Dom April i Dorcas Ryan

Aprilan

[/img][/url]

Aprilan

/ulica
April otworzyła powoli drzwi do domu. Rozejrzała się i zapaliła światła. Wszystko wyglądało tak samo jak na zdjęciach -ślicznie.
-Idę się rozpakować-mruknęła April i poszła zająć jakiś pokój.

Gość

-Ahhh! -westchnęła Dorcas. -Jak dobrze jest móc powiedzieć, że jest się w domu! -Zaczęła skakać i śmiać się na cały głos, po czym poleciała wybrać sobie pokój.

Aprilan

-Czekaj.. ty ile w ogóle masz lat?-krzyknęła ze swojego pokoju.-Tylko nie waż mi się zrywać ze szkoły, zrozumiano?-zaśmiała się.

Gość

-Tak się składa, ze mam 15 lat! -Odkrzyknęła Dorcas ze swojego pokoju. Była tak radosna, że nawet nie chciało jej się drażnić April. -A co do zrywania się ze szkoły to nie możesz mi mówić co mam robić! Sama powiedziałaś, że teraz będę wolna! A zresztą jak będziesz mi rozkazywać to Cię ugryzę! -Znów zaczęła się śmiać i rozładowywać swoją walizkę.

Aprilan

-Wolna na tyle, że do 9:00 wieczorem możesz sobie pochodzić po okolicy. Nie później-odkrzyknęła April i wyszczerzyła się do siebie.
-Co do ugryzienia-widziałaś mój schowek w samochodzie?-krzyknęła i odczekała chwilę na odpowiedź Dorcas której nie usłyszała i wyszczerzyła się-Masz jeszcze jakieś wątpliwości?
April szybko się rozpakowała i poszła do pokoju Dorcas która jeszcze męczyła się z tym. Westchnęła i podeszła jej pomóc.
-Musisz się nauczyć szybko pakować i rozpakowywać. Przydatna umiejętność-powiedziała z uśmiechem

Gość

-Nie myśl, że się przestraszę i, że skoro mam tylko 15 lat nie potrafię się bronić, ani atakować... a już szczególnie pod postacią owczarka collie.- odparowała Dorcas, ale April chyba jej nie usłyszała. Po chwili weszła do jej pokoju i zobaczywszy, że jeszcze się nie rozpakowała zaczęła jej pomagać.
-Nie martw się... nauczę się tej czynności w nie dalekiej przyszłości. - To powiedziawszy mrugnęła do April po czym kontynuowała rozpakowywanie.

Aprilan

April słuchała jak nastolatka coś do siebie mruczy i przewróciła oczami.
-Tak to będzie mieszkać z dorastającą osobą April, przywyczaj się-mruknęła ma tyle cicho by Dorcas jej nie usyłszała i uśmiechnęła się do siebie.
-No dobra, trzeba cię zapisć do szkoły-westchnęła, poszła się przebrać do swojego pokoju i po chwili wróciła. -Gotowa?

Gość

-Już i tak lepiej mieszkać z nią, niż ukrywać się jako owczarek collie...- powiedziała Dorcas, po czym westchnęła i uśmiechnęła się dla otuchy.
-Gotowa, żeby wejść w ruchliwe i burzliwe życie szkoły w Forks? Oczywiście, że tak... jak nigdy dotąd...- mruknęła pod nosem, po czym ruszyła do wyjścia.

/szkoła w Forks (obie)

Gość

/Wybrzeże

Z czasem zza drzew zaczął się wyłaniać czerwony domek, który już znała. Tak! Ma się tę orientację w terenie... Zadowolona z siebie szybko pobiegła w stronę domu i nosem przeszukując kieszenie wreszcie znalazła klucze. Rozejrzała się dookoła i przemieniła z powrotem, po czym otworzyła drzwi i weszła do środka. Pospiesznie je zamknęła i poszła do kuchni coś przekąsić. Odkąd April postawiła jej obiad nic nie jadła, a dopiero teraz poczuła, że pusty żołądek domaga się jedzenia. Wybrała coś z lodówki po czym poszła do swojego pokoju i zamknęła drzwi na klucz.

