Dom Mel

Melanie

-Tak sobie wkręcaj.-powiedziała oddając pocałunek.
Jedna jej ręka znów powędrowała na jego włosy, druga została na szyi.

Jacob

- Zaprzeczysz? - oburzył się, odsuwając głowę by lepiej ją widzieć.

Melanie

-Ja tylko stwierdzam fakt.-powiedziała śmiejąc się i przyciągając go do siebie.

Jacob

- Niech ci będzie... - ustąpił, uśmiechając się lekko. Pocałował dziewczynę w usta.

Melanie

-Co chcesz teraz robić?
Spytała uśmiechając się do niego figlarnie.

Jacob

- A co ty byś chciała robić? - zapytał. - Bo dla mnie to obojętne. - trącił ją nosem w nos. Tak jak wilk.

Melanie

-Skoro dla Ciebie jest to obojętne i dla mnei obojętne może być-powiedziała przekomarzając się z nim

Gaspard

/MDPP

Wbiegł na taras i zaczął skrobać w drzwi. Wyczuł, że Melanie nie jest sama w środku. Embry dobiegł tuż za nim.

Melanie

-Słyszałeś?-powiedziała wychodząc z pod niego.
Zeszła na dół by sprawdzić co się stało. Za sobą ciągnęła Jacoba.
Otworzyła drzwi.

Embry

-O co Ci chodzi Gas? - zapytał zdezorientowany Embry.
-Dea to Twoja siostra tak? To tego sie trzymaj....-warknął już poddenerwowany. A on był skłonny traktować Gasparda normalnie...

Gaspard

-O nic mi nie chodzi. - Burknął, chcąc uciąć temat. Nie miał ochoty się z nim kłócić. Drzwi otworzyła Melanie. Usiadł na progu i spojrzał wilczymi ślepiami na dziewczynę.

Melanie

-Co się stało?-spytała patrząc to na jednego wilka to na drugiego.
Zamyśliła się na chwile. Wiedziała, że tak raczej się nie porozumieją.
Zrzuciła szybko z siebie koszulkę i spodenki i przemieniła się.
No to o co chodzi-spytała będąc już wilkiem.

Jacob

Zbiegł na dół za Mel. Spojrzał na wilki. - Gaspard, Embry... - wymienił i dopiero po chwili zajarzył, że musi się przemienić. Zrzucił spodnie i się przemienił.

Gaspard

-Tak w roli wyjaśnienia: Lecimy do mnie, Adaś kazał zwołać zebranie. - Nie chciało mu się opowiadać wszystkiego od początku.

Melanie

Prowadź.
Wyszła z domu. Średnio zadowolona.
Można wiedzieć co się stało?

Jacob

Przewertował myśli Gasparda na tyle ile było to możliwe. - Adam bił się z Samem... Odruchowo nadstawił uszu.

Gaspard

Właśnie. - Odpowiedział krótko i skierował się w stronę domu.

[Quil] Już jestem na miejscu.

To posadź tyłek pod drzwiami i czekaj. - Zwrócił się do Jacoba - Jeszcze ktoś?

Embry

-A co z nowymi?-przesłał im Embry wybiegając z domu.

Gaspard

-Nowych jest od cholery. - Mruknął zirytowany. - Jak chcesz się bawić w szukanie ich, to proszę bardzo.

Embry

-Przestań się wściekać podstarzały Don Juanie...- Embry znów stracił wszelką sympatię do Gasparda. Przewertował jego myśli i uśmiechnął się kpiąco.
-Uważaj tylko, żeby nie pomylić swojej kobiety z córką...-zaśmiał się.

Gaspard

-To nie twoja sprawa! - Warknął odgradzając go od swoich myśli.A już miał nadzieje, że będzie w porządku...
-To szukamy tej CAŁEJ MASY nowych, czy nie? - Spytał niecierpliwie

Melanie

Spokój panpowie
Powiedziała, jednocześnie współczując i tracąc cały szacunek do Gasparda.
Zajmijmy sie może jedną sprawą na razi, co?-spytała

Jacob

- Dobra, dajmy sobie spokój z nowymi. Zajmiemy się nimi później. - pomyślał i wyszedł przed dom.

Gaspard

-Więc lecimy. - Rozkazał w myśli. Puścił się biegiem w stronę domu. Im szybciej ta cała szopka się skończy, tym lepiej.

/Dom G.

Melanie

/Dom Gasa

Weszła do domu, akurat w tej chwili gdy telefon oznajmił przyjście nowej wiadomości.
Rzuciła się na łózko i zabrała za odpisywanie.

Jacob

/?

Przybiegł pod postacią wilka, trącił łapą klamkę by otworzyć sobie drzwi i wbiegł do mieszkania. Wparował do pokoju Mel i rzucił się na nią. Zaczął lizać jej twarz.

Melanie

-Dajże spokój-powiedziała śmiejąc się i odkładając telefon.-Mógłbyś tak po normalnemu?
Spytała z uśmiechem.

Jacob

Potrząsnął przecząco łbem i dalej lizał ją po twarzy jak ukochany psiak Razz

Melanie

-Ja wiem, że ty nigdy nie byłeś normalny, ale tak raz dla mnie-poprosiła robiąc słodkie oczy i klepiąc go po głowie.

Jacob

Ustąpił. Odsunął się i klapnął na łóżko, które zatrzęsło się mocno. Mel prawie spadła na podłogę Razz

Wystawił jęzor i oddychał głośno, jak pies.

Melanie

-Jacke!-powiedziała podnosząc się z łózka-To jest dla ludzi a nie wielkich wilków.
W jej głosie słychać było naganę.
-idź się przemień.-poprosiła.

Jacob

Spojrzał na Mel robiąc szczenięce oczy, położył łapę na jej nodze i szczeknął cicho.

Melanie

pogłaskała go i pocałowała w wielki wilczy nos.
-Idź się przemiń, póki Mery nie wróciła-powiedziała z figlarnym uśmiechem popychając go lekko w stronę drzwi.

Jacob

Już chciał powiedzieć, że Mery powinna przyzwyczajać się do tego widoku, ale przypomniał sobie, że Mel i tak go nie zrozumie. Jak zbity pies, poszedł do łazienki i się przemienił. Wziął jakiś ręcznik i się nim okrył. Wyszedł z łazienki i spojrzał na Mel. - Zadowolona?

Melanie

Gdy Jake wrócił właśnie wstała przy szafie. Uśmiechnęła się a jego widok.
Uśmiechnęła się do niego promieniście i podeszła.
-Od razu lepiej.-powiedziała kładąc rękę na jego torsie xD

Jacob

- Zimno mi się zrobiło bez tego futra... - powiedział drapiąc się po głowie. - Masz tu może jakieś męskie spodnie? - zapytał szczerząc się.

Melanie

-Tobie zimno?-spytała patrząc na niego jak na głupka.
Zaśmiała się.
-A do do męskich spodni, leżą tabunami w tamtej szufladzie-poiedziała wskazując najniższą szufladę.

Jacob

Podszedł do wskazanej szuflady i otworzył ją. - Yyy skąd masz męskie spodnie w swoim pokoju? - zapytał patrząc na nią z ukosa, nadal z uśmiechem na twarzy.

Melanie

Wzruszyła ramionami uśmiechając się łobuzersko.
-Mama zawsze mówiła ze mogą się przydać.
Powiedziała stając przed lustrem i poprawiając sobie włosy.

Jacob

Również wzruszył ramionami, wyciągnął jedną parę wytartych jeansów i włożył je na siebie w ekspresowym tempie. Zapiął guzik i spojrzał na Mel. Uśmiechnął się.