Dom Nadine Steel

Embry

- Ja chyba też, ostatnio prawie nie wychodzę - westchnął i odłożyl puszkę. Kiedy Nad pokazała mu gdzie jest wc to poszedł tam właśnie

Evan Craven

Napił się jeszcze łyk wina i uśmiechnął szeroko. Otwierał usta żeby odpowiedzieć ale zanim zdążył usłyszał pukanie do drzwi. Patrzył jak Nadine wstaje by je otworzyć. Po chwili do pokoju za dziewczyną wkroczył jakiś chłopak, po zapachu poznał że wilk.
Przez chwilę przysłuchiwał się ich rozmowie przenosząc co jakiś czas wzrok to na dziewczynę to na chłopaka. Co chwilę upijał z kieliszka kolejny łyk wina.

Nadine

- Evan, upijesz mi się - uśmiechnęła się przyjaźnie i dolała im wina. Przeciągnęła się i mruknęła niczym zadowolona kotka. Chciała się dowiedzieć, jak się zmieniła, ale postanowiła, że nie będzie drążyć tematu.

Embry

Wprzyszedł z wc i usiadł znów na fotelu. Wziął puszkę i wziął kolejnego łyka.
- Przeszkadzam może? - spytał bo tak przyszedł i może im w czymś przeszkodził

Nadine

- Nie, nie masz w czym. Evan chyba chce się schlać - uśmiechnęła się kącikiem ust. Znów wbiła spojrzenie w Embry'ego, bo chyba tylko on z nią najchętniej rozmawiał.
- Mieszkasz sam?

Embry

- Na razie moja znajoma zostawiła u mnie swoją kuzynkę więc zajmuje się teoretycznie dzieckiem -wywrócił oczami. Cass i tak dużo czasu spędzała u Gasa

Nadine

- Bardzo lubię dzieci. Przyprowadź ją kiedyś do mnie jeśli masz jej dość - zaproponowała, uśmiechając się lekko. Dopiła wino i odstawiła kieliszek. Już lekko zaczeło się jej kręcić w głowie, miała ją słabą.

Evan Craven

- Trudno. - uśmiechną się szeroko i zmierzył dziewczynę wzrokiem.
Spojrzał na chłopaka kiedy ten wrócił z toalety. Zaśmiał się kiedy dziewczyna powiedziała coś o schlaniu się. - Nie koniecznie.
Zanurzył usta w trunku narazie nie włączając się do ich rozmowy. Obserwował ich tylko uważnie i słuchał.

Embry

- Czekaj pójdę po nią - zażartował i spojrzał na jej uśmiech i sam się uśmiechnął. Może będzie ją częsciej odwiedzał?
//Nad ja zw bo muszę brata puścić -.-

Nadine

//ok, bylebyś wróciła dzisiaj:)

- Możesz po nią iść, serio. Lubię dzieci i z chęcią bym się nią zajęła - puściła chłopakowi oczko. Odchyliła głowę do tyłu i znów się przeciągnęła. - Wybaczcie, ale chyba kocia dusza się odzywa... Pobiegałabym.

Embry

- W sumie ja też bym się przebiegł - uśmiechnął się i pokazał swoję pięknę ząbki.

Nadine

- Ja niestety chyba nie dałabym rady - westchnęła niezadowolona i wskazała na swoją stopę. Odwzajemniła uśmiech Embry'ego. Nie chciała przyznać się przed samą sobą, ż jej się spodobał.

Embry

- Pokaż tą nogę - poklepał swoje kolana. Dea pewnie by coś na to poradziła. Brakowało mu jej i to bardzo. Próbował zapomnieć ale nie umiał

Nadine

Nadie przysunęła się bliżej Embry'ego i położyła nogę na jego kolanach. Osunęła niżej sukienkę, aby chłopak nie miał widoków na jej majtki. Przyglądała mu się spokojnie i czekała, aż coś powie.

Embry

- Szybko się zagoi - zapewnił ją i przesunął delkatnie dłonią w okolicach jej rany.
- Jak do mnie wpadniesz to dam Ci coś na to. Moja mama ma pełno jakiś leków - uśmiechnął się do niej

Nadine

- A później umrę na nieznaną chorobę? - zażartowała. Usiadła ponownie na swoim miejscu, ale nadal blisko chłopaka. Evan i Johnny już poszli, zrobiło się późno. Nadine była jednak szczęśliwa, że mogła z nimi porozmawiać i się spotkać.

//sorki, ale nie chcę was blokować ani siebie:) pogramy jak będziecie

Embry

- Moja mama wszystko testuje na sobie więc spokojnie...przetestowane - zaśmiał się i nie puścił jej nogi. Delikatnie przejechał dłonią po jej łydce. Nie wiedział jak zareaguje. Najwyżej go pogryzie i pobije

Nadine

Zadrżała i spojrzała na niego zdezorientowana, uchylając lekko wargi. Nic nie powiedziała bo nie wiedziała, co chłopak zamierza. Mruknęła cichutko. Dawno nikt jej nie dotykał.
Właściwie to spała z Sethem tylko raz. Dzień przed jego śmiercią. Nie miała zbyt wiele doświadczenia.

