Dom Nadine Steel

Embry

Zsunął z niej sukienkę i rzucił ją gdzieś w kąt. Przesuwał dłonią po jej plecach i odpiął jej stanik. Czuł,że się stresowała.
- Spokojnie - szepnął jej do ucha - aż tak straszny nie jestem - zaśmiał się cicho

Nadine

Nadine pozbyła się spodni chłopaka i bokserek. Faktycznie, trochę się stresowała.
- Przepraszam... Po prostu to mój drugi raz - szepnęła niepewnie. Miała nadzieję, że go nie spłoszy tym wyznaniem. Pocałowała go znów, nie mogąc się powstrzymać.

Embry

Nie wystraszył się tego. Przecież umiał się delikatnie obchodzić z kobietą. Kiedy jej dotykał pomyślał o Dee . Ale stwierdził,że nie może myśleć o Dei i kochać sie z Nad. Pomyślał też co Dea robiła z Markiem. Zamienił się miejscem z Nadine i całował jej piersi i ramiona

Nadine

- Bądź delikatny - wyszeptała. Co chwila jej oddech przyspieszał, a z ust kocicy wydobywały się mruknięcia i jęknięcia. Drapała Embry'ego po plecach i czekała na jgo kolejny ruch. Wiedziała, że tej nocy nie zapomni.

Embry

- Oczywiście - szepnął jej do ucha i sunął koniuszkiem języka aż do jej podbrzusza. Zsunął go na chwilę jeszcze niżej a potem znów wrócił do jej ust. Spojrzał jej na chwilę w oczy i delikatnie w nią wszedł. Pocałował ją w usta

Nadine

Zabolało, ale tylko przez chwilę. Później już całkowicie oddała się chłopakowi. Całowała jego tors, rozchylała nieco uda. Stres minął, nie bała się już. Wszytskie negatywne uczucia zastąpiła rozkosz i przyjemność. Było im bardzo dobrze, przynajmniej Nadie. Zasnęli wtuleni w siebie na sofie po wszystkim.

//ja już znikam:) ;* do jutra;*

Embry

Rano obudził się i rozejrzał po pokoju. Poczuł,że ktoś na nim leży więc zerknął na tą osobę. Burknął coś pod nosem i przetarł twarz dłonmi. Ostatnio strasznie się zmienił. To wszystko przez te zmiany z Deą.
Ona Ci tego nie wybaczy kretynie warknął na siebie w myślach. Ciągle miał nadzieję,że Dea wróci. jak nie do niego to przynajmniej do La Push i że będzie w miarę blisko a nie w jakieś tam Irlandii

Nadine

Nadine przeciągnęła się i otworzyła oczy. Przez chwilę było jej przyjemnie ciepło, ale gdy zorientowała się, że leży naga na Embrym, nieco się otrzeźwiła. Okryła się kocem i zsunęła z jego rozgrzanego ciała.
- Dzień dobry - mruknęła, lekko się uśmiechając.

Embry

- Hej - uśmiechnął się i ubrał bokserki.
- Jak się spało? - odgarnął kosmyki włosów z jej twrzy. Musiało jej się dobrze spać na takim chodzącym kaloryferze

Nadine

- Bardzo dobrze. Miałam ciepełko i było przyjemnie - uśmiechnęła się szerzej. Powoli wsunęła na siebie bieliznę, po czym założyła puchaty szlafrok, bo sukienka strasznie jej się pogniotła.
- Zrobię nam kawę - zaproponowała. Na chwilę zniknęła w kuchni. Już po kilku minutach Embry mógł poczuć zapach jajecznicy na bekonie i świeżej kawy. Nadie przyniosła śniadanie i kawę do salonu, stawiając je na stole.

Embry

W tym czasie ubrał też swoje spodnie i usiadł na kanapie. Uśmiechnął się czując zapach śniadania i kawy. Od kiedy był sam to jadł jakieś kanapki albo nic nie jadł. Więc taka miła odmiana . Wziął od razu talerz

Nadine

- Smacznego - uśmiechnęła się i usiadła obok chłopaka. Nałożyła sobie trochę jajecznicy na talerz i posmarowała ciemne pieczywo masłem. Upiła kilka łyków kawy i zaczęła jeść. Nie wiedziała, czy ma cokolwiek mówić o wczorajszej nocy. Nie umiała nic powiedzieć. "Miło było"? To bezsensowne.

Embry

Uśmiechnął się i w sekudne chyba wszystko zjadł.
- Robisz coś dzisiaj? - spytał odkładając talerz na stół. Za to wziął kawę i upił kilka łyków. Pogłaskał ją delikatnie po kolanie

Nadine

- Dołóż sobie jak jesteś jeszcze głodny - powiedziała, uśmiechając się szerzej. Nadie dokończyła swoją porcję i spojrzała na chłopaka. - Nie mam żadnych planów jeszcze. A ty?

Embry

- Ja też nie mam. Pewnie będę się nudził przed telewiozorem - wzruszył ramionami i przyglądał jej się. Była całkiem inna niż D. Wyglądała na silną i odważną dziewczynę. Głupi był że każdą dzuewczynę porównywał z Deą ale taki już głupi był Embryś xd

Nadine

- Może więc ponudzimy się razem? - zaproponowała, uśmiechając się lekko. Embry jej się spodobał, czuła się jak zauroczona nastolatka. Wilk natomiast wydawał się o wiele starszy, wyglądał na dwadzieścia kilka lat.

Embry

- Bardzo dobry pomysł - poparł ją . O to mu chodziło ale czekał aż ona to zapronuje.
- A gdzie masz ochotę iść? - spytał dopijając kawę

Nadine

- Możesz zabrać mnie na spacer - zaproponowała z uśmieszkiem. Ucałowała chłopaka lekko w policzek i poszła się ubrać. Już po chwili wróciła do salonu gotowa do wyjścia.

