Salon

Claire

- Im więcej będziesz drapał tym bardziej będzie swędzieć - zaśmiała się i przejechała dłonią po zaczerwienionym miejscu.
- No ale z tego co wiedzę to już powoli chyba znika - uśmiechnęła się.
- Chipsa? - podała mu miskę.

James

- Chętnie, dzięki - wziął od razu kilka. - Wiesz, jestem ciekaw co by było gdybyś pewnego odkryła, że jesteś kimś innym.

Claire

- Nie mam pojęcia co bym zrobiła - roześmiała się - pewnie bym dostała zawału - dodała biorąc garść chipsów.
- A Ty jak zareagowałeś kiedy dowiedziałeś się kim jesteś?

James

- W ogóle nie zdawałem sobie sprawy z tego, co się dzieje. Dopiero kiedy spotkałem innych, wytłumaczyli mi co i jak. Podejrzewam, że to nie przypadek. To musiało mieć związek z moim pochodzeniem, ale ja nie wiem skąd jestem i kim byli moi rodzice. Zostawili mnie i siostrę, a znalazł nas pewien mężczyzna, którego nazywam wujkiem.

Claire

Słuchała zaciekawiona jego historią.
- A Twoja siostra też była wilkołakiem? Próbowałeś kiedyś dowiedzieć się czegoś o rodzicach?

James

- Nie, chyba nie. Ale tego nie wiem. Ja zacząłem się zmieniać już po jej śmierci. Nie próbowałem, nie chciałem. Nie obchodzą mnie oni. Porzucili nas jak psy. Nie zapomnę im tego.

Claire

- Przykro mi - powiedziała smutno i poklepała go po ramieniu.
- Wiesz co , film się skończył - zachichotała.

James

- Jeśli mam być szczery to zbyt wiele z tego filmu nie wiem, ale co tam - uśmiechnął się. - Ale nic nie poradzę na to, że jest ze mnie jedna, wielka maruda.

Claire

- Pocieszy Cię informacja, że ja też nic z niego nie wiem - uśmiechnęła się w jego stronę .
- Żadna maruda a jak już to bardzo fajna maruda - zaśmiała się wyciągając płytę z dvd i puszczając jakąś spokojną muzykę.

James

- Skoro już włączyłaś muzykę - masz może też coś Coldplay? Moja siostra ich lubiła, ja dzięki niej też słucham jak mam okazję. Choć i tak preferuję ostrego rocka i metal - powiedział. - Pasuje do mojej dzikiej natury.

Claire

Zaśmiała i stanęła na jakimś krześle przeglądając płyty.
- Ja tu mam wszystko więc zaraz znajdę - uśmiechnęła się i wyciągnęła płytę Coldplay i włączyła.
- Wiesz nie słuchałam tego nigdy, raczej nie miałam na to czasu.Kolejna zaległość do nadrobienia - zaśmiała się.

James

- Polecam album "A rush of blood to the head" - powiedział. - Przyjemna muzyka. Ok, to o czym pogadamy teraz?

Claire

- Zapamiętam - powiedziała zeskakując z krzesła. Lekko się zachwiała i upadła prosto do fotela.
- Ja i ta moja niezdarność - zaśmiała się - nie mam pojęcia. Może powiedz mi co lubisz robić, czym się interesujesz?

James

- Trudno powiedzieć, gdy się w miejscu nie siedzi i nie ma czasu na nic - odpowiedział. - Nie wiem, nie mam żadnego hobby.

Claire

- To teraz będziesz miał mnóstwo zajęć jak tu mieszkasz - uśmiechnęła się szeroko.
- Chyba, że wolisz leżeć w ogródku w hamaku i się lenić - zaśmiała się wsłuchując się w jedną z piosenek.
- Podoba mi się ta piosenka - powiedziała gdy leciał utwór ''Clocks'' .

James

- Moja ulubiona - powiedział. - Ma niebanalny tekst, może dziwny i wymagający analizy, ale szczery i głęboki. Co do zajeć - lubię spać, ale jeszcze bardziej lubię sięczymśzająć, coś zobaczyć i poznawać.

Claire

Uśmiechnęła się.
- W takim razie - zamyśliła się - będziesz kosił trawnik i przynosił zakupy do domu - zaśmiała się.
- Gotować będę ja - powiedziała dumnie spoglądając na niego.

James

- Pasuje - odparł. - Ale pozwól mi czasem pobawić się w kuchcika. Moze nie zdziałąm cudów, ale coś tam umiem zrobić.

Claire

Spojrzała na niego podejrzliwie.
- Dobra ale jak mnie otrujesz czymś to zobaczysz - wybuchła śmiechem.
- Jeszcze nie widziałam faceta w kuchni. Może być ciekawie - zaśmiała sie

James

- Trzeba sobie było umieć radzić samemu - uśmiechnał się. - Co jest twoją specjalnością? - spytał zainteresowany.

Claire

- Moją chyba piersi z kurczaka z czosnkiem i pietruszką. Nie brzmi zbyt apetycznie ale smakuje całkiem dobrze - zaśmiała się - a Twoją?