Gość

Nie mając zbytnio nic ciekawego do roboty, Dorcas postanowiła przejść się po tutejszym lesie. Nie bała się, że się zgubi, bo jak zdążyła zauważyć miała dobrą orientację w terenie. A dzikich zwierząt się nie bała. W razie wypadku, żeby uniknąć walki po prostu zwieję... Wzięła plecak April schowała tam parę drobiazgów i postanowiła, że pozwiedza tutejszy las, żeby na przyszłość wiedzieć gdzie uciec przed zmartwieniami. Wyszła z domu, zamknęła drzwi i zdecydowanym krokiem poszła w stronę lasu.

/Las

Benjamin

/ No... z Forks... Ważne że Impala cała

Zaparkował smochód przed domem. - Ładnie mieszkacie - stwierdził rozgladając się z ciekawością wokół. A to ci dopiero... Trafiłem do La Push. - Pozwolisz? - złapał ją i wziął na ramiona nie zważając na jej protesty - No cicho bądź... Próbuję ci jedynie pomóc.

Aprilan

April z wielką ochotą kopnęła by go, ale naprawdę już nie miałą siły, więc powierciła się tylko trochę i w końcu dała mu się nieść wzdychając głeboko.
-Dzięki, mimo wszystko-mruknęła cicho-Drzwi są otwarte, wystarczy je mocno kopnąć-powiedziała ale potem przypominając sobie, że wampiry są silniejsze od człowieka szybko dodała-Lekko. Lekko kopnąć.

Benjamin

- Dobra, dobra... - miał na tyle siły że utrzymał ją w jednej ręcę a drugą otworzył drzwi bez większego uszczerbku. - Jej, nie wierć się. Podobno cię boli, co? A ty w miejscu usiedzieć nie możesz... - przeszedł dalej i stanął w korytarzu - Zaraz cię puszczę... Powiedź tylko gdzie cię zanieść.

Aprilan

April zasanowiła się, gdzie będzie najlepiej.
-Łazienka-zadecydowała-Słuchaj, prawdopodobnie będziesz mi musiał pomóc...-April powiedziała to nie patrząc się na Benjamina. Było jej głupio tak go pytać o pomoc, ale wiedziała, że teraz to już musi traktować to poważnie. Czuła się naprawdę słabo, a nie chciała zemdleć.

Benjamin

- No jasne - skierował się tam gdzie mu kazała i nacisnął klamkę łokciem. - Za to że nie powiedziałaś Liv kim jestem chętnie ci pomogę. - rozejrzał się po łazieńce. - Poza tym... No i tak ci pomogę - spojrzał na nią z bliska - Lecimy z kulką?

Aprilan

April zaśmiała się cicho i stanęła na ziemii. Po chwili usiadła na blacie w łazience.
-Słuchaj, mam nadzieję, że ciebie to jakoś nie urazi-mruknęła i zdjęła podkoszulkę. Przyjrzała się swojej ranie na brzuchu i aż zacisnęła zęby. Nie wyglądała zachęcającą, musiała przyznać. Przynajmniej tamten chłopak już nigdy więcej niczego nie zrobi żadnej dziewczynie.-zaśmiała się w duchu pamiętając, gdzie go w końcu przestrzeliła ze złości.
Ze swojego plecaka wyjęła lekarskie szczypce, spirytus, igłę i nitkę chirurgiczną. Westchnęła głośno.

Benjamin

- Dawaj - powiedział z uśmiechem - Różne rzeczy się w życiu robiło. - wyciągnął dłoń po spirytus.

Aprilan

-Najpierw trzeba obmyć to spirytusem. Potem dopiero wyciągamy kulę, a potem znów duuużo spirytusu i potem-przełkneła ślinę-zaszywamy.
-Dobra, lej-powiedziała i zacisnęła żeby. Wyprężyła się, by łatwiej mu było nalewać.

Benjamin

- Może się lepiej połóż? - spojrzał na nią odkręcajac butelkę - Nie? No jak chcesz... Teraz cicho... - wylał ostrzożnie na jej ciało tyle ile było koniecznie. Wszystko dziwnie się spieniło, dość brudna piana o kolorze bordowo - brązowym. Nachylił się i spojrzał na oczyszczoną ranę z bliska.

