Salon

Jason Craig

Podniósł wzrok na nią-Ty wiesz, co ja musiałem przeżyć?Teraz takie słowa nic nie znaczą, ale ja...żeby nie żyć przeszłością, potrzebuję żyć przeszłością i teraźniejszością.Gdy Sara żyła, miałem powód by żyć, ale ona odeszła.Teraz nie mam już nic.Wiele razy próbowałem się zabić, lecz to nic nie dało-popatrzył na nią oczami pełnymi bólu i upokorzenia.

Nina

- Pewnie, a ja - dziewczyna, która ledwo żyje, po tym jak dziesiątki wampirów chciały ją zabić, ma powody do zadowolenia? - spojrzała na niego ze smutkiem, a w jej oczach zabłysły łzy.
- Gdybym nie żyła dla innych, tych których znam, czy tych których jeszcze nie poznałam, to.... - nie dokończyła, tylko wstała i wyszła z salonu, idąc ku swemu pokojowi. Było jej przykro, było jej źle, ze Jason nie widział jak chciała mu pomóc.

/Sypialnia Niny

Jason Craig · Wysłany: Wto 15:07, 02 Mar 2010 Temat postu:

//Wejście

Wszedł tak jak mu przykazała i rozgościł się na kanapie, ukradkiem oceniając nowo przybyłą i swoimi zdolnościami pokierował Niną tak, żeby usiadła koło niego.Niby tak spontanicznie złapał ją za rękę i nie odzywał się, chcąc dać dziewczynie zacząć rozmowę.

Nina · Wysłany: Czw 22:11, 04 Mar 2010 Temat postu:

/Wejscie

- Usiądź proszę - wskazała dziewczynie fotel, sama oczywiście usiadła na kanapie obok Jasona, a gdy wziął ją za rękę, uśmiechnęła się tylko tajemniczo.
- Zacznijmy od początku: szukasz dla siebie jakiegoś kacika i widziałaś moje ogłoszenia. Masz jakieś specjalne wymagania? - zapytała wesoło.

Valentine · Wysłany: Sob 13:35, 06 Mar 2010 Temat postu:

Otworzyła szeroko oczy widząc wampira, który łapię dziewczynę za rękę.
"Czy ona zdawała sobie sprawę, że to wampir?" -zaczęła się gorączkowo zastanawiać.
Spojrzała porozumiewawczo na chłopaka.
-Tak w ogóle jestem Valentine, ale mówcie mi July. - rzekła aksamitnym głosem - specjalnych wymagań raczej nie mam, no chyba, że w lodówce trochę ludzkiej... -urwała zakrywając sobie usta. Zawsze musiała powiedzieć więcej niż było to wskazane.

Jason Craig · Wysłany: Sob 18:59, 06 Mar 2010 Temat postu:

Zawarczał cicho, gdyż wiedział, co ona chciała powiedzieć.Wyprostował się lekko, cały czas trzymając Ninę za rękę.-Tylko ją tknij, a obiecuję, że nie dożyjesz jutra....-warknął tak, żeby tylko wampirzyca go dosłyszała.Nie pozwoli, żeby ktoś dziewczynie groził, prędzej sam zginie, jeśli miałby dopuścić do tego, żeby stała jej się krzywda, o nie....

Valentine · Wysłany: Sob 19:46, 06 Mar 2010 Temat postu:

-Nie jestem aż taką sadystką, żeby pić z przyjaciół albo w ogóle z żywych ludzi. - powiedziała przepraszająco ale na tyle cicho żeby Nina nie zwróciła na to uwagi. -Ona wie? -zapytała cicho.
Odwróciła wzrok i usmiechnęła się słodko do Niny.

Jason Craig · Wysłany: Sob 19:49, 06 Mar 2010 Temat postu:

Mocniej ścisnął dziewczynie rękę-Wie....-odparł tak cicho, że tylko wampirzyca go słyszała.Dla potwierdzenia swoich słów, pocałował Ninę delikatnie w policzek.-Skąd w ogóle jesteś....?-spytał już bardziej przyjaznym tonem, gdyż wiedział już, że nie zrobi jego dziewczynie krzywdy.

Valentine · Wysłany: Sob 21:05, 06 Mar 2010 Temat postu:

Rozluźniła się słysząc, że Nina wie o istnieniu wampirów. Spojrzała na wciąż uśmiechniętą Ninę.
-Jestem z Francji. Przyjechałam niedawno, kiedyś służyłam u Volturich, ale jakoś tak się dziwnie złożyło, że odeszłam. - powiedziała - po prostu nie lubię jak ktoś uważa się lepszego ode mnie pomimo tego, że nie jest. Tam panuje taka specyficzna atmosfera... - rzekła, nie zdając sobie sprawy z tego jak dużo zaczęła mówić. - A wy ? Ach, nie przedstawiłeś się - zauważyła, spoglądając z uśmiechem na chłopaka, a koniecznie chcąc się dowiedzieć jak się nazywa.

