Dom Quinn'a i Nelly

Quinn

Odwrócił się ponownie w stronę siostry. - I co z tego, że uważali mnie za lepszego.? To jest przeszłość, nie teraźniejszość. - odparł. W przeciwieństwie do dziewczyny, on sam utrzymywał już jakos spokój. - Gdzie jest dobroć.? Wszędzie. Chcesz się zemścić, bo pamiętasz o nim. Pamiętasz i chcesz pamiętać. - powiedział. On sam chciał zapomnieć. Nie było to możliwe, jednak jakże głupio wmawiał sobie, że jest dobrze. Że nie pamięta. - Nie jestem ślepy, wiem ile nas dzieli. Bo każdy z nas odebrał to osobno, po swojemu. - mruknął.

Jenny M.

Jenny czuła, że narusz ich prywatność. Po cichutku ruszyła do wyjścia. Nie zamierzała odejść, przynajmniej nie bez słowa. Otworzyła drzwi i wyszła an dwór. Wciągnęła głośno powietrze i usiadła na schodkach. Rodzeństwo musiało sobie wszytko wyjaśnić, a jej obecność była tam zbędna. Ba, mogła nawet przeszkadzać.

Nelly

-Dziewczyna Ci wyszła.
Syknęła do brata.
-Chce pamiętać bo każdy jego oddech sprawia mi ból.
Ruszyła w stronę swojego pokoju.
Miała wszystkiego dość. Zatrzasnęła za sobą drzwi.
Czuła się już o wiele lepiej.
-Wszystko jest do dupy.
Krzyknęła. Podeszła do okna i otwożyła je na oścież.
Usiadła na parapecie i wyskoczyła. Gdy wylądowała na ziemi obejżała się tylko na dom.
Zdjęła sukienkę i zamieniła się w wilka,
Złapała ubranie w pysk i pognała w stronę puszczy

//puszcza

Quinn

Ponownie zaczął się denerwować. Nie mówił już nic, ponieważ był pewien, że w takim stanie wszystko pogorszy. W miarę mozliwości 'odprowadził' wzrokiem Nelly, aby potem się odwrócić. Zerknął na Dex'a po czym wyszedł za drzwi, trzaskając nimi za mocno. Skutkowało to lekkim popsuciem się owego przedmiotu. Jebać to. Zerknął na Jenny.

Dexter

Więc został sam.
Usiadł na schodach zmieszany żeby pomyśleć.
Chwilę potem p[opędził jednak na górę.
Gdy nie zastał tam Nelly spojrzał przez otwarte okno i wyskoczył.
Przemienił się w wilka i popędził po śladach.

//puszcza

Jenny M.

Lekko podskoczyła słysząc trzaśnięcie. Odwróciła głowę i spojrzała kto starał się rozwalić drzwi. Zobaczyła Quinna. Uśmiechnęła się lekko.

Quinn

Znowu tam polazła. Chyba zaraz nie wytrzymam i zabije tego gościa, żeby nie pakowała się w kłopoty - pomyślał. Na szczęście obok niego nie znajdował sie żaden inny przedmiot niż ściana, w innym wypadku już to cos było by zapewne rozwalone, podobnie jak drzwi. Zacisnął mocno zęby na swojej wardze, żeby skupić się na czymś i uspokoić.

Jenny M.

Przyglądała mu się z niepokojem. Kolejny raz zobaczyła tą minę. Znowu coś sie działo.
Jenny wstała i powoli podeszła do Quinna. Oparła głowę na jego plecach, a ręce oplotła wokół jego brzucha. Może i był to zbyt "odważny" ruch, jednak musiała coś uczynić.
-Cokolwiek postanowisz będzie to dobry wybór.-powiedziała cicho.

Quinn

Powoli zaczął się uspokajać. Zazwyczaj tak działał na niego dotyk, kogokolwiek. W pewnym sensie, wykazywał tutaj podobieństwo do dziecka. Ale co z tego.? Nie miał sie zamiaru przejmować. - Ale ja właśnie nie wiem, co robić - wymamrotał, trochę 'łamiącym się' głosem.

Jenny M.

