Chatka Steel'ów

Adam

- Kiedy twój tyłek jest całkiem całkiem - droczył się z nią lekko. Kolejne słowa, które wypowiedziała zdziwiły go - Dlaczego? Przeceiż ci go nie ukradnie... - zażartował

Leah

-I tak nie dorównuje Blance...- mruknęła-I nie chcę. Nie widzę takiej potrzeby.

Adam

- Ty powiesz, że nie życzysz sobie by ona się zbliżała do małej. On powie, ze nie życzy sobie by do niej zblizał się Embry.. albo Ian - zapunktował celnie - do czego to prowadzi? Nie wymagaj od niego żeby szanował i tolerował twoich przyjaciół jeżeli ty nie robisz tego samego w stosunku do jego. Któremu z nich bardziej nie ufasz? Jej czy jemu? - zaczął zmywać naczynia. Nie oczekiwał od niej odpowiedzi.

Leah

-To Gaspard nie toleruje moich znajomych... -mruknęła- A teraz stawia mi ultimatum... -zaśmiała się. Miała dość tematu Dei.

Adam

- Oczywiście - uśmiechnął się lekko - A ty jego przyjaciół witasz z otwartymi ramionami - wstawił naczynia na suszarkę. - Masz ochotę na dziecinne zachowanie? Wieki nie grałęm na playstation. Mam taką postać, którą nazwałem Gaspard. Mogę nim zagrać. Dasz mu w mordę - puścił do niej oczko. - Chodź Matko Kiedyś Karmiąca - przygarnął ją ramieniem - zrobimy coś głupiego żebys się oderwała od tych głupich rozważań. - doszedł do wniosku, ze rozkmini sprawę sam i zastanowi się co z tym zrobić. Na spokojnie. W końcu poniekąd to sprawa sfory. O.

Leah

-Chcę!- zaśmiała się. Miała ochotę na chwilę rozrywki. Jakiejkolwiek.

Adam

- No to chodź - zaprowadził ją do saloniku i podłączył konsolę do telewizora. Wręczył jej jeden kontroler, drugi sam chwycił. - Wybierz sobie zawodnika - włączył boks.

Leah

Wybrała umięśnionego, łysego murzyna. Zaśmiała się pod nosem.
-Jak podoba Ci się mój asfalcik?

Adam

- Nie mów asfalcik - upomniał ją - lepiej brzmi bambus... Całe szczęście że nie wybrałaś żadnej baby.- złapał za swoja konsolę. - Mam opory przed biciem kobiet. Gotowa?

Leah

-Taaaak.... Ja też nie przepadam za praniem mężczyzn ale cóż... -zaśmiała się. I w tym momencie Adam otrzymał w grze pierwszy cios.

Adam

Oddał jej. W grze oczywiście. Murzynek oberwał pięknym sierpowym. Jakby się przyjrzec dobrze i przymknąć jedno oko to postać Adama rzeczywiście wyglądała jak Gaspard.

Leah

Ale nie musiał czekać, żeby dostać za swoje. Postać Adasia wylądowała na plecach. Murzyn usiadł na nim okrakiem i zaczął sprawdzać wytrzymałość głowy białego wykorzystując do tego swoje pięści.
-Ałć... -mruknęła Lee.

Adam

Adaś kopnął murzyna w plery i wydostał się spod niego. Przykopał mu raz jeszcze i dowalił centralnie w maskę. Po chwili Bambo zaczął się cofać. Przywalił mu raz jeszcze.

Leah

Leah próbowała sobie jakoś poradzić... Ale widocznie w tej patowej sytuacji nie było już żadnej deski ratunku. Po chwili ogromny, wirtualny mężczyzna leżał na deskach ringu.
-Gameee oooveeer.... -mruknęła średnio zadowolona Leah.

Adam

- Jeszcze raz? - zapytał Adam postanawiając że tym razem da jej wygrać.

