Dom Quinn'a i Nelly

Quinn

- Racze a może na pewno to drugie. Kłótnia jest zabawna do pewnego momentu. Chcoiaż ejst jeden pozytyw: cisza po kłótni - powiedział, pokazując lekko swój jezyk. Złapał dłonią trochę śniegu, aby znienacka zaatakować nim dziewczynę, która stała niedaleko niego. Jakos nie obchodziło go zbytnio, że kuchnia będzie wygladała jeszcze gorzej, niż wygląda.

Jenny M.

-Ej! To nie fair! Ja nie mam takiego dostępu do broni! -wychyliła się przez okno podpierając się o niego wzięła trochę śniegu i rzuciła mu w twarz-A masz!-pokazała mu język.

Quinn

- No przykro mi - powiedział. Kiedy zaczęła brać śnieg, przymknął tylko oczy, 'poddając się' rzucie dziewczyny śnieżką. Otrzepał się lekko ze śniegu. Zlazł z parapetu i spojrzał na dziewczynę. Był szybki, tak więc jednym ruchem złapał ją tak, że nie dotykała nogami ziemi. Ponownie wlazł na parapet i wystawił Jenny za okno, nadal ją trzymając. Tak się złożyło, że gdyby ja puścił, wylądowała by w wielkiej zaspie zimnego, mokrego śniegu. Oj, jak mi przykro. - I co teraz.? - powiedział, śmiejąc się cicho.

Jenny M.

-Puszczaj mnie!-krzyknęła ze śmiechem kiedy Quinn ją podniósł.
-Teraz?-zapytała.-Mama nadzieje że jesteś na tyle silny, ze nie będę miała bliższego spotkania z tym śniegiem-znów się roześmiała.

Quinn

- A jeżeli nie jestem na tyle silny.? - zapytał, nadal ją jednak trzymając.

Jenny M.

-To znowu będziesz musiałam szukać dla mnie jakiś ubrań-pokazała mu język.

Quinn

- To chyba jednak powstrzymam się od puszczenia ciebie w tą zaspę - powiedział i puścił dziewczynę powoli, przed uprzednim obróceniem się w keirunku kuchni. Równeiż pokazał jej swój język.

Jenny M.

-Dzięki-powiedziała kiedy postawił ją na nogi, po czym nagle zaczęła z całą siłą go pchać w kierunku okna.
-Teraz to ty jesteś w niebezpieczeństwie-zaśmiała się.

Quinn

- Tak myslisz.? - powiedział. Cóż, trochę wątpił, że dziewczyna zdoła unieść go na parapet i z parapetu popchnąć za okno. Połaskotał ją lekko na boku brzucha, chcąc zepsuć jej próby chęci, żeby Qui był w 'niebezpieczeństwie' oraz dla ogólnej weidzy, czy dziewczyna ma łaskotki.

Jenny M.

Zachichotała. -Przeeestań.-teraz już nie próbowała go wypchnąć, ale skupiła się na uwolnieniu od jego łaskotek.

Quinn

Przestał, tak jak mówiła dziewczyna. - Jak łatwo pokonać kociołaka, część pierwsza. Połaskotaj w bok, czekając na reakcje... - powiedział do dziewczyny, śmiejąc się cicho.

Jenny M.

-Jak łatwo pokonać wilka, część pierwsza -zamyśliła się- w przygotowaniu-dodała po chwili śmiejąc się. Stanęła i zaczęła mu się przyglądać. -Czy aj mam w ogóle jakieś szanse?-zapytała się ze śmiechem.

Quinn

Zaśmiał się, po słowach 'w przygotowaniu'. - Każdy ma szanse. Tylko jeszcze nie poznałas moich słabych punktów - powiedział, wzruszając lekko ramionami. - Wbrew pozorom, łatwo można mnie pokonać, jednak nie zawsze - mruknął, wytykając lekko język.

Jenny M.

