Dom Takeo

Benjamin

Pokręcił przecząco głową. Otworzył jedną z książek i zaczął ją przeglądać czekając na herbatę.

Takeo

- Zimną czy ciepłą? Niegazowaną czy Gazowaną? Smakową czy nie? - na każdą odpowiedź miał tysiąc pytań. Zaniósł herbaty do salonu i postawił jedną przed Benem a jedną przy swoim miejscu. Ze stołu wziął programy telewizyjne, jakies numery telefonów, notatniki i schował je w szafce.
- Nie. Ja nie znam.

Lily

- Gazowaną a smak obojętny - powiedziała. U niej zazwyczaj było wszysko czarne lub białe.
- Długo tu mieszkacie?

Takeo

- Ja mieszkam od niedawna. Dużo podróżowałem. - powiedział przynosząc z kuchni wodę dla Lily. Klpnął na fotelu i zamieszał swoją herbatę. Przytknął kubek do ust i upił łyka. Zasłodziło go przez chwilę. Przez moment jego mina się skrzywiła, po czym zamieniła się w błogi wyraz. Odstawił naczynie na stół.

Benjamin

Ben uśmiechnięty z powodu natłoku pytań Takeo, spojrzał na nią. - Nie mieszkamy razem jeśli o to ci chodzi. Znamy się od niedawna w zasadzie, ale mieszkam tu już jakieś pół roku.

Lily

- Aha, niezbyt znam okolicę. Wcale jej nie znam - wzięła łyka wody.
- Muszę znaleźć tą kuzynkę - skrzywiła sie

Benjamin

Mieszał spokojnie herbatę. - A gdzie mieszka? W La Push czy tutaj? - zapytał nie odrywając wzroku od łyżeczki.

Takeo

- Ja już nie mam takich problemów. Niestety. - wziął głęboki wdech i wydech.
- Głodni? - zapytał weselszym tonem.

Lily

- W La Push i ma w Forks warsztat samochodowy - powiedziała tyle ile wiedziała.
- Trochę - spojrzała na Takeo

Benjamin

Warsztat... - Jest tu niedaleko, aktualnie zamknięty z tego co widziałem, więc chyba powinnaś jej szukać w La Push. - odłożył łyżeczkę z cichym brzdękiem.

Takeo

- To co chcecie. Wszystko raczej się znajdzie - uśmiechnął się, bo faktycznie, gdyby otworzyc lodówkę, to zapasów było co najmniej na 3 lata.
- Ja aktualnie nie posiadam nawet samochodu... - mruknął wspominając wypadek. Mimo to uśmiechnął się. - A ty, głodny? - spytał Bena

Lily

- Wszystko jedno - powiedziała i wypiła wodę. Kot wskoczył jej na kolana. Lily niepewnie go pogłaskała

Benjamin

- No.. mogę coś zjesć. - popatrzył na Lily - Polubił cię. Pomóc ci? - zawrócił się do Takeo. Głupio mu było siedzieć i nic nie robić.

Takeo

- Hm, nie trzeba - powiedział do Bena i poszedł do kuchni. Otworzył lodówkę i z refleksem złapał słoik, pudełko i jogurty. Upchnął je z powrotem do lodówki i wyjął potrzebne mu składniki. Postawił je na ladzie i zamknął lodówkę. Podszedł do kolejnej szafki i wyjął kolejne składniki.
- Może być omlet z płonącymi owocami? - zawołał do salonu. Co jak co, ale uwielbiał efektownie wyglądające dania.

Lily

- Może być - odopowiedziała coraz pewniej głaszcząc kotka,który zwinął się w kłębek na jej kolanach i mruczał

Benjamin

- Może - zawołał zerkając na zegarek. Byle szybko... Siedział z Lily i zwyczajnie się nudził więc zapytał - Nie cieszy cię zmiana otoczenia?

Takeo

Zdjął koszulkę - i tak mu wystarczy cała kuchnia do mycia przy jego talencie. Przygotował wcześniej wyjęte składniki wymieszał je, rozbryzgując przy okazji prawie wszystko na kuchnię. Wyjął dwie patelnie. Na jedną, większą dał przygotowane ciasto. Na drugą zaś dał owoce i jakiś płyn (jestem w stanie tylko opisać wygląd ale nazwy za chiny nie pamiętam XD).
(...)
Kiedy już omlet znajdował się na talerzach poszedł do salonu po rum, wycierając z siebie ciasto. Schylił się do szafki pod telewizorem i wyjął butelkę.
- Zaraz podaję - powiedział do Lil i Ben wracając do kuchni. Polał omlet rumem po czym wyjął zapalniczkę. Uruchomił mechanizm i zapalił omlet(rum jbcxD). Wziął talerze i zaniósł do salonu. Postawił naczynia przed Benem i Lil.

