Kasyno i bar

Juliette

- Bo i nią nie jest. - stwierdziła Juliette z uśmiechem - Ta specjalistka po prostu pracuje już dość długo. I służy radą składając wolne uwagi. To on tu decyduje. - wskazała na Normana wzruszajac ramionami - W razie co wystarczy mi jedna podopieczna szefie... - westchnęła

Norman

Odtrącił jej dłoń. Nie mieszał intersów z życiem prywatnym. Spojrzał na Juliette i na nieznaną mu z imienia wampirzycę - Spokojnie drogie panie. - zaczął zagarniając w dłonie gazetę - Proponuję najpierw byś się przedstawiła. - odchylił się w tył i złożył łokieć na oparciu krzesła.

Veronica

Veronica uśmiechnęła się zabierając rękę.
-Callie Grey... -przedstawiając się, przez jej usta gładko przemknęło kłamstwo. Dziewczyna podała imię i nazwisko, którą kiedyś spotkała na swojej drodze.
-Całkiem niedawno przeniosłam się z Seattle do Forks... -mruknęła.

Juliette

- Ja jestem spokojna - stwierdziła jakby nigdy nic - Ja tu tylko pracuję - uśmiechnęła się - dobre rady składam gratis, jak przyjaciel. - wzięła filiżankę w dłonie i upiła łyk.

Norman

Spojrzał na Juliette koso. Akurat jej zdanie się dla niego czasem liczyło. Wrócił do Callie - Jak chcesz. Jest tylko parę warunków podstawowych - uśmiechnął się lekko - Jesli chcesz tu pracować to musisz je spełnić. Inaczej nie będzie tu dla ciebie miejsca. - powiedział twardo bawiąc się gazetą.

Veronica

-Więc? -spojrzała na niego wyczekująco. Jeśli chce, żeby spełniła jakieś warunki, to chyba powinien jej o nich powiedzieć.

Juliette

Juliette założyła niedbale nogę na nogę i mierzyła wzrokiem dziewczynę. Spokojnie piła kawę. Uniosła brew. Zdecydowanie pyskata... Ale niektórzy takie lubią

Norman

Mimo tego że głowa bolała coraz mocniej zażądał kieliszka wódki. - Jestem na ogłół miłym człowiekiem. - powiedział uśmiechając się krzywo - I moje dziewczęta nie mają ze mną źle. Juliette może poświadczyć. - skinął głową w stronę półwampirzycy - Nie lubię tylko jeśli się mnie nie słucha i kiedy próbuje się ze mną niezbyt czystych sztuczek. - oświadczył i wychylił kieliszek - To wszystko, jeśli się zgadzasz możesz zacząć od dziś.

Veronica

-Okey... -wzruszyła ramionami- Marne warunki.... Ale jeśli to wszystko to ok. Zgoda... -uśmiechnęła się delikatnie do Normana. Był stary.... Ale przystojny.

Juliette

- Ekhm - chrząknęła dyskretnie - zapomniałeś o jednym - wpatrywała się w dziewczynę - nie gryziemy klientów i... - uśmiechnęła się lekko - nie zjadamy ich. Mniemam że wiesz o czym mówię. Ale to jego decyzja. Nie moja - uniosła ręce w geście : ja rączki mam tutaj..

Norman

- No tak... - Norman wstał od stolika i wywrócił oczami - Myślałem że to oczywiste. - zasunął za sobą krzesło - No i przedewszystkim... - zaczął nabierając powietrza w płuca - nie zjadamy i nie gryziemy klientów. - Wskazał gazetą zwiniętą w rulon na Juliette - Pokaż jej pokój - rozkazał. - Ja idę do siebie. - Głowa zaraz mi pęknie... Czuł się chyba najgorzej w całym swoim parszywym życiu.

/ Pakamera Normana

(Proszę sobie stworzyć sypialnie wg. potrzeb xD )

Veronica

-Nie jestem kanibalem... Nie jem ludzi... -uśmiechnęła się słodko i niewinnie. Miała ochotę rozpieprzyć coś w drobny mak... Ale czy musiała to pokazywać?

Juliette

- A to ci się chwali - uśmiechnęła się Juliette - Chodź. Pokażę ci pokój, w którym zamieszkasz - wstała z gracją - i nie złosć się tak.