-Czyli mam jakieś szanse! Jupi-poskoczyła lekko z radością- A możne jakaś mała podpowiedź?-zapytała robiąc słodkie oczka i trzepocząc rzęsami.

Quinn

Zaśmiał się cicho z jej skoku. - Na Alasce nigdy to nie zadziała... - powiedział, uśmiechając się.

Jenny M.

-A gdzie zadziała-zapytała.- i coo? -miała nadzieje, ze jej odpowie.

Quinn

- Domyslisz się kiedyś - odparł. No cóz, nie będzie jej wszystkiego od razu mówić, czyż nie. Ponownie spokojnie usiadł na parapecie.

Jenny M.

-Poczekaj chwilkę. -powiedziała po czym wybiegła z kuchni. Wyszła z domu i zaczęła się skradać pod okno. Nie szło jej to najgorzej, ponieważ instynkt zwierzęcy pozwalał jej się poruszać prawie bezgłośnie. Kiedy byłą już tuż pod oknem, załapała za wiszącą dłoń Quinna i mocno pociągnęła w dół, tak, ze chłopak wylądował w zaspie.

Quinn

Spadł może torchę za bardzo bezwładnie na bok, z powodu zamyślenia. Jednak lądowanie należało do miękkich. Wstał z ziemi, otrząsając się lekko. - Czuję wampira - powiedział, dla upewnienia biorąc jeszcze jeden głębszy oddech. Węch jego do najgorszych nie należał.

Jenny M.

Zaśmiała się kiedy upadł.-Jeest udąło mis ie! -krzyknęłą.
Spojrzała na niego, i spoważniała kiedy usłyszała o wampirze. Nei wiedząc czemu bała się ich.

Quinn

- Spokojnie - powiedział. Wskoczył na okno. - Pozwól, że chwilowo przybiorę moją drugą postać - powiedział. Jako wilk miał większe możliwości, słysząc inne wilki oraz pod względem fizycznym. Tak więc skierował się ku łazience, aby potem wyjść z niej jako wilk. Powrócił do miejsca, gdzie była dziewczyna.

Jenny M.

-Jasne-powiedziała. Keidy wrócił jako wilk przejechała dłonią po jego grzbiecie.
-Twoje futro jest całkiem przyjemne w dotyku-powiedziała uśmiechając się do niego.

Quinn

Zerknął na dziewczynę, również usmiechając się w miarę możliwości. Skupił się bardziej na zapachach. Jeden wampir, grupka wilkołaków. No i oczywiście zmiennokształtna. Miał wrażenie, że zapach wampira znał, lecz nie miał pojęcia skąd. Przez kłótnie na pewno o wiele gorzej słuchało mu się myśli Nelly. Hm, bywa. Jednak to, że o nim pomyślała uśłyszał doskonale. Tymczasowo nie zamierzał tam iść, bo to ona się w to wpakowała. I co z tego, że w tym momencie można uznać go za nieczułego.? Wątpił, aby dziewczyna chciała jego pomocy.

Jenny M.

-Co jest?-zapytała choć wiedziała, ze chłopak nei ejst w stanie jej odpowiedzieć.
-Może też powinnam sie przemienić. -Zapytała. Jako kotka była znacznie szybsza. Możliwe, ze nawet szybsza od wilków.

Quinn

Pokiwał głową jako zaprzeczenie. Nie, jeszcze nic nie jest. Nadal trzeba być spokojnym. To podstawowa zasada. Szturchnął lekko nosem polik dziewczyny, aby zapewnić ją, że wszystko jest ok.

Jenny M.

Uśmiechnęła się. Quinn miał coś w sobie, coś co sprawiało, ze czuła się przy nim spokojna i bezpieczna. Pogłaskała go po łbie.

Quinn

Kiedy pogłaskała jego łeb, nadstawił jeszcze uszyska. Cóz, był wilkiem. Takie dotyk był przyjemny, bezwzględu na to, na ile ktoś był człowiekiem a na ile wilkiem. JEdnak nadal skupiony był na zapachach. Czuł krew.

Jenny M.

