Salon

Claire

j.w

James

/Dom Claire

Postawił miseczki na stoliku i usiadł na kanapie, wyciągając przed siebie nogi.
- Cośleci ciekawego w telewizji? Czy proponujesz coś ze swojego zbioru filmowego? - spytał, gdy przyszła.

Claire

Położył butelki obok miseczek.
- Może coś z domowego zbioru - uklękła i wyciągnęła pudełko z filmami.
- Komedia, dramat, horror ? -spytała przeglądając płyty.

James

- Komedia - powiedział szybko. - Horrory ma na codzień, a dramaty są zbyt... -zaczął gestykulować, próbując wytłumaczyć o co mu chodzi. - I nie lubię też romansów.

Claire

- Zbyt smutne? - zaśmiała się.
- A romanse są fajne i musimy kiedyś chociaż jeden obejrzeć - spojrzała na niego błagalnym wzrokiem.
- Może to - powiedziała wyciągając płytę '' Niania w Nowym Jorku'' .
- Albo jak chcesz to wybierz jakąś płytę - zaśmiała się wskazując na całe pudło DVD.

James

- Chyba tego nie znam - powiedział, patrząc na pudełko. - Wszystko jedno, byle było śmieszne. Lubię się śmiac a powodów nie mam.

Claire

- Ok - włączyła płytę i usiadła obok niego.
- Mówisz, że nie masz powodów do śmiechu? - zaśmiała się i zaczęła go łaskotać.
- Mam nadzieję, że masz łaskotki - dodała.

James

- No własnie nie mam - powiedział zrezygnowany, choć uśmiechnął się na samą myśl. - Śmieszą mnie za to bezsensowne żarty. A dokąłdniej to, że nie ma w nich sensu. Tak ja wiem, że to pogmatwane - dodał.

Claire

Zaśmiała się i spojrzała na ekran .
- Zaczyna się - powiedziała i wzięła butelki ze stołu. Jedną podała Jamesowi a z drugiej wzięła łyka. Chwilę później wzięła miseczkę i położyła między nimi na kanapie.
- Cieszę się, że ze mną to oglądasz bo nienawidze sama oglądać - uśmiechnęła się w jego stronę .

James

- Ja też nie lubięoglądać filmów, czy programów sam - przyznał. - Lubię się dzielić wrażeniami i komentować wszystko na bieżąco. Czasem towarzystwo jest bardzo potrzebne.

Claire

Uśmiechnęła się i wzięła parę chipsów.
- Dawno już nie miałam żadnego towarzystwa i zwykle oglądałam sama - zaśmiała się bo właśnie padł jakiś śmieszny tekst.

James

- No to już samotność ci nie grozi - powiedział. - Tym bardziej, że mam wrażenie jakbym znam cię od dawna. Czasem tak bywa. Czuję się bardzo swobodnie.

Claire

Zaśmiała się.
- W takim razie Tobie też - uśmiechnęła się.
- Wiesz, że ja przy Tobie też czuję się swobodnie. Zwykle przy ludziach jestem cicha i spokojna a przy mężczyznach to już w ogóle się nie odzywam - zaśmiała się.

James

- Ja do nieśmiałych nie należę. Przeciwnie. Nie stronię od pyskowania i bronienia swojego zdania, gdy trzeba - powiedział. - Ale gdy trzeba, umiem się zachować. Jestem wolny i robię co chcę, ale mam też swoje zasady.

Claire

- Kiedyś też taka byłam ale już mi przeszło - zaśmiała się. Teraz już kompletnie nie wiedziała jak toczy się akcja filmu. Co jakiś czas tylko wyłapywała jakieś śmieszne teksty.
- No a Twoja dziewczyna nie będzie miała nic przeciwko temu , że tu mieszkasz? - spytała z uśmiechem .

James

- Nigdy nie miałem dziewczyny - powiedział szczerze. - Czasem z jakaś miałem przygodny romans, dawno temu, ale z żadnąnie chodziłem. Doszedłem do wniosku, że nie ma sensu. Co jeśli czeka mnie wpojenie? Szkoda by było dziewczyny. Moze i zrozumiałaby, że to nie zależy ode mnie, ale i tak byłoby mi z tym źle.

Claire

- Masz rację - zaśmiała się - przechlapane macie z tym wpojeniem - zachichotała .
- Ja nigdy nie miałam chłopaka ani nic podobnego - powiedziała trochę niepewnie.

James

- No widzisz - zamilkł na chwilę, patrząc na ekran. - Lubię dziewczyny i flirt, nie zaprzeczam. Ale kobieta nie jest rzeczą i ją szanuję. Zabawa to jedno, powaga i zasady drugie. A chłopaka zapewne znajdziesz. Jesteś śliczną, inteligentną dziewczyną. Nie będziesz czekać długo.

