Pokój Emmy

Edward

Pokręcił tylko głową, nic nie powiedział. Nie przeszkadzał mu koc, światło padające na jego skórę. Liczyło się tylko to że może się do niej wtulić i być z nią, że słyszy bicie jej serca. Nie ruszył się ani o milimetr.

Emma

Wzięła głębszy oddech, jej również było dobrze. Zamknęła oczy, jej serce biło bardzo miarowo. Głaskała go nadal, chwile po policzku, potem delikatnie po głowie przegarniając i bawiąc się jego włosami.

Edward

Uśmiechnął się delikatnie czując jej dotyk. Uwielbiał jej skórę, jej zapach, wszystko co było jej .
- Kocham Cię Emmo Austen - szepnął nie ruszając się. Mógł leżeć w tej pozycji całymi daniami i latami.

Emma

- Ja Ciebie też kocham, bardzo, bardzo, bardzo... nie wiem czy Ci tak wygodnie... ale lubię gdy leżysz w ten sposób... lubię kiedy mnie dotykać. - uśmiechnęła się nieotwierając oczu i głaskała go dalej.

Edward

- Leży mi się znakomicie - pocałował ją w policzek.
- I lubię Cię dotykać i kiedy Ty dotykasz mnie - uśmiechnął się. Pocałował ją szyje delikatnie.

Emma

- Dotykaj ile i kiedy chcesz. - uśmiechnęła się. Objęła go nieco i zaczęła całować po klatce piersiowej, nadal miała zamknięte oczy.

Edward

Westchnął cicho kiedy go całowała.
- Jeśli Ci to nie przeszkadza - uśmiechnął się ciepło do niej i cmoknął w usta.

Emma

Przytrzymała go chwilę odwzajemniając jego pocałunek.
- Twój dotyk, nigdy... zawsze będę chciała żebyś mnie dotykał i pieścił. - uśmiechnęła się i wtuliła w jego tors. Było jej nadzwyczaj dobrze...

Edward

Uśmiechnął się i włożył dłoń pod jej bluzkę. Głaskał ją delikatnie po brzuchu. Nie przechodził wyżej, nie był pewny czy może.
Uśmiechał się do niej i co jakiś czas całował.

Emma

Uśmiechnęła się i przesunęła nieco żeby go lepiej pocałować, w ten sposób jego dłoń automatycznie powędrowała wyżej. Emma nawet nie zwróciła na to uwagi, pocałowała Edwarda delikatnie w policzek, potem w usta.

Edward

Oddał pocałunek lekko na nią napierając. Nawet nie zorientował się gdzie jest jego ręka. Całował ją z oddaniem, pasją jednak bardzo delikatnie.

Emma

Leżała spokojnie. Delikatnie przygryzła mu dolną wargę, potem przesunęła po niej językiem i uśmiechnęła się.
- Panie Cullen, a gdzie ta rączka? - zaśmiała się i pocałowała go znów przytulając się jednocześnie do niego.

Edward

Oderwał się od niej i wyciągnął rękę.
- Emmo, ja przepraszam. To był przypadek, nie chciałem - usiadł i odsunął się od niej - przepraszam - szepnął

Emma

- Przecież żartowałam głuptasie. - zaśmiała się i pociągnęła go do siebie znów całując. Pocałowała go namiętnie w usta delikatnie masując jego język swoim. Po chwili spojrzała na niego.
- Nie gniewam się, nic się nie stało. - delikatnie ujęła jego dłoń i przesunęła po swoich brzuchu, potem powoli po piersiach aż w końcu na swój policzek.
- Dotykaj mnie kiedy chcesz i gdzie chcesz... Tobie wolno, nikomu innemu.

Edward

- Ja na prawdę nie chciałem. Znaczy chciałem ale nie chciałem tego zrobić - odrobinę się zmieszał. Pocałował ją czule i musnął językiem jej podniebienie.

Emma

- Nie mam 13 lat żebyś miał się wstydzić. Jestem Twoją dziewczyną, kocham Cię. Możesz mnie dotykać. - pocałowała go delikatnie w usta i przeniosła jego dłoń na swój brzuch.
- Nie masz za co przepraszać, dobrze?

Edward

Pokiwał głową nie do końca jednak przekonany jej wypowiedzią. Położył się obok niej trzymając ręce wzdłuż swojego ciała. Nie ruszał się, tylko oddychał wdychając jej zapach.

Emma

- Chłopiec się zawstydził? - uśmiechnęła się i pocałowała go w policzek. Położyła się obok i ostentacyjne przesunęła sobie jego dłoń na piersi. Westchnęła i zabrała swoje dłonie, zamknęła oczy. Była ciekawa jak zareaguje Edward.

Edward

Nic nie powiedział. Kiedy jego ręce wylądowały na jej piersiach zamarł. Nie umiał się ruszyć. Chciał tego a jednak bał się.

Emma

Westchnęła znów i zdjęła z siebie jego dłonie.
- Nie to nie. - wzruszyła ramionami i przytuliła się do niego. Widocznie nie miał ochoty jej dotykać, albo nie podobała mu się, lub ... nie wiadomo jaki powód.

Edward

- Emmo . To nie tak, ze nie chcę bo bardzo chcę. Ale boję się, że coś zrobię nie tak, że coś Ci się stanie - mruczał jej do uszka głaszcząc ją po dłoni.