Veronica

-Nie złoszczę się... -mruknęła a na jej twarzy pojawił się po raz kolejny sztuczny uśmiech. Sęk w tym, że nie wypadł już przekonująco.
-Ja go zabiję... Przy pierwszej lepszej okazji... -mruknęła pod nosem podążając za Juliette.

Juliette

Miała dobry słuch.
- Norman jest w porządku. A jeżeli planujesz kogos pozbawiać życia, to nie tutaj, proszę - spojrzała na nią przez ramię. - Juliette - wyciągnęła do dziewczyny rękę.

Veronica

Uścisnęła jej rękę i kiedy chciała powiedzieć swoje imię wzięła głęboki wdech powietrza. Nie Veronica.
-Callie... -mruknęła z uśmiechem- I Nie Normana. Tego pokurwionego... -szepnęła radosnie.

Juliette

- Victora? - miała dobrą pamięć - czasem nie jest warto. Czasem bardziej opłaca sie zabawić czyimś kosztem. Urażona duma boli dużo bardziej - usmeichnęła się i wyszła z baru

//hall

Victor

/Hall

Wszedł sobie luźnym krokiem i zasiadł przy barze. Skinął na barmana i poprosił wódkę. Wypił dwa szybkie po czym odwrócił się by ogarnąć pomieszczenie spojrzeniem. Większość dziwek gapiły się w jego stronę. Jedna z nich podeszła do niego. Victor przyciągnął ją do siebie leniwym gestem. Ładnie pachniała. Z braku laku mógłby sobie z niej trochę nadpić. Dziewczyna zaczęła się przed nim wdzięczyć i takie tam. Victor przyglądał się jej z zadowoleniem.

Veronica

/?

Veronica weszła powoli weszła do środka. Bar miała przed sobą, więc Victor nie mógł jej tak szybko zauważyć. Uśmiechnęła sie do siebie ironicznie widząc go w oddali. Ściągając na siebie liczne męskie spojrzenia usiadła w rogu na skórzanej kanapie. Widząc ów kobietę kręcącą się wokół Victora delikatnie się zaśmiała.
-Zawsze wybierasz te najgorsze? -zapytała od tak.

Victor

Wyczuł jej obecność zanim jeszcze weszła do burdelu. Zrobił się czujny. - Co tu robisz? - zapytał tak cicho by tylko Ver mogła go usłyszeć. Przy okazji złapał dziwkę za tyłek jedną ręką, drugą przysunął do tętnicy na jej szyi. Serce biło jej szybko, krew była gorąca i jednocześnie kusząca.

Veronica

-Jestem Twoim cieniem... -mruknęła cicho odwracając wzrok. Kelner przyniósł jej kieliszek martini.
-Norman nie będzie zadowolony, kiedy wyżresz mu połowę dziewczyn... -powiedziała delikatnie poprawiając sukienkę na udzie.

Victor

- Cieniem? No co ty nie powiesz... Co tu robisz? - powtórzył pytanie. Sięgnął po rękę dziewczyny i polizał jej przegub. Zastanawiał się czy podpić z niej tutaj, czy może iść na stronę.

Veronica

-Pracuję... -mruknęła nawet tym faktem trochę rozbawiona. Upiła niewielką ilość martini z kieliszka. Odgarnęła palcami długie, blond włosy.

Victor

Z początku pomyślał sobie, że Ver robi sobie jaja. Potem jednak jakoś to do niego dotarło. Wkurwił się. Wstał z lekka ożywiony i pociągnął za sobą dziewczynę. Usiadł naprzeciwko Ver i pociągnięciem zmusił podpitą dziwkę by usiadła obok niego. Dziewczyna była lekko oszołomiona lecz już po chwili znowu kleiła się do Victora. - Że co? - rzucił w stronę Ver marszcząc gniewnie brwi.

Veronica

-Jesteś moim ojcem? Nie. I bardzo dobrze... Mówię, że pracuje u Normana... -uśmiechnęła się uroczo do jakiś dwóch mężczyzn. Znów nieco kokieteryjnie poprawiła długie włosy. Lekko przygryzła dolną wargę ust i zerknęła na Victora.

