Dom Blanki

Adam

- Mark się ucieszy... Poza tym to moja pamiątka, wiesz? - stwierdził gładząc ją po policzku

Blanka

-Skoro tak twierdzisz.- uśmiechnęła się przytrzymując jego dłoń przy swoim policzku. Oparła policzek na jego dłoni, która była dla niej przyjemnie ciepła.

Adam

- Ja to wiem... Poza tym... - mruknął muskając drugą ręką jej szyję. - Wydaje mi się, że Mark się tego spodziewał. - uśmiechnął się ciepło. - Ucieszy się, staruszek...

Blanka

-No miło, że ja ostatnia się dowiaduję.- wywróciła sowimi dużymi gałami. Oczywiście pewnie każdy facet w okolicy to wiedział tylko ona nie...

Adam

- Blann.. ty jesteś pierwsza - uśmiechnął się i wziął ją w ramiona. - Mark po prostu zbyt dobrze mnie zna... Ale ty jesteś pierwsza... - pocałował ją z dreszczykiem.. Tak całować to on lubił Very Happy

Blanka

Odwzajemniła pocałunek, nadal czuła się jakby przytulała sie do termoforu albo kubka z gorąca herbata, ale cóż. Powoli zaczynało to być na porządku dziennym.

Adam

Przejechał jej ciepłymi dłońmi po kręgosłupie. Nie przestawał jej całować, lekko zachłannie ale nadal delikatnie... Była jego boginią, a boginie nalezy czcić. I Adaś tak właśnie robił. Wielbił ją swoim dotykiem...

Blanka

W końcu ktoś sie z nią obchodził delikatnie. Przeszedł jej po plecach dreszcz. oplotła dłonie wokół jego szyi.

Adam

Jedną ręką objął ją w pasie i przyciągnął do siebie, drugą powoli wędrował wzdłuż kręgosłupa. Wsunął dłoń pod jej długie włosy i musnął nią jej kark. Delikatnie wplótł palce w jej włosy. Obsypał pocałunkami jej cudną twarzyczkę. Pocałunek za pocałunkiem rysując kontury... szczęki... brody... nosa... policzków... brwi... Miękkimi wargami najdelikatniej jak potrafił pieścił jej skórę muśnięciami. On mógł tak godzinami....

Blanka

Blanka była wniebowzięta, to, że jest Amelia gdzieś niedaleko guzik ją obchodziło. Jego pieszczoty były bardzo przyjemne. Poczucie czasu i miejsca było abstrakcją.
-Mocno się musisz starać, by mi nic nie zrobić?- czuła jego delikatność, to jak sie z nią obchodzi według niej nie było dla niego naturalne.

Adam

- Nawet nie - mruknął z uśmiechem biorąc ją na ręce. Stwierdził, że kto nie ryzykuje ten nie żyje. Zaniósł ją do jej sypialni. Nie miał w planach jej ordynarnie przelecieć. Kochał ją. Sypialnia wydawała się odpowiedniejszym miejscem, bardziej zacisznym... i bez Amelii wkraczającej po prostu... Dla pewności zamknął drzwi. Położył Blankę na łóżku. Pochylił się nad nią i kontynuował delikatne pieszczoty rozszerzając je o dekolt. Pocałunkami pieścił każdy kawałek jej skóry. Nosem przejechał po bluzce do brzucha. Odrobinkę zawinął brzeg jej bluzki i pocałunkami muskał świeżo odsłonięty pasek skóry. Adaś z natury bywał delikatny... właściwie tę część swojej natury odkrył dopiero niedawno. On był delikatny dla niej. Kręciło go to, a poza tym chciał jej dać z siebie to co najlepsze... delikatność wliczała się w to.
- Kocham Cię - wymruczał całując jej pępek. Delikatnie przemknął po nim koniuszkiem języka.

Blanka

Blanka była mocno speszona, no cóż... u niej to normalne. Podteksty w tym wszystkim ją zabijały, cnotka się znalazła.
-Adam... Powiesz mi co robisz?- oparła się na łokciach i spojrzała na niego. Znowu miała pierwsze oznaki rumieńców, zdarza sie, nieprawdaż?

Adam

- Kocham cię - powtórzył odpowiadając na jej pytanie. - Poza tym zdaje się że cię całuję. I mówię dobranoc po wilczemu - mruknął ponownie muskając językiem jej pępek. Podsunął się wyżej i z uśmiechem pogładził ją po policzku. Ich usta dzieliły tylko milimetry.
- Wyglądasz uroczo gdy się rumienisz, wiesz? - mruknął trącając jej nos swoim nosem.