Puściła go i stanęła przed nim spoglądając mu w oczy.
-Najlepiej to, co Ci podpowiada serce. -stwierdziła.

Quinn

- Jeżeli chcesz, to nie idź - powiedział do Jenny po czym wolnym krokiem ruszył ku domowi, aby tam się przemienić w wilka. Chwycił plecak w zęby - jak zwykle zresztą. Wyszedł do dziewczyny, czekając na jej decyzję, czy idzie, czy też nie. Przy okazji zaczął już łapać trop Nelly i Dex'a.

Jenny M.

-Ja tutaj poczekam - powiedziała głaszcząc go. Wiedziała, że nawet jako kotka im się nie przyda, a może zaszkodzić.
-Powodzenia-powiedziała drapiąc go za uchem.

[ja spadam już ^^]

Quinn

Pokiwał głową, uśmiechając się lekko, po wilczemu. Ruszył tropem, który bardzo łatwo mógł znaleść i znalazł. Szedł kłusem, wiedząc, że śpieszyć się nie musi.

* kryjówka Alfonso *

Nelly

//kryjówka Alfonso

Wbiegła do domu i od razu zamknęła się w łazience. Wzięła szybki prysznic i ubrała się.
Wyszła z łazienki i poszła do kuchni. Wyjęła z lodówki kurczaka i rozsiadła się na stole zajadając

Jenny M.

Zobaczyła wbiegającą Nelly, która chyba jednak jej nie zauważyła. Tym razem wróciła w dobrym stanie. W normalnym stanie. Odprowadziła ją wzrokiem. Domyśliła się, że Quinn powinien zaraz wrócić.

Dexter

// kryjówka Alfonsa

Zapukał i od razu wszedł.
Usiadł przy stole bez słowa.
- Co to miało być?
Zapytał spokojnie.

Quinn

// Kryjówka Alfonso

On zaś przybiegł a może raczej przyszedł nadal w postaci wilka. Szczerze mówiąc, bardziej mu odpowiadała niż postać ludzka. Swój wzrok skierował ku Jenny. Przytwitął ją lekkim szturchnięciem swoim nosem jej ręki. Schylił się i uniósł jedną łapę, aby zdąć plecak, który mu trochę przeszkadzał.

Jenny M.

Poczuła, że coś szturchnęło jej dłoń. Spojrzała i zobaczyła Quinna. Uniosła lekko dłoń i go pogłaskała.

Quinn

Jak zwykle nadstawił jeszcze specjalne łeb, kiedy go głaskała. Uniósł lekko nań swój wzrok. Po tym wetknął nos we śnieg, aby rzucić nim w dziewczynę. Wytknął lekko swój język - pod postacią wilka i człwoeika miał nadal ten sam odruch.

Jenny M.

Zaśmiała się.
-Nie możesz chociaż udawać przyjaznego zwierzaka?-zapytała biorąc śnieg i rzucając mu w pysk.

Quinn

Ochronił pysk przed rzutem dziewczyny. Słysząc jej słowa zaczął udawać, że łasi się do dziewczyny jak kot. Po niedługim momencie zaprzestał to robił. - Blech, jak koty tak moga wiecznei robić.? - wymamrotał, chociał dało się słyszeć to jako zwykłe szczekanie.

Jenny M.

Zaśmiała się widząc co próbuje zrobić.
-Śliczny z Ciebie kociak, jednak pozostań przy wilku-powiedziała głaszcząc go za uchem.

Nelly

Gdy Dex się przysiadł do niej posłała mu uśmiech.
Była już w lepszym humorze.
-A co miało?
Zapytała na zadane pytanie.
Gdy do domu wszedł jej brat zeskozyła ze stoły i poszła w jego kierunku.
Poklepała go po głowie.
-P co za mną poszliście?
Pytanie skierowała także do Dexa.
Pociągnęła Quinna za ucho.
-Nie śledź mnie na drugi raz. Jak będę chciała pomocy to dam znać.
Znów pociągnęła go za ucho.
Zachichotała i wróciła do Dexa.
-To co robimy przystojniaku?