Emma

- Trudno, jak zmienisz zdanie to moje ciało jest całkowicie Twoje. Do całowania, przytulania, głaskania, dotykania... co tylko chcesz. - uśmiechnęła się i przytuliła go. Zaczęła głaskać go po ramieniu.

Edward

Westchnął cicho i włożył znów rękę pod jej bluzkę. Delikatnie opuszkami palców przejechał od jej brzucha aż do dekoltu potem to samo zrobił po jej piersiach. Pogłaskał ją po policzku.

Emma

- Jednak? Kocham Cię bardzo... - zamknęła znów oczy i wtuliła się w niego. Lubiła gdy jej dotykał. Mogła leżeć tak bez końca. O niczym już nie musiała myśleć, o nic się martwić.

Edward

- Jednak - pocałował ją w policzek. Wciąż ją dotykał coraz pewniej ale delikatnie.
- Jesteś całym moim światem - uśmiechnął się

Emma

- A Ty moim życiem. - uśmiechnęła się i jeszcze przybliżyła do niego. Bardzo podobało jej się kiedy jej dotykał. Wzięła głębszy oddech i zaczęłą go głaskać po plecach delikatnie.

Edward

Uśmiechnął się. Lubił sprawiać jej przyjemność swoim dotykiem. Spojrzał na jej rumiane policzki i całował je czule.

Emma

- Mogę Cię zapytać... jak zostałeś wampirem? - przesunęła się nieco i zaczęła głaskać go po policzku. Jego skóra jak zwykle była chłodna, zimna, ale Emma już z przyzwyczajenia przestała odczuwać jej inność. Choć jej zapach i dotyk nadal działał na nią jak narkotyk.

Edward

- Podczas wojny panowała epidemia hiszpanki. Ja i moja rodzina zachorowaliśmy. Mój ojciec zmarł a matka leżała ze mną w szpitalu. Zajmował się nam Carlise. Kiedy mama umierała poprosiła żeby za wszelką cenę mnie ratował. Był samotny ale nie chciał mnie krzywdzić. Kiedy umierałem przemienił mnie - mówił całując ją w szyję.

Emma

- Musiałeś się nacierpieć. - powiedziała cicho i przytuliła go mocniej.
- Chciałabym Ci wynagrodzić wszystkie smutne wspomnienia... chcę żebyś był jak najszczęśliwszy... - westchnęła i wróciła go głaskania go.

Edward

- Kiedy jestem z Tobą i patrzę na Ciebie jestem najszczęśliwszą istotą na ziemi i w cały wszechświecie - pocałował ją w policzek.

Emma

- W takim razie zrób coś żebym mogła być z Tobą dłużej niż życie... proszę... jeśli jednak po życiu coś jest to ja nie chce być tam bez Ciebie, nie chce się z Tobą rozstawać. - miała smutny głos. Przesunęła się i bardzo w niego wtuliła.

Edward

- Uparta jesteś - zaśmiał się.
- Nie mogę tego zrobić, sprawić Ci bólu i zniszczyć Twoje życie. Ja będę z Tobą cały czas - pocałował jej dłoń.

Emma

- Przetrwam ból... dla Ciebie, chcę tego. Gorszy ból będę odczuwać z myśla, że w końcu mi Ciebie odbierze śmierć... moje życie to Ty, nic i nikt inny się nie liczy. Błagam... - wtuliła głowę w jego tors.

Edward

- Nie. Twoje życie jest zbyt cenne dla mnie żeby Ci je odebrać - mówił patrząc jej w oczy z pewnego rodzaju smutkiem.

Emma

- Błagam... Edward, pomyśl jak będę cierpieć kiedy będę umierać i wiedzieć, że się z Tobą rozstaje... może na zawsze? Błagam... zrobię wszystko co tylko chcesz... chcę być z Tobą, na wieki... - spusciła wzrok i wtuliła się w niego jak mała dziewcznka.

Edward

Wtulił ją w siebie i pocałował w głowę.
- Nie chcę pozbawiać Cię duszy. Nie mogę choć bardzo bym chciał nie martwić się, że np się potkniesz i złamiesz rękę -zaśmiał się pod nosem.

Emma

- Nie pozbawisz, Ty też masz duszę... - mówiła nieco łamiącym się głosem. Czuła się zupełnie bezsilna, a tak bardzo pragnęła mieć pewność, że spędzi z Edwardem wieczność.
- Edward... to jest moja jedyna prośba, o nic więcej już nie poproszę. Zrobię wszystko co chcesz. - zaczęła bawić się zagięciem na jego koszulce.

Edward

- Emmo, zrozum - ujął jej twarz w dłonie żeby na niego spojrzała.
- Kocham Cię ponad wszystko i wszystkich, będę z Tobą zawsze i wszędzie. A ponieważ Cię kocham nie zrobię Ci krzywdy - mówił szeptem

Emma

- Jestem pewna, że nie zrobisz mi krzywdy. - przytuliła policzek do jego dłoni.
- Proszę Cię, przemyśl to. Ja na prawdę jestem pewna czego chce. - uśmiechnęła się do niego lekko i ostrożnie pocałowała go w policzek.
- Ja Ciebie też kocham.