Leah

-Niiee... -mruknęła przeciągając się- I tak wiem, że dasz mi fory... -westchnęła.

Adam

- Zawsze możemy zagrać w szachy - usiłował utrzymać powagę - Tam trudno o fory.

Leah

Chwyciła z łóżka poduszkę i strzeliła nią Adasia po głowie.
-Ty Wiejski Jasiu! -mruknęła pamiętając jak sam nazwał się kiedyś z Gaspardem- Jesteś nienormalny! -zaśmiała się.

Adam

- Miastowa Kasia się odezwała - złapał drugą poduszkę i też ją walnął. Lekko! I po dupie XD

Leah

-Przynajmniej nie zwracasz się do mnie tak jak babka... Pełnym imieniem... -zaśmiała się zabrała poduszkę- Powiedziałam już. Łapy i myśli precz od mojego tyłka!

Adam

- Ale ja rączki mam tutaj - zamachała paluszkami trzymającymi poduszkę - A myśli to siedzą tam w jednym takim domu - zaśmiał się - A o Twoim tyłku się wypowiadać nie będę. No ile razy mozna mówić że całkiem całkiem jest... - poruszył cwanie brwiami. Cel został osiągnięty. Śmiała się.

Leah

Zaróżowiła się lekko. Podpuścił ją paskudnik! Usiadła na kanapie. Nadal była uśmiechnięta jednak uśmiech powoli spełzał z jej twarzy.
-Chyba tam jednak nie wrócę... -mruknęła tylko.

Adam

- Jak chcesz - mruknął rozwalając się na swojej części kanapy - Ale ja bym wrócił. Z czystej złosliwości - rzucił mimochodem - Dlaczego masz mu dawać wolną rękę. Niech się chłopina namęczy trochę - usmiechnął się. nie ma to jak brac kogoś lekko pod włos.

Leah

-Jaką wolną rękę? -mruknęła- Przecież nie pobiegnie za Deą jak piesek... Embry czasami bywa groźny... -oznajmiła.

Adam

- Czemu akurat za nią? - stwierdził - W La Push jest przecież tyle dziewcząt... A samotny ojciec... No wiesz.. rozczula. Podobno bywa uroczy... - podpuszczał ją odrobinę. Nie był złośliwy. - Leah. Chodzi mi o to, ze zostawiając go samego ajesz mu oręż do ręki. Zawsze moze powiedzieć: To ty mnie zostawiłaś. To ty odeszłaś. To ty uciekasz... Po co?

Leah

Zagotowało się w niej trochę. Po pierwsze, że Adaś w ogóle mógł pomyśleć, że zostawi Gaspardowi małą. Po chwili roześmiała się. Odchyliła głowę do tyłu.
-To głupie. Dziś rano przyniosłam tam resztę swoich rzeczy.

Adam

Patrzył na nią uważnie i uśmiechał się lekko. Załapała. Dzięki Bogu. Nie powiedział nic tylko się patrzył i uśmiechał.
- Posiedź jeszcze chwilę a potem cię odprowadzę. - przyciagnął ją do siebie i przytulił. Jako alfa miał zdecydowanie silniejszy instynkt opiekuńczy XD No a Lee była wilczycą z JEGO sfory. A JEGO sforę należało chronić XD

Leah

-Dobrze tatusiu... -zaśmiała się lekko się w niego wtulając. Lekko się uśmiechnęła.
-Pachniesz tą babką.... -powiedziała rozbawiona lekko.

Adam

Lekko trącił ją w czółko palcem
- Odwal się. Ona pachnie bosko. A Ty bądź grzeczną córeczką i nie żartuj z ojca - zaśmiał się i przeciagnął lekko. W tym mu Leah nie przeszkadzała. Co najwyżej mogła poczuć jak na chwilę naprężają i rozciągają się jego mieśnie. - Jakiś palant do niej przyjechał. Jej szef. Gej. Pierdoli o jej byłym. Bił ją i Amelię. Zabiję gnoja. Pojadę, znajdę skur**** i urwę mu jaja. - zawarczał.

