Dom Takeo

Takeo

- Jasne. Trochę krwi. - uśmiechnął się przepraszająco. Wstał z fotela. - Tak więc w piwnicy jest pralnia na parterze masz pokój gościnny- wskazał ręką drzwi - Pierwszą łazienkę - wskazał drzwi na lewo. - Salon, kuchnia wiesz gdzie jest. - Na piętrze jest drugi pokój gościnny, moja sypialnia, druga łazienka, pokój pracy... ksiązki, komputery i te sprawy.

Lily

Słuchała uważnie i wyciągnęła z torebki chusteczkę.
- Masz nową bo ta już trochę przemaka - zaśmiała się podając mu ów chusteczke.

Takeo

Wziął delikatnie chusteczkę i przytknął do wargi.
- Dzięki. I tak zaraz przejdzie - uniósł kąciki ust.
- Chcesz wiedzieć coś jeszcze? - zerknął na dziewczynę - Jak ocś, to śmiało pytaj.
- To gdzie masz bagaże i który pokój wybierasz? - zapytał Lily.

Lily

Podrapała się po czole.
- Właściwie to zostawiłam w La Push, jutro jak tam wrócę to je wezmę. A pokój to obojetnie, który bo i tak na jedną noc - uśmiechnęła się

Takeo

- A potem znów dom stanie się pusty - wymruczał bardzo cicho do siebie.
- Hm... to weźmiesz który chcesz pokój - zerknął na nią. - Internet jakby co jest. Jak chcesz sobie zrobić herbaty to jest w półce obok wejścia do kuchni. Uporządkowane są alfabetycznie, inaczej nawet ja bym żadnej nie znalazł. Kawy są w szafce obok. Także alfabetycznie.

Lily

- Będę Cię odwiedzać - zaśmiała się ściągając swoją bluzę i została w samej bluzce na ramiączkach.
- Ok zapamiętam - dodała.

Takeo

Uśmiechnął się lekko i zerknął na dziewczynę.
- Jeżeli idziesz na jakąś imprezę, to weź klucze. Są w przedpokoju. - Gdy stwierdził iż krew już mu nie cieknie wyrzucił chusteczki do kosza.
- No i już jest dobrze. - mówiąc to założył ręce na biodra.

Lily

- Nigdzie się nie wybieram - powiedziała opierając się o ścianę i patrząc na niego.
- Tak codziennie te kolczyki zakładasz? Nie przeszkadzają Twojej dziewczynie? - spytał może zbyt dosłownie .

Takeo

Zaśmiał się ochryple słysząc pytanie Lily. Oparł się o ścianę i przykucnął.
- Nie mam dziewczyny. - powiedział cicho. Oberwał liść z bluszczu i zaczął się mu przyglądać. Po chwili zaczął go rwać. - Naomi. Tak mówiła że się nazywa. - urwał na chwile - A ona mnie zwyczajnie oszukała. - tu się ponownie zaśmiał. Wyglądał teraz jak jakis wrak człowieka, który zaraz miał umrzeć. - Straciłem wszystko. Nawet rodzinę.

Lily

Zrobiło jej się głupio i smutno. uklęknęł obok niego i przytuliła go.
- Nie martw się znajadziesz sto razy lepszą - powiedziała

Takeo

Przytulił akże dziewczynę, lecz milczał. Coraz częściej przywoływał do siebie te wspomnienia i coraz gorzej sobie z nimi radził. Potrzebował istotnie kogoś, kto by go pocieszył, przytulił. Samotna łza pociekła mu po twarzy.
- Mam nadzieję. - powiedział cicho.

Lily

Otarła jego policzek.
- Aż tak bardzo ją kochełeś? - spytała z lekkim niedowierzaniem - za takim kimś nie warto płakać

Takeo

- I tego żałuję. Że tak łatwo uwierzyłem. Że tak bardzo kochałem. Kiedy mnie oszukała przez kilka miesięcy wierzyłem że wróci, że powie że musiała, że to był tylko żart... w końcu zrozumiałem, że to stało się naprawdę. Zbudowałem swój własny świat. Czasem do niego wracam. Ale coraz rzadziej. - powiedział i oderwał się od Lily. - Dziękuję. Ale chyba wciąż wierzę... potem wraca do mnie to, fakt że była zwykłą oszustką i nie ma przy mnie nikogo... Na szczęście spotkałem kilka osób które mnie pocieszają. Na przykład ty. - głupio mu było że tak zwyczajnie popłakał się. Wiele osób uważało że te kolczyki, tatuaże świadczą o tym że nic go nie obchodzi. Ze ma wszystko w du.pie.

Lily

Wstała i spojrzała na niego.
- Nie płacz już za nią bo ja też będę - powiedziała uśmiechając się słabo. Wbrew pozorą w środku była delikatną osobą.

Takeo

Podskoczył przerażony wycierając łzy.
- Błagam nie płacz! - jęknął i podał jej rękę. Otarł policzki od łez i uśmiechnął się blado.

Lily

- Dobrze, chciałam Cię tylko postraszyć - zaśmiała się chwytając go za rękę.
- Ale nie płacz już - powiedziała.

Takeo

Zaśmial się także legalnie.
- Jasne. Nie płakać - zrobił gest jakby tą informację wkładał do głowy. - W każdym razie jeszcze raz dziekuję - przytulił w podziękowaniu dziewczynę. Po chwili wrócił do poprzedniej pozycji.
- To jak? Potrzeba ci coś?

