Kuchnia

Gaspard

-Kobiety.... Widzisz co ty ze mną robisz!- oburzył się i dopił herbatę.

Leah

-No właśnie chyba nie widzę... -zmrużyła oczy wpatrując się w niego ze słabnącą intensywnością.

Gaspard

-Ślepota doskwiera?- zaśmiał się. Leah bynajmniej ciekawe wyglądała zapięta jak ruski oficer w jego koszuli.

Leah

-Może trochę... Ach.... Nic nie widzeeeee....- przymknęła oczy i zaczęła iść w jego kierunku po omacku, zgrabnie omijając wszystkie przeszkody na drodze.

Gaspard

-Roztrzaśniesz sie o coś i uważasz, ze skończyłam kurs pierwszej pomocy?- złapał ją szybko w ramiona.
-Nigdzie mi tak nie łaź.

Leah

-Obiecuje, że już więcej nie będę... -mruknęła w dalszym ciągu nie otwierając oczu. Ponownie lekko wspięła się na palce, by odszukać jego usta. Co prawda zajęło jej to chwilkę, ale wynagrodziła to sobie delikatnym muśnięciem jego warg.

Gaspard

-Nadal uwazasz, że nei zrobię kariery jako psychoterapeuta?- zgarnął jej włosy za ucho.

Leah

-Zdecydowanie. Który psychoterapeuta tak deprawuje swoje pacjentki? - wplotła mu dłoń we włosy tuż przy karku.

Gaspard

-Jakieś zażalenia?- szepnął jej do ucha.

Leah

-Absolutnie żadnych... -powiedziała z szerokim uśmiechem.

Gaspard

-No właśnie.- uśmiechnął się cwaniacko.
-A teraz to ja jestem głodny i ewentualnie mogę Cię też nakarmić.- on głodny, a jej się na przytulanie bierze no.

Leah

-Ewentualnie ja mogę nakarmić Ciebie... -uśmiechnęła się jak wariat, ale odsunęła od Gasparda. A przytulać... widocznie się lubi ;P

Gaspard

-Pod warunkiem, że nie będziesz zamykać oczu.- obejrzał się na nią przez ramię i usiadł na fotelu łapiąc jogurt i łyżeczkę z tacy.

Leah

-Boisz się, żebyś się nie ubrudził?- zaśmiała się siadając okrakiem na jego kolanach. Fotel był ogromny, więc wcale nie było jej niewygodnie. Zanim Gaspard zdążył jej jednak cokolwiek powiedzieć, zabrała mu łyżeczkę z ręki i pierwsza porcja jogurciku wylądowała w jego słodkiej buźce. Leah zebrała się w sobie starając się nie parsknąć śmiechem.

Gaspard

-Po prostu wiem, że zapasy w mojej lodówce są ograniczone.- zaśmiał się, gdy przełknął. Sięgnął po druga łyżeczkę i nakarmił Leah.

Leah

-Kupię Ci na urodziny skrzynkę jogurtów.... -mruknęła i zanim ponownie zaczęła go karmić, delikatnie uderzyła go (pustą) łyżeczką w nosek.

Gaspard

-Dobrze, trzymam za słowo.- westchnął.
-Nie bij mnie... Bo Ci oddam.- zrobił pseudo groźną minę.

Leah

-Terrorysta... -mruknęła nadal wpychając w niego z uśmiechem jogurcik, kiedy chciał coś powiedzieć.

Gaspard

-Jestem za równouprawnieniem.- złapał ją za nadgarstek, żeby przestała.
-Daj złapać oddech, co?

Leah

-Noo okeeyy... rzuciła i odstawiła puste opakowanie po jogurcie na stolik obok.

Gaspard

-To sie moge odegrać? - sięgnął po drugi jogurt i zaczął ją karmić. Za pierwszym razem trafił, za drugim troche jej wąsy dorobił.

Leah

-Dopiero zaczynam zauważać, że masz kłopoty z celnością.... -zaśmiała się, kiedy kolejna porcja jogurtu spłynęła jej po dekolcie.

Gaspard

-No patrz...- zaśmiał się przejechał językiem po jej dekolcie.
-Już śladu nie ma.

Leah

Uśmiechnęła się usatysfakcjonowana.
-Tylko generalne założenie jest takie, że jogurt je się z kubeczka... - taak. Lubiła być złośliwa... chwilami.

Gaspard

-Naprawdę? Tego nigdzie nie napisali.- spojrzał na kubek.

Leah

-Ejj... No pokaaaż... -mruknęła i zabrała mu kubeczek z ręki.
-No nie ma...- zrobiła słodki dzióbek z ust- Może na spodzie? -zapytała z chochlikami w oczętach i zanim zdążył zaprotestować, resztka jogurtu wylądowała na jego klatce piersiowej.
-Ouuu.... I co to teraz będzie? -mruknęła paluszkiem przejeżdżając po paćce na jego ciele.

Gaspard

-Okropna kobieto.- zatkało go z lekka.

Leah

-Od razu okropna... - mruknęła zlizując z niego jogurt. Ot, taki mały perwers z niej najwidoczniej.

Gaspard

-Przypomnij mi, że na następny raz mam bita śmietanę przynieść, dobrze?- zaśmiał się lekko do tyłu przechylając.

Leah

-Na następny raz? -powtórzyła delikatnie całując jego szyję.

Gaspard

-A co? Zmienisz psychoterapeutę?- spytał całkiem spokojnie.
-Ja lubię powtarzac to co przyjemne.

Leah

-Na razie nie zamierzam...- mruknęła całując jego ucho- No chyba, że będziesz miał tyle pacjentek, że nie zmieszczę się w terminarzu...

Gaspard

-Jeszcze mam w planach tylko tą rudą poznac, ale nie wiem czy terapię jej polecać.- zaśmiał się cicho jej do ucha.

Leah

Przygryzła jego szyję mocniej niż to było wskazane na wieść o rudej.
-Możesz robić co chcesz... -mruknęła zastanawiając się jeszcze czy powinna się obruszyć.

Gaspard

-Ale Ciebie na razie nie mam w planach wymieniac, wiesz? Ała... Nie gryź mnie.- przygryzł jej lekko ucho.

Leah

-Masz cholernie ostre zęby... -mruknęła pocierając uszko. Nie skomentowała tego co mówił. Jakoś mu tak zbytnio nie uwierzyła.

Gaspard

-Naprawdę? Nie wiedziałem. nie ostrzyłem ich chyba papierem ściernym.- zasmiał sie cicho nawijając sobie na palec kosmyk jej włosów.

Leah

-Biorąc pod uwagę to, jak często robisz zakupy... mogłeś je naotsrzyć na czerstwym chlebie...- zaśmiała się cicho.

Gaspard

-Jak możesz...- zaśmiał się siląc na poważny ton.

Leah

-Ja tylko stwierdzam fakty... - powiedziała nadal lekko obruszona.