Chatka Steel'ów

Blanka

Wywróciła tylko oczami opierając się o stół łokciami.
-O jaaa....- amelia rozochocona wzięła się za jedzenie od razu.

Adam

Adam uśmiechnął się szeroko i wepchnął sobie do buzi wielki kawał szarlotki.
- Moje poczucie humoru objawia wyjątkowe niezrozumienie dla niektórych żartów - wytłumaczył Blance niebezpiecznie zbliżając się łyżeczką do musu owocowego dziewczyny.
Mark obserwował wszystko z usmiechem błądzącym na ustach. Uniósł brwi w niemym pytaniu. Adam uśmiechnął się szeroko w odpowiedzi. Mark odetchnął z ulga i spokojnie zabrał się za swój kawałek ciasta. Adaś wrócił do polowania na mus owocowy.

Blanka

Blanka bez większego zastanowienia stwierdziła, że moze go nakarmić jak dziecko.
-Otwórz buzię, a nie krąż m tu nad talerzem z tą łyżką.

Adam

Adam z uśmiechem otworzył paszczękę. I tak ukradł na łyzeczke troche musu. Z radoscią podsunął ją Blance pod buzie
- Też otwórz buzie. Ja sie chce tez pobawic..

Blanka

Nakarmili się nawzajem.
-Też se zabawę znalazłeś...

Adam

- Owszem - wyszczerzył się Adam, natomiast Mark parsknął śmiechem - Dzieci... jak dzieci...

Blanka

-Ja mam jeszcze prawo, ty jesteś za stary.- Blanka usiadła prosto siląc się na powagę.

Adam

- O przepraszam.. Jestem tylko trzy lata starszy od Ciebie, wiesz? - Adam udał oburzenie. Wziął odrobinę bitej śmietany ze swojego talerza na palec i zrobił Blance pacynkę na czubku nosa.

Blanka

Chwila ciszy i Blanka zebrała śmietane z nosa.
-Ile masz lat, bo nie dosłyszałam...

Adam

- Dwadzieścia dwa - zachichotał Adam - ale ktoś mi ciągle powtarza, ze jestem walnięty... Sądzę wiec, że to mi nieco lat ujmuje.. - spojrzał na Blankę powstrzymujac śmiech

Blanka

-Aha...- pokiwała głową chichoczac pod nosem.
-Kto ejst głupszy, ona czy on?- Amelia szepnęła do Marka przechylając się w jego stronę.

Adam

Adam wyszczerzył się w uśmiechu. Śmiało się w nim wszystko, od palców stóp na końcówkach włosów kończąc. Pierwszy raz czuł się szczęśliwy
- Tak - zawtórował chichotem

Mark nachylił się do ucha Amelii - To taki dość szczególny rodzaj głupoty, jak sądzę - mruknął bardzo cicho - Ale raczej pozytywny i mało szkodliwy.

Blanka

Amelia tylko pokiwała głową.
-Dobra, koniec żartów. My chyba naprawdę musimy się zbierać.- Blanka jak zwykle ucina zabawę.

Adam

Z twarzy Adama spełzł uśmiech.
- Odprowadzę was - westchnął ciężko i podniósł się

Blanka

-Dzięki.- delikatnie wstała od stołu.
-Dziękujemy za gościnę.- skinęła głowa w stronę Marka. Amelia zeskrobała sie z krzesła niechętnie.

Adam

- Możecie sie u nas gościć ilekroć wam przyjdzie ochota - uśmiechnął się Mark

- A Ty zmęczona nie jesteś? - zapytał Adam Amelii, delikatnie obejmując Blankę w pasie

Blanka

-Ja?- Amelia wzruszyła ramionami.
-Nie znam tego słowa.- zaśmiała się. Blanka tylko przez chwilę spięła się czując jego dłoń w swojej talii.

Adam

Adam czując napięcie Blanki, pomasował ją uspokajająco dłonią po plecach

- Nie znasz takiego słowa? - usmiechnął się - czyli dojdziesz sama, tak?