Lily

- Dzięki- uśmiechnęła się słabo.
- Okolica wszystk jedno jaka - mruknęła

Benjamin

- Ale ta nie sprawia ci przyjemności?. Dzieki Takeo. Wygląda smakowicie. - powiedział ciszej niż zwykle. Pesymizm Lily udzielał się mu.

Takeo

- nie ma za co. - powiedział do Bena lekko się uśmiechając.
- Zaraz wrócę. - mruknął i poszedł na chwilę do swojego pokoju. Wziął luźną koszulę i nałożył na siebie. Cóż, nie będzie ganiał pół nagi. Wrócił do salonu i klapnął z powrotem na fotel.
- Tak więc... Smacznego! - powiedział Benowi i Lily.

Lily

Wzięła kawałek dania do ust.
- Pyszne - uśmiechnęła się tym razem szerzej i szczerze.

Benjamin

- Wzajemnie - mruknął jeszcze ciszej. Dźgnął kawałek omleta bez entuzjamu mimo że wyglądał naprawdę smakowicie.

Takeo

Wykonał ukłon w stronę Lil.
- Dziękuję, młoda damo. - powiedział i poruszył zaczepnie brwiami patrząc na nią

Lily

- Naprawdę dobry - powiedziała z uśmiechem.
- Ben nie gniewaj się, poprostu trudno mi tak nagle stać się wesołą osobą z pełnym optymizmem - powiedziała spoglądając na niego.

Benjamin

Zerknął na nią żując omlet. Wzruszył ramionami. Cóz, ja też mam trudne życie i nikomu się nie żalę.

Takeo

- Tak, najlepiej teraz wszyscy przybierzmy grobowe miny - jęknął cicho i pacnął się w czoło. Pokręcił lekko głowo z westchnieniem.

Lily

- Jezu przepraszam - powiedziała już zirytowana.
- Może lepiej pójdę - powiedziała patrząc na nich

Benjamin

- Nie - powiedział nagle i ostro. Dokończył omlet i podziękował Takeo za poczęstunek. - Ja wyjdę. Mój kot na mnie czeka. - Zawsze ktoś... - Narazie Takeo! - zabrał swoje książki i kurtkę.

/ Ulica

Takeo

- Proszę... nie... - powiedział jakby z strachem do Lily. Nienawidził siedzieć sam w domu. Owszem, miał kota, ale czy on cokolwiek rozumiał?
- Cześć! - zawołał za Benem.

Lily

Spojrzała na niego kończąc omlet.
- Dobra zostanę - przeczesała ręką włosy.
- Jak się nazywa? - spytała patrząc na kota.

Takeo

Zatopił dłoń we włosach i roztrzepał je.
- Właściwie... jeszcze go nie nazwałem. - usmiechnął się troszkę speszony.

Lily

- Aha - powiedziała pod nosę i głaskała kotka.
- Mieszkasz sam?

Takeo

- Może masz jakiś pomysł? - zapytał Lily mając na myśli imię dla kota.
- Tak... Niestety... - odpowiedział cicho na pytanie Lily. Zwykle mieszkał lub podróżował z Naomi. Ale Naomi oszukała go. Czuł do niej taką nienawiść, jak ją kiedyś kochał. Westchnął cicho.

Lily

- Nie mam pomysłu - zamyśliła się.
- A to on czy ona?

Takeo

- On. - uśmiechnął się lekko.
- Pewnie potem dam mu jakieś bezsensowne imię. - powiedził i przygryzł wargę.Po chwili zaczął zdejmować kolczyki. Zaczął standardowo od uszu, bo na nich było najwięcej ozdób.

Lily

- Lepsze bezsensowne niż żadne - wzruszyła ramionami.
- Czemu je ściągasz? - spytała.

Takeo

Odłożył zdjęte kolczyki na stół.
- Niewygodnie mi z nimi spać w nocy. A po za tym powinienem je odkazić. - mruknął szarpiąc kolczyk na wardze, który widocznie nie miał ochoty zejść. - I znowu to samo - wymamrotał.

Lily

Skrzywiła się na ten widok i odwróciła wzrok.
- Dobrze wiedzieć . Mi wystarczą trzy - powiedziała . W lewym uchu miała 2 kolczyki.

Takeo

W końcu kolczyk puścił. Wyjął go i położył na stole. Nagle poczuł jak coś ciepłego spływa mu po brodzie.
- Cholera. znowu. - wziął chusteczkę i przytknął do skóry.
- Ja na razie nie zamierzam sobie dorabiać nowych kolczyków - powiedział. - i tatuaży też. - dodał ciszej.
- Pokazać ci dom?

Lily

- Wszystko ok? - spytała niepewnie.
- Możesz mi pokazać - powiedziała.