Chata Sary

Sara

- To nie jest zabawne - zastanawiała się na ile rzeczywiście mógłby to zrobić. W dowolnej kolejności. - Ale ćwiartowanie jest niepraktyczne. I w twoim wypadku kompletnie chybione. Duży bałagan, a ty nie lubisz sprzątać - mruknęła odsuwając się na drugi koniec kanapy. Podciągnęła kolana pod brode i objęła je rękami.

Mark

Zastanawiał się, czy ona naprawdę się go boi, czy tylko udaje.
-Pewnie teraz plujesz sobie w rodę, że wzięłas obcego faceta do domu, hmm? - Spytał z miną "Nie musisz odpowiadać, i tak to wiem"

Sara

- A widzisz żebym się zapluła? - odgryzła się - Po co mnie straszysz? - rozluźniła się. Doszła do wniosku, ze jakby miał jej coś zrobić to już by to zrobił. - Powinieneś dać komuś znac gdzie jesteś. Co jak cię ktoś będzie szukał? - wyprostowała nogi dotykając go stopami.

Mark

Połaskotał ją w stopę, ale tym razem jednorazowo.
-A niby kto ma mnie szukać? - No, może Dea, ale ona ma chyba inne zajęcia... Przypomniał sobie wspomnienia Dei, które niechcący trafiły do jego głowy i się skrzywił. - Nie ma nikogo takiego.

Sara

- Rodzice? - zapytała - Przyjaciele? - zsunęła się niżej i oparła stopy o jego uda.

Mark

-Raczej nie za bardzo... - Mruknął. Rodziców nie słyszał i nie widział od trochę i jakoś mu było głupio do niech dzwonić. A to drugie?
-Ludzie maja ciekawsze rzeczy do roboty niż słuchanie mnie.

Sara

Chciała powiedzieć że ona go słucha do diabła, ale ugryzła się w język.
- No pewnie ty wiesz lepiej - burknęła cicho. Po chwili uśmiechnęła się i trąciła go lekko stopa.

Mark

-Taaa. Ja wiem wszystko. - Mruknął jakoś bez entuzjazmu i złapał ją za duży palec u stopy. - Masz upodobanie do kopania mężczyzn?

Sara

- Tylko tych silnych i pyskatych - leciutko trąciła go palcem znowu. Uśmiechnęła się przewrotnie. - I przystojnych. - dodała po chwili

Mark

-Miło usłyszeć komplement z takich ust. - Nie pozostał jej dłużny. Na dworze było już ciemno, dochodziła jdenasta, a on był dziwnie zmęczony, więc sobie ziewnął.

Sara

Spojrzała na niego uważnie. Wstała.
- Wstawaj. - Klepnęła go w udo. - I pomóż mi. - pochyliła się łapiąc za uchwyt w kanapie. Czekała aż Mark wstanie.

Mark

Wstał i złapał za drugi uchwyt.
-Iiii? Co dalej? - Spytał. Wiedział, ale spytał.

Sara

- I rozkładamy kanapę dla Ciebie. Musisz chyba na czymś spać. - spojrzała na niego jak na idiotę - No chyba, ze wolisz podłogę - przewróciła oczami.

Mark

-Wiesz... Mi to specjalnie nie przeszkadza. - Wzruszył ramionami wskazując na podłogę. - I myślę, że poradzę sobie sam. - Odciągnął ją za ramiona i resztę rozłożył sam.

Sara

-Chciałam tylko pomóc - wzruszyła ramionami i ruszyła do swojej sypialni. Po chwili wróciła z kompletem pościeli. Położyła ją na fotelu.
- Jak się uwiniemy szybko to za dwa, trzy dni będziesz mógł się wprowadzić - skinęła na jego pokój. - Meble już są w piwnicy, tylko trzeba je będzie poskładać. Opłaty dzielimy po połowie, jedzenie kupujemy na zmianę... - w sumie, dla niej było to już oczywiste ze on tu będzie mieszkał. Zreflektowała się - oczywiście o ile nadal cię to interesuje.