Blanka

-Lubisz sprawiać, że jestem czerwona.- mruknęła spoglądając mu w oczy uważnie.
-Teraz będe miała darmowy kurs języka wilczego? Fajniee.... Jakiś ciekawy zwrot jeszcze dziś?- przejechała ręką po jego ramieniu, właśnie chyba przestawała czuć różnice temperatur miedzy nimi.

Adam

- Mówisz masz... - mruknął z uśmiechem. - To znaczy, że jesteś śliczna - wargami opadł na jej szyję. Delikatnie przesunął po niej nosem wciągając jej zapach. Mało nie oszalał od niego. Serce zaczęło mu bić jak szalone. Uśmiechnął się i przeciągnął koniuszkiem języka po szyi. Spojrzał Blance w oczy i ucałował ją namiętnie, z oddaniem... - A to: Kocham Cię - szepnął nadal zerkając w jej oczy.

Blanka

-Chwila moment, jak to szło...?- powtórzyła jego pocałunek z lekka niepewnie. Ona zamknęła oczy, jego wzrok peszył ją z lekka, ale w końcu Adaś to Adaś... Kogo on by nie speszył takim wzrokiem?

Adam

Oddał pocałunek z uśmiechem w oczach... Gładził ją po policzku. Przejechał ręką po jej szyi.
- Zdecydowanie masz zdolności językowe... - szepnął.

Blanka

Za drzwiami przeszedł tupot nóżek młodszej siostry, ale jak widać nawet ona umie zrozumieć zamknięte drzwi.
-Dziękuję.- mruknęła mu do ucha bawiąc się krótkim kosmykiem jego włosów.

Adam

- Za co? - zdziwił się zanurzając nos w jej włosach. Pochylał się nad nią delikatnie przygniatając ją sobą. Przejechał ręką wzdłuż jej ciała.
- Jesteś cudowna, mówiłem to już? - mruknął uśmiechnięty. Czuł się jak pijany. Pijany nią... pijany szczęściem...

Blanka

-Za docenienie moich zdolności językowych.- zaśmiała się. Jego uśmiech było słychać, jak nic. Jego cięzar na sobie mimo wszystko był przyjemny. Jak jej coś zacznie łamać to na pewno się oburzy. Jego dotyk sprawił, ze przeszły ją dreszcze.

Adam

- Ja cię nie doceniam...- szepnął cichuteńko. Nie miał pewności czy usłyszała... W zasadzie to wcale nie było przeznaczone dla jej uszu. - Ja cię wielbię - zatopił nos gdzieś przy jej obojczykach. Pocałował to miejsce. Delikatnie, czule...
- To było stwierdzenie faktu... - mruknął już głośniej. Opierał się na ugiętych łokciach. Pocałunkami kierując się w stronę jej dekoltu.

Blanka

Dawno nie obchodził się z nią nikt tak delikatnie. To właściwie mimo nienaturalności było przyjemne.
-Zacznę lubić Twoje postrzeganie pojęcia 'fakt'.- mruknęła wyginając się delikatnie.

Adam

Przejechał językiem wzdłuż brzegu koszulki
- ja mam nadzieję, ze polubisz jednak więcej niż tylko moje postrzeganie pojęcia fakt. - z uśmiechem w oczach spojrzał na nią. Był pełen uwielbienia dla jej osoby. Nosem zjechał pomiędzy piersiami aż do brzucha i zębami podwinął jej koszulkę. Odrobinkę. Ucałował kolejny odsłonięty pas skóry. Centymetr po centymetrze.., Pocałunek przy pocałunku.

Blanka

-Hm... Uwielbiam też jak całujesz, wiesz? Robisz to jakoś inaczej?- spoglądała płową czuprynę. Jego dotyk był niesamowity sam w sobie, może to ta temperatura?

Adam

- Nie wiem... Może to po prostu to, że cie kocham jak wariat? - wymruczał nosem podsuwając jej koszulkę jeszcze wyżej. Całował każdy milimetr odsłanianej skóry. Muskał ją językiem. Delikatnie, niespiesznie... przedłużając pieszczoty... Sprawiało mu radość dotykanie jej w ten sposób. Ona sprawiała, że był szczęśliwy.

Blanka

-No tak, jesteś wariat przecież.- zaśmiała się wplatając dłoń w jego włosy.
-Adam....- naszło ją coś dziwnego, ona oczywiście zawsze musi coś głupiego palnąć w myślach,a potem chcieć to powiedzieć.

Adam

- Tak? - podniósł głowę patrząc na nią. Zrobił coś nie tak? Nie.. nie wydawało mu się.