Victor

Roześmiał się cicho, choć wciąż był cholernie zły. - Zwariowałaś. Serio. - wciąż się śmiał. Nagle w wampirzym tempie sięgnął po dziwkę u swego boku i wgryzł się w jej szyję. Dziewczyna szybko straciła przytomność; nawet nie zdążyła krzyknąć. Krew pociekła wzdłuż jej szyi, wlewała się do gardła Victora przyjemnie kojąc ogień w przełyku. Nikt nie zauważył tej sytuacji. Oczywiście prócz Ver.

Veronica

Veronica spojrzała na niego nadal ze spokojem.
-Od dziwek przynajmniej nie uciekasz... -uśmiechnęła się złośliwie. Palcami dotykała kieliszka, którym lekko obracała.
-Zabijesz ją... -mruknęła beznamiętnie wpatrując się w to co robi.

Victor

Odrzucił od siebie ciało dziewczyny, lekko uspokojony. - Czyli próbujesz zrobić mi na złość? - zapytał i wytarł podbródek rękawem. Na jego ustach pojawił się standardowy cwany uśmieszek. O mało się nie roześmiał.

Veronica

-A czy ja tak powiedziałam? -uśmiechnęła się delikatnie. Zmierzyła go spojrzeniem. A niech się śmieje.
-Po prostu... Może to nie jest złe rozwiązanie? Kilku facetów... Jedna noc... -rozciągnęła się leniwie.

Victor

- Skoro tak lubisz... twoja sprawa. - wzruszył ramionami wlepiając w Ver zimne spojrzenie. Z pozoru miał głęboko w dupie to co robi Ver, w środku jednak się gotował. Potrafił to jednak perfekcyjnie ukryć. Nie ma to jak lata praktyki...

Veronica

-Uczę się od mistrza... -znów posłała mu uśmiech, tym razem cholernie złośliwy.
-Chcesz czegoś ode mnie? -zapytała mierząc go obojętnym spojrzeniem.

Victor

Zmierzył ją wrednym spojrzeniem i odezwał się dopiero po krótkiej chwili. - Właściwie to... nie. - wstał, zabrał ciało martwej dziewczyny i opuścił burdel w poszukiwaniu zastępstwa dla tej co ją zjadł Razz

/gdzieś tam jeździ na motorze XD

Veronica

-No to szerokiej drogi... -warknęła na niego po czym podniosła się i przeszła do swojego pokoju.

/Sypialnia Callie Grey.

Carmen

/ ap.Carmen

Weszła do kasyna i baru pewnym krokiem. Stanęła przy barze.
- Daj mi szampana i dwa kieliszki i możesz jeszcze whisky - powiedziała do dziewczyny ze barem i oparła się plecami o ladę

Victor

/?

Wszedł do jednego ze swoich ulubionych pomieszczeń w burdelu i rozejrzał się. Miał ochotę na szybki numerek. Zauważył niezłą laskę przy barze. Podszedł do niej pewnym krokiem i stanął obok, dosyć blisko, tak by mogła poczuć przyciągający wampirzy zapach. Rozpoznał ją. Dziewczyna Martina. Łe tam. - Hej. - przywitał się.

Carmen

- Hej - zerknęła na niego szybko. Nie znała go , chociaż widziała go kilka razy. Wzrok przeniosła na kogoś kto właśnie wygrał niezłą sumkę. Fakt, faktem że coś jej ślicznie pachniało ale nie odwróciła się.

Victor

Postanowił udawać niepoinformowanego. Zmierzył ją szybko. - Hm... Nie wyglądasz na dziwkę, za ładna jesteś na taką. Co tu robisz? - zapytał lekko przyciszonym głosem; najbardziej przyciągającym w jego wydaniu.

Carmen

Wywróciła oczami i odwróciła się w jego stronę.
- Mieszkam - odpowiedziała patrząc mu w oczy. Było w nim coś dziwnego.
- A Ty? Nie widziałam Cię tu wcześniej - stwierdziła

Victor

- Interesujące miejsce na mieszkanie sobie wybrałaś. - uśmiechnął się ukazując rządek białych zębów. - Hm... można powiedzieć, że jestem tutaj w interesach. - odpowiedział.

Carmen

- Nie moja wina. Mieszkam tam gdzie Martin - westchnęła przygladając mu się uważnie.
- Pomagasz Martinowi i Normanowi? - spytała