Embry

Cóż...Embry był znany z lenistwa ale nic nie powiedział.
- Jeśli lubisz spacer to chodźmy - wyciągnął do niej ramię bo tak lepiej wyglądło. Jeszcze by ktoś zauważył,że idzie z nią za rękę i byłoby po nim. Pocałował ją za uchem delikatnie

Nadine

Mruknęła cicho i pogroziła mu palcem z uśmieszkiem.
- Chyba nie chcesz, żebym się na ciebie rzuciła - wyszli z domu i Nadine zamknęła drzwi na klucz. Powoli ruszyli w stronę wybrzeża.

//może klify?

Nadine

//Klify

Embry odprowadził Nadie pod drzwi, ale poszedł spać do siebie. Dziewczyna dała mu lekkiego buziaka i gdy tylko zamknęła drzwi, skierowała swoje kroki do sypialni. Wykąpała się w łazience przy pokoju, założyła jakąś koszulkę Setha, którą kiedyś mu zabrała i położyła się do łóżka. Utulona do snu zapachem wilka, zasnęła.

Nadine

Obudziła się rano bardzo wypoczęta. Zjadła coś, wypiła kawę. Później na długo usiadła do pisania. Chciała skończyć kolejną powieść. Cały dzień spędziła przy pisaniu. Zasnęła nad notatkami

Embry

Idąc na spacer postanowił wejść do Nad. Zapukał ale nie otwierała. Więc otworzył ostrożnie drzwi.Widocznie ich nie zamknęłą. Usiadł obok jej łóżka i pogłaskał ją po policzku

Nadine

Gdy poczuła dotyk na policzku we śnie wydawało jej się, że obejmuje ją lodowata dłon wampira. Akurat znów powróciło do niej zdarzenie, gdy zabijał Setha.
- Seth! - Nadie cała roztrzęsiona zerwała się z łóżka. W oczach miała łzy. Gdy zobaczyła Embry'ego, nagle go przytuliła.

Embry

Jaki Seth? zadziwił się i wtulił ją w siebie.
- Już dobrze, to tylko sen - pocałował ją w czubek głowy

Nadine

- Przytul mnie, proszę... - szepnęła. Otarła łzy z policzków. Ten sen powracał do niej coraz częściej, chociaż Seth zginął już jakiś czas temu. Brakowało jej go.

Embry

- Ciii - przytulił ją i głaskał po włosach.
- Co się przyśniło? - spytał cicho

Nadine

- Ciągle to do mnie wraca... Jak wampiry... Seth'a... - mówiła nieskładnie. Wtuliła twarz w tors chłopaka i starała się uspokoić.

Embry

Domyślał się trochę o co chodzi. Nic nie mówił tylko ją tulił . Stwierdził,że teraz to było jej potrzebne

Nadine

- Dziękuję, że tu jesteś... - wyszeptała po kilku minutach i odsunęła się od chłopaka. Czując jego bliskość i ciepło po prostu się rozpływała i zapominała o złych rzeczach. Nawet nie zastanawiała się, jak tu wszedł i w ogóle. Podniosła się z łóżka, poprawiła koszulkę Seth'a na swoim ciele i odłożyła notatki.

Embry

Pokiwał tylko głową bo nie wiedział co ma innego odpowiedzieć.
- Co tam masz?- spytał zerkając na jej notatki

Nadine

- Kolejny rozdział mojej nowej powieści - odparła. Wskazała na półkę obok łóżka, gdzie były już cztery wydane książki autorstwa Nadie. To jedyne, co jej pozostało. Pisanie.

Embry

Podszedł do pułki i przejrzał tytuły. Wziął jedną do ręki.
- Dea chyba kiedyś je czytała - przewertował książkę

Nadine

- Poznasz mnie kiedyś z nią? - spytała nagle. Chciała wiedzieć, kto tak zawrócił chłopakowi w głowie. Korzystając z tego, że Embry wstał, ona na chwilę zniknęła w garderobie. Niezręcznie się przy nim czuła, taka zaspana i półnaga. Ubrała się w swoją ulubioną zieloną sukienkę do kolan i wyszła z pomieszczenia.

Embry

- Jak wróci - wzruszył ramionami. O ile Dee nie wychoduje jej jakiś kurzajek albo nie zamieni w żabę to ją może z nią zapoznać.Zerknął na nią kiedy wyszła z garderoby i uśmiechnął się

Nadine

- Co tak suszysz kiełki? - spytała, uśmiechając się lekko. Usiadła na łóżku i zaczęła zakładać jeszcze rajstopy. Kątem oka spoglądała na Embry'ego.

Embry

- Nic,ładnie wyglądasz po prostu - wzruszył ramionami i odłożył książkę na półkę. Usiadł na fotelu i przyglądał się jej kiedy wkładała rajstopy

Nadine

- Dziękuję - uśmiechnęła się kącikowo, a na jej policzkach pojawiły się lekkie rumieńce. Nic nie poradzi na to, że chłopak ją peszy, bo lubi co coraz bardziej.
- Masz jakieś plany na dzisiaj?

Embry

- Jak zwykle nie - uśmiechnął się i pogładził ją po delikatnie po kolanie.
- A Ty? możesz masz ochotę na kino?

Nadine

- Brzmi nieźle. Pod warunkiem, że kupimy popcorn - puściła mu oczko i niby przypadkiem, odsunęła kolano od dłoni chłopaka. Nie chciała robić sobie nadziei i być tylko jego przyjaciółka, nie licząc na nic więcej.