Chata Sary

Sara

XD Takie cuś do odnowienia XD

-------------------------------------------------------------

//knajpa Sama

Wysiadła z samochodu zatrzaskujac drzwi.

- Oto i ona - wskazała chatynkę.

Mark

//Knajpa 'u Sama'

Popatrzył na domek okiem znawcy i stwierdził po chwili:
-Eee tam, nie jest tak źle! Jest nawet dobrze. - Uśmiechnął się pod nosem i pociągnał ją do wnętrza budynku. - Chodź, chcę zobaczyć jak to wygląda od środka.

Sara

- Poczekaj. Ja się nie goję tak szybko jak wy - zaśmiała się biegnąc prawie. Na schodach potknęła się i zaryła twarzą w jego plecy. Wybuchła śmeichem.

Gaspard

Złapał ją w ramiona jak prawdziwy bohater.
-Ostatnio mam zaszczyt ratować piękne kobiety z opresji. - Mówił, śmieęc się głośno. Objął ją jedną ręką w pasie, jej drugą dlon natomiast położył sobie na karku. - Tak będzie bezpieczniej.

Sara

- Moze od razu mnie poniesiesz? - zaśmiała się żartobliwie. - Byle nie przez próg. Ślubu z Tobą nie brałam - parsknęła.

Gaspard

-Z noszenia kobiet to mógłbym już robić dyplom. - Mruknął dźwigając ją na rękach. Nie była cieżka, a do tego on był wilkołakiem, więc dla niego - jak piórko. Postawił Sarę tuż przed drzwiami. - Jak sobie pani życzyła. - Skłonił się delikatnie, a po jego twarzy błąkał się figlarny uśmiech.

Sara

- Dziękuję - uśmiechnęła się uroczo. Delikatnie przygryzła wargę, jednak trwało to sekundę. Otworzyła drzwi i zaprosiła go do środka.
- Nie wygląda to może super ekstra, ale uprzedzałam, ze chata jest do remontu - westchnęła. W rzeczywistości bardzo dużo zrobiła już sama, albo z pomoca braci. Zostało kilka drobnych rzeczy.

Mark

-Nie jest źle, naprawdę. - Mruknął oglądając każdy najdrobniejszy szczegół pomieszczenia. - Widzę, ze chyba się tu nieźle napracowałaś... No, byłbym wdzięczny za pokazanie mi mojego pokoju, mademoiselle. - Wyciągnął do niej rękę, w sposób, jak chciałby poprosić ją do tańca.

Sara

Przyjęła jego rękę i poprowadziła go do jednego z dwóch pokoi w głębi.
- Twój byłby ten - wskazała pokój po lewej stronie. - Ten - palec wypunktował pokój po prawej - jest mój. I podstawowa zasada. Tam nie wchodzi nikt - powiedziała twardo - bez wcześniejszego zaproszenia - mruknęła bezgłośnie.

Mark

-Nikt? A co, chowasz tam jakieś tajemnice? - Niemal wymruczał. No dłuzej to on się już nie mógł powstrzymywać. Nadal trzymając jej ręk spojrzał jej prosto w oczy. - Hmm?

Sara

- Owszem - powiedziała cicho i spojrzała mu w oczy.

Mark

-Chętnie bym je odkrył. - Powiedział przyciszonym głosem, przybliżając się do niej. - Co ty na to?...

Sara

- To zależy... - mruknęła cofając się odrobinenieńkę

Mark

I znow minimalny kroczek do przodu. Byli na tyle bliko, że Sara mogła poczuć promieniujące od niego ciepło.
-Stawiaj warunki, dostosuję się z największą przyjemnością...

Sara

- Zależy od tego czy zasłużysz - nie bardzo miala siegdzie cofnąć bo juz stala przy ścianie. Patrzyła mu w oczy. Powinno go to sprowokować. W prowokowanu wilków była świetna. Jej dwóch braci moze zaświadczyc.

Mark

Uśmiechnął się wpatrując się w jej wyzywające spojrzenie. Wyraźnie go do siebie wzywała. Przybliżył się do niej jeszcze bardziej, kładac ręce na ścianie, p obu stronach jej głowy i nachylił się nad Sarą.
-A co takiego powinieniem zrobić? - Spytał, muskając jej usta swoimi.

Sara

- Starać się - szepnęła wpatrując się w jego wargi. Koniuszkiem języka onieśmielona nieco przeciagnęła po spierzchniętych ustach.

Mark

Najpierw zlożył na jej ustach delikatny pocałunek, po chwili namysłu jednak go pogłębiając. Przysunął się jeszcze o kroczek przyciskając ją lekko do ściany. Jedną rękę ułożył na jej talii, podwijając do góry jej bluzkę, a drugą wplótł w gęste, ciemne włosy Sary. Odchylił się do tyłu i spojrzał na nia uważnie.
-Tak może być?

Sara

- Powiedzmy ze to nieźle zapowiadający się początek być może całkiem nowych zasad w tym domu - westchnęła cicho przyciągając go do siebie.

Mark

-Taak? Dzięki mnie, jak mniemam. - Uśmiechnął się cmokając ją w usta. - To jak bedzie z tym twoim pokojem? Wpuścisz mnie?....

Sara

- Ty się jeszcze nawet nie zacząłeś starać - zaśmiała się wykorzystując chwilę jego nieuwagi i wyslizgujac się z jego objęć.

Mark

-Ach tak! Tak chcesz pogrywać, to licz się z tym, że jestem silniejszy. - Zaśmiał się podbiegając do niej od tyłu i zamykając jej ramiona w żelaznym ucisku.

Sara

- Nie wiesz o tym, ze nie zawsze siła zwycięża -otarła się o niego jędrnym ciałkiem odwracając do niego przodem. Spojrzała mu w oczy rozbrajającym uśmiechem i delikatnie pocałowała.