Blanka

-W legendzie było, że się nie starzejecie. Od ilu lat masz te swoje dwadzieścia z hakiem,? -zaczęła delikatnie... tak bardzo delikatnie. Dążyła do czegoś innego, jednak cały czas uważnie na niego spoglądała.

Adam

- Blann... - westchnął - ja się przemieniłem dopiero 4 lata temu... Nie zdążyłbym się zestarzeć... Boisz się co będzie gdy ty zaczniesz się starzeć, a ja nie, prawda? - spojrzenie mu spochmurniało. On nie widział w tym problemu. Poza tym... dla niego było wyjście.

Blanka

-No dobra, rozgryzłeś mnie.- westchnęła ciężko spoglądając w bok. Przejechała dłonią po jego szyi i odsunęła dłoń, wiedziała, ze to zły moment, ale to by ją gryzło przez cały czas.
-Nie bądź zły, proszę...

Adam

- Nie jestem zły - westchnął. Pogładził ją po policzku i zmusił by na niego spojrzała.
- Kocham cię i nic tego nie zmieni, wiesz? A poza tym... w legendzie powiedziano, ze stary wódz odszedł w ślad za ukochaną żoną. Zamierzam zrobić dokładnie to samo, wiesz? I to nie jest prawda, ze się nie starzejemy... Po prostu starzejemy się wolniej. - uśmiechnął się trącając jej nos swoim nosem. Położył się obok niej i dłonią gładził ramię.
- Lubisz wszystko komplikować, prawda? - zachichotał delikatnie gryząc ją w ramię. Tylko oczy miał jakieś takie poważne.

Blanka

-No, to moje ukochane zajęcie. Znajdę Ci jutro jakąś dietę wegetariańską, mój drogi.- spojrzała na niego z lekka krzywo, facet ją gryzł. normalnie [REC] jak nic.... Tylko gdzie Hiszpanie?
-O czym myślisz?- spojrzała mu w oczy formułując w myślach setki przekleństwa na samą siebie.

Adam

- O tobie - uśmiechnął się i nawet nie skłamał. Naprawdę myślał o niej. I o sobie. W myślach zadawał sobie pytanie czy przypadkiem jej właśnie nie unieszczęśliwi... On też miewał dziwne myśli, które go gryzły. Gryzły mocno.
- Nie jestem królikiem - skwitował pomysł diety wegetariańskiej i skrzywił się lekko.

Blanka

-No dobra, to nie będe nawet próbowała z weganizmem....- westchnęła sobie pseudo ciężko.
-Coś wydumałeś o mnie?- przytuliła się do niego delikatnie bawiąc jego włosami, chyba lubiła czymś zajmować chociaż jedną rękę.

Adam

Odgonił złe myśli.
- Nie dumałem w tym sensie... Po prostu chciałbym, żebyś byla szczęśliwa, wiesz? - spojrzał na nią wzrokiem pełnym oddania i czułości. W nagłym odruchu przyciągnął ją do siebie i przytulił. Zdecydowanie ale delikatnie.

Blanka

-Jestem, zapewniam Cię. - musnęła jego wargi swoimi.
-a Ty?- spojrzała mu w oczy swoimi ciemnymi 'niedomytymi' ślepiami. Jak jelonek bambi normalnie xD

Adam

Uwielbiał jelonka bambi...
- Ja jestem szczęśliwy wiedząc, ze ty jesteś - uśmiechnął się szeroko. Pocałował ją namiętnie. Wszystkie złe myśli zniknęły jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. Przyciągnął ją do siebie bardziej. Pocałował delikatnie acz zachłannie. Nie zamierzał jej już opuszczać. Zamierzał z nią zostać do końca samego i o.

Blanka

Ale czego końca? Głupie pytanie, ja wiem.... Odwzajemniła pocałunek, jego zachłanność była całkiem miła, w każdym bądź razie mile podnosiła samoocenę. Delikatnie przejechała dłonią po jego ramieniu w dół...

Adam

Zamruczał zadowolony. jej dotyk był jeden na milion. Cudownie koił. Sprawiał, ze Adam czuł się wyjątkowo dobrze. Przeturlał się na nią, ostrożnie, żeby jej nie zgnieść XD Całując zachłannie przemknął dłonią wzdłuż jej ciała aż do uda.

Blanka

<pokłon> Dziękujemy za dbałość o kości Blanki!
Przejechała dłonią po jego koszulce, aż do jej końca i wsunęła pod nią dłoń. Albo ona jest masochistką, albo nie czuje już 40 stopni. Miała ciarki wzdłuż całych pleców. Ale cóż, przynajmniej o tyle dobrze, że Adaś jej jeszcze nic nie złamał.