Dom Sama. Miejsce schadzek sfory.

Adam

// Forks / las wampirów

Adam wpadł do chaty Sama i stwierdził, że jest głodny. Emily znów coś gotowała.

- Misja zakończona. Spotkaliśmy pijawy i ...

- Ich jest cała chmara - przerwał mu Quill.

- i jeden z Cullenów żądał żeby Ci przekazać wiadomość. Adam spokojnie dokończył wiadomość, nie zważając na nerwowe skoki Embry'ego. - Pijawy prosza o spotkanie

Gaspard

Nudzi im się w zyciu. westchnął łażąc sobie od kąta w kąt.
Czuję żarcie.

Adam

Nie ty jeden. Głodny jestem Adam rozglądał się po kuchni.

No to na co czekacie? Zmieniać się. Zaraz będzie żarełko. A nie będziecie mojej Em w kuchni paskudzić - Sam zerknął na nich po czym się przemienił. - Ale wy przemieniać się w pokoju! - wskazał im ręką na drzwi.

Gaspard

Ja czekam na ciuchy. Leah ma wyczucie, zapewniam was uwalił się na środku dywanu.
Jakby co to jestem Reksiu.

Adam

Adam spojrzał na niego i wyszczerzył zęby w uśmiechu. Skoczył za drzwi, zmienił się i zgarnął jakies spodnie przygotowane na taką okoliczność. Wrócił do kuchni ze słowem: - Jeść - na ustach.

Gaspard

Wywrócił gałami słysząc Adama. Starał się zaszczekać jak pies, trochę mu nie wyszło, ale co tam.

Adam

- No nie mów, że ty głodny nie jesteś. - Adam przewrócił oczami - Reksiu - wyszczerzył się.

Gaspard

Wstał i podszedł do niego. Usiadł jak pies ładnie machając ogonem, czyli trochę pozamiatał nim podłogę. spojrzał an Adama wzrokiem "nakarm kropka".

Adam

- Hahahahahaha - Adam parsknął śmiechem i strzelił Gasa w ucho. Delikatnie bardzo.

- Leah przyjdzie, to cię nakarmi. Potem będzie sie cieszyć, że jadłeś jej z ręki - zachichotał Embry.

Gaspard

Ciesz sie, że Ty mi z ręki nei chcesz dawać, bo byś reki nie miał. pomyślał uśmiechając się jak to wilk.

Adam

Sam spojrzał na nich jak na zgraję dzieciaków. Pokiwał głową i podszedł do Emily. Wtulił twarz w jej włosy

Gaspard

Zaskomlał błagalnie, lubił pokomentować w taki werbalny sposób.

Adam

Quill chichocząc zwinął ze stołu plaster bekonu. Patrząc Gasowi prosto w oczy, wpakował cały do gęby i z uśmiechem przełknął.

Adam trzepnął Quilla w łeb.
- Musisz się nad nim pastwić? Chłopak jest tak samo głodni jak my wszyscy.

Wziął kawał bekonu i rzucił Gasowi.
- Trzymaj, Reksiu - mrugnął do niego.

Sam objał Emily w pasie.

Leah

/dom Gasparda

Leah zapukała do drzwi, ale nie czekała aż ktoś jej otworzy. Weszła do środka wciągając za sobę Deę. Rzuciła bezdźwięczne cześć w kierunku Emily i Sama.
-Chłopcy... -mruknęła do głodomorów- To jest Dea- przedstawiła dziewczynę i rzuciła w kierunku Gasparda ubrania- Trzymaj. Nie mam zamiaru oglądać Twojego gołego tyłka.

Dea

Dea spojrzała na zgraję osobników płci męskiej. W większości siedzieli wokół stołu. W samych spodniach. Zobaczyła tyle gołych klat, ze zakręciło jej się w głowie i zrobiło zimno.
- Leah...- zdążyła tylko wyszeptać i złapać dziewczynę za ramię.
A potem nastąpiła apokalipsa.... KRWOTOK Z NOSA XD

Gaspard

Zanim skapnął się, że Dea jest w domu polazł się uczłowieczyć. A co do bekonu. To był dobry.

Adam

Na widok tej fontanny z nosa Adama wcięło.

Leah

-O mój Boże... Dea przepraszam... nie wiedziałam, że tak często....- westchnęła i zaprowadziła dziewczynę do łazienki.
-Może pomóc? -zapytała Emily.
-Nie trzeba. -warknęła Leah podając Dei chusteczki.

Dea

- Ja... ja przepraszam - Dea siąknęła nosem i wsadziła tamponiki w dziurki. - Mówiłam! Czy to się do cholery nigdy nie skończy? - popatrzyła na Leah żałośnie.

