Dom Selene

Chiara

- Staram się jak mogę - uśmiechnęła się i zawąchała w róży.
- Spoko, lubię róże - zachichotała. Coś miała dzisiaj dobry humorek Razz

Gość

-Ciesze się że poprawiłem Ci chociaż trochę humor - uśmiechnął się. "Ciekawe kiedy się zjawi" pomyślał. -Masz jakieś plany? - zapytał z ciekawości.

Chiara

- Nie...tak się włóczę po mieście. Nie mam co robić - wzruszyła ramionami.
- mogę poczekać z Tobą - uśmiechnęła się do niego

Gość

-Ależ proszę Cie bardzo, zawsze będzie raźniej - - Spojrzał w niebo na pełzające leniwie chmury. Zamyślił się...

Selene

/ Park

Mrucząc do siebie cicho, doszła do motelu i swojego domu, a przed nim zobaczyła...
- Ty tutaj?! - powiedziała bardziej z zaskoczeniem niż złością.

Gość

Jovan od razu zeskoczył z murku, wziął kwiaty do ręki i wręczył je dziewczynie. -Tak, tutaj, czekałem na Ciebie, wybacz mi moje wcześniejsze zachowanie ale... jestem dość roztrzepaną osoba - uśmiechnął sie potulnie. Miał nadzieje ze dziewczyna mu wybaczy.

Chiara

Tłumiła wybuch śmiechu.
- To ja idę się przejść...gdzieś tam sobie - pomachała rękom. Poklepała go po ramieniu i uśmiechnęła siędo Sel.
- Papa - pomachała im i odeszła.

// ???

Gość

-Papa - powiedział i usmiechnął sie do dziewczyny - Dziękuje że dotrzymałaś mi towarzystwa.

Selene

Sel stała w miejscu, patrząc raz na chłopaka, a raz na odchodzącą dziewczynę.
- Nic już nie rozumiem - pokręciła głową. - Szkoda, że nie przyszedłeś do parku, miałam iść kupić nowy telefon, a tak? Siedziałam i nic nie zrobiłam. Ale przeprosiny przyjęte. Ja się nie gniewam na ludzi zbyt długo, no chyba, ze są to skończeni idioci, na których szkoda marnować czasu. A ty raczej wydajesz się porządnym gościem.

Gość

-Ufff- wypuścił powietrze z płuc z wielką ulga - Zawsze możemy iść na te zakupy teraz - uśmiechnął się - postaram się nie uciec tym razem, ale co z kwiatami? - spytał i spojrzał na kwiaty które trzymał przed sobą.

Selene

- Wezmę je i wstawię do wody. Ale to w motelu, wolę ich nie zabierać do domu - spojrzała na niego znacząco: te matki!
- Idziesz ze mną? - zapytała łagodnie.

Gość

-Tak idę -i zaczął iść za dziewczyna...

Selene

- Nie byłam tam już chyba trzy tygodnie. Aż się boję co tam zastanę - mruknęła, przechodząc skrótem przez podwórko.

/Motel "U Selene"

Gość

Ruszył za nią.

/Motel "U Selene"

Selene

/Seattle - mieszkanko Evana Smile

- Jesteśmy na miejscu - zakomunikowała Evanowi, gdy taksówka zatrzymała się przed jej domem. Zapłaciła taksówkarzowi i wysiadła z niej.
- To mój dom, a to motel, którym się zajmowałam - wskazała na sąsiedni budynek. - Chodź do domu, znowu zaczyna śnieżyć.

Gość

Wysiadł z taksówki i objął ją w pasie.
- Chodźmy - trącił nosem jej policzek i poszli w stronę domu Sel

Selene

Zatrzymała się przed drzwiami i wyciągnęła z torebki klucz. Otworzyła je, a potem weszli do środka. Znalazła włącznik i zapaliła światło na ganeczku.
Zerknęła na okno, z którego było widać zaplecze w motelu. Nikogo nie było widać. Zadzwoniła z domowego na numer motelu i obudziła śpiącego wuja. Wyraźnie widziała jak podreptał do recepcji.
- Ok, możemy iść na górę.

Gość

Poszedł za nią zatrzymując się przed drzwiami do jakiegoś pokoju.
- Gdzie teraz?

Selene

- Dokładnie tutaj, gdzie stoisz - uśmiechnęła się, otwierając drzwi.
- Proszę, tylko się nie przestrasz - zapaliła światło. Jego oczom ukazał się dosyć skromny pokoik, z szafą, kilkoma półkami, biurkiem, wieżą i płytami oraz starym łóżkiem.
- Usiądź - wskazała na krzesło przy biurku.

Gość

Usiadł na krześle tak jak mu kazała.
- Czego mam się bać? - zaśmiał sie i oparł o krzesło

Selene

- Wyglądu mojego pokoju. Przy twoim mieszkanku mój dom jest po prostu... bardzo skromny - wyjaśniła, włączając jakąś płytę. - Jak ci się coś nie spodoba, krzycz - powiedziała, gdy zabrzmiała pierwsza piosenka.

