Dom Mel

Melanie

-Cóż za szybkość-powiedziała nie odwracając wzroku od lustra.
Sięgnęła po gumkę i związała włosy w kitkę.
-No, to o chcesz robić.-zapytała odwracając się w jego stronę.

Jacob

- Chciałem pobuszować sobie pod postacią wilka, ale komuś się ten pomysł nie spodobał. - zrobił drwiącą minę i klapnął na łóżko. Zaśmiał się pod nosem.

Melanie

-Oj daj sobie spokój-uśmiechnęła się i pogroziła palcem.-zerwo wilków na moim łózku.
Usiadała obok niego.

Jacob

- Dlaczeeeegooo? - zapytał, turlając się po łóżku. Po chwili zatrzymał się i spojrzał na Mel. - I tak jest już za późno. - wskazał na siebie leżącego na jej łóżku i uśmiechnął się szeroko.

Melanie

-mówiłam o postaci wilka, a nie o tobie.
Zaśmiała się. Spojrzała na zegarek
-Chcesz się wprosić do mnie na noc?-spytała mrużąc zabawnie ocy

Jacob

- A... która godzina? - zapytał. Był z lekka zagubiony, nawet nie zauważył czy na dworze było już ciemno kiedy tu biegł.

Melanie

-Co za róznica.
Uśmiechnęła się.
-Ty zamiast zegarkiem zajmij się mną, by mnie przekonać do udzielenia ci łózka.
Zaśmiała się cicho.

Jacob

- Jeśli nie chcesz żebym tu został, to powiedz. - podniósł się z łóżka. Nadal nie przestawał się uśmiechać.

Melanie

-Gadasz od rzeczy-powiedziała i cmoknęła go w czubek nosa.-Na podłodze jest dość miejsca.
Zaśmiała się.

Jacob

- Nie śmiej się. - pomachał jej palcem wskazującym przed oczami. - Nie raz spałem na podłodze. Ale zawsze pod inną postacią. - dokończył i zaśmiał się cicho.

Melanie

-Chyba nie chcesz powiedzieć, że będziesz spał na mnie?
Spytała czochrając mu włosy.

Jacob

Ujął jej twarz w dłonie. - Skoro tak bardzo chcesz... - zaczął cichym głosem. - To trochę się nad tobą poznęcam. - powiedział złowieszczym tonem. - Będziesz spać sama i całą noc płakać za moim umięśnionym ciałem. - rzekł starając się naśladować marnych aktorów teatralnych. Po chwili ucałował jej usta i rzekł: - Dobranoc. - puścił jej oczko, szybkim ruchem zdjął spodnie, przemienił się i wystrzelił z domu jakby ktoś go gonił.

/?

Gość

/Forks

Był już pod domem Mel. Podszedł do drzwi i zapukał. Albo Mel chodzi tak cicho albo nikogo nie ma w domu...

Melanie

Usłyszała pukanie. To musiał byc alex. Jakąś inna dziewczyna na jej miejscu nie zaprosiła by prawie obcego faceta do domu. Ale mel taka byla. Robila to do chciała a nie to co nakazywały normy. Tak i teraz weszła na dol i otworzyła drzwi.
-Wejdz-powiedziała wpuszczając go do środka

Gość

-Hej Mel. -przywitał się grzecznie i wszedł do środka.
-Ładnie tu. -rozejrzał się dookoła.

Melanie

-Miło że ci sie podoba-powiedziała zamykając za nim drzwi.
Sama sądziła, że jej dom, jest jako tako urządzony. Te hektolitry wylanego potu, przy przenoszeniu mebli jednak się opłacało.
-Napijesz się czegoś?-spytała

Gość

-Jasne. Najlepiej wodę. Jestem autem. -uśmiechnął się do Mel.

Melanie

Wciągnęła butelkę wody mineralnej. Nalała do szklanki i podała Alex'owi.
-Co u ciebie?-spytała by zacząć jakoś rozmowę.

Gość

-Dzięki piękne. -wziął od niej szklankę.
-A wszystko w porządku. Mam parę nowych samochodów. -uśmiechnął się łobuzersko.
-A u ciebie ? Kurcze dawno Cię nie widziałem ! Stworzyłaś jakieś nowe dzieła ?

Melanie

Zaśmiała się.
-To rzeczywiście nic nowego-przyznała zgadzając się.
Usiadała na szafce kuchennej.
-Niestety ostatnio tyle sie działo, że nic nowego nie zrobiłam-przyznała ze skruszoną miną.

Gość

Uśmiechnął się.
-No to proszę mi to szybko nadrobić. - dał jej sójkę w bok.

Melanie

-Oczywiście prze pana-powiedziała z uśmiechem pijąc ze swojej szklanki.