Lily

- Nie nic mi nie potrzeba - uśmiechnęła się.
- I nie ma za co dziękować - dodała przeczesując włosy

Takeo

*Strasznie mi zmuliło, jak chcesz możesz gdzies pójść lil ale bede ci strasznie wolno odpisywać. Przypomniałaś mi nazwiskiem że muszę kupić książkę 'Najgłupszy Anioł"*

- Według mnie jest za co. - podszedł do swojej sypialni.
- Chodź. - powiedział do niej z pokoju. Otworzył drzwi obok. Pomieszczenie było ciemne. Mimo to można było dostrzeć zarysy pianina, gitar i innych instrumentów.

Lily

[ spoko xD zostanę nią tutaj]
Wzruszyła ramionami i poszła za nim. Weszła do ciemnego pokoju rozglądając sie.

Takeo

Zapalił światło.
- Tu zawsze przychodzę kiedy jest mi źle albo po prostu muszę pomyśleć. Wtedy siadam i gram. - westchnął cicho - kiedyś tu grałem dla niej. Ale coż. Było minęło - ostatnie zdanie wypowiedział raczej do siebie, ostro i twardo. - Jak chcesz możesz brać i grać.

Lily

- Wiesz, nie umiem grać na niczym - przyznała drapiąc się po czole.
- Ale całkiem tu ładnie - dodał

Takeo

- E tam. Usiadł na krześle i wziął gitarę. Postukał w nią w ręką i pomyślał chwilę.
- Szczerze sam dawno nie grałem. - mówiąc to, pozwolił instrumentowi z jego pomocą wypuścić parę nic nieznaczących dźwięków.

Lily

- A na pianinie umiesz grać? - spytała patrząc na instrument

Takeo

Pokiwał głową i odłożył delikatnie gitarę na swój stojaczek. Podszedł do pianina i dotknął go.
- Niezbyt dobrze. Ale jakoś idzie.- Siadł naprzeciw klawiszy. - Chodź. - powiedział do dziewczyny wycierając klawisze z kurzu.

Lily

Podeszła do niego z uśmiechem i spojrzała na instrument.
- Zawsze lubiłam słuchać jak mama grała - westchnęła ciężko.

Takeo

*Ja sama potrafię grać dla elizy, ale zbytnio dostępu do sprzętu nie mam, moja kol uczy się Onpu no Tegami XD Ale tak serio przy tej piosence prawie zawsze po 1:30 rycze XD*

- Ja umiem tylko parę melodii. Kiedyś zawsze siadaliśmy, kiedy padalo na zewnatrz. - powiedzial cicho. Zaczął cicho nucić, starając sobie przypomnieć starą melodię. Po chwili zaczął delikatnie muskać palcami klawisze, a z instrumentu wydobywały się ni smutne, ni wesołe dźwięki.

Lily

* Ja tak serio to gram na fortepianie Very Happy

*

Oparła się o pianino przysłuchując się.
- Zagraj mi coś - poprosiła

Takeo

* Ja w przyszłym roku pójdę prawdopodobnie na gitarę. Moje chore ambicje zagrania czegoś XD*

Wzruszył ramionami obojętnie i chwilę przypominał sobie piosenkę, którą niegdyś grał codziennie dla Naomi. Praktycznie tylko tą piosenkę pamiętał i chciał pamiętać Po chwili zaczął delikatnie uderzać w klawisze pianina. Pojedyncze dźwięki zaczęły się łączyć w jedną melodię.

Lily

Przysłuchiwała się uważnie melodii. Spodobała się jej. Uśmiechnęła się promiennie.

Takeo

*Um... chbya zaraz zmienie Ava xD Albo dam do podpisu foto XD*

Nagle przerwał melodię i walnął się lekko w czoło.
- Zapomniałem! - mruknął i wyszedł do sypialni. Po chwili wrócił z stylowym kapelusikiem na głowie.
- Dobrze. mogę już grać. - powiedział i zaczął grać melodię od nowa.

Lily

Zaśmiała się i usiadł na jakimś krześle przyglądając mu się.
- Sam ją wymyśliłeś? - spytała cicho.

Takeo

- Tak. Zawsze grałem ją Naomi - o dziwo, to zakazane słowo przez tyle miesięcy gładko mu przeszło przez gardło, nie zostawiając nawet żadnej malutkiej ranki - Są jeszcze słowa, Tylko nie chcę ich śpiewać. Bo nie mam dla kogo ich śpiewać.

Lily

- Nie musisz - powiedziała z uśmiechem.
- Odprowadzisz mnie jutro do La Push? - spytała .

Takeo

- Oczywiście. Nie ma sprawy. - uśmiechnął się do Lily wesoło. Przynajmniej nie będzie musiał siedzieć sam w domu i się nudzić.
- Przyjechałaś tu na wakacje? - zapytał się - Nie... to chyba nie ta data... - mruknął do siebie astanawiając się kiedy są wakacje.

Lily

- Nie, na wychowanie - mruknęła mniej zadowolona i spojrzała w sufit.

Takeo

Zachichotał cicho.
- Ciesz się że chociaż do kuzynki, a nie do klasztoru - zdjął kapelusz i położył na pianinie.
- Co takiego przeskrobałaś? - zapytał się nadal z nikłym uśmieszkiem na twarzy.

Lily

- W sumie to ojciec nie umi sobie ze mną poradzić więc mnie wysyła do kuzynki, którą widziałam z 3 razy w życiu. Nie mam zamiaru jej siedzieć na głowie więc pójdę poproszę żeby powiedziała ojcu,że u niej jestem, podziękuję i wyjdę - powiedziała z uśmiechem.

Takeo

Spojrzał na nią w zastanowieniu. Przypatrywał tak się w nią chwilę nim zadał pytanie.
- I co zrobisz następnie? - roztrzepał dziś powtórnie sobie włosy.

Lily

- Nie wiem. Możę pojadę gdzieś. Do Londynu nie wiem - wzruszyła ramionami.