Mark

-No, zacząłem sobie rozkładać łóżko, więc chyba interesuje. - Odparł. Zostanie tutaj. Przynajmniej na razie, bo Dea nie wie, gdzie on jest i nie jest w stanie zmusić się do tracenia przytomności na jego korzyść. No i miał Sarę. - A te meble... Mogę zacząć jutro.

Sara

- Te meble... - uśmiechnęła się - Mozemy zacząć jutro razem. Jutro mam wolne - zachichotała - Będę sprawdzać nowego menagera. Jak sobie nie poradzi... - rozłożyla bezradnie ręce - to go wywalę. Działa mi na nerwy. To... - ruszyła w strone swojej sypialni - dobranoc Mark...

Mark

-Dobranoc. - Odpowiedział z uśmiechem i rozłożył się na kanapie wygodnie. Po chwili już smacznie chrapał.

Sara

Stała dłuższą chwilę w niedomkniętych drzwiach obserwując go przez szparę.
- Dobrze, że zostajesz - szepnęła do siebie. Cicho zamknęła drzwi i przebrała się w piżamę. Zwinęła się w kłębek i objęła ramionami poduszkę. Długo leżała z otwartymi oczami. W końcu udało jej się usnąć.

Mark

Ale to były tylko pozory xD Kiedy uslyszał, że jej oddech się ustabilizował, po cichutku wstał, otworzył drzwi do jej pokoju, po czym je zamknął. Na paluszkach podszedł do jej łóżka, dzięki Bogu było duże ;p Podszedł do niej od tyłu i ułożył się na łóżeczku tuż za nią. A co, będzie miała kaloryfer,o!

Sara

Miała mocny sen, gdy już udało jej się zasnąć. Było jej zadziwiająco ciepło. Owinęła się tym ciepłem. Instynktownie lgnęła do jego źródła. Wtuliła się w nie z błogim wyrazem twarzy. Sny zrobiły się kolorowsze.

Mark

Objął ją ramieniem i z rozkoszą zanurzył twarz w jej ciemnych, pięknych wlosach. I wdychając ich zapach, w końcu zasnął.

Sara

Zamruczała cicho. Było jej ciepło. Nie myślała, ze tanowa kołdra aż tak grzeje. Wciągnęła powietrze nie otwierając oczu. Przeciągnęła się i...
... natrafiłą na coś ciepłego i miękkiego co nie było w żadnym razie kołdrą. Otworzyła oczy. Wyskoczyła z łóżka jak oparzona zabierając kołdrę i zasłaniając się nią.
- CO TY DO CHOLERY TU ROBISZ??????????? - wrzasnęła na całe gardło. Umarłego by obudziła XD

Mark

Obudził go jakiś pierońsko głośny krzyk. Otworzył oczy i nieprzytomnie zerknął na Sarę. Podparł głowę na ręce i powiedział takim sobie mało zadowolonym tonem:
-Hm... Powiedzmy, że spałem. A teraz... Leżę, tak możnaby to określić, jak sądzisz? Bo obudził mnie jakiś cholernie głośny krzyk pełen przerazenia i oburzenia. Jestem aż tak brzydki? - Dokończył zdziwonym tonem.

Sara

- Nie. Ja pytam co ty robisz w MOIM łóżku??? Nie przypominam sobie zebym cię zapraszała - nadal miała podniesiony głos. Owijała się kołdrą. Miała za dużą i wyjatkowo nieseksowna w jej oczach błękitną piżamę w zajączki XD

Mark

Położył się wygodnie na plecach. - Wiesz, mi to nie przeszkadza, że jest twoje. - Wyznał. - I mogłabyś się już przestać zawijać jak naleśnik? Jak ci zimno, to zapraszam do mnie. - Poklepał się w ramię. I nie raziła go piżama w zajączki XD

Sara

- Nie jest mi zimno. Dlaczego do cholery wlazłeś mi do łóżka??! - zaczerwieniła się i przestała się owijać jak poczwarka. - Co ci strzeliło do łba? - wpatrywała się w niego oskarżycielsko

Mark

-A jakoś tak. - Wzruszyłby ramionami, gdyby nie leżał. - Samo przyszło. A czemu pytasz? - Rzucił niewinnie.