Aprilan

April stłumiła krzyk i z jej ust wydobył się głęboki warkot.
-Au-skomentowała z jękiem. Jej rana bolała tak bardzo, że April zacisnęła palce na blacie tak mocno, że aż były cale sine.

Benjamin

Nie prostując się a jedynie unosząc głowę do góry spojrzał na nią. - Rozumiem, jestem nieznajomy i tak dalej i pewnie to głupio zabrzmi ale mogłabyś się położyć? - uśmiechnął się do niej przepraszająco - Sadzę że tak łatwiej będzie ją wyciagnąć. I mięśnie nie będą skurczone. - potarł brodę prostując się, wyciągnął dłoń po szczypce i obejrzał je dokłanie. Polał je spirytusem.

Aprilan

April z westchnięciem położyła się na blacie. Wszystko ją bolało a rana szczypała i rwała jak cholera. Czuła się dziwnie w samym dość skąpym koronkowym staniku z facetem, którego znała krótko. No, April, nie mów, że nie znajdowałaś się już w takich lub gorszych sytuacjach, cnotką to ty nie jesteś-skomentował to jeden głos w głowie April. Zamknij się-odpowiedział krótko głos, który zwykle próbował ignorować resztę.
-Jeśli moja bratanica teraz wejdzie, to chyba umrę ze wstydu-mruknęła uśmiechając się lekko do niego

Benjamin

- Oczywiscie. - powiedział uśmiechając się charakterystycznym dla siebie sposobem - Boję się pomyśleć o tym jakie zdanie sobie o mnie wyrobi, kiedy zobaczy mnie i te szczypce - spojrzał na nie znacząco. Próbował ją rozśmieszyć chociaż sądził że nie odniesie to zbyt dobrego skutku. - No to co... - pochylił się nad jej brzuchem.

Aprilan

April zachichotała cicho ale przestała, gdy nagły skurcz złapał jej brzuch. Syknęła ale po chwili rozluźniła się.
-Dobra, jestem gotowa-powiedziała, ale po chwili zachichotała cicho, wyobrażając sobie jak to musiałoby brzmieć dla swojej bratanicy.

Benjamin

Parsknął śmiechem. Przyłożył chłodną dłoń w okolice rany. Poprosił kogokolwiek wolnego o zimną krew i opanowanie. Włożył szczypce w otwór w ciele. Szybko przełożył jednak wolną dłoń na jej usta i stłumił krzyk, który chciła wydać. Spojrzał na nią z wyrzutem. Skupił się jednak szybko na swojej pracy. Wyprostował się po pół minucie i odetchnął głeboko. Pokazał kulę i popatrzył na nią z politowaniem. - Już możesz puścić... - kiedy otwarła usta on położył na nich dłoń wynikiem czego był dość wyraźny ślad po zębach April. - Dzieki czemuś tam... Nie było źle...

Aprilan

April jęknęła tylko w odpowiedzi.
-Jak było zależy chyba od punktu widzenia-powiedziała z wyrzutem robiąc usta w podkówkę-ty po prostu to włożyłeś i wyjąłeś, to mnie to bolało!-powiedziała April a potem znowu zaczęła się chichrać jak nienormalna. Jaka ty jesteś dziecinna i głupia-westchnęło coś w głowie April ale ona uciszyła głos.
-Dobra, teraz znowu spirytus-westchnęła nie podnosząc się.

Benjamin

- No nie wiem czy tylko ciebie bolało - powiedział sceptycznie i obejrzał swoja lewą dłoń - Masz mocne zęby... - złapał butelkę ze spirytusem i skrzywił się, bo wiedział że teraz napewno zaboli o wiele bardziej. - Przepraszam - wyjęczał widząc jak się krzywi.

Aprilan

-Ostrzyłam-mruknęła żartując April. Gdy Benjamin wlał jej spirytus, chciała krzyczeć i krzyczeć, ale z jej zaciśniętych ust wydobywał się tylko przeciągłe jęki. April nie zachowuj się jak mały dzieciak! Łatwo ci mówić-odpowiedziała sobie w myślach.