Mark

-Tylko nie mów, że chcesz się uwolnić silą woli. - Zachichotał i oddał pocałunek. Przyległ do niej całym ciałem, szczególnie klatą, ażeby mieć pełen wzgląd na jej obfity biust Very Happy

Sara

- Kto powiedział ze chcę się uwolnic? - mruknęła spinając mięśnie - Bezczelny jak wszystkie wilki - oddała pocałunek z nieśmiałą żarliwością.

Mark

-Ja bezczelny? - Zmrużył oczy patrząc na nią. - Pożałujesz tego! - Powiedział roześmianym głosem i uniósł ją kilkadziesiąt centymetrow nad ziemię. - Przepraszaj, albo zostaniesz w powietrzu na zawsze. - Zagroził żartobliwie i odsunął bluzkę z jej brzucha, po chwili delikatnie go całując i tym samym doprowadzając ją do szału ^^

Sara

Prychnęła niezadowolona. Jednak gdy zaczął ją całować po brzuchu zapiszczała cicho.
- I tak kiedyś ci się znudzi trzymanie mnie tak - syknęła zadowolona - I podtrzymuję zdanie. Jesteś bezczelny. - Brzuszek jej zafalował gdy jej dotykał.

Mark

-Zdziwiłabyś się. - Mruknąl i odwrócił sie tak, że teraz ona byla z powrotem oparta o ścianę. No, wygodniej mu było xD Zatoczył czubkiem języka kółko wokół jej pępka i uniósł spojrzenie w górę. - To jak, zmienisz zdanie?...

Sara

- Nie - mruknęła spinając się lekko - mnie tak dobrze - oparła się nogami o jego biodra. Zdecydowanie tak było jej wygodniej.

Mark

-Mhm... Znaczy się, ze mam zrobić coś gorszego, żebyś zmieniła swoją opinię? - Spytał unosząc jedną brew. Odsunął się od ściany i zaczął przesuwać się powoli w stronę drzwi do jej pokoju, w końcu opierając o nie Sarę - Myśle, że powinnaś... - Zamruczał unosząc ją kilka cm wyżej i ustami pieszcząc okolice poniżej jej pępka.

Sara

- Coś gorszego - wyjęczała cicho - To chyba w drugą stronę. Całkiem mi teraz dobrze... - mruknęła przeciągle.

Mark

-Rozumiem. - Mruknął z cwanym uśmiechem i spuscił ją powoli na podłogę. Cofnął się o krok i zmierzył ją spojrzeniem. - Czyli teraz gorzej?

Sara

- Wredny - pokazała mu język i poprawiła koszulkę. Błyskawicą doprowadziła się do porządku -I bezczelny - przejechała mu pzanokciem po ramieniu. Pocałowała go delikatnie przygryzając mu wargę. Po czym odsunęła się i poszła do kuchni.
- Herbaty? - zawołała.

Mark

Uśmiechnął się pod nosem, ale po chwili uśmiech zlazł mu z twarzy. Oparł się o ścianę, kiedy zakręciło mu się w głowie. Poczuł, że nie może utrzymać się na nogach, więc zjechał na plecach po ścianie, sadzając tyłek na podłodze. Starał sie wyostrzyć wzrok, ale czuł, że coś jest nie tak. Że odpływa, znowu, ale teraz inaczej. Na chwilę wszystko się zatrzymało i otaczała go ciemność i głucha cisza. A potem zaczęły wracać przytłumione głosy, niewyraźne kształty i kolory.
-Ku*wa mać. - Podsumował chwytając się za głowę.

Sara

Słysząc dziwny hałas wybiegła z kuchni. Kubek wyleciał jej z rąk. Dopadła do niego
- Ej.. Kolego... - potrząsała nim - Mark?! Hej.. hej.. nie mdlejemy mi tu. - wyciągnęła telefon. - Co jest grane?! Mark! - strzeliła go po twarzy by odzyskał przytomność. Jedyny efekt to jej boląca dłoń.

Mark

Zamrugał kilka razy i zobaczył zaniepokojoną twarz Sary. Uśmiechnał się rozbawiony, mimo wszystko.
-Boisz sie o mnie. - Stwierdził na tyle głośno, na ile pozwalały mu zawroty głowy, takim tonem, jakby go to bawiło. Nagle spostrzegł rozmywający się, prostokątny przedmiot w jej ręce i zmarszczyl brwi.
-Nie waż się dzwonić po pogotowie. - Powiedział ostrym tonem i spróbował się podnieść, co zaowocowało tylko i wyłącznie trzepnięciem się w tył głowy o ścianę.

Sara

- Idiota - warknęła ale odłożyła telefon.- Nie ruszaj się debilu jeden. Ja nie mam tyle siły by cię gdziekolwiek potem ruszyc. Nie wiem co ci jest, ale nie leczylbys sie szybciej jako zwierzak? - zapytała szperajac w pamieci szczegóły z życia braci.

Mark

-Trudno się w ogóle leczyc z czegos takiego. - Wymamrotał podpierając się z tyłu na dłoniach. Wziął dwa głębokie wdechy, p czym znów mu się zakręciło we łbie. - Przyniosłabyś mi szklankę wody jak ładnie poproszę? - Spytał siląc się na uśmiech.

Sara

- Jeżeli obiecasz że nie ruszysz stąd dupy - spojrzała na niego groźnie.

Mark

-Obiecuuuuje... - Powiedział, mrugając oczami i starając sie zostać wsród zywych. - Chyba, że tak bardzo chcesz być przy mnie... W takim razie możesz zostać. - No, przynajmniej humor mu wrócił xD