Gość

-Kurcze ! -trzasnął się dłonią w czoło. Zabolało.
-Zapomniałem o psie. - odstawił pustą szklankę na stół i wstał.
-To ja lecę! - wyciągnął już z kieszeni kluczyki z samochodu.
-Do zobaczenia. -rzucił z progu i wyleciał jak torpeda.
/Forks

Melanie

-pa-powiedziała za nim uśmiechając się. lekko.
Miała ochotę na coś procentowego.
spojrzała do lodówki,
żadnych napojów alkoholowych juz nie było.
Westchnęła i wyszła zamykając drzwi.

/Kanjpa "u Sama"

Jacob

/Ulica

Podszedł do drzwi i zapukał. Po dłuższej chwili usłyszał w domu kobiecy głos.
- No w końcu wróciłaś Mel... - Mery otworzyła drzwi i spojrzała na Jacoba lekko się rumieniąc. - O, przepraszam, myślałam, że to ta nieznośna dziewczyna.
- Czyli nie ma jej w domu? - zapytał z niepokojem. - Ta w ogóle to dzień dobry. - uśmiechnął się.
- Nie, wyszła kilka godzin temu i nie daje znaków życia, jak zwykle z resztą... !!! Coś jej się stało?! - Mery podeszła bliżej Jacoba ze strachem w oczach.
- Nie, niech się pani nie martwi. - uspokoił kobietę. - Pewnie siedzi u Lei albo u kogoś. Zaraz po nią pójdę. - uśmiechnął się pocieszająco. - Do widzenia! - zawołał odchodząc.

/Ulica

Melanie

/Las wybiegła przed domem, a potem obiegając go, wskoczyła przez okno do swojego pokoju.

Alan

Wskoczył za nią i na nią. Przygniótł ją i uśmiechnął się po wilczemu

Melanie

Wywróciła oczyma i zmusiła go siła, by z niej wstał. Następnie pyskiem wypchnęła go poza drzwi pokoju i zamknęła je. W końcu gdy na chwilę została sama odmieniła się i narzuciła na siebie jakaś dużą luźną koszulkę i majtki.

Alan

Sam się przemienił no tylko ,że cicuszków nie miał <lol2>

Melanie

Otworzyła drzwi, ale zaraz tego pożałowała.
Na jej twarz wstąpiły rumieńce.
-Cholera, Alan!
Krzyknęła znów zamykając drzwi.
-idź, nie wiem,do łazienki, jakiś ręcznik chociaż weź-powiedziała do niego przez drzwi.

Alan

Kiedy otworzyła drzwi to odwrócił się więc prawie nic nie widziała.
- ładne rumieńce - powiedział i poszedł do wc i owinąl się ręcznikiem a potem wyszedł.

Melanie

Przeszukała całą szafę i w końcu znalazła jakąś koszulę i spodnie męskie. Sama nie wiedziała co to robiło u niej w szafie, ale mniejsza.
Wychyliła głowę lekko za drzwi, sprawdzając, gdzie jest Alan. A rumieńce na jej buzi nadal były.
Zobaczyła go i otworzyła szerzej drzwi.
-trzymaj-wyciągnęła w jego stronę rękę z ubraniami

Alan

Wziął ubrania i włożył je.
- Skąd Ty je masz? - spytał i otwarł drzwi. Pogłaskał ją po policzku.
- Śliczne rumieńce - zaśmiał się

Melanie

Złapała jego dłoń zanim dotknęła jej twarzy.
-mów dziękuje i się nie interesuj.
powiedziała, pozostawiając kwestie rumieńców. Choć te nadal uciążliwie tkwiły na jej twarzy.

Alan

- Dziękuję - wzruszył ramionami.
- Ale i tak je widzę - zaśmiał się - i dalej będziessz zpareczeczać że Ci się nie podobam?

Melanie

wywróciła oczyma i podeszła do niego.
-mówiłam, jedyne co może mi się podobać, to twoja buźka.
stwierdziła, klepiąc go po policzku jak psa.
potem odeszła i zamknęła szafę, w której był niezły bałagan.

Alan

- A klata? - podniósł bluzkę i pokazał jej klatę Razz

- Długo tak będziesz się wypierać?

Melanie

Westchnęła i wywróciła oczyma siadając sobie na swoim łóżku.
-to nie ja chciałam płacić komuś, za obmacywanie na Twoich oczach.
Stwierdziła złośliwie, a jak, będzie mu to długo wypominać.

Alan

- Nie zapłaciłem i nie chciałem - powiedział uparty jak osioł. Usiadł obok niej i objął ją od tak ramieniem

Melanie

-Chciałeś, a zapłacić nie zdążyłeś.
uparcie brnąc w swoje zdanie.
Ściągnęła jego rękę i wsunęła się na łóżko opierając o ścianę.
-byś zobaczył swoją minę-powiedziała śmiejąc się.