Teren przed domem

Leah

Wypuściła głośno powietrze nadal trzymając Jose za rękę złapała Gasparda za kark. Cmokając go przeciągle w usta.
-Jestem! Jestem! Jestem popieprzoną zazdrośnicą! -mruknęła z szerokim uśmiechem.

Gaspard

-No nareszcie! - Wydusił z siebie. Porwał Josephine na rączki.
-Widzisz Jose, mamusia bez taty nie wyrabia... - Zaśmiał się.

Leah

-Ale wcale nie dlatego, że jest zazdrosna... -mruknęła z uśmeichem przyglądając się śmiejącej się Josephine.

Gaspard

-No wiem. - Mruknął układając sobie dziewczyhnkę na barana. Podszedł do Leah i pocałował ją w policzek.
-Mam tak niesamowitą osobowośc...

Leah

Nabrała powietrza w usta i pokiwała z udawanym uznaniem głową.
-Oczywiście... -oznajmiła głosem wielkiego znawcy starając się nie roześmiać.

Gaspard

-No właśnie. - Stwierdził śmiesznie poważnym tonem i usiadł na ganku.
-Nie miałabyś ochoty jednak wrócić do szkoły?

Leah

Przekrzywiła łepek przyglądając mu się z uwagą. Oparła rękę na biodrze. Josephine przewiesiła się swoim malutkim ciałkiem przez ramię ojca.
-Chcesz się mnie pozbyć?

Gaspard

-Nie, chociaż ciekawie byłoby mieć głupszą dziewczynę od siebie samego. - Odpowiedział udając, że intensywnie się nad czymś zastanawia. Zmierzwił Jose jej burzę pięknych jasnych loków.

Leah

Zmierzyła go wzrokiem. Była już niemal oburzona.
-Sugerujesz coś? -zapytała mrużąc oczka. Josephine objęła ojca za szyję.

Gaspard

-Hm... No nie wiem... Nie jestem pewien... - Potarł reką brodę i tonem znawcy ciągnął dalej:
-Teoretycznie, jeśli nie skończysz liceum... będę od ciebie mądrzejszy. - Podsumował uśmiechając się ukradkiem.

Leah

-Tylko teoretycznie kochanie...- odwdzięczyła mu się słodkim uśmiechem. Nie ma mowy. NIe zdenerwuje jej.

Gaspard

-W praktyce to się ma inaczej? - Przekręcił łeb wwiercając w nią niebieskie zpojrzenie

Leah

-Masz co do tego jakieś obiekcje?- zapytała powoli zbliżając się do niego z rozbawionym uśmieszkiem na ustach.
-Sugerujesz, że związałeś się z głupią gąska?-usiadła obok niego. Przysunęła się trącając go nosem w policzek.

Gaspard

O nie, tak łatwo go nie wyprowadzi z równowagi. Uśmiechnął się figlarnie.
-Niekoniecznie z głupią. Może... trochę niedouczoną? - Powiedział spoglądając na nią ukradkiem i głaszcząc Josephine po policzku.

Leah

-W porządku... -mruknęła- Jak tylko będę miała pewność, że wszystko jest w porządku... Wrócę do szkoły.. -uśmiechnęła się.

Gaspard

-Powiedzmy, że zgadzam się na taki układ. - Westchnął,udając męczennika. Pocałował ją w policzek.
-Nanprawdę przygotowałaś jej pokój u siebie? - Spytał unosząc jedną brew. Szczerze w to wątpił.

Leah

Uśmiechnęła się tajemniczo. Nie będzie mu zdradzać wszystkich swoich sekretów...
-Mam jeszcze jeden wolny pokój gościnny.... -uśmiechnęła się.

Gaspard

-W piwnicy? - Zażartował, ale po tem se skojarzył, że Lee, rzeczywiście mogłaby tak potraktować Marie. Popatrzył na nią badawczo wplatając palce w jej długie włosy

Leah

-Nie... -odpowiedziała spokojnie- W garażu... -oznajmiła również z niewzruszonym wyrazem twarzy.

Gaspard

Nie no, on sie normalnie przestraszył. Popatrzył na nią podejrzliwie i zaśmiał się, acz trochę nerwowo.
-Bardzo śmieszne. Ale ja opowiadam lepsze dowcipy

Leah

-Nie wątpię... -wyszczerzyła się brutalnie. Delikatnie pogładziła palcami jego skórę za uchem.
-Nie jestem wiedźmą... -mruknęła- Nic jej się nie stanie. Nie ufasz mi?

