Salon

Claire

- Jeśli będę czegoś potrzebować to będę krzyczeć. Ale na razie jak widać brat zadbał chociaż żebym jakoś mieszkała - rozejrzała się i skrzywiła na myśl o bracie.

James

- W porządku, ale nie musisz krzyczeć. Mam dobry słuch - posłał jej szeroki uśmiech. - Aż tak ci zimno, że weszłaś pod koc? - nie czekając na odpowiedź, sięgnął ręką pod koc, by sprawdzić czy ma zimne stopy. - No, faktycznie zmarzłaś - powiedział, gdy już dokonał swoich obserwacji.

Claire

- Troszeczkę - odpowiedziała z uśmiechem.
- Niech będzie, że nie będę krzyczeć ale spróbuj nie usłyszeć - spojrzała na niego radośnie.

James

- Może się przebierz w coś cieplejszego? - zaproponował. - Jeszcze się przeziębisz. I tak bez skarpet chodzić? No no - pokręcił głową karcąco. - A jak już w spódniczkach chodzisz, to może załóż getry, albo leginsy chociaż. Zupełnie jak moja siostra... - dodał ostatnie zdanie ciszej.

Claire

- Nie chce mi się ruszać - zaśmiała się - czasami jestem leniem. Zaraz mi się zrobi cieplej, zobaczysz - powiedziała i schowała ręce pod koc po już miała gęsią skórkę.
- Spódniczki to tylko czasami włożę bo nie widzę potrzeby żeby je częściej zakładać.

James

- Rozumiem - wolał niczego nie dodawać, żeby nie zostać źle zrozumianym. - Ale i tak myślę, że powinnaś się iść przebrać.

Claire

Przewróciła oczami i wstała z kanapy i zatrzymała film.
- Dobra niech Ci będzie - powiedziała i wyciągnęła komody niebieską piżamę i poszła do łazienki się przebrać. Włożyła ciepłe kapcie i szlafrok.
Wyszła z łazienki z niezbyt zadowoloną miną.
- Lepiej? - zaśmiała się i wskoczył pod koc.

James

- Zdecydowanie. Ciepły, miły materiał i przede wszystkim masz zakryte ręce i nogi - powiedział zadowolony. - ja będę spał albo w tych ciuchach, które mam na sobie, albo na golasa. W plecaku mam tylko trochę pieniędzy, notatnik i bieliznę. Nic więcej.

Claire

Zaśmiała się.
- Teraz mi za ciepło w tym szlafroku - zdjęła koc i ściągnęła szlafrok. Wstała w tej swojej satynowej piżamce, podkreślającej jej ładne kształty i odwiesiła szlafrok na wieszak w łazience. Wróciła i wskoczyła pod kołdrę.
- Lepiej śpij w ciuchach lub w bieliźnie. Jutro pójdziemy na zakupy - zauważyła - chyba, że chcesz jakąś moją piżamę - zaśmiała się

James

- Nie, dziękuję! Już wolę świecić gołym tyłkiem - roześmiał się. - Albo lepiej - będę spać na dworze, jako wilk.

Claire

- Mam różne kolory - zaśmiała się - nie tu już lepiej w domu śpij - dodała z uśmiechem.
- A Wy śpicie normalnie czy jakoś inaczej? - roześmiała się na własne słowa.

James

- jako wilk zwijamy się w kłębek - proste - odpowiedział. - Głowa, a raczej łeb na ziemi, lub na łapach, podwinięty ogon.

Claire

- Aaaa no tak, widziała w telewizji kiedyś jakiś program o wilkach - poklepała się w czoło - co sobie życzysz jutro na śniadanie ? - spytała przelotnie patrząc na ekran i zaśmiała się widząc sukienkę jednej z kobiet.

James

- Wszystko jedno - powiedział szczerze. - Nie mam żadnych życzeń, a niczym też nie pogardzę. Zostawiam to tobie. Zrobisz coś według uznania.

Claire

- Ok. Mam nadzieję, że Cię nie zatruje - zaśmiała się i oparła o kanapę. Przykrył się szczelnie kocem. Okno miała uchylone żeby jemu nie było za ciepło. Pewnie nawet tego nie czuł.
- Podaj mi proszę chrupka - powiedziała z szerokim uśmiechem.

James

- Jasne - sięgnął po miseczkę. - Proszę - powiedział, podając jej chrupki. - Nie zatrujesz - uśmiechnął się i wstał, by podejść do okna.

Claire

Wzięła chrupka i szybko schowała ręce pod koc. Tam miała cieplutko.
- Nie jest Ci za ciepło, możesz otworzyć okno na ogród - powiedziała choć na samą myśl dostała gęsiej skórki.

James

- Nie, jest dobrze - odparł, patrząc na widoki za oknem. - Lubie patrzeć na przyrodę i ją czuć. Pachnie wolnością.