Gość

- Nie przesadzaj - uśmiechnął się obserwując ją.
- Ładna ta piosenka - stwierdził kiedy już trochę leciała

Selene

- Taka... ballada - przekrzywiła głowę, słuchając. - A to ja mówiłam, że smęcisz tam u siebie - zaśmiała się krótko. Odłożyła kulę na łóżko i zaczęła szukać swoich toreb podróżnych. W końcu trzeba było do czegoś spakować te wszystkie klamoty.
- Tak, to nie miejsce dla mnie - powiedziała do swoich myśli, które nieustannie krążyły wokół wyprowadzki i wspomnień. Nie dbała o to, czy Evan ją słyszy, czy nie.

Gość

Wstał z miejsca i pocichu podszedł do niej i objął ją od tyłu.
- Pomóc Ci? - szepnął jej do ucha i trącił je nosem - i podejmujesz dobrą decyzję

Selene

- Możesz - odpowiedziała krótko, uśmiechając się teraz promiennie.
- Weź tamtych kilka książek, płyty i filmy z biurka, dobrze? - zapytała.
- Ciuchami zajmę się sama - nacisnęła jego nos. Właśnie zmieniła się piosenka.

Gość

- Zaraz wezmę - mruknął jej do ucha i przeszedł przed nią. Złapał ją w talii i objął delikatnie. Zaczął poruszać się mniej więcej powoli w rytmie muzyki

Selene

Przywarła do niego bliżej, trzymając się go mocno.
- Umie pan tańczyć, panie Court - odezwała się. - Lubię tę piosenkę. Bardzo czesto pokazuje stan mojej duszy. Ma w sobie coś, co przyciąga.

Gość

- Trochę umiem - położył brodę na jej głowie i uśmiechnął się lekko. Nigdy by nie pomyślał , że taki rodzaj bliskości z kobietą może być przyjemny.

Selene

- Jaki skromny. Plus dla ciebie - zaczęła się bawić jego włosami.
- Hmm, mieliśmy chyba pakować moje rzeczy. Jak przyleci tu moja babcia z krzykiem, że ktoś zakłóca jej spokój, to się nie zdziw - zachichotała. - My, panie Selene Carter mamy niezły temperament!

Gość

Zaśmiał się cicho i wtulił twarz w jej szyję.
- Ale to dobrze...lubię kobiety z temperamentem - całował ją delikatnie po szyi ale nie żeby coś tylko żeby sprawić jej więcej przyjemnosci

Selene

- Niepoprawny facet z ciebie - pokręciła głową. - O czym jeszcze powinnam wiedzieć, co? - mruknęła, nadal lekko się z nim kołysząc w tańcu.

Gość

- Nie wiem...dowiesz się w swoim czasie - przygryzł delikatnie jej uszko a potem ją tam pocałował.
- mogę tak? -spytał chcąc się upewnić, że nie robi nic wbrew jej woli

Selene

- Nie wiem, ale powiedzmy, że możesz - powiedziała po chwili zastanowienia.
- Przynajmniej teraz, gdy mam dobry humor. No, a teraz koniec tych czułości, bo mamy wiele do zrobienia - cmoknęła go czule w policzek.

Gość

- Dobrze - pocałował ją w nos.
- To co mam zrobić? - odsunął się od niej trochę i ogarnął pokój wzrokiem.

Selene

- Spakujesz to, co cięższe, jak już mówiłam - podparłam rękami bioderka i rozglądałam się po kątach.
- Hmm, pod łóżkiem jest mniejsza torba, upchniesz wszystko z biurka bez problemu - odezwała się po chwili. - Ja zajmę się ciuchami. Taaa, zdecydowanie nie chciałbyś grzebać w mojej garderobie.

Gość

- Jesteś pewna? - zaśmiał się i wyjął spod łóżka torbę. Przenosił wszystko z biurka do tej torby.

Selene

- Jestem pewna. Bardziej niż kiedykolwiek wcześniej - usiadła na dywanie i zaczęła zbierać to, co miała na półkach. - Jezu, nie!!! - wzięła do reki stary album fotograficzny. - Tego raczej nie wezmę ze sobą. Jakby się któryś z was do tego dobrał, tylko bym wam przysporzyła uciechy - westchnęła, poprawiając ostatnio wyciągnięte zdjęcia. Zadumała się przez chwilę i spoważniała.

Gość

Spojrzał jej przez ramie i zaśmiał się.
- Kiedyś i tak do tego zajrzę - zagroził jej i pocałował ją w czubek głowy. Podszedł do jej komody żeby pozbierać z niej rzeczy i zamrugał kilka razy widząc otwartą szufladę i odwrócił się żeby go bardziej nie kusiło

Selene

- Lepiej nie. Chyba naprawdę źle wyglądałam w krótkich włosach. Choć sentyment do warkoczyków został. Jak myślisz, zrobić je sobie jeszcze? - zapytała od tak sobie, miętoląc w ręku [link widoczny dla zalogowanych]

Gość

- Nie ale jakbyś tak zrobiła sobie dwa kucyczki to byłoby słodko - zmierzwił jej włosy.
- Spakowałem to co chciałaś