Gaspard

-W tym przypadku akurat nie. - Powiedział szczerze. Co miał ją oszukiwać? Był niemal pewny, że gdyby Leah wiedziała o ich pocałunku, sprałaby Marie.

Leah

Nie sprałaby. Zostawiłaby go. Westchnęła cicho zerkając na niego.
-A ja staram się Tobie ufać... -oznajmiła z żalem. Jak mógł jej nie wierzyć? To nie ona ma dziecko z innym mężczyzną i to nie ona prosi go o wyrozumiałość dla byłego faceta.

Gaspard

-Dobra, ufam. - Westchnął, widząc jej minę pt. "O Boże, on jest taki zły, a ja taka biedna". Wtulił twarz w jej włosy.
-Wiesz przecież, że nic nie czuję do Marie...

Leah

-Ale ona mi się nie podoba... -zamruczała cicho, kiedy Josephine znów pobiegła na trawę.
-To chyba normalne... Po prostu... jestem dość zaborcza... -uśmiechnęła się opierając podbródek na jego ramieniu.

Gaspard

-Nie podoba ci się, bo..? - Wiedział, że jakby ją zapewniał milion razy, ze nic do M nie czuje, ona i tak by mu nie ufała. Koniec.

Leah

-Gaspard... Nie jestem matką miłosierdzia. Nie muszę przepadać za wszystkimi... -mruknęła następnie całując go w ucho.
-Ufam TOBIE. Jej... niekoniecznie... -mruknęła starając się mu jakoś to spokojnie wyjaśnić.

Gaspard

-Wiesz... Nie ogarniam tego. - Wyznał pocierając se czoło. - Czy przypadkiem to nie jest sprzeczność? Nie ufasz jej, tylko mi, ale jak ona mnie pocałuje to i ja stracę twoje zaufanie.
Dla niego było to zbyt skomplikowane.

Leah

-Po prostu zrób coś żeby do niczego nie doszła... -podniosła się. Była zmęczona. Zerknęła na niego spokojnie. Delikatnie przejechała ręka po jego głowie.

Gaspard

-Postaram się. - Westchnął calując ją w czoło. Odchylił głowę do tylu i przymknął powieki.

Leah

-Wiem... -szepnęła. Kochała go. Czasami nawet sama nie wiedziała dlaczego. Uśmiechnęła się delikatnie, kiedy Jose zaczęła biec w jej kierunku.

Gaspard

Spojrzał na dziewczynkę podbiegającą do niego i usmiechnął się. W sumie, to mimo tych wszystkich awantur, kłótni itp. czuł się szczęśliwy.
-Eee tam, będzie dobrze. - Powiedział z nutą rozweselenia w głosie

Leah

Uśmiechnęła się ciepło w jego kierunku. Zagarnęła długie włosy za ucho.
-Tooo...-zaczęła- Mogę sie do Ciebie w końcu wprowadzić?

Gaspard

Udawał, ze się waha, ale widząc nadzieję w oczach dziewczyny, w końcu zmiękł.
-Ale śpisz na podłodze. - Musiał cos powiedziec, bo on to on xD

Leah

-Ale Ty ze mną?- wyszczerzyła się brutalnie zerkając na niego jak na głupka.

Gaspard

-Pod warunkiem, że będę spał NA tobie. - Również wszczerzył ząbki. - Mam nadzieję, że jesteś miękka. - Spojrzał znacząco w okolice biustu

Leah

-Nie mów, że nie miałeś okazji się przekonać.... -zaśmiała się by wziąć od Jose mały bukiecik kwiatków. Ucałowała dziecko w główkę.

Gaspard

No miałem, ale chętnie to sprawdzę jeszzcze raz. - Zaśmiał się i zerknął na Jose.

Leah

Josephine bawiła się na trawie. Leah delikatnie uśmiechnęła się gładząc swojego ukochanego po policzku.
-Cieszy mnie to niezmiernie... -oznajmiła zadowolona.

Gaspard

-Mnie też. - Powiedział, ale jakoś tak sucho. No w każdym razie zmęczony chłopak był, co mu się dziwić?
-Pojedziemy po twoje rzeczy? - Zaproponował. Dawno nie jeździł na swoim ukochanym motorku i właśnie obmyślał jak wcisnąć na niego, zapewne kilkanaście, toreb i walizek.