Blanka

Zmrużyła oczy.
-Tak...- w końcu powiedziała. Coś jej w głowie świtało, ale u Amelii to różnie bywa... Blanka zas delikatnie oparła sie o Adama. Powtarzała sobie w myślach, że nie ma sie co bać.

Adam

Adam ostrożnie przygarnął Blanke do siebie
- No to chodźże, Wędrowniczko - otworzył drzwi przepuszczając dziewczynkę

- Wrócę to pozmywam, Mark - rzucił przez ramię
- Adaś... ja wiem jak sie naczynia do zmywarki wkłada - Mark pokręcił głową i powoli zbierał naczynia ze stołu

Blanka

-Do widzenia!- Amelia rzuciła tylko w drzwiach i pobiegła przodem. Co jej tam.
-Do widzenia.- Blanka tez się obejrzała na mężczyznę i dała prowadzić Adamowi.

Adam

Adam zamknął za nimi drzwi.
- Zadowolona? - mruknął muskając włosy Blanki

Blanka

-Było miło- westchnęła spokojnie.
-Jesteś zły?

Adam

- Nie jestem... - zdziwił się - Dlaczego miałbym być zły? - przytulił ją mocniej

Blanka

-Wydawało mi się przez chwilę...- westchnęła. Amelia szła sobie przodem zajęta sobą. Ona była dzieckiem tylko,a le jak dorośnie będzie pusta jak sadzawka.

Adam

- Co ci chodzi po głowie, co? - zmierzwił jej włosy - Co ci się zdawało?

Blanka

-Daj spokój...- szturchnęła go łokciem.

Adam

Adam przygarnął ją ramieniem
- Zachowuj się jak na Twój wiek przystało... - zachichotał. Jej szturchnięcia nawet nie poczuł.

Blanka

-Marzenia. Jestem duże dziecko.- prychnęła niedbale.
-Potwierdzam!- Amelia rzuciła tylko idąc sobie przodem. Maltretowała jakąś gałązkę.

Adam

Adam zaśmiał się cicho - Duże dziecko.. Też coś... - złapał Blankę w pół i zrobił jej samolocik XD Grzecznie postawił i przytulił jakby nigdy nic.

Blanka

-A teraz powiem Ci coś jeszcze...- oparła głowę o jego ramię.
-Nie jestem chłopcem, a dziewczynką. Dziewczynki się tylko przytula. Bez samolocików.

Adam

- Poważnie? - z udawanym zdziwieniem chwycił ją na rece i przytulił - Obiecuję poprawę... - rzekł z rozbawieniem - I uświadom mnie... czego jeszcze nie należy robić dziewczynkom?

Blanka

-Denerwować, bo robiąc się marudne. Postaw mnie.- powiedziała spokojnie chyba z potrzeby umysły obejmując jego szyję ramionami. Głupio byłoby legnąć na ziemi jakby puścił bez ostrzeżenia.

Adam

- Mnie tak dobrze - mrucząc zanurzył nos w jej włosach - Obiecuję że postawie cie jak tylko wyjdziemy z lasu...

Blanka

-Ehhh...- westchnęła ciężko opierając głowę o jego ramię.
-Uparty jesteś jak osioł...

Adam

- Za to bardzo przystojny - zachichotał Adam trącając nosem czubek jej głowy - I szalejący za Toba... przyzwyczaj sie lepiej do tego osła

Blanka

-Wolę te zwierzęta z rodziny psowatych, parzysto kopytne to nie jest to...- zaśmiała się.

Adam

- Taaak? - celowo przeciagnął samogłoski. jego głos nabrał głębokiego brzmienia, lekko chrapliwego, lekko mruczącego, lekko drapieżnego... nadal jednak pełen był spokoju i łagodności

Blanka

-No, żebyś wiedział.- kiwnęła głową.
-I bez zmiany głosu mi tu.- pstryknęła go w nos.

Adam

- To mi się robi samo - powiedział z niewinną minką