James

James zamyślił się.
- Wiesz - zaczął - chyba najlepiej wychodzi mi pizza 'a la James. To taka specjalna, z tym co lubię najbardziej - wytłumaczył. - Czyli z pomidorami, ostrymi papryczkami, kurcazkiem, serem plesniowym i grzybami. Mieszanka ciekawa, ale pyszna.

Claire

- Musisz kiedyś zrobić - uśmiechnęła się wstając z kanapy i przeglądając książki na półce. Wyciągnęła jakiś stary notatnik.
- Popatrz, to przepisy mojej babci - usiadła na kanapie przewracając kartki.

James

- Wilkołak w kuchni? Czemu nie! - uśmiechnął się. - Coś przydałoby się z tego wypróbować. W kuchni można świetnie wyładować swoje emocje.

Claire

- Tak, często jak byłam smutna albo zła to gotowałam coś dobrego. - uśmiechnęła się zamykając zeszyt i położyła go na stole.
- Obejrzymy jakiś romantyczny film? - spojrzała na niego błagalnie.

James

- Nie lubię takich - powiedział - Są zbyt ckliwe. Ale jeśli chcesz, zrobię ci tę przyjemność. Ale nie zdziw się, jeśli potem będę wył do księżyca, by odreagować - mrugnął do niej.

Claire

Uśmiechnęła się pogodnie i szybko pocałowała go w policzek.
- Dziękuję. Wiesz - zaśmiała się - jesteś najlepszym przyjacielem jakiego mogę mieć - skończyła śmiejąc się . Wcześniej już przygotowała film i tylko sięgnęła ręką na stoliczek za kanapą.
- Może być? - pokazała mu płytę P.S Kocham Cię .

James

- Znam ten film - powiedział zaskoczony. - I nie jest to taki typowy film romantyczny. To raczej mieszanka komedii i dramatu. Ten film ma jakieś przesłanie chociaż. Dobry wybór - pochwalił Claire.

Claire

- Lubię go - uśmiechnęła się wkładając płytę do dvd. Usadowiła się wygodnie na kanapie i patrzyła w ekran.
- Czyli jednak oglądałeś jakiś film romantyczny? - zaśmiała się

James

- Całkiem przypadkowo. Ale tak, oglądałem. To opowieść taka do przemyśleń - stwierdził. - W jednej chwili może się załamać cały nasz świat, a jednak jest coś, co pozwala przetrwać. Tak jak przyjaciele, czy w przypadku tej historii także listy.

Claire

- Tak racja. Pamiętam jak oglądałam to kiedyś z mamą - uśmiechnęła się delikatnie. Właśnie był moment czytania pierwszego listu. Zawsze w tym momencie się wzruszała.
- Kurde - zaśmiała się ocierając oczy - wybacz ale kiedy to oglądam to zawsze się zastanawiam czy taka miłość istnieje. - westchnęła wciąż ze załzawionymi oczami.

James

- Nie mam pojęcia. Nigdy czegoś takiego nie doznałem, ani nie widziałem - wpatrzył się w ekran. - Ale kto wie - może i tak bywa. I nie przejmuj się, nie przeszkadza mi to, że się wzruszyłaś.

Claire

- Dobra już ok na razie - zaśmiała się.
- Też nie mam pojęcia. Ale może kiedyś - westchnęła biorąc chipsa i częstując nimi Jamesa.

James

- Ja sam pewnie nie zdecyduję o tym, co się stanie z moimi sprawami miłosnymi. Ale wiem jedno: jak mnie trafi, to na zawsze i bardzo silnie.

Claire

- Tak,ale może będzie to jakaś śliczna, wesoła dziewczyna. Zazdroszczę jej - zaśmiała się - przynajmniej będzie miała gwarancję, że jej nie zostawisz - dodała żeby już tak pytająco na nią nie patrzył Smile

.
- A spróbuj wtedy o mnie zapomnieć - dźgnęła go w bok.

James

- Raczej ci to nie grozi - zapewnił ją. - Nie zapominam o tych, którzy wyciągają do mnie rękę i traktują jak przyjaciela. Bardzo to doceniam.

Claire

- To świetnie. Jak wiesz nie mam tu nikogo - westchnęła.
- Wiesz, jakbyś mógł to wymieniłbyś jutro żarówkę w tej lampie? - spytała wskazując na lampę obok nich.

James

- Żaden problem - wzruszył ramionami. - jakbyś coś miała zepsutego, to też mogę spojrzeć. Mistrzem w majsterkowaniu nie jestem, ale coś tam zrobić potrafię.

Claire

- Na razie wszystko działa. Ale znając mnie to za chwilę pewnie coś zepsuje - zaśmiała się przykrywając się kocem. Było już późno i zimno.
- Chcesz herbaty? - spytała.

James

- Nie, dziękuję - odpowiedział. - jakbyś chciała by coś zrobić, jakąś półkę, czy stolik czy coś w tym stylu to powiedz. Wuj jest stolarzem i trochę od niego podpatrywałam, jak byłem młodszy.