Dom Quinn'a i Nelly

Nelly

Zaśmiała się na pierwsze słowa brata.
-No ale będziesz musiał.
Puściła mu oczko.
-Czemu mi ubrań żadnych nie kupiłeś?
Zapytała z udawaną złością. Podeszła do brata i złapała go demonstracyjnie za szyję.
-Normalniue Cię uduszę.
ZAchichotała. Gdy pow o zakupach.
-Ale to tylko meble! Jakieś rółżowe i wogle.
Wybuchła śmiechem.
-Dex-zwróciła się do przyjaciela.-dasz mi jakieś ubrania nie?

Dexter

Gdy dziewczyna opowiedziała o zakupach spojrzał na Quinna i roześmiał się. Widząc grymas na jego twarzy między napadami śmiechu powiedział:
- Ależ twój braciszek tak chce z tobą iść.
Po chwili zachichotał jeszcze cicho i powiedział w końcu normalnym już głosem:
- Jasne że tak.

Nelly

Zaśmiała się po słowach Dexa.
-Widzę właśnie jak mu się śpieszy iść ze mną.
Podeszła do brata i się przytuliła i oblizała mu policzek jak pies.
-Proszę Quiiiii!!
Zapiszczała jak dziecko.
-Ale coś fajnego masz dla mnie? Aby mi brzunia nie uciskało.
Spojrzała znów na brata i widząc jego mine wybuchał śmiechem.
Nagle coś ją zabolało i złapała się Dexa za rękę

Dexter

Odruchowo zbladł.
Oczywiście chwycił Nelly za rękę.
Zaczął się zastanawiać czy w okolicy aby na pewno nie ma szpitala.
Miał nadzieję, że to nie teraz, ale dla pewności kazał Nel usiąść.

Nelly

Nelly posłusznie usiadła i się zaśmiała widząc bladą tważ przyjaciela.
-Nie to jeszcze nie teraz.
Powiedziała widząc jego minę.
-Trzeba wszystko kupić i naszykować bo będzie lipa jeśli urodzę a nawet łożeczka nie będzie dla mojego wilczątka.
Zaśmiała się perliście

Dexter

Odetchnął z ulgą i padł obok Nelly.
- Ja raczej porodu nie odbierał - wymamrotał.
Później uspokoił Nelly, że wszystko załatwi.

Nelly

-No to dziękuję Ci
Dała mu całusa w policzek i rozłożyła się na kanapie.

Dexter

Uśmiechnął się do niej ciepło.
Po chwili milczenia zapytał:
- CzegośCi trzeba?

Nelly

-Zróbcie zakupy dla mojego dziecka bo urodzę jeśli tego nie zrobicie.
Zaśmiała się i zaczęła głaskać się po brzuchu.
-Ogórka bym zjadła i truskawki z bitą śmietaną Very Happy

Dexter

Na słowa Nelly uśmiechnął się kącikiem ust i powiedział:
- Wszystko załatwię! o to się nie martw.
Po chwili poszedł do kuchni i wrócił z JEDNYM ogórkiem xD!

Amelia

-No to raz dwa.
Zaczęła się śmiać głośno. Spojrzała na brata.
-A Ty Quiii co?? Obśliniłam Cię i w sobie się zamknęłeś?
Wybuchła gromkim śmiechem
Gdy przyniósł jej tylko jednego ogórka krzyknęła oburzona.
-Co Ty kpisz?
Wstała z łożka i chciała go walnąć lecz po drodzę zaczępiła o dywan i runęła jak kłoda na podłogę. Na szczęście walnęła bokiem nie brzuchem. Odruchowa złapała się za brzuch i leżała na tej podłodzę. Nic jej nie bolało czyli musiało być ok z maleństwem.
-słodko! zanim się urodzi to je chyba zabiję.
Skrzywiła się kwaśno

Dexter

Gdy Nelly runęła na ziemie Dex zaśmiał się, a po chwili rzucił ogórka za siebie i pomógł jej wstać.
Na jej słowa powiedział:
-Nie ma tak źle.

Nelly

-Dobra chłopcy to czas na zakupy.
Uśmiechnęła się cwanie patrząc na minę brata.
-Braciszku w końcu obiecasłóeś rodzicą zająć się młodszą siostrą więc teraz bądż i dobrym wujkiem

Dexter

Zaśmiał się i spojrzał na Quinna.
Po chwili odezwał się:
- Właśnie... możesz iść... a ja jej popilnuję.
Znowu się zaśmiał.

Nathaniel

Otrząsnął się lekko ze swojego transu, tym samym machając głowa na boki. Spojrzał na Dex'a oraz na Nelly.
- Phi - powiedział.
- Chyba sobie ze mnie kpicie - mruknał, trochę pod nosem, lecz miało to być słyszalne dla nich. Sam w życiu nie pójdzie. Zresztą, co on gadał! W ogóle nie będzie łaził po jakiś głupich sklepach. Jakby sama wyprawa do centrum handlowego nie była już złem.

Nelly

Podeszłą do brata.
-Ani trochę sobie nie kpię z Ciebie.
Zaśmiała się.
-Ale odpuszczę Ci bop mam dobry humor i Ci nie dogryzam.
Uśmiechnęła się słodko.
-Tylko mógłbyś zrobić jakiś pożądek w moim pokoju tak aby sie łóżeczku zmieściło.
Spojrzała na Dexa i uśmiechnęła się cwanie.
-To mój drogi idziemy na zakupy.

Dexter

- Musimyyyyyyyyyyyy?
Zrobił smutną minkę, ale po chwili roześmiał się.
- Ty powinnaś zostać.
Stwierdził, a po chwili dodał:
- Pójdę sam i zaraz wrócę.
Pocałował ją w czoło.

Nathaniel

- Brawo Dex! - popardł stronę chłopaka.
- Pierwszy raz masz jakiś dobry pomysł - mruknął, szcerząc swoje ząbki w milutkim uśmiechu.