Nina · Wysłany: Nie 15:12, 07 Mar 2010 Temat postu:

- Spokojnie, damy sobie radę - powiedziała pewnie, ciepłym głosem.
- Francja... piękny kraj, jak i Włochy... - tu nieco zmarkotniała. - O Volturi też wiem sporo. Moja mama jest wampirzycą, została przemieniona kilka lat temu. Stąd wiem o całym waszym świecie, wiem o wilkołakach... wszystko - wyjaśniła dziewczynie.
- Ale tak jest łatwiej - dodała z uśmiechem, zerkając teraz na Jasona wesoło.

Jason Craig · Wysłany: Nie 15:19, 07 Mar 2010 Temat postu:

Uniósł ich splecione dłonie i delikatnie pogłaskał ją po policzku uśmiechając się-Ja jestem Jason Craig i przyjechałem z New York'u, ale w połowie jestem anglikiem....-odparł uśmiechając się lekko-Mnie przemienił ktoś, kogo uważałem za przyjaciela...-powiedział cicho i posmutniał lekko.

Nina · Wysłany: Nie 15:30, 07 Mar 2010 Temat postu:

- I to jest w tym najsmutniejsze... - spojrzała na niego poważnie, ale i pocieszająco, chcąc jakby dodać mu otuchy. Teraz masz mnie, będzie łatwiej... - zdawała się mówić do niego, samym tylko spojrzeniem.
- A by było jeszcze ciekawiej, ja znowu jestem w większej części Meksykanką - uśmiechnęła się. - Także każdy w sumie ma różne korzenie.

Valentine · Wysłany: Pon 23:28, 08 Mar 2010 Temat postu:

-Ach, przyjaciel... -zastanowiła się przez chwilę nad słowami Jasona. - Cóż, to bolesne kiedy ktoś bliski przemienia cię w wampira. Mnie przemieniła sistra, była zmuszona, za bardzo mnie kochała by dać mi umrzeć. - rzekła spokojnie - nawet nie wiem gdzie teraz jest - dodała - Nina, czy twoja mama nie chciała cię przemienić?

Nina · Wysłany: Pon 23:37, 08 Mar 2010 Temat postu:

- Nie, nie chciała. Bała się tego, ze zrobi mi krzywdę i dlatego prawie się nie widziałyśmy więcej. A ja sama nie wiem, czy chciałabym tej przemiany, czy nie. Kiedyś było mi wszystko jedno, ale ostatnio o tym myślę - wciągnęła powietrze z głośnym świstem.
- Nieważne... Skoro ratowała ci życie, to znaczy, nei wiem, byłaś po jakimś ciężkim wypadku, chorowałaś? - zapytała.

Jason Craig · Wysłany: Wto 17:48, 09 Mar 2010 Temat postu:

Przysłuchiwał się tej wymianie zdań.Akurat teraz, gdy one o tym rozmawiały, do jego wampirzej głowy, zaczęły napływać wspomnienia, z okresu kiedy był już człowiekiem.Jest coś, czego jej nie powiedział.Mocniej ścisnął jej rękę-Gdy byłem człowiekiem, też byłem chory...śmiertelnie...-popatrzył na Ninę-Wybacz,że ci nie powiedziałem....było to dla mnie ciężkie...-patrzył na nią oczami, w których górował ból-Byłem chory na białaczkę...wtedy nie dało się jej uleczyć, a ja sam o niej nie wiedziałem.Dopiero ten "przyjaciel" mnie uświadomił...nie chciał patrzeć jak cierpię...

Valentine · Wysłany: Wto 19:19, 09 Mar 2010 Temat postu:

Westchnęła głośno.
-Nie , nie byłam chora. Miałam wypadek samochodowy. Jechałyśmy z siostrą, ona już w tedy była wampirem lecz ukrywała to przed naszą rodziną. Nie miałam pojęcia o istnieniu tych istot, jednak teraz widzę jakie to musiało być dla niej męczące. Tak wielki sekret, przez tyle lat... - powiedziała - Była burza a nasz samochód nie był wyposażony w wycieraczki, ja prowadziłam... wpadłyśmy z drogi i... straciłam przytomność, opowiedziała mi co się stało kilka dni później. Zamieniła mnie. Nie miała bym szans na przeżycie.
-Jason, jaka choroba cię dręczyła?