Gaspard

Jako najbardziej ubrany, bo w spodniach i podkoszulku wszedł. Cisza absolutna wśród panów.
-Co?- spojrzał po nich. Jak zwykle nie w temacie

Leah

-W porządku Dea. Jest w porządku...-rzuciła przytrzymując dziewczynie głowę.
-MOGLIBYSCIE SIĘ LASKAWIE UBRAĆ, SKORO NIGDZIE SIĘ JUŻ DZIŚ NIE WYBIERACIE? -rzuciła głośno w kierunku kuchni.

Adam

Adam chrząknął, poszedł do pokoju i przyniósł wszystkim po bluzie.
- Zakładamy, chłopaki. - z niedowierzaniem kręcił głową. - Co to było? - wyszeptał.

Gaspard

-Leah odkąd Ci przeszkadza...- poszedł do łazienki.
-O... Dea. - uśmiechnął się szeroko.
-No raz. Ubrać się, trochę kultury. Chociaż Embremu nic nie pomoże.- rzucił w strone kuchni.
-Jak humor, moje drogie Panie?- usiadł na brzegu wanny i spojrzał na nie.

Dea

Dea siedziała cichutko jak trusia, czerwona ze wstydu.

Leah

-Nie przejmuj się... -mruknęła dotykając chłodną dłonią jej policzków.
-Byłaś z tym kiedyś u lekarza? Te krwotoki co najmniej powinny Cię osłabiać... -westchnęła.
-I w porządku. -rzucila przelotne spojrzenie Gaspardowi.

Gaspard

-Pomyśl sobie, że większość z nich sypia w lesie na liściach i babra się w kałużach. Mnie to pomaga jak Embry na moich oczach żre.- zaśmiał się do Dei.

Dea

- Byłam. To na tle nerwowym. W kieszeni mam suszone banany. Uzupełniają żelazo i magnez...- wymamrotała.
- Hej Gas. Nie sądzę żeby pomogły takie fantazje...

Adam

Wszystko w porządku? - dobiegł ich głos Sama

Leah

-Jasne....-zawarczała w stronę Sama.
-Chodźcie stąd. -mruknęła spoglądając na Gasparda i Deę.

Gaspard

-Nie. Mamy w planach ugotować kogoś. Spiskujemy.- zaśmiał się do sama. poszli do kuchni.
-Nie wierzę, Embry sie ubrał.

[jakas kolejeczka?]

Dea

Dea speszona wpatrywała się w czubki własnych trampek. Najchętniej schowałaby się w najciemniejszym kącie. Pzylgnęła do ramienia Leah.
- Ja przepraszam - wybąkała. - Przyniosłyśmy babeczki

[Leah, Gas, Dea, Adam?]

Adam

Adam z trudem powstrzymywał się od śmiechu obserwując rudą.

Embry na wzmiankę o babeczkach rzucił się do reklamówek
- O w mordkę! Prawdziwe, domowe ciacha! - wepchnął sobie do gęby dwie babeczki.

Leah

-Och nie przepraszaj ich tak... -mruknęła stawiając tackę na stole- To dzieło Dei. Zróbcie mi tą przyjemność i nie rzucajcie się na nie jak.... zwierzęta...-zachichotała.

Gaspard

-Udław się cholero.- westchnął siadajac. Zgarnął Embremu z talerza resztę jedzenia jedzac palcami.
-Em, jestem zachwycony Twoją kuchnią.

Dea

Dea nieśmiało rozejrzała się dokoła. Wszyscy wyglądali tak radośnie i zdawali sie zapomnieć, ze ona z nimi siedzi. To jej odpowiadało. Tylko Sam wpatrywał się w nią uporczywie

Adam

Sam patrzył na Deę z nieprzeniknionym wyrazem twarzy. Emily przytuliła się do niego. Objął ją ramieniem. I nadal patrzył.

Adam przytaknął Gaspardowi - Emily, jesteś cudotwórczynią. - zajadał drugą miskę gulaszu.

Quill pochłaniał czwartą babeczkę.

Leah

Leah spojrzała na Gasparda znacząco i podało mu widelec. Przewróciła oczami- Błagam... -westchnęła.
-Sam. Czyżbyś zapomniał o swoich dobrych manierach? -posłała mu jadowity uśmiech, kiedy zorientowała się, że wgapiał się w Deę.

Gaspard

-Wybaczcie. - machnął łapą z widelcem.
-Sam, Dea. Dea jest aktualnie pod moją opieka tak jakby. A ona ją wtajemniczyła.- wskazał potem widelcem an Leah.
-A teraz se odpuść, bo i tak jest przerażona nami. Embry do cholery! Czy Ty nic nie jadłeś od 100 lat?!

Dea

- Właściwie, to nikt mnie nie wtajemniczał... - głos Dei był prawie niesłyszalny - Leah mnie tylko naprowadziła, a ty opowiedziałeś większość...

- Cieszę się, ze ci smakują - zwróciła się do Embry'ego.

Spojrzała na Sama i natychmiast spuściła wzrok