Claire

Zaśmiała się .
- Bawić też się w życiu trzeba - sięgnęła po chipsa.
- Teraz chyba rzadko spotyka się facetów z zasadami - uśmiechnęła się.

James

- Ja je mam. A inni niech sobie żyją jak chcą. Zabawa to jedno, a odpowiedzialność to drugie. Czasem można sobie pozwolić na zwykłą zabawę, ale czasami, trzeba pilnować reguł - napił się piwa.

Claire

- Zgadzam się - uśmiechnęła się i spojrzała na ekran i zaśmiała się.
- Popatrz jaką ta laska ma śmieszne buty - śmiejąc się wskazała na jakieś śmieszne buty w dziwnych kolorach.

James

- Taaaa - roześmiał się. - Moda niektórych osób mnie przeraża - zaśmiał się ponownie. - Ale chyba nikt nie pobije dziewczyny, którą widziałem niedawno. Miała różową bluzkę, spódniczkę w tym samym kolorze i zielone buty. Nie lubię takich połączeń.

Claire

Zaśmiała się.
- No wiesz ponoć ' Plastic is fantastic' - zachichotała.
- Ja tam wolę coś prostego ale ładnego - stwierdził wskazują na swoje jeansy, białą bluzkę i szare trampki.

James

- I bardzo dobrze - pochwalił. - Skromność i prostota są ważne, jak mawiał mój wuj. Ja sam mam bardzo niewiele, jak widać. Skromne i wygodne. Wracając do filmu, ile razy go już widziałaś?

Claire

Uśmiechnęła się delikatnie.
- Tak właściwie to oglądam to po raz pierwszy - powiedziała i wzięła łyka z butelki i zaraz później zjadła chipsa.

James

- I pewnie przeze mnie zbyt wiele z tego filmu się nie dowiesz - mrugnął do niej i uśmiechnął się łobuzersko.

Claire

- Czemu przez Ciebie? - zaśmiała się.
- Mam podzielność uwagi, tak mi się przynajmniej wydaje - dodała z uśmiechem.

James

- Bo dużo gadam. Ale ja lubię rozmawiać - powiedział, patrząc na ekran telewizora. - Gdy się nie ma do kogo odezwać, potem nie można już przestać, gdy ktoś się znajdzie.

Claire

- Tak znam to - uśmiechnęła się - też lubię rozmawiać nawet o jakiś głupotach - zaśmiała się.
- Jak myślisz będzie happy end ?

James

- Tak mi się wydaje. Takie filmy są w 90% przewidywalne. Gorzej już z tymi o wilkołakach i takie tam - parsknął śmiechem.

Claire

Również się zaśmiała .
- Nie oglądam zwykle filmów o wilkołakach. Boję się sama oglądać horrory. - podciągnęła nogi na kanapę i spoglądała to na ekran to na Jamesa.

James

- Wilkołaki nie są złe. Szczególnie te realne, o których nikt nie ma pojęcia. Ale horrorów też nie oglądam - rzekł, drapiąc się energicznie po policzku. - A to objaw wilczej natury.

Claire

- Pokaż co tam masz - zaśmiała się i przybliżyła patrząc na jego policzek.
- Chcesz coś na to? - spytała z uśmiechem - mam tam jakieś kremy - dodała z uśmiechem.

James

- Jeśli możesz to faktycznie zrób z tym coś. Swędzi jak cholera - skrzywił się. - Wpadłem w coś po drodze, jeszcze w wilczej postaci i jak widać, nadal daje to o sobie znać.

Claire

- Zaraz Ci coś przyniosę - uśmiechnęła się i pobiegła do kuchni. Wyszperała w szafce jakąś maść łagodzącą ukąszenia. Wróciła do salonu i usiadła koło Jamesa. Wycisnęła trochę maści na dłoń i delikatnie zaczęła smarować zaczerwienione miejsce.
- Nie wiem czy na wilkołaki działa ale można spróbować - zaśmiała się w między czasie.

James

- Już nawet mógłbym się błotem wysmarować, byleby tylko przeszło. Człowiekowi trudniej z tym jakoś - starał się nie wiercić, gdy dziewczyna smarowała jego twarz.

Claire

- Nie ruszaj się - powiedziała smarując go kolejną porcją maści.
- Dostaniesz końską dawkę to może przejdzie - zaczerwienienie powoli znikało - i jak swędzi mniej?

James

- Może trochę - powiedział. - dziadostwo - mruknął.

Claire

- I co ja mam jeszcze zrobić żeby Cię przestało swędzieć? - zaśmiała się - nie wiem masz jakiś sprawdzony sposób? - spytała zakręcając pustą tubkę po maści.

James

- Po prostu się drapać! - powiedział. - Choć to raczej tylko wzmaga swędzenie.