Jason Craig · Wysłany: Pią 20:19, 12 Mar 2010 Temat postu:

-Białaczka-powiedział cicho, wbijając wzrok w podłogę.-Wtedy była to choroba nieuleczalna.Nie było dla mnie ratunku.Sam o niej nawet nie wiedziałem, lecz zaczęły pojawiać się pierwsze objawy.Joe, bo tak miał na imię wampir, który mnie przemienił, nie mógł patrzeć jak cierpię.Zmienił mnie i wszystko mi wytłumaczył, a potem zniknął.Zostałem sam.Uważałem się za potwora...wciąż nim jestem-wolną dłoń zacisnął w pięść-Chciałem się zabić, lecz uświadomiłem sobie, że to niemożliwe.W końcu trafiłem tutaj....-zamilkł i puścił dłoń dziewczyny.Ukrył twarz w dłoniach.Te wszystkie wspomnienia przepełniały bólem jego serce, które od półtora wieku już nie biło.

Valentine · Wysłany: Sob 14:18, 13 Mar 2010 Temat postu:

-Potwora? - dziewczyna nie kryła zdziwienia - Jak dowiedziałeś się, że jesteś nieśmiertelny i masz super moce, uważałeś się za potwora? Ja myślałam przez pierwsze pięćdziesiąt lat, że to dar od Boga, że jestem eee... wybranką losu. A właśnie, masz jakieś specjalne zdolności? - zapytała z zaciekawieniem

Jason Craig · Wysłany: Nie 14:12, 14 Mar 2010 Temat postu:

Siedział teraz lekko skulony i patrzył w podłogę-Potrafię manipulować odruchami ludzi, wampirów, wilkołaków i innych...Mogę sprawić, że podejdą do mnie, chodź nie będą tego chcieli i na odwrót...-powiedział.Ale co z tego, że ma takie zdolności.Kiedyś chcieli go zwerbować Volturi, ale nie chciał żywić się krwią niewinnych ludzi.Wolałby już śmierć.Ponownie ukrył twarz w dłoniach.Przez te sto pięćdziesiąt lat nadal uważał się za potwora, bo mógłby zrobić krzywdę kogoś, kogo kocha...

Nina · Wysłany: Nie 15:04, 14 Mar 2010 Temat postu:

- Jason... - szepnęła. Przytuliła go do siebie, by nei czuł się taki samotny. Chciała z resztą pomóc mu w odzyskaniu spokoju i równowagi. Przesyłała mu swoje wsparcie, po prostu poprzez kontakt, poprzez dotyk.
Nie musiała nic mówić, wiedziała, że on zrozumie iż nie żywi do niego urazy za to, iż jej nie powiedział o chorobie. To nie było ważne.
- Nie jesteś i nie byłeś nigdy potworem. Jest tylu dobrych ludzi, którzy są wampirami. To, ze muszą żyć z picia krwi, nie znaczy, że są źli. To nie jest wasz wybór. To wasza codzienność, tacy byliście zawsze, od początku. Taka wasza natura. poza tym, każdy jest kowalem swego losu. Jest taki, jaki chce. Jeśli nie chcesz krzywdzić innych, życz nimi w zgodzie, być zwyczajnym chłopakiem, to nim jesteś.

Jason Craig · Wysłany: Nie 15:14, 14 Mar 2010 Temat postu:

Dotknął delikatnie jej ramienia i cicho westchnął.-Przez te wszystkie lata, uważałem się za potwora, teraz będzie mi się trudno odzwyczaić-przytulił ją do siebie, cicho wzdychając.Jak mu się uda żyć tak, jak ona mówiła, będzie spełniony, możliwe, że stanie się zwykłym człowiekiem"...

Nina · Wysłany: Nie 15:31, 14 Mar 2010 Temat postu:

- Uważałeś się, ale nie chcę, byś uważał się za niego nadal, rozumiesz? Nie jesteś nim! Zrozum, że nie musisz być kimś złym. Ilu ludzi jest gorszych od wampirów? No ilu? Głowa do góry, Jason! - uśmiechnęła się ciepło.

Jason Craig · Wysłany: Nie 16:04, 14 Mar 2010 Temat postu:

Uśmiechnął się, tak jak lubiła najbardziej.Cóż, teraz, albo nigdy.Delikatnie dotknął jej policzka-Kocham cię...-szepnął cicho, nieśmiało się uśmiechając i zachodząc w głowę, jak ona zareaguje na to dosyć odważne wyznanie, jak na niego.Czuł, że znalazł kogoś, kto go w końcu uznał i nie ma za potwora...