Benjamin

- Tak myślałem... - schylił się i wygrzebał kawałek sterylnej gazy. Otarł nią brzegi rany z której się jeszcze saczyło. Chwicił igłę i nici - Gotowa? - Chciał zrobić to jak najszybciej. Pogratulował sobie odwagi i samodzielności oraz zimnej krwi. Miał nadzieję że wytrwa w tym stanie do końca.

Aprilan

-A jak myślisz?-mruknęła i zamknęła oczy. Jak ktoś mi jeszcze przestrzeli brzuch, obiecuję, że facetowi odetnę jaja a dziewczynie biust-obiecała sobie i gdy Benjamin wbił igłe w jej ciało zemdlała na chwilę.

Benjamin

Spojrzał na nią. Nie próbował cucić. Im szybciej tym lepiej. Skupił się i przebijał skórę z doświadczeniem starego chirurga. Odciął nici i pochylił się nad April. - Hej April... - westchnął - Budzimy się, już po...

Aprilan

April mruknęła coś tylko pod nosem nie chcąc się budzić, ale w końcu otworzyła oczy i się podniosła. Bolało ją, ale mniej, niż przedtem. Uśmiechnęła się szeroko zadowolona z jej polepszonego stanu zdrowia. Zeskoczyła z blatu i podeszła do lustra by się przejrzeć.

Benjamin

Benjamin umył ręce i stanął za dziewczyną wycierając je w ręcznik - No... - zaczął podziwiając efekt swoich wyczynów - Nie chwalę się, ale całkiem zgrabnie i efektownie mi wyszło - zmrużył oczy i pochylił się przyglądając się z bliska - Co o tym myślisz? - zapytał osoby, której zdanie tu się najbardziej liczyło. Uśmiechnął się cwanie. Wiedział że było dobrze. Sama choćby nie wiadomo jak się starała nie zrobiłaby tego lepiej. Wyprostował się i również wpatrzył w lustro.

Aprilan

April tylko wzruszyła ramionami i stwierdziła-Bolało, ale nie jest źle-zamyśliła się na chwilę i nagle skoczyła do telefonu z przerażeniem i zaczęła wysyłać sms-a do Dorcas.
-Zupełnie o niej zapomniałam-mruknęła mając na myśli swoją bratanicę. -Będę musiała do niej pojechać.

Benjamin

Wzruszył ramionami i odwrócił się od niej. Obmył szczypce i zakręcił butelkę ze spirytusem. Wszystko położył obok nici i igły. Zerknłą na dziewczynę czekając aż skończy. Pomyślał o tym co robi Kate i Billie. Ja kiedyś źle skończę...

Aprilan

April wrzuciła telefon do plecaka a nici, szczypce i igłę do specjalnego pojemnika który potem i tak wrzuciła do plecaka i ruchem ręki pokazała Benjaminowi, by za nią poszedł. W ręcę trzymała kluczyki od samochodu.
/ulica

Benjamin

Zapiął sobie kurtkę pod samą szyję. Poszedł za April. Nie miał wyboru bo nie chciał chodzić pieszo tak daleko.

/ Ulica

Aprilan

/Ulica
April weszła do domu powoli otwierając drzwi lekkim kopnięciem. Już czuła się 100 x lepiej, ale nadal była zmęczona. Weszła do łazienki by wziąć prysznic i po chwili wyszła z niego, już nie wygladająca tak makabrycznie jak poprzednio.
-Jestem wykończona-mruknęła do siebie i rzuciła się na swoje łóżko, nie zdejmując nawet butów. Po chwili już spała, oddychając trochę chrapliwie.

Aprilan

***

April zamruczała cicho i po chwili przewróciła się na drugi bok, niechcący spadając z łózka. Jęknęła cicho ale po chwili wstała na nogi. Jej fryzura była w nie najlepszym stanie więc szybko weszła do łazienki potykając się o kołdrę na podłodze i lądując zgrabnie na ugiętych nogach. Po wzięciu prysznicu April przebrała się wreszcie i wyszła z łazienki by zrobić sobie śniadanie.