Claire

- Tak lubię wieczorem wychodzić na dwór - nagle oczy jej się zaświeciły bo wpadła na pewien pomysł. Podbiegła do niego w tych swoich kapciach.
- James, chodź na dwór. Pięknie widać gwiazdy- powiedziała i wyszła na ogródek. Rozłożyła koc na trawie i położyła się patrząc w niebo.

James

- Zmarzniesz - powiedział ostrzegawczo. - Będziesz chora, a ja będe musiał biegać do apteki po lekarstwa.

Claire

- Nie marudź tylko kładź się - powiedziała rozkazująco choć w jej ustach brzmiało to zabawnie.
- Sama sobie będę latać, najwyżej umrę po drodze - zaśmiała się .

James

- Ja ci dam! - pogroził jej palcem. - Poza tym, będę ci robił za prywatny grzejnik, więc raczej nie będzie tak źle - uśmiechnął się rozbrajająco. Kilka lat praktyki jest, jakby nie było.

Claire

Zarumieniła się lekko więc położyła głowę i znów patrzyła w gwiazdy.
- idziesz czy nie grzejniku? - zachichotała przesuwając się trochę i robiąc mu miejsce.

James

- No już, już - mruknął i po chwili był już obok dziewczyny. - Ciepło jest - stwierdził. - To znaczy mnie jest ciepło - uśmiechnął się. - A bywało już dużo gorzej.

Claire

- Wręcz gorąco - zażartowała - kładź się . Znasz się na gwiazdach ? - spytała pocierając rękami swoje ramiona.

James

- Nie bardzo. Znam tylko te podstawowe, o których się mówi w szkole i Wilczą Gwiazdę - odpowiedział. - Bardzo jasno świeci. Wilcza Gwiazda, to tylko taka nazwa, której używają tacy, jak ja. Nie wiem, jak się nazywa naprawdę.

Claire

- A która to ? - spytała rozglądając się - ja nawet podstawowych nie znam - zaśmiała się. Później siedziała już cicho.
- Lubię zapach nocą. - powiedziała i chuchnęła na ręce.
- Nie jest mi zimno - skłamała widząc jego spojrzenie.

James

- Taaa, a świstak siedzi, bo wiewiórka była nieletnia - zaśmiał się. - Przysuń się bliżej, nie ruszę się, ani cię nie ugryzę - zapewnił. - Która to gwiazda? ta najjaśniejsza - wskazał ją dłonią.

Claire

- Wiem, że nic mi nie zrobisz - zaśmiała się. Skąd mu to w ogóle do głowy przyszło? Przysunęła się bliżej tak że prawie do niego przywarła. Był przyjemnie ciepły.
- A to co to jest? - wskazała z jakiś gwiazdozbiór .

James

- Nie mam zielonego pojęcia - powiedział szczerze. - Znam w sumie tylko kilka pojedynczych gwiazd - wytłumaczył i zaczął je nazywać na głos, wskazując na nie.

Claire

Słuchała go z uwagą i dotknęła jego ramienia bo ręka jej normalnie zamarzała.
- A ta tam? - wskazała na jakąś daleka gwiazdę, która mocno świeciła.

James

- To będzie chyba... - popatrzył we wskazanme miejsce - Achernar. jedna z najjaśniejszych gwiazd. Ale pewien nie jestem.

Claire

- Pewnie masz rację. A gdzie są te wozy i takie tam? - zaśmiała się patrząc w niebo.

James

- Tam i tam - wskazał dłonią, po chwili obserwacji. - Przydałby się teleskop. Możnaby nawet poobserwowac planety. a w następnym tygodniu będzie można obserwowac lot komety. Ale nie wiem, czy trafi się ładna pogoda.

Claire

- Serio? - zapytała radośnie - to w takim razie mam już zajęcie - powiedziała a z zimna to jej już szczęka latała. Wzięła kawałek koca i się nim nakryła.
- Lubię gwiazdy. Są takie ładne... - westchnęła .

James

- Fakt, sa ładne. Ale przede wszystkim są ciekawe. Lot w kosmos też musi być niespotykanym przeżyciem. Ale co tam, wracaj do domu, bo robi sięz ciebie sopel lodu.

Claire

- Nie - odpowiedziała stanowczo - ja chcę tu siedzieć. Nie chce mi się spać - dodała.
- Opowiedz mi coś jeszcze ciekawego - poprosiła.

James

- Tylko o czym mam opowiedziec? Jestem raczej nudnym osobnikiem, który po prostu podróżuje i nie ma czasu na ciekawe przygody i znajomości.

Claire

- Nie wiem - zamyśliła się - może miałeś jakieś fajne przygody - podaj mi proszę tą narzutę, która leży na ławeczce - powiedziała ładnie się uśmiechając.

James

Podniósł się i poszedł po narzutę.
- Proszę - podał ją Claire. - Jedyna przuygoda taka ciekawsza, to ta, kiedy sięzapomniałem i zniszczyłem swoje ubranie, a potem w ludzkiej formie musiałem biegać na golasa. Dopiero po jakimś czasie zwędziłem komuś ubranie ze sznurka.