może trochę nerwowo. Uspokój sie! nakazał sobie. Spokój. - Tak sądzę. - czekał aż ukaże się pani domu.

Oliver Evans

//Las

Odnalazł wreszcie dom z adresem, który dała mu Chiara. Obejrzał go i podszedł pod drzwi, zadzwonił i czekał. Po chwili gdy stwierdził że nikogo nie ma w środku usiadł na ziemi i zaczął grać coś na gitarze.

Chiara

//?

Przyszła do domu i uśmiechnęła się widząc Olivera.
- Hej - wyjęła pęczek kluczy i od razu otworzyłą drzwi.
- Nie przestrasz się bo dawno nikogo tu nie było - zaśmiała sie i wpuściła go do domu.
//pisz już w salonie jak coś