Quinn

// Twój braciszek siedzi z dupą na zewnątrz, ale to się ominie xpp

Ponownie wytknął język do Jenny. Widząc, że Nelly wstała i zaczęła do niego iść, skulił się, opierając głowę o ziemię a łapami kryjąc swoje uszyska. Poznała jego słaby punkt i teraz bedzie się na nim przez to wyżywać.? Cóż za niesprawiedliwość! - Nie prawda. Nigdy nie dasz znać, jak będziesz potrzebowała pomocy - powiedział, chociaż był w wilczej postaci. Był swojego zdania pewien, na sto procent.

Dexter

Zaśmiał się.
- Niue wiem...
- Jakiś pomysł?
Spoojrzał na Nelly i już mówił spokojniej.
- Idziemy do mnie?
Chwilę potem już go nie było.

// Dom Dextera

Nelly

Podrapała brata.
-Wiesz chyba masz rację. Moja duma nie pozwala mi na to.
Wytknęła język w jego stronę.
-Możemy iść do Ciebie.
Powiedziała do Dexa.

//dom Dextera

[Ty zaczynasz]

Jenny M.

Jenny przyglądała się rodzeństwu.
-Albo mi się wydaje, albo poznałam twój słaby punkt-zaśmiała się i delikatnie przejechała dłonią po jego uchu.

Quinn

Bardzo zabawne. Zrobił naburmuszoną minę. Ale to był tylko jeden słaby punkt. Był jeszcze jeden. Tego raczej teraz nie pozna, ku uciesze Quinn'a.

Jenny M.

-Oj, nie obrażaj się- znów się zaśmiała i "poczochrała" go po głowie.
-Nie mam zamiaru tego nadużywać.- Puściła mu oczko.

Quinn

Wytknął doń lekko swój język. Oparł przednie łapy o ścianę znajdującą się obok, aby zobaczyć, czy tak jest wyższy do dziewczyny. Potem zerknął tylko na lekko rozwalone drzwi. Bywa...

Jenny M.

Spojrzała na wilka nieco zdziwiona.
-I co ty w ogóle robisz?-zapytała. Kiedy zobaczyła, że stoi oparty o ścianę zorientowała się że jest nieco wyższy.
-Nie za dożo ty jesz przypadkiem?-zapytała, po czym skomentowała- widzę, ze jesteś wytresowany-zaśmiała się.

Quinn

Wytresowany... Hm, zależy dla kogo. Bo ząbki też potrafi pokazać. Bez słowa/dźwięku ruszył ku łazience, aby się przemienić w człowieka. Podszedł ponownie do Jenny. - Chodź, bo się przeziębisz - powiedział, wytykając lekko język. - I nie, nie jem za dużo

Jenny M.

-Ee taam-skomentowała jego "troskę", ale posłusznie weszła do środka.
-I co teraz? -zapytała.

Quinn

- Osobiście pójdę zamknąć okno w kuchni i zrobić sobie i tobie coś do jedzenia - powiedział, patrząc na Jenny. Jak powiedział tak zrobił więc skierował się ku kuchni.

Jenny M.

-Doobra- powiedziała-a ja ci w tym pomogę-powiedziała ochoczo stając obok niego.

Quinn

Zakmnął okno. - Może być - powiedział do Jenny. - Co chcesz.? - zapytał się, patrząc na dziewczynę. - Przy okazji, jezlei jest ci zimno, weź sobie jakąś bluzę - mruknął.

Jenny M.

-Nie jest - powiedziała- Cokolwiek zjadliwego-stwierdziła. Nie była wybredna jeśli chodzi o jedzenie. Właściwie to była prawie wszystko żerna.

Quinn

- Ale ja chce, żebys poweidziała, co chcesz - mruknął, tupiąc lekko nogą o ziemię. Zachowywał się jak naburmuszony dzieciak. Zaśmiał się po chwili cicho.

Jenny M.

-A ja chce to co ty chcesz- próbowała naśladować jego minę i tupnięcie, po chwili też się zaśmiała.

Quinn

- Ph, ja tu chce ci zrobić przyjemność i przygotować coś, co lubisz a ty tego nie doceniasz. Cóż za niesprawiedliwość - wymamrotał, patrząc na dziewczynę. Po chwili znowu się roześmiał.