Embry

Spojrzał na jej twarz i przesunął dłonią jeszcze raz. Spodobała mu się jak tylko zobaczył ją na plaży. Przesuwał dłonią aż do jej kolana a potem ją cofnął. Miała przyjemną w dotyku skór

Nadine

- To taka nowa terapia? - uśmiechnęła się zawadiacko i oblizała usta. Drżała, gdy tylko podsuwał dłoń wyżej. Jego dotyk ją rozpalał, uwielbiała ciepło skóry wilków. Znów mruknęła mimowolnie.

Embry

- Tak. Nazywa się terapia Embryego - zaśmiał się. W sumie taka terapia może być ciekawa. Przesuwał dalej dłonią i tym samym zsunął się z fotela i teraz ustami przesuwał po jej zgrabnej i opalonej nóżce

Nadine

- Embry - szepnęła. Odchyliła głowę do tyłu i wbiła się bardziej w oparcie sofy. Jej oddech nieco przyspieszył, bo cała ta sytuacja bardzo ją zaskoczyła. Nie wiedziała, czego chłopak oczekuje. Z drugiej jednak strony cieszyła ją ta bliskość.

Embry

- Co? - spojrzał na nią. Może trochę się pośpieszył. Odsunął się od niej i usiadł na kanapie. Położył rękę za głową i spojrzał na nią

Nadine

- Nie, nic... - szepnęła i przymknęła powieki. Fala gorąca nagle uderzyła w jej twarz, zaczerwieniła się. Zupełnie nie wiedziała, czego chce. Podciągnęła kolana pod brodę i spojrzała w drugą stronę.

Embry

- Przepraszam - pogłaskał ją po ramieniu i odwrócił jej twarz ku sobie. Uśmiechnął się lekko widząc jej rumieńce.
- Czasem mam różne odpały - wywrócił oczami i trącił ją w nosek

Nadine

- To było miłe, ale... chyba nie powinieneś - stwierdziła, patrząc mu w oczy. Jej tęczówki znów błysnęły niczym kocie. - Nie lubię, jak ktoś mnie traktuje niepoważnie.

Embry

- Przeprosiłem - przypomniał jej z uśmiechem - tego nie było w planach - objął ją ramieniem. Tak po przyjecielsku.
- mieszkasz sama?

Nadine

Znów to ciepło. Kolejny raz zadrżała, ale się nie odsunęła. Może miała nadal nadzieję, że to powtórzy...?
- Tak, sama. W Anglii mieszkałam z babcią, ale tutaj już nie mam nikogo - wyznała.

Embry

- nie boisz się? - zaśmiał się i pocałował ją kilka razy w szyję delikatnie.Objął ją delikatnie. Widział,że się chyba czegoś bała. Nie chciał jej przestraszyć

Nadine

- Nie mam czego. Mam ostre pazurki, nawet ty byś się przestraszył - zażartowała. Bała się jedynie wampirów. Nigdy żadnemu by nie zaufała. Przechyliła głowę w bok. Jego pocałunki znów zaczęły na nią dziwnie działać. Aż dostała gęsiej skórki.

Embry

Skoro nie prostestowała dalej składał delikatne pocałunki na jej szyi.
- Pazurki pewnie masz ostre - zaśmiał się cicho. Cieszył sie,że zostali teraz sami

Nadine

- Ale chyba nie chcesz się przekonać, prawda? - uśmiechnęła się seksownie i podniosła jego podbródek, spoglądając w oczy wilka. Miał niesamowite tęczówki. Przez chwilę zatraciła się w ich kolorze.

Embry

- Czasem lubię kobiety z pazurkami - uśmiechnął się łobuzersko i pogłaskał ją po policzku. Miała delikatną i przyjemną skórę

Nadine

Nadie uśmiechnęła się zawadiacko i przesunęła pazurkami po szyi chłopaka. Nie mocno oczywiście, było to pewnie nawet przyjemne. Miała zadbane paznokcie, pomalowane na krwistoczerwony kolor. Przygryzła dolną wargę i wtuliła twarz w jego ciepłą dłoń

Embry

Zadrżał kiedy poczuł jej pazurki. Było to przyjemne. Przesunął palcami po jej ustach i pocałował ją mocno wsuwając język w jej usta.

Nadine

Westchnęła i objęła go za szyję, odwzajemniając zachłannie pocałunek. Tak dawno nikt jej nie całował, nie dotykał. Zwyczajnie Nadie tego brakowało.

Embry

Wziął ją w ramiona i przeniósł na swoje kolana. Była dla niego lekka jak piórko. Wsunął dłoń pod jej sukienkę i gładził dłońmi jej uda

Nadine

Cicho jęknęła, bo jego dotyk sprawiał, że czuła się tak jakby miała zaraz zemdleć. Poruszyła się na jego udach i otarła krokiem o jego czułe miejsce. Sama nie wiedziała, czy Embry naprawdę tego chce, ale ona była już tak rozgrzana, że nie myślała racjonalnie.

Embry

Przesunął dłonie na jej plecy i odpiął zamek jej sukienki i delikatnie ją zsunął. Przesunął ustami po jej szyi i obojczyku. Ząbkami szarpnął miseczkę jej stanika

Nadine

Powoli odchyliła się do tyłu, aby mu pomóc ze swoim ubraniem. Wodziła dłońmi po nagiej klacie Embry'ego, bo przecież nie miał koszulki. Zaczęła majstrować przy zapięciu jego spodni. Zastanawiała się, czy mu powiedzieć, że spała z facetem tylko raz.