Sara

- Bo to moje łóżko - patrzyła na niego w lekkiej histerii. Jak on mógł? W ogóle to co to do cholery było? - Bezczelny, cholerny ośle... to moja sypialnia, do której miałeś nie włazić. Wyjdź! Wyjdź stąd! Wyjdź z mojego pokoju! - znów zaczynała podnosić głos.

Mark

-Może... nie. - Wyszczerzył się bezczelnie w jej stronę. I co mu teraz zrobi? Zrzuc, go nie zrzuci, bo nie ma siły. Zakrzyczeń na śmierć też się chyba nie da xD Jedynie go mogła zastrzelić, o.
-Wiesz, jest takie przysłowie: Jak się nie da wytępić, to trzeba pokochać. No i przestań się wydzierać, bo pobudzisz wilki w lesie.

Sara

Zawarczała wściekle. Wzorem braciszka chyba. Zamachnęła się na niego kołdrą. Nie bardzo jej to wyszło. o mało co nie straciła równowagi. Walnęła kołdrę na łóżko i prychając wściekle wyszła z sypialni.

Położyła się na kanapie i owinęła w tamtą kołdrę. Było jej zimno ale za Boga nie wróci do sypialni teraz. Właściwie czemu nie? Nie! Bo nie !

Mark

Wstał, kręcąc głową z jej głupoty. Wszedł do salonu i oparł się o framugę drzwi.
-I w ramach buntu masz zamiar tu zamarznąć? - Spytał rozbawionym tonem, zawiązując ręce na piersi.

Sara

- Tak - wcale nie szczękała zębami. Obrzuciła go dziwnym spojrzeniem. Był ciepły. Był tak cholernie ciepły. Westchnęła. Owinęła się kołdrą i ruszyła do sypialni. Schowała głupią dumę do kieszeni. Wizja grypy była straszniejsza.

Mark

-No. - Podsumował zadowolony z siebie i połozył się obok niej. Bez krępacji objął ją ręką, żeby się przestała trząść.

Sara

-Jesteś bezczelny do granic możliwości. - zaszczękała zębami. W domu było coś nie tak z ogrzewaniem. Była lodownia.

Mark

-Mogę iść na kanapę. Ale mi będzie ciepło. - Odpowiedział, dziękując kaloryferowi, który odmówił współpracy.

Sara

Trzęsąc się z zimna podeszła do szafy. Wyciągnęła gruby sweter, dwie pary wełnianych skarpet i spodnie od dresu. Nałożyła to na piżamę. Spojrzała krzywo na Marka.
- Całą noc żeś tu spał? - zapytała wciągając grubą skarpetę.

Mark

-Nieee. - Powiedział tonem niewiniątka i uśmiechnął się cwanie. - No, chodź tu do mnie, bedzie ci cieplej.

Sara

Odetchnęła z ulgą.
- Czyli przyszedłeś nad ranem dopiero, tak? - wwiercała się w niego spojrzeniem. Już sobie to przekładała po swojemu. Że on tak z troski o nią. Widocznie przyszedł jak się ogrzewanie zepsuło. Jakie to urocze... Uśmiechnęła sie pod nosem. Zatroszczył się o nią.. Oj. XDDDDDDDD

[co za naiwne babsko O.o]

Mark

[nie moge xd]

Nawet nie myślał, że mu uwierzy. No, ale jak jej się podoba taka wersja, to nie będzie zaburzać jej szczęścia xD
-Tak, przyszedłkem dopiero nad ranem. - Zapewnił ją jeszcze raz.- Zamarzłabyś.