Leah

Zmierzyła go wzrokiem i usiadła. Patrzyła na niego jak na pojeba.
-Spróbuj. Zamkną Cię i tyle żeś widział tę swoją piękną, ciemnoskórą.... -mruknęła.

Adam

- Masz rację. Lepiej będzie poczekać aż przyjedzie tutaj. Tu.. - zamyślił się - mamy inne prawa. Tu obcym łatwo o wypadek... - mruknął - a poza tym zawsze można zabłądzić. Nawet się do niej nie zbliży - oczy mu się zrobiły wilcze - Nigdy jej juz nie skrzywdzi. Nigdy. - warknął znów ale uspokajał się już powoli. - Nie dam jej skrzywdzic rozumiesz? I zrobię wszystko zeby temu zapobiec. Wszystko. Rozumiesz? Leah, a gdyby ktoś chciał skrzywdzić Josie? Nie zrobiłabyś wszystkiego zeby temu zapobiec?

Leah

-Adam. Blanka jest już dorosła... Teraz Ty ją chronisz. Wszystko jest w idealnym porządku.. Nie możesz tak po prostu go zabić. Nie możesz zabić człowieka Adam... -westchnęła.

Adam

- Nie powiedziałem że go zabiję, tylko ze urwę mu jaja - usciślił z uśmiechem - Nie dałbym mu umrzeć. A wypadek.. no cóż. Nie kazdy jest smiertelny.. Nie dam mu się do niej zblizyć i koniec.

Leah

Zaśmiała się głośno patrząc na niego z miną mówiącą, że ma nie po kolei w głowie.
-No i żyj człowieku w takim 'stadzie'... -prychnęła z uśmiechem- No ale jak masz skarb, to go broń.

Adam

- Nie narzekaj na stado - pogroził jej palcem - mogłaś trafić gorzej. Z takim Quillem jako alfą. Albo z jakimś obleśnym starym dziadem lubiącym podszczypywac młode wilczyce. - zachichotał udając ze zamierza uszczypać ją w tyłek XD

Leah

-Starego obleśnego dziada to mam w domu... -zaśmiała się- No może nie jest taki obleśny... -mruknęła- Ale zabieraj łapy...-odskoczyła w bok- Nie chcę znowu słuchać, że właściwie to się od niego niczym nie różnię.

Adam

- Od tyłka? Od dziada? Ależ różnisz się - zażartował - Daj spokój Leah. Ty i on jestescie jak światło i cień. Wymaga wiele wysiłku, zeby panowała miła równowaga. Ale jak już zapanuje.. - westchnął rozmarzony - wtedy masz najcudowniejsze zachody słońca i piękny zmierzch - usmiechnął się. - Dajcie sobie czas. I znajdźcie jakis kompromis. Ustalcie zasady, co jest do przyjecia a co juz nie. Dla obojga. I o. Ale co ja wiem. Przecież ja jestem Wioskowy Jasio - pokazał jej język, ale potem uśmiechnął się lekko.

Leah

Westchnęła cicho podnosząc się z kanapy.
-Może masz rację... -mruknęła- Ale ja już mam dość tego, że we wszystkim zawsze ja jestem winna.... -westchnęła- Nigdy się za mną nie wstawi. Zawsze ktoś inny będzie poszkodowany... -miała zamiar już iść do domu.

Adam

- Siadaj na tyłku Leah - powiedział poważnie - Porozmawiamy trochę - tym rzem nie prosił. Tym razem mówił alfa sfory. Nie zmuszał jej do niczego. Jednak..

Leah

Usiadła tak jak kazał, jednak nie wykazywała oznak zadowolenia.
-No co... -mruknęła- Jeszcze nie znudziłeś się moim towarzystwem? Jose jest chora. Powinnam wracać...