Jenny nie bardzo wiedział co ma robić, więc zajęła się drapaniem go za uchem. Od zawsze uwielbiała zwierzęta, a on była takim fajnym, dużym, puchatym zwierzakiem.

Quinn

Łaa, taki wielki pluszowy misiak, a może raczej wilk. Ta, futro miał dosyć grube, z powodu długich włosów. W tym momencie, był wręcz pewien, że Nelly jest gdzieś w pobliżu wampira. Co gorsze, czuł i tego i tego krew. Jeszcze się nie ruszał. Polizał lekko dłoń dziewczyny, chcąc narazie oderwać się do myśli.

Jenny M.

Zadrżała. Było dość zimno. Niue chciała iść po coś do środka. Bała się, że Quinn pobiegnie w las i ona nie będzie nic o tym wiedzieć.

Quinn

Zauważył to, że zadrżała. Pokazał pyskiem na dom, po czym tam ruszył. Oglądnął się za siebie, patrząc czy dziewczyna idzie za nim.

Jenny M.

Nie ruszyła się z miejsca.
-Po co tam idziesz?-zapytała. Domyślała się, że to z jej powodu. Miała przeczucie, że lepiej będzie jeśli zostaną tutaj, że Quinnowie łatwiej będzie "kontrolować" sytuacje. Czegokolwiek ona dotyczyła.

Quinn

Zerknął na dziewczynę. Nadal uparcie szedł do domu. Poszedł do łazienki, aby przemienić się w człowieka. Oczywiste, że wiedział, iż Nelly idzie w tą stronę.

Nelly

//puszcza

Doczłapała się do domu lekko piszcząc.
Weszła po schodkach do środka.
Z pyska nadla leciała jej krew.
Przednią lewą łapę miała podniesionę do góry.

Jenny M.

Westchnęła po czym wstała i poszła za nim.
-Co jest?-zapytała od progu.

Quinn

- Sama zobacz - wymamrotał do Jenny. - Stój - warknął zdecydowanie do Nelly. Zmierzył ją wzrokiem, aby podejść powoli do plecaka i zarzucić go na ramię.

Jenny M.

Jenny energicznie odwróciła głowę i zobaczyła Nelly. Przyłożyła dłonie do ust, jeszcze nigdy nie widziała czegoś takiego.
-Co sie stało?-zapytała po chwili.

Nelly

Warknęła cicho na brata.
Pokuśtykała do łazienki piszcząc z bólu.
Tam przemieniła się w człowieka zakładając sukienkę.
-słodko!-syknęła
Miała rozcięte czoło a z wargi lała się krew tak samo jak pluła krwią.
Miała złamaną rękę. Postanowiła ją sobie nastwić.
-aaaaa! o kuźwa!
Krzyknęła gdy ją nastawiła.
Wykuśtykała z łazienki i chciała skierować się do siebie.
Zrobiła jeden krok na schody i upadła.
-Ja pierdole! Zabiję sukinsyna!

Quinn

// żebra też złamane miałaś, tak.?

To, że zamieniła się w człowieka ułatwiło mu sprawę, jednak nieposłuchanie się przy słowie 'stój'... Uh, zostawi to dla siebie. Usłyszał tylko trzask kości. - Jeżeli chcesz się dobić, to proszę bardzo - warknął, podchdząc do siostry. Powstrzymał ja od wejścia na schody. Złapał ją jedną ręką za ramiona, drugą za kolana. Jej plecy oparł o swój brzuch. - Teraz cię proszę, abyś się nie ruszała - mruknął spokojnym tonem głosu. Ukucnął i poooowoli położył ja na ziemi. Widząc, że pluje krwią, obrócił ją na ten bok, który miała zdową rękę.

Nelly

[żeberka też]

-Tak chce się kur dobić! Rękę pacanie nastawiałam.
Syknęła z bólu gdy kładł ją na podłogę.
-Ja pierdole mam chyba zęby wybite. Dotego